Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

13 Μαρτίου 2012

20 ΚΑΡΜΑ ΚΑΙ ΝΤΑΡΜΑ

Το Κάρμα και το Ντάρμα ονομάζονται επίσης «Νόμος της ανταπόδοσης».
Κάρμα είναι η ανταπόδοση για τις κακές πράξεις που κάναμε και για τις καλές που μπορούσαμε να κάνουμε, αλλά δεν κάναμε.
Ντάρμα είναι η ανταμοιβή που λαμβάνουμε για τις καλές πράξεις που κάναμε ή (γιατί όχι;) και για τις κακές που θα μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε.
Κάθε καλή ή κακή πράξη είναι ένα «γραμμάτιο» που υπογράφουμε, πληρωτέο στην ζωή που ακολουθεί. Ο άνθρωπος μοιάζει με μία εταιρία: Αν ξοδεύεις το κεφάλαιο σου σε διασκέδαση και σε άσκοπες σπατάλες, θα πέσεις έξω. Αντίθετα αν κάνεις οικονομία, θα έχεις κέρδη και θα αναπτύσσεσαι.
Ο κάθε άνθρωπος στην ζωή του κάνει διάφορες πράξεις που έχουν διάφορα αποτελέσματα. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι οι πράξεις χωρίζονται σε ηθελημένες ή αθέλητες και τα αποτελέσματα σε καλά ή κακά.
Ερχόμαστε στην ζωή, με ένα μικρό ποσοστό ελεύθερης βούλησης. Με αυτό το ποσοστό έχουμε την δυνατότητα να δράσουμε βασισμένοι στην κατανόησή μας. Πάντα, λόγω της ελεύθερης βούλησης, έχουμε δύο επιλογές δράσης σε κάθε περίσταση της ζωής μας. Αποφασίζουμε λοιπόν κάθε φορά ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε. Ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, τους στόχους και τους σκοπούς μας θα πάρουμε κάποια απόφαση. Και η δράση μας, θα έχει κάθε φορά και τα αντίστοιχα άμεσα αποτελέσματα, αλλά και τα μακροπρόθεσμα που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτά.
Έτσι, όπως με τον Ηρακλή, έτσι και για εμάς υπάρχουν δύο δρόμοι στους οποίους μπορούμε να βαδίσουμε στην πορεία της ζωής μας : Της αρετής ή της κακίας.
Είναι σχετικά εύκολο να ξέρουμε ποιος είναι ο δρόμος της αρετής (αλλά είναι δύσκολο να τον επιλέξουμε). Μέσα μας δραστηριοποιείται «κάτι», μια μικρή φωνή, η Συνείδηση, ο «Εσωτερικός Δικαστής», το «Θεϊκό Δαιμόνιο» του Σωκράτη. Αυτή η μικρή φωνή λέει μόνο μία λέξη. Όταν κάνεις κάτι που πρέπει να γίνει η φωνή δεν μιλάει. Όταν όμως πας να κάνεις κάτι που δεν πρέπει η φωνή λέει «Όχι». Πρόκειται για μια φωνή πολύ σιγανή. Ο θόρυβος του νου και οι ταυτίσεις του Εγώ την σκεπάζουν. Και η φωνή δεν επιμένει, γιατί σε αφήνει να διαλέξεις ελεύθερα, αφού σε έχει προειδοποιήσει. Αντίθετα, το Εγώ βροντά και αστράφτει για να σε πείσει να κάνεις το δικό του. Και ο νους σαν καλός δικηγόρος, σαν ένας άλλος Πόντιος Πιλάτος, φροντίζει να σε απαλλάξει από την ευθύνη. Έτσι -κάθε φορά- ο άνθρωπος κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του και «κάνει αυτό που θέλει και όχι αυτό που πρέπει».
Ο Θουκυδίδης κάποτε είχε πει: «Και μην νομίζετε ότι αν κάνουμε πάντα ότι μας αρέσει και όχι ότι πρέπει, δεν θα το πληρώσουμε με ότι δεν μας αρέσει».
Σιγά σιγά η φωνή του Εσωτερικού Δικαστή παύει να ακούγεται και ο άνθρωπος παραδίδεται πλήρως στο αγαπημένο του Εγώ, με αποτέλεσμα να μπλέκεται στα γρανάζια του Νόμου. Και φυσικά όταν έρθει η στιγμή της πληρωμής διαμαρτύρεται επειδή του έτυχε αυτό ακριβώς για το οποίο τόσο πολύ προσπάθησε!
Ο Νόμος παρακολουθεί κάθε άνθρωπο και οι Δικαστές γράφουν στο «Βιβλίο της Ζωής» τις πράξεις του. Οι καλές πράξεις γράφονται στον λογαριασμό που ονομάζεται Ντάρμα. Οι κακές πράξεις γράφονται στον λογαριασμό που ονομάζεται Κάρμα.
Κάθε κάποτε, ανάλογα πάντοτε με την περίπτωση, ο Νόμος «πληρώνει» τον άνθρωπο για τις πράξεις που έκανε. Όταν πρέπει να πληρωθούν καλές πράξεις, ο άνθρωπος ανταμείβεται με καλή ζωή, υγεία, χρήματα κλπ. Όταν πρέπει να πληρωθούν κακές πράξεις τότε ο άνθρωπος έχει αρρώστιες, βάσανα, χρέη κλπ.
Τα χρέη και οι αμοιβές δεν ξεπληρώνονται αμέσως. Ο Νόμος χρησιμοποιεί τις πολλαπλές ζωές του κάθε ανθρώπου και τον νόμο της Επανάληψης (ή Υποτροπής) για να αποδώσει δίκαια κάθε φορά τα οφειλόμενα στον άνθρωπο.
Βλέπουμε λοιπόν ανθρώπους, κατά τα φαινόμενα καλούς, που δεν έχουν βλάψει κανέναν στην ζωή τους (την τωρινή), να υποφέρουν με κάθε είδους βάσανα. Μπλέκουν σε καταστάσεις για τις οποίες δεν φταίνε και γενικά ζουν πικρή ζωή. Πρόκειται για περιπτώσεις ανθρώπων που για τον άλφα ή βήτα λόγο θα πρέπει να πληρώσουν κάποιο από το χρέος τους στον Νόμο του Κάρμα. Πολλοί βρίσκουν ανακούφιση στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις λέγοντας το γνωστό «Π’ αγαπά ο θεός παιδεύει», ξεχνώντας την αρχαιοελληνική έννοια του «παιδεύω = μαθαίνω κάποιον κάτι», δηλαδή εκπαιδεύω.
Αντίθετα βλέπουμε κακούς ανθρώπους, με άσχημο χαρακτήρα, να τους πηγαίνουν όλα καλά, να έχουν χρήματα, υγεία κλπ. Πρόκειται για περιπτώσεις ανθρώπων που βρίσκονται στην τελευταίες ή ίσως στην τελευταία ζωή τους και ο Νόμος του Ντάρμα τους ξεπληρώνει πλουσιοπάροχα όλα εκείνα τα καλά που έτυχε να κάνουν (ηθελημένα ή αθέλητα) στις προηγούμενες ζωές τους. Έπειτα θα έρθει ο Νόμος του Κάρμα να απαιτήσει την πληρωμή εκείνων που χρωστάνε και τότε οι άνθρωποι θα μπουν στην καθοδική εξέλιξη. Αντίστοιχα αυτές οι περιπτώσεις δικαιολογούνται με την έκφραση «δεν υπάρχει θεός» από εκείνους που αναζητούν δικαιοσύνη στα δικά τους μέτρα.
Όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς να μπορεί ο άνθρωπος να επέμβει για τον απλούστατο λόγο ότι είναι κοιμισμένος. Το αντίστοιχο είναι όταν έχεις δικάσιμο επειδή πέρασες με κόκκινο. Δεν ξέρεις ότι δικάζεσαι, ούτε ξέρεις πως θα πας στο δικαστήριο (αν τυχόν το μάθαινες), αλλά ούτε και μπορείς να πας. Έτσι ο δικαστής θα σε δικάσει «ερήμην» χωρίς να μπορείς να απολογηθείς.
Όταν κάποιος αφυπνίσει την Συνείδησή του, τότε έχει την δυνατότητα να πάει στον Ναό της Θεϊκής Δικαιοσύνης και να ζητήσει να δει το βιβλίο με τους λογαριασμούς του. Έτσι μπορεί να «διαπραγματευθεί», να αποφύγει μια τιμωρία, να ζητήσει την καθυστέρηση της εξόφλησης της οφειλής του, να ζητήσει οδηγίες κλπ. Μπορεί ακόμη να διαλέξει που και πότε θα ξαναγεννηθεί στην επόμενη ύπαρξή του, ώστε οι συνθήκες που θα αντιμετωπίσει να είναι κατάλληλες για την εσωτερική του πρόοδο. Για παράδειγμα θα μπορούσε να ζητήσει να γεννηθεί σε μία οικογένεια, η οποία θα τον φέρει γρήγορα σε επαφή με την Γνώση.
Μπορούμε να πληρώνουμε το Κάρμα μας (όταν είμαστε ασυνείδητοι) με πόνο, αρρώστιες αγωνίες κλπ.
Μπορούμε όμως να πληρώνουμε το Κάρμα μας με συνειδητό τρόπο. Όταν κανείς αφυπνίζει την Ουσία του και δουλεύει με την καταστροφή του Ελαττώματος, τότε αποκτά Ηθικές Αξίες οι οποίες του επιτρέπουν να αποφύγει την τιμωρία την οποία έπρεπε να υποστεί. Ο λόγος είναι ότι ταλαιπωρείται και υποφέρει περνώντας από «ηθελημένες ταλαιπωρίες» ενώ κάνει «συνειδητές προσπάθειες». Αυτό του αποφέρει κάποια «αμοιβή». Η τιμωρία θα προερχόταν από τις λανθασμένες πράξεις που έκανε στο παρελθόν, λόγω ενός συγκεκριμένου ελαττώματος. Επειδή όμως η έρευνα και η καταστροφή του ελαττώματος γίνεται ακριβώς με βάση «τις συνειδητές προσπάθειες και τις ηθελημένες ταλαιπωρίες» και ως εκ τούτου είναι ήδη οδυνηρή, ο άνθρωπος ξεπληρώνει εκ των προτέρων την οφειλή του.
1. Όποιος έχει κεφάλαιο με το οποίο μπορεί να πληρώσει, πληρώνει και τα καταφέρνει καλά με το εμπόριό του.
2. Όποιος δεν έχει με τι να πληρώσει, πρέπει να πληρώσει με πόνο.
3. Ο λέοντας καταπολεμάται με την ζυγαριά.
Αυτές οι τρεις περίεργες προτάσεις περιγράφουν ακριβώς την μέθοδο με την οποία αποφεύγει κανείς τον πόνο και το Κάρμα. Είναι και καλό παράδειγμα επίσης για την «συνειδησιακή γλώσσα» με την οποία συνεννοούνται οι αφυπνισμένοι άνθρωποι. Μία πρόταση χωρίς «λογική» δίνει σε εκείνον που ξέρει πολλές πληροφορίες αόρατες στους αμύητους.
1. Δουλεύοντας με τον εαυτό σου αποκτάς αξίες (κεφάλαιο, χρήμα). Με το κεφάλαιο αυτό «πληρώνεις» τις οφειλές σου στον Νόμο. Έτσι έχοντας ηθικές αξίες ή Ντάρμα, τα καταφέρνεις στο εμπόριο (στις διαπραγματεύσεις με τον Νόμο).
2. Αν δεν δουλεύεις με τον εαυτό σου, τότε θα έρθει κάποια στιγμή που θα πρέπει να πληρώσεις το Κάρμα σου. Και αφού δεν θα έχεις ηθικές αξίες, τότε θα πρέπει να πληρώσεις με το μόνο «νόμισμα» με το οποίο μπορείς να πληρώσεις: τον πόνο.
3. Το λιοντάρι (τον Νόμο), τον πολεμάς με την Ζυγαριά (την ισορροπία του Ντάρμα και του Κάρμα). Έτσι το λιοντάρι δεν σε αγγίζει.
Βλέπουμε λοιπόν ότι χρησιμοποιούνται όροι εμπορικοί για την περιγραφή της λειτουργίας των δύο νόμων. Και φυσικά δεν είναι περίεργο που ο Ερμής (ο αγγελιαφόρος των Θεών), από του οποίου το όνομα προέρχεται ο Ερμητισμός (η μυστική Σοφία), είναι ταυτόχρονα και θεός του εμπορίου (ο Κερδώος Ερμής).
Σαν θεός του εμπορίου είναι για τους αμύητους ο προστάτης των εμπόρων, αλλά για τους μυημένους είναι η αντιπροσώπευση των κοσμικών νόμων της Ανταμοιβής και της Ανταπόδοσης.
Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αρχίσουμε να είμαστε έξυπνοι. Προσέξτε την λέξη : εξ-ύπνος δηλαδή έξω από τον ύπνο, όχι κοιμισμένος. Αντί για το άμεσο όφελος μίας κακής πράξης (σαν κοιμισμένοι), θα πρέπει να αναζητάμε το μακροπρόθεσμο όφελος των καλών πράξεων (συνειδητά, ξύπνιοι). Αυτό μπορεί να γίνει με την συγκεκριμένη διαδικασία που προσπαθώ να εξηγήσω. Μία όψη αυτής της διαδικασίας είναι η παρακάτω:
-Πρέπει να αρχίσουμε να κρατάμε τον νου μας σε πειθαρχία και σιωπηλό. Αυτό είναι κάτι πολύ μακρινό για έναν απλό άνθρωπο, αλλά αναφέρεται έτσι επειδή αυτός είναι ο τελικός στόχος. Ξεκινάμε αφήνοντας τον νου να μιλάει και εμείς δεν δίνουμε σημασία σε ότι λέει, αλλά μένουμε προσεκτικοί στην δουλειά που αναλάβαμε. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για τον έλεγχο του νου.
-Πρέπει να στρέφουμε την προσοχή μας προς τα μέσα με σκοπό να ακούσουμε την σιωπηλή αυτή «φωνή» που ανέφερα πιο πάνω: τον Εσωτερικό Δικαστή.
-Πρέπει να παρατηρούμε τι είναι αυτό που δεν θέλει να πράξουμε σύμφωνα με την εσωτερική μας φωνή, δηλαδή το Εγώ.
-Τέλος πρέπει να κινούμαστε πάντοτε προς την κατεύθυνση της διάλυσης των ελαττωμάτων μας. Προσπαθούμε να εφαρμόζουμε τις πρακτικές. Αλλά δεν είμαστε τυφλοί πιστοί για να εφαρμόζουμε «τυπικά λατρείας». Έτσι αυτό που μας ενδιαφέρει μετά από μία πρακτική είναι:
-Τι καινούριο έχουμε μάθει;
-Εάν δεν μάθαμε τίποτε γιατί δεν μάθαμε;
-Εάν αποτύχαμε ποιά την αιτία της αποτυχίας; (πρέπει να την διορθώσουμε)
-Εάν επιτύχαμε ψάχνουμε να βρούμε πως θα μπορέσουμε να μάθουμε περισσότερα.
Τέλος θα πρέπει πάντοτε να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι «η τελευταία πόρτα που κλείνει είναι αυτή της μετάνοιας». Υπάρχουν άτομα με δυνατότητες που έφυγαν από τον εσωτερικό δρόμο επειδή το ΕΓΩ της αυτολύπησης τα έπεισε ότι ήταν πολύ κακά για αυτές τις σπουδές!!! Λες και αυτά τα πράγματα τα χρειάζονται οι άγιοι!
Έτσι ποτέ δεν είναι αργά για κάποιον, όσο και αν πιστεύει ότι «έχει τα χάλια του», να προσπαθήσει να ακολουθήσει τον Ηρακλή στο ανηφορικό και δύσκολο μονοπάτι της Αρετής, το οποίο κάποτε θα τον οδηγήσει στην Ελευθερία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πατήστε Ctrl και μετά το + μερικές φορές. Η εικόνα θα μεγαλώσει και θα σας διευκολύνει να γράψετε εύκολα την λέξη της επαλήθευσης.
Έπειτα πατώντας Ctrl και - μπορείτε να μικρύνετε την οθόνη