Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

13 Μαρτίου 2012

17 Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ

Ο Χριστός δίδασκε τους μαθητές του λέγοντας:
«Δεν μπορείτε να βάλετε καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά, γιατί θα σκιστούν και θα χυθεί το κρασί. Δεν μπορείτε να βάλετε μπάλωμα από καινούριο πανί σε παλιό ρούχο, γιατί το ρούχο θα σκιστεί και θα γίνει χειρότερο από πριν».
Τι έπρεπε να αλλάξει; Οι άνθρωποι πάντοτε αργοί και δυσκίνητοι στην κατανόηση δεν το κατάλαβαν ποτέ. Έπαιρναν την καινούρια διδασκαλία και την προσάρμοζαν σύμφωνα με τις ιδέες τους. Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργήθηκαν και τόσες πολλές αιρέσεις. Είναι κάτι φυσικό αφού οι άνθρωποι δεν ξέρουν να ακούνε.
Εκείνο τελικά που πρέπει να αλλάξει είναι ο τρόπος με τον οποίον σκεπτόμαστε.
Ξέρουμε ότι έχουμε τρία κέντρα: το Διανοητικό, το Συγκινησιακό και το Κινητικο-ενστικτο-σεξουαλικό. Επειδή μία δημιουργία αρχίζει από «πάνω και πάει προς τα κάτω» πρέπει να κάνουμε το ίδιο.
Αν χρειάζεται να κάνουμε κάτι, σκεπτόμαστε πως θα το κάνουμε (διανοητικό), αποφασίζουμε να το κάνουμε (συναισθηματικό) και το βάζουμε σε πράξη (κινητικό).
Η εφαρμογή της Γνωστικής Θεωρίας δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά από αυτόν τον φυσικό τρόπο.
Πριν απ’ όλα πρέπει να αρχίσουμε την εργασία από τον νου μας. Μέχρι σήμερα είχαμε μάθει να σκεπτόμαστε με έναν τρόπο. Τώρα πρέπει να μάθουμε να σκεπτόμαστε με άλλον διαφορετικό.
Χρειάζεται απαραιτήτως να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, διότι διαφορετικά βαδίζουμε σε λάθος δρόμο.
Ο παλιός τρόπος σκέψης, προκαλεί παλιά γνωστά συναισθήματα και αυτά προκαλούν τον παλιό τρόπο δράσης.
Για να σταματήσουμε να δρούμε με τον παλιό τρόπο, πρέπει να πάψουμε να είμαστε θύματα των παλιών συγκινήσεών μας. Πρέπει να ξεφύγουμε από την επίδραση του νόμου του Εκκρεμούς. Και αυτό θα το πετύχουμε μόνο όταν θα μπορέσουμε να μην ταυτιζόμαστε με τα γεγονότα της ζωής.
Για να επιτύχουμε να μην ταυτιζόμαστε με τα γεγονότα της ζωής πρέπει να χρησιμοποιούμε τον νου μας για να προβάλλουμε αντίθετες εντυπώσεις από εκείνες που δεχόμαστε. Υπενθυμίζω ότι δεν μας ενδιαφέρει αν η εξωτερική εντύπωση είναι καλή ή κακή, όμορφη ή άσχημη, βαρετή ή ενδιαφέρουσα. Μας ενδιαφέρει μόνο να μάθουμε να μην ταυτιζόμαστε με αυτήν.
Υπάρχουν μορφωμένοι άνθρωποι που χειρίζονται πολύ καλά τις ιδέες τους, αλλά εάν τους παρατηρήσετε θα δείτε ότι δεν μπορούν να αποχωριστούν τις «παλιές, καλές τους συνήθειες».
Άλλοι γνωρίζουν πολύ καλά την Γνωστική Διδασκαλία και κάνουν ωραίες ομιλίες, όμως ενεργούν, όπως ακριβώς στο παρελθόν με τις ίδιες ακριβώς συνήθειες.
Δεν μας ενδιαφέρει να αλλάξουμε επιφανειακά, καλυτερεύοντας τις παλιές συνήθειές μας. Δεν μας ενδιαφέρει να μιλάμε και να συμπεριφερόμαστε πιο σωστά από πριν, γιατί έτσι μάθαμε από την νέα διδασκαλία.
Εκείνο που έχει σημασία είναι:
-Να διαπιστώσουμε ότι είμαστε κοιμισμένοι. Και σαν κοιμισμένοι δεν μπορούμε να πράξουμε το σωστό.
-Ότι ο λόγος του ύπνου μας είναι το αγαπημένο μας Εγώ.
-Να επιθυμήσουμε την αφύπνισή μας μέσα από τον θάνατο του ψυχολογικού Εγώ.
-Να αρχίσουμε την προσπάθεια κατανόησης σε βάθος και εφαρμογής όλων αυτών που μαθαίνουμε σαν «Γνωστική θεωρία».
-Και φυσικά να αρχίσουμε από το να μην αφήνουμε τον νου μας να πετάει ανεξέλεγκτος από δω κι από εκεί, όπως κάναμε μέχρι τώρα.
Είναι παράλογο να θέλουμε να γαντζώσουμε το «κάρο» της Γνωστικής διδασκαλίας στο δικό μας παλιό και γεμάτο σκουπίδια «κάρο».
Αν είμαστε ευχαριστημένοι με τα διανοητικά και συναισθηματικά έθιμα μας, με τον τρόπο που κρίνουμε, με τον τρόπο που αντιδράμε (όλα αυτά θέλοντας και μη τα έχουμε αποκτήσει κληρονομικά από την οικογένεια) τότε ακόμα και αν μελετάμε και ασπαζόμαστε την Γνωστική Θεωρία, απλά χάνουμε τον χρόνο μας. Η θεωρία θα παραμείνει θεωρία και εμείς θα παραμείνουμε οι ίδιοι. Η ζωή μας θα παραμείνει η ίδια. Τα προβλήματά μας θα παραμείνουν τα ίδια. Και για να δικαιολογηθούμε θα πούμε ότι η Γνωστική διδασκαλία που ακούσαμε είναι άχρηστη. Έπειτα, όπως είναι φυσικό, θα πάμε σε μια άλλη σχολή όπου λέει «πιο ενδιαφέροντα» πράγματα.
Πρέπει να γνωρίσουμε τον τρόπο σκέψης μας, όχι από την άποψη του πιο σωστού ή του πιο λάθους. Δεν μας ενδιαφέρει να καταδικάσουμε ή να δικαιολογήσουμε. Η καταδίκη και η δικαιολογία δείχνει ότι είμαστε σίγουροι για το σωστό και το λάθος. Και όταν είμαστε σίγουροι για κάτι τότε δεν το ερευνούμε καθόλου.
Ο σκεπτικισμός και η αμφιβολία για εκείνα που θεωρούμε κακά, αλλά και για αυτά που θεωρούμε καλά μπορεί να μας δώσει το έναυσμα για εσωτερική έρευνα.
Να θυμόμαστε ότι ο άνθρωπος δεν έχει έναν νου, έχει πολλούς νόες και έτσι δεν έχει ποτέ σταθερότητα στις απόψεις του. Κάθε εγώ που τον καταλαμβάνει, σκέφτεται σύμφωνα με τα συμφέροντά του.
Η Ουσία ενός ανθρώπου, όντας εγκλωβισμένη στο Εγώ διαδικάζεται σύμφωνα με τις επιθυμίες του. Είναι κοιμισμένη και κάνει πράγματα που ποτέ δεν θα έκανε εάν ήταν ξύπνια. Όλοι μας έχουμε κάνει πράγματα για τα οποία μετανιώσαμε και απορούμε γιατί τα κάναμε. Προσέξτε τι λέξεις χρησιμοποιούμε: μετάνοια και μεταμέλεια. Και οι δύο λέξεις έχουν σαν πρώτο συνθετικό την λέξη μετά. Το δεύτερο συνθετικό είναι το νοώ (καταλαβαίνω) και το μέλλω (σκέπτομαι). Και στις δύο περιπτώσεις σημαίνει ότι είδαμε τι κάναμε εκ των υστέρων, όταν ήταν ήδη πολύ αργά.
Μια πολύ ωραία παροιμία λέει:
Να μην λυπάσαι μετά. Να λυπάσαι πριν. Τότε θα είσαι ένας άνθρωπος που θα χρησιμοποιεί το μυαλό του για να χαράζει την πορεία του και όχι για να την διορθώνει.
Έτσι μπορεί κανείς να καταλάβει ότι αν συνεχίζουμε με τους παλιούς μας τρόπους, οποιοδήποτε είδος (της τόσο επιθυμητής) ευτυχίας γίνεται αδύνατο.
Ο κόσμος μας στηρίζεται στον νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος, στον μηχανικό νόμο του Κάρμα και του Ντάρμα, του νόμου της ανταπόδοσης της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ένας κόσμος πολύπλοκος και με αδιάκοπα προβλήματα.
Ο καθένας μας (όντας ασυνείδητος) πληρώνει τα χρέη του μέσω του Κάρμα, που φέρνει μόνο πίκρα και πόνο, και κάτι τέτοιο ποτέ δεν οδήγησε κάποιον ούτε στην ευτυχία ούτε στον παράδεισο.
Αυτός που επιθυμεί την ευτυχία, αυτός που θέλει να ξεφύγει από την μηχανικότητα της ύπαρξής του και ποθεί την αλλαγή, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να διαλύσει το αγαπημένο του Εγώ.
Η διάλυση όμως του Εγώ μπορεί να γίνει μόνο εάν αλλάξει κάποιος τον τρόπο με τον οποίο συνήθως σκέπτεται και αισθάνεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πατήστε Ctrl και μετά το + μερικές φορές. Η εικόνα θα μεγαλώσει και θα σας διευκολύνει να γράψετε εύκολα την λέξη της επαλήθευσης.
Έπειτα πατώντας Ctrl και - μπορείτε να μικρύνετε την οθόνη