Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

13 Μαρτίου 2012

19 Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

Η διάλυση του Εγώ είναι ο κύριος σκοπός αυτής της σειράς των διαλέξεων. Στην αρχή δεν ξέρει κανείς από πού να αρχίσει και που να τελειώσει.
Το πρώτο πράγμα που απαιτείται είναι να κάνουμε μικρά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Πρώτα πρώτα αρχίζουμε να αναπτύσσουμε την ικανότητα της συγκέντρωσης. Ακολουθούμε τις οδηγίες της σχετικής διάλεξης.
Ταυτόχρονα αρχίζουμε να παρατηρούμε το περιβάλλον μας, προσπαθώντας να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι πάνω σε ένα θέμα κάθε φορά.
Είναι διαφορετικό πράγμα να γνωρίζει κάποιος ότι κάθεται σε μια καρέκλα. Αυτό είναι εύκολο γιατί ο νους, μέσω των αισθήσεών του, θα τον πληροφορήσει αμέσως. Είναι όμως διαφορετικό το να παρατηρήσει την καρέκλα Στην πρώτη περίπτωση έχουμε μια κατάσταση απροσεξίας, ενώ στην δεύ¬τερη μια κατάσταση συγκεντρωμένης προσοχής. Γνωρίζω ότι κάθομαι στην καρέκλα αντιλαμβανόμενος την αίσθηση που μου δίνει, βλέποντάς την και πιάνοντάς την, επιβεβαιώνοντας ότι κάθομαι με τις αισθήσεις μου χωρίς να στηρίζομαι στον νου, ο οποίος μου προσφέρει μία πληροφορία μέσα από την μνήμη.
Μπορεί κάποιος να ξέρει ότι σκέφτεται, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πα¬ρατηρεί τις σκέψεις του.
Μπορεί κάποιος να ξέρει ότι κάποια αρ¬νητική κατάσταση διαδικάζεται μέσα του (πχ θύμωσε), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παρατήρησε την διαδικασία με την οποία το συγκεκριμένο ελάττωμα ανάβλυσε, τον ταύτισε και εξαπλώθηκε στον ψυχισμό του.
Το πρώτο βήμα για να παρατηρήσει κανείς ένα ελάττωμα και να γνωρί¬σει τον τρόπο λειτουργίας του, είναι να αρχίσει ένα συστηματικό «κυνήγι» του συγκεκριμένου ελαττώματος. Οποιοδήποτε εγώ εκφράζεται με διαφορετικές μορφές στα πέντε κέντρα. Πχ ένα εγώ λαγνείας θα εμφανιστεί στο διανοητικό κέντρο σαν σχέδια με το αγαπημένο πρόσωπο. Στο συγκινησιακό κέντρο θα εμφανιστεί σαν συναισθήματα κλπ.
Η καθημερινή ζωή είναι το καλύτερο πεδίο παρακολούθησης των ελαττωμάτων μας. Το εγώ ξεπηδάει αυθόρμητα, αντιδρώντας μπροστά στις χαρές, τα προβλήματα και τις κακοτοπιές της ζωής.
Κάθε δύσκολη κατάσταση μας προσφέρει πλούσιες ευκαιρίες για αυτο-γνωριμία. Δυστυχώς όμως οι άνθρω¬ποι διαμαρτύρονται με τις δύσκολες καταστάσεις και προσπαθούν να τις αποφύγουν.
Έτσι λοιπόν παρακολουθούμε ένα συγκεκριμένο ελάττωμα που έχουμε διαλέξει. Συνήθως είναι ένα ελάττωμα που εμφανίζεται συχνά, σε καθημερινή βάση και μας προκαλεί προβλήματα, ως εκ τούτου θέλουμε να το καταστρέψουμε. Για παράδειγμα δεν θα αρχίσει κάποιος να παρατηρεί το εγώ του να παίζει μουσική, αλλά θα αρχίσει να «κυνηγάει» το ΕΓΩ του θυμού.
Αφού λοιπόν έχει παρατηρήσει και έχουμε γνωρίσει, όσο περισσότερο γίνεται, το εγώ, προχωρούμε στην αξιολόγησή του. Κάνουμε μια όσο το δυνατόν πιο λεπτομερή ανάλυση σε ότι στοιχεία έχουμε συγκεντρώσει μέχρι τώρα. Αντιλαμβανόμαστε έτσι τους λόγους για τους οποίους επιτρέπουμε σε αυτό το Εγώ να μας καταλάβει.
Μετά έρχεται η εκτέλεση του Εγώ. Συγκεντρωνόμαστε στην θεϊκή Μητέρα και την παρακαλούμε να καταστρέψει και να κάνει στάχτη το συγκεκριμένο ελάττωμα.
Στον βαθμό που διαλύεται ένα Εγώ, η εγκλωβισμένη σε αυτό Ουσία απε¬λευθερώνεται σιγά-σιγά.
Όταν όλα τα Εγώ διαλυθούν, τότε θα έχει δημιουργηθεί μέσα μας ένα κέντρο διαρκούς Συνείδησης.
Η δουλειά αυτή είναι φυσικά πολύ δύσκολη. Ο Χριστός είχε πει: «Στην υπομονή θα κατέχετε τις Ψυχές σας». Είναι αυτονόητο ότι, λόγω του Εγώ, κανένας δεν κατέχει την ψυχή του.
Απαιτείται μία περίοδος δύσκολη και γεμάτες από προσωπικές μάχες και συναισθηματικές κρίσεις, επειδή η διάλυση του εγώ πάντα συνοδεύεται από πόνο και μετάνοια.
Τώρα θα αναφέρω μερικά πράγματα σχετικά με την Θεϊκή Μητέρα.
Ο καθένας από εμάς έχει μία αιτία που βρίσκεται εδώ. Η αιτία αυτή είναι πολύ απλή. Ένας άνδρας και μία γυναίκα μας έφεραν στον κόσμο. Ο πατέρας και η μητέρα μας τρέφουν, μας βοηθούν, μας διδάσκουν, μας τιμωρούν αν χρειάζεται και γενικά προσπαθούν να μας μεγαλώσουν σωστά. Αυτός είναι ένας φυσικός νόμος που ισχύει πάνω στην γη. Και όπως λέει ο Τρεις φορές Μεγάλος Ερμής: «όπως είναι επάνω, έτσι είναι και κάτω. Και όπως είναι κάτω έτσι είναι και πάνω». Ισχύει λοιπόν ακριβώς το ίδιο και για τους ανώτερους κόσμους. Υπήρξε μια αιτία για την δημιουργία μας πάνω στην γη. Όπως έχουμε έναν φυσικό πατέρα και μία φυσική μητέρα στον υλικό κόσμο, έτσι έχουμε και έναν Θεϊκό Πατέρα και μία Θεϊκή Μητέρα στους ανώτερους κόσμους.
Και όπως ακριβώς όταν θέλουμε κάτι πηγαίνουμε απλά στην μάνα μας και λέμε «μαμά διψάω, μαμά θέλω να κοιμηθώ» κλπ, έτσι ακριβώς κάνουμε και προς τα μέσα.
Ζητάμε από την Θεϊκή Μητέρα μας αυτό που επιθυμούμε. Ζητάμε απλά, χωρίς «περικοκλάδες», με απλή καρδιά, ακριβώς όπως λέγαμε κάποτε στην φυσική μητέρα μας «μαμά πεινάω». Η θεϊκή Μητέρα έχει την εξουσία να μας παρέχει οτιδήποτε. Είτε πρόκειται για υλικά προβλήματα, προβλήματα υγείας ή εσωτερικά προβλήματα.
Φυσικά ο σκοπός μας δεν είναι να ζητήσουμε χρήματα ή άλλες διευκολύνσεις στον φυσικό κόσμο. Το κύριο ενδιαφέρον μας είναι η διάλυση του ψυχολογικού Εγώ.
Η Θεϊκή Μητέρα, εφ’ όσον έχουμε δουλέψει σκληρά για να καταλάβουμε εκείνο που μπορούμε να καταλάβουμε, θα απομακρύνει από τον ψυχισμό μας το Εγώ και θα το καταστρέψει.
Ο Θεϊκός Πατέρας και η Θεϊκή Μητέρα, αντιπροσωπεύουν τις δύο κολώνες του Εσωτερικού Ναού. Ο Πατέρας αντιπροσωπεύει την Δικαιοσύνη και η Μητέρα την Αγάπη. Οι δύο κολώνες δεν βρίσκονται ούτε πολύ κοντά ούτε πολύ μακριά, γιατί ο Ναός θα πέσει. Οι δύο κολώνες έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους για να μπορεί να περνάει ανάμεσά τους η Κατανόηση. Έτσι η Αυστηρότητα και η Αγάπη βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία. Πάντα μας περιμένει η σωστή βοήθεια και η δίκαιη τιμωρία. Οι δυο αυτές δυνάμεις, όταν τις επικαλούμαστε σωστά, μας βοηθούν στην διάλυση του Εγώ.
Τώρα θα περιγράψουμε πως περίπου γίνεται η πρακτική της διάλυσης του Εγώ.
Το βράδυ, ξαπλωμένοι ανάσκελα στο κρεβάτι μας ή καθισμένοι σε μία άνετη πολυθρόνα (ανάλογα με το τι μας αρέσει), κλείνουμε τα μάτια και αναπνέουμε αργά και βαθιά με σκοπό να χαλαρώσουμε. Έπειτα από ένα διάστημα που νομίζουμε ότι έχουμε χαλαρώσει το σώμα, έχουμε ελευθερωθεί από τις ψυχολογικές εντάσεις και ο νους μας είναι συγκεντρωμένος αρχίζουμε την «αναδρομική άσκηση».
Με την φαντασία μας βλέπουμε την ημέρα μας, όπως σε κινηματογραφική ταινία που παίζει ανάποδα. Αρχίζουμε από την στιγμή που ξαπλώσαμε στο κρεβάτι για την πρακτική και σιγά σιγά επιστρέφουμε στο πρωί. Παρατηρούμε τα διάφορα γεγονότα παρατηρώντας που εμφανίστηκε το Εγώ που δουλεύουμε.
Αναλύουμε όλα τα στοιχεία, καταλαβαίνουμε τι κακό μας έκανε και τότε επιθυμούμε να πάψει να υπάρχει μέσα σε εμάς.
Έπειτα φέρνουμε το Εγώ σε ένα Δικαστήριο. Κατηγορούμε αυτό το Εγώ απαριθμώντας όλα εκείνα τα λάθη που κάναμε εξαιτίας του στο παρελθόν. Ζητάμε την καταδίκη του και βλέπουμε με την συνειδητή φαντασία μας την Θεϊκή Μητέρα να χτυπάει το Εγώ με φωτιά. Το παρακολουθούμε να μικραίνει σε όγκο και να μετατρέπεται σε στάχτη.
Αυτό επαναλαμβάνεται τις επόμενες μέρες μέχρι το Εγώ πάνω στο οποίο εργαζόμαστε να εκμηδενιστεί απόλυτα.
Ταυτόχρονα κατά την διάρκεια της Αλχημείας, όταν έχουν «ζεσταθεί» οι ενέργειες ζητάμε από την Θεϊκή Μητέρα να καταστρέψει εκείνο το μέρος του Εγώ που έχουμε καταλάβει.
Στον βαθμό που η εργασία αυτή γίνεται μεθοδικά και αποτελεσματικά και στον βαθμό που η αίσθηση της ψυχολογικής αυτοπαρατήρησης έχει εξελιχθεί μέσα μας, θα μπορέσουμε να δούμε τα διάφορα εγώ να μικραίνουν και να παίρνουν την μορφή μωρού μέχρι να μετατραπούν σε Κο¬σμική Σκόνη.
Έτσι απελευθερώνεται η Ουσία που βρίσκεται εγκλωβισμένη μέσα στο κάθε ένα Εγώ και μετατρέπεται σε Συνείδηση.
Αυτή η εργασία που περιγράφτηκε σε μερικές γραμμές, δεν είναι ούτε εύκολη ούτε γρήγορη. Απαιτούνται σκληρές υπερ-προσπάθειες και θυσίες για να μπορέσει κανείς (μετά από πολύ χρόνο) να αρχίσει να βλέπει τα αποτελέσματα της δουλειάς του.
Όλη αυτή η διαδικασία που περιγράφηκε παραπάνω είναι η «θεωρητική» διαδικασία διάλυσης του Εγώ. Την ονομάζω «θεωρητική» ουσιαστικά γιατί κανείς δεν μπορεί να την εφαρμόσει. Η πρώτη φάση, η εισαγωγική και απαραίτητη, της δουλειάς με τον εαυτό μας ξεκινάει με την συγκέντρωση και την αφύπνιση του 3% (της ελεύθερης Ουσίας μας). Αυτό θα αναλυθεί στο τέλος όταν θα αρχίσει η προσπάθεια εκ μέρους μου της (ελπίζω κατανοητής) ανάλυσης της εφαρμογής των διαλέξεων και ο «μαθητής» θα έχει κάνει μερικές αποτυχημένες ή όχι προσπάθειες μόνος του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πατήστε Ctrl και μετά το + μερικές φορές. Η εικόνα θα μεγαλώσει και θα σας διευκολύνει να γράψετε εύκολα την λέξη της επαλήθευσης.
Έπειτα πατώντας Ctrl και - μπορείτε να μικρύνετε την οθόνη