Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

5 Μαΐου 2012

ΥΠΕΡΤΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ 1964-1965-1966 - α μέρος


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΥΠΕΡΤΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ 64-65-66
Κεφάλαιο
Τίτλος
Σελίδα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

1
Το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ

2
Το Ens Seminis

3
Οι επτά κόσμοι

4
Το ψυχολογικό Εγώ

5
Επιστροφή και μετενσάρκωση

6
Η διάλυση του Εγώ

7
Η πάλη των αντιθέτων

8
Η τεχνική του διαλογισμού

9
Η έκσταση

















ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Samaεl Αun Weor αποτελεί έναν θησαυρό για κάθε υποψήφιο της Γνωστικής Σοφίας. Εδώ θα βρει ο πραγματικός αναζητητής όλα εκείνα τα μέσα που δίνουν την ικανότητα στον κάθε διψασμένο να πιει από το Νερό της Σοφίας και της Αλήθειας.
Ο Αγγελιαφόρος του Υδροχόου μας δείχνει, με έναν ρεαλισμό που τρομάζει τους αδύνατους, το δρόμο της Επανάστασης της Συνείδησης.
Η εξέλιξη και ο εκφυλισμός, η άνοδος και η πτώση είναι μηχανικοί νόμοι της φύσης που δεν οδηγούν πουθενά. Χρειάζεται πραγματική επανάσταση στην προσπάθεια να απελευθερωθούμε. Αυτό μπορεί να γίνει όταν προσανατολιστούμε αποκλειστικά στη «στενή πόρτα», στο Μονοπάτι της κόψης του ξυραφιού.
Οι εσωτερικές δυνάμεις, οι κρυμμένοι κόσμοι στο εσωτερικό του ανθρώπου μπορούν να αναπτυχθούν μόνο σε εκείνους τους λίγους που θα ασχοληθούν με πρακτικό τρόπο για την αφύπνιση της Συνείδησής τους.
Κρυμμένα από τα απρόσεκτα μάτια βρίσκονται τα κλειδιά που ανοίγουν τις πόρτες του χώρου και του χρόνου, φυλαγμένα για τους εργάτες του Μεγάλου Έργου.
Ο χρόνος κυλάει και η αναγκαιότητα για τον προσανατολισμό στη Γνώση γίνεται πιο έντονη, γιατί όπως υπενθυμίζει και ο Α.Δ. SΑΜΑΕL: «Ψάξτε πρώτα την φώτιση και τα άλλα θα σας δοθούν σαν συμπλήρωμα».
Κεφάλαιο 1
Το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ
Έχουν περάσει πάρα πολλά εκατομμύρια χρόνια ανοδικής και καθοδικής εξέλιξης σιγά-σιγά από την τρομακτική νύχτα του παρελθόντος, και ακόμα το ανθρώπινο ον δεν ξέρει ποιος είναι, ούτε από πού είναι, ούτε προς τα πού πάει.
Ένας λήθαργος πολλών αιώνων κάθεται πάνω στα αρχαία μυστήρια και ο Λόγος περιμένει στο βάθος της κιβωτού την στιγμή που θα πραγματοποιηθεί.
Πίσω από την παράδοση της Εδέμ υπάρχουν φοβερές κοσμικές αποφάσεις και ιερά σφάλματα που τρομάζουν και φοβίζουν.
Οι θεοί σφάλλουν επίσης.
Και σήμερα σαν χθες είμαστε αντιμέτωποι με το δικό μας πεπρωμένο. Είμαστε μπροστά στο δίλημμα του είναι και του δεν είναι της φιλοσοφίας.
Πολλά έχουν ειπωθεί για το ιερό φίδι και σήμερα θα μιλήσουμε καθαρά για το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ.
Θεοί και Ντέβες, Αβατάρες και θεϊκοί Βασιλιάδες έχουν αγωνιστεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια για να σταματήσουν οι συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Όλες οι προσπάθειες των προφητών, αβατάρων και θεών για να τελειώνουν με το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ, υπήρξαν μάταιες.
Είναι αναγκαίο να ξέρουμε ότι το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ είναι η φωτιά αναπτυγμένη αρνητικά.
Το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ είναι η φρικιαστική ουρά του σατανά, το σώμα των επιθυμιών αυτού του διανοητικού ζώου, του εσφαλμένα καλούμενου «άνθρωπος».
Αυτό που πονάει περισσότερο απ’ όλα, αυτό που περισσότερο θλίβει την ψυχή, είναι το να ξέρει κανείς ότι μερικά ιερά άτομα έδωσαν στην ανθρωπότητα το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ.
Λένε οι παλιές παραδόσεις ότι στην διάρκεια της λεμουριανής εποχής ήρθαν στην γη μερικά ιερά άτομα σ’ ένα διαστημόπλοιο.
Αυτά τα άτομα αποτελούσαν μιαν υψηλότατη ιερή επιτροπή που είχε σαν αποστολή να μελετήσει τα προβλήματα της ανοδικής και καθοδικής εξέλιξης της γης και της ανθρωπότητας.
Ο Αρχάγγελος Σακάκι και ο παγκόσμια γνωστός Αρχιφυσικός Χημικός Άγγελος Λοϊσός, ήταν οι δύο επικεφαλής αυτής της άγιας και θεϊκής επιτροπής.
Πίσω από όλο το δράμα της Εδέμ βρίσκεται η ιερή επιτροπή αυτών των άφατων όντων. Αυτοί ήρθαν με σώμα, σάρκα και οστά, και το διαστημόπλοιό τους προσγειώθηκε στην Λεμουρία. Σε εκείνη την αρχαία εποχή το ανθρώπινο ένστικτο άρχισε να αναπτύσσεται σε αντικειμενικό λόγο.
Η Υψηλότατη επιτροπή μπόρεσε να διαπιστώσει ότι ο άνθρωπος της Εδέμ είχε αρχίσει ήδη να υποψιάζεται τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε.
Η Λεμουριανή φυλή είχε αρχίσει να μαντεύει τους λόγους της ύπαρξής της, άθλια ύπαρξη, μηχανικοί λόγοι.
Κάθε ανθρώπινο ον είναι ένα μηχανάκι που συλλαμβάνει και μετατρέπει κοσμικές ενέργειες, τις οποίες μετά μεταδίδει ασυνείδητα στα εσωτερικά στρώματα της γης. Αυτό... ανθρώπινα μηχανάκια και τίποτα άλλο. Τι θα ήταν αυτός ο κόσμος χωρίς αυτά τα μηχανάκια;
Ο κόσμος χωρίς αυτήν την σφραγίδα, χωρίς αυτήν την φυσιογνωμία, που του δίνει η ανθρωπότητα, θα ήταν κάτι χωρίς λόγο, και εκείνο που δεν έχει λόγο, σταματάει να υπάρχει.
Η Ανθρωπότητα στο σύνολό της είναι ένα όργανο της φύσης, ένα όργανο που μαζεύει και αφομοιώνει κοσμική ενέργεια, αναγκαία για τον πλανητικό οργανισμό. Δυστυχώς δεν είναι πολύ ευχάριστο το να είναι κανείς μια μηχανή, και αυτό είναι εκείνο που ονομάζεται άνθρωπος... αυτό... ναι, αυτό και τίποτε άλλο.
Όταν κάποιος αντάρτης ξεσηκώνεται εναντίον της φύσης, όταν θέλει να σταματήσει να είναι μηχανή, οι σκοτεινές δυνάμεις τον πολεμάνε θανάσιμα. Και είναι σπάνιοι οι άνθρωποι, οι ικανοί να πολεμάνε την φύση, τους σκοτεινούς, τον κόσμο κλπ και γενικά αυτοί οι αντάρτες υποκύπτουν.
Πολλοί είναι οι καλεσμένοι και λίγοι οι εκλεκτοί.
Μόνο λίγοι καταφέρνουν να νικήσουν την φύση και να καθίσουν στον θρόνο της εξουσίας για να την κυβερνούν.
Οι Λεμούριοι τα είχαν ήδη υποψιαστεί όλα και με το ένστικτό τους καταλάβαιναν ότι τα ανθρώπινα όντα θα σταματούσαν να γεννιούνται αφού θα είχαν εξυπηρετήσει την φύση σαν μηχανές. Γίνονταν διεφθαρμένοι παντού.
Και σ’ όλες τις γωνιές της Λεμουρίας υποψιάζονταν ενστικτωδώς όλη την τραγωδία που ήδη επρόκειτο να εμφανιστεί στην αντικειμενική λογική.
Η ιερή επιτροπή, αφού εξέτασε αυστηρά αυτό το πρόβλημα αποφάσισε να πάρει δραστικά κοσμικά μέτρα για να αποφύγει την συνολική απογοήτευση του ανθρώπινου γένους και τις μαζικές αυτοκτονίες.
Οι μεγάλες κοσμικές αποφάσεις βρίσκονται πίσω από τον Αδάμ και την Εύα.
Η Ιερή επιτροπή βρίσκεται κρυμμένη πίσω από το δράμα της σκηνής της Εδέμ.
Όλα αυτά γίνονται και ο άνθρωπος λαμβάνει το καταραμένο στίγμα του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Μετά από καιρό, πολλούς αιώνες ίσως, γύρισε η άγια επιτροπή με επικεφαλής τον αρχισεραφείμ SEVΕHDΟ σαν έναν από τους τέσσερεις τετρασυντηρητές του σύμπαντος.
Οι παραδόσεις λένε ότι η επιστροφή της επιτροπής έγινε μετά από τρία συμβολικά χρόνια.
Η πραγματικότητα ήταν, ότι τότε μετά από αυτή την εξέταση της κατάστασης ο Αρχιφυσικός Άγγελος Λοϊσός κατάστρεψε το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ του ανθρώπινου γένους, διότι δεν το χρειαζόταν. Το ανθρώπινο ον είχε εγκαταλείψει τις υποψίες του και είχε γοητευτεί με την ομορφιά αυτού του κόσμου.
Οι θεοί γλύτωσαν το ανθρώπινο ον από μια μεγάλη κρίση. Κατάφεραν να γοητευτεί από τον κόσμο και να ζήσει σ’ αυτόν σαν ένας πλανητικός πολίτης, όμως δεν μπόρεσαν να τον σώσουν από τις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Πραγματικά οι κακές συνέπειες του οργάνου αυτού μετατράπηκαν σε λανθασμένες συνήθειες και έθιμα, που καθώς κάθισαν στα εσωτερικά βάθη του ψυχισμού μας, δημιούργησαν το υποσυνείδητο.
Το Εγώ ή Ψυχολογικό Εγώ είναι το ίδιο το υποσυνείδητο, του οποίου οι ρίζες βρίσκονται στις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Πολύ αγωνίστηκε ο άγιος Αshiata Shiemash για να αφαιρέσει από την ανθρωπότητα τις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Πολύ πόνεσε ο άγιος Λάμα στο Θιβέτ για να σώσει την ανθρωπότητα από αυτές τις φρικτές συνέπειες του αναφερομένου μοιραίου οργάνου.
Πολλές πίκρες πέρασαν ο Μωυσής, ο Βούδας, ο Ιησούς και άλλοι, για να απελευθερώσουν την ανθρωπότητα από αυτές τις καταστρεπτικές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Η Ιερή επιτροπή των άφατων όντων πήρε στους ώμους της ένα τρομερό κοσμικό κάρμα. Αυτό το κάρμα θα πληρωθεί στο μελλοντικό Μαχαμβαντάρα.
Ακούστε με, γνωστικοί αδελφοί: να καταλάβετε ότι μόνο με τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης, μπορείτε να απαλλαγείτε από τις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Οι τρεις παράγοντες είναι:
α) Ο θάνατος του ψυχολογικού Εγώ.
β) Η Γέννηση του Είναι σε μας.
γ) Η θυσία για την ανθρωπότητα.
Το Εγώ πεθαίνει με βάση την αυστηρή δημιουργική κατανόηση. Το Είναι γεννιέται σε μας με το Maithuna (Σεξουαλική Μαγεία). Η θυσία για την ανθρωπότητα, είναι ελεημοσύνη και αγάπη με την καλή τους έννοια.
Οι Σχολές που διδάσκουν την εκσπερμάτωση, ακόμα και αν το κάνουν με μυστικιστικό τρόπο, είναι πραγματικά μαύρες, διότι με αυτή την πρακτική αναπτύσσεται το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ.
Οι Σχολές που διδάσκουν την σύνδεση των Λίνγκαμ-Γιόνι χωρίς εκσπερμάτωση είναι άσπρες, διότι έτσι ανεβαίνει η Κουνταλίνη από το κανάλι του νωτιαίου μυελού.
Οι Σχολές που διδάσκουν την ισχυροποίηση του ψυχολογικού Εγώ, είναι μαύρες, διότι έτσι ισχυροποιούνται οι κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Οι Σχολές που διδάσκουν την διάλυση του Εγώ (μυστικιστικός θάνατος) είναι άσπρες, διότι καταστρέφουν τις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ είναι η ουρά του Σατανά, η σεξουαλική φωτιά που κατεβαίνει από τον κόκκυγα προς την ατομική κόλαση του ανθρώπου.
Κεφάλαιο 2
Το Ens Seminis
Πολυαγαπητοί Γνωστικοί Αδελφοί. Είναι αναγκαίο σ’ αυτά τα Χριστούγεννα να καταλάβετε σε βάθος όλες τις καθοδικές και ανοδικές εξελίξεις του Ens Seminis, διότι μέσα του θα μπορέσετε να βρείτε με πολύ υπομονή όλη την Ens Virtutis (αρετές) του στοιχείου φωτιά.
Διηγούνται οι εσωτεριστικές παραδόσεις, ότι μετά την εξαφάνιση της Ατλαντικής ηπείρου, επιβίωσαν μερικές γνώσεις σχετικές με την καταγωγή και την σημασία του Ens Seminis.
Λένε οι παλιές παραδόσεις, ότι αυτές οι γνώσεις σχε­τικά με το Ens Seminis, επέζησαν μετά από την βύθιση της Ατλαντίδος, αλλά όμως μετά περίπου από τριάντα πέντε αιώνες αδιάκοπων πολέμων όλες αυτές οι γνώσεις χάθηκαν.
Οι παλιοί ιερείς διηγούνται, ότι από όλη την πρωτό­γονη σοφία σχετικά με το Ens Seminis έμεινε μόνο η πα­ράδοση που βεβαίωνε κατηγορηματικά την δυνατότητα της εσωτερικής αυτοπραγμάτωσης με το Αξιοχιχάρι σπέρμα.
Μερικές αποσπασματικές πληροφορίες από εδώ και από εκεί, σκορπισμένες σε διαφορετικά μέρη, δεν έδειχναν την μέθοδο για να εργαστεί κανείς με το Ens Seminis. Και οι πρωτόγονοι Άριοι απόγονοι της Ατλαντίδας, κουρασμένοι από πολλούς πολέμους, ξεκίνησαν για το ψάξιμο του Ens Seminis.
Οι αναζητητές που ποθούσαν το φως ήξεραν πολύ καλά από τις παραδόσεις, ότι με το Ens Seminis επιτυγχάνεται η ατομική αυτο-τελειοποίηση, αγνοούσαν όμως το ταντρικό κλειδί του Maithuna και υπέφεραν ψάχνοντας και μη βρίσκον­τας.
Πραγματικά μόνο οι παλιοί ιεροφάντες της Αιγύπτου, του Ινδοστάν, κλπ, απόγονοι της αρχαίας Ατλαντικής Κοινωνίας, η οποία ονομαζόταν ΑΚHΑLDΑNSΜ, κατείχαν όλη την Ταντρική επιστήμη, ολοκληρωμένη με το μυστικό κλειδί του Maithuna.
Το να μπει κανείς στις παλιές σχολές μυστηρίων ήταν κάτι πολύ δύσκολο, διότι οι δοκιμασίες ήταν πολύ φοβερές και ελάχιστοι τις περνούσαν θριαμβευτικά.
Η μεγάλη πλειοψηφία των δοκίμων για το φως, τίποτα δεν ήξεραν σχετικά με το Maithuna, όμως από τις παραδό­σεις καταλάβαιναν ότι με το Ens Seminis, σωστά μεταβαλλό­μενο, επιτυγχάνεται η αυτο-τελειοποίηση.
Ο αγνοών δρα πάντα με άγνοια, και πολλοί πίστεψαν ότι μόνο με την σεξουαλική εγκράτεια θα λυνόταν πια το πρόβλημα της αυτοπραγμάτωσης.
Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη δημιούργησε πολλές κοινό­τητες από οργανωμένους καλόγερους εγκρατείς σε αιρέσεις, και θρησκείες που αγνοούσαν το Maithuna.
Πίστεψαν οι αγνοούντες ότι μόνο με την εγκράτεια θα λυνόταν το πρόβλημα της αυτο-τελειοποίησης. Έτσι είναι, έτσι ήταν και έτσι θα είναι πάντα η άγνοια.
Το πιο αξιοθρήνητο είναι το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν όχι μόνο καλόγεροι αλλά επίσης πολλοί ψευδο-αποκρυφιστές και ψευδο-εσωτεριστές, πεπεισμένοι ότι μόνο με την εγκράτεια λύνεται το πρόβλημα της δικής τους εσωτερικής αυτοπραγμάτωσης.
Στο σπέρμα υπάρχουν εξαιρετικές ανοδικές εξελίξεις και φοβερές καθοδικές εξελίξεις. Μόνο το γεγονός της φυ­σικής δουλειάς της δημιουργίας του σπέρματος είναι ανο­δικής εξέλιξης. Το τελευταίο αποτέλεσμα από όσα τρώμε και πίνουμε είναι το σπέρμα.
Είναι επίσης αναγκαίο να ξέρουμε ότι οι ανοδικές εξε­λίξεις του σπέρματος βρίσκονται υποταγμένες στον βασικό ιερό νόμο του ΕΠΤΑΠΑΡΑΠΑΡΣΙΝΟΚ, που είναι ο νόμος του αγίου επτά, ο εβδομαδιαίος νόμος.
Όταν το Ens Seminis ή σπέρμα συμπληρώνει τις εβδο­μαδιαίες ανοδικές εξελίξεις πρέπει να λάβει μία ώθηση από το εξωτερικό και να μεταβάλλεται με το Maithuna, δι­ότι διαφορετικά μπαίνει ολοκληρωτικά στην διαδικασία της καθοδικής εξέλιξης, μετατρέποντας το άτομο σε σεξουαλικά διεφθαρμένο.
Η Καθοδική εξέλιξη του σπέρματος δημιουργεί πολλές βλαβερές ουσίες, ειδικά μία πολύ κακή, που έχει την ιδιότητα να παράγει δύο είδη δράσεων στην γενι­κή λειτουργία του οργανισμού.
Το πρώτο είδος δράσης συνίσταται στο να δημιουργεί ένα απόθεμα περιττού λίπους μέσα στον οργανισμό. Το δεύ­τερο είδος δράσης συνίσταται στο να προκαλεί στο ανθρώ­πινο ον μερικές κάκιστες δονήσεις, που είναι γνωστές στον εσωτερισμό σαν δονήσεις Βενενιοσκυριάνας.
Η πρώτη περίπτωση δημιουργεί ανθρώπινα γουρούνια, δηλαδή παχείς ανθρώπους, φρικιαστικούς, γεμάτους λίπος.
Η δεύτερη περίπτωση παράγει λεπτούς και ξερακιανούς ανθρώπους έντονα φορτωμένους με τις διεστραμμένες δονή­σεις Bενενιοσκυριάνας. Αυτές οι δονήσεις εκδηλώνονται σε δυαδική μορφή, φανατισμό σε υψηλό βαθμό και εξειδι­κευμένο κυνισμό, σαν μια σύνθεση της δυαδικής εκδήλω­σης αυτών των σκοτεινών δονήσεων.
Ο φανατισμός συνήθως είναι εξωτερικός και ο κυνισμός εσωτερικός. Να οι δύο όψεις του ίδιου κέρματος, η καλή και η ανάποδη.
Το πιο άσχημο από όλα αυτά και από αυτή την παράλογη σεξουαλική εγκράτεια είναι ότι οι σκοτεινές δονήσεις βενενιοσκυριάνας όχι μόνο ερεθίζουν τις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ, αλλά μπορούν επίσης να α­ναπτύξουν πραγματικά αυτό το κάκιστο όργανο.
Έχοντας υπόψη μας ότι κάθε πράγμα έχει το αντίθετό του (και για αυτόν τον λόγο μέσα στο ίδιο το φως βρίσκον­ται τα σκοτάδια και αντίστροφα, και μέσα στην αρετή επίσης βρίσκεται το αντίθετό της σε λανθάνουσα κατάσταση), οφείλουμε να καταλάβουμε σε βάθος την λέξη Κουνταλίνι.
Η λέξη Κούντα μας θυμίζει το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ. Λίνι στην αρχαία ατλαντική γλώσσα σημαίνει τέλος. Η λέ­ξη Κουνταλίνι σημαίνει λοιπόν τέλος του οργάνου Κουνταρ­τιγουαδόρ.
Αναλύοντας βαθειά το ζήτημα, φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα, ότι χρειαζόμαστε το Maithuna για να μεταβάλ­λουμε το Ens Seminis και να βάλουμε τέλος όχι μόνο στο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ, αλλά και στις κακές συνέπειες που έμειναν από το αναφερόμενο όργανο.
Όταν το Εγώ διαλύεται και το πύρινο φίδι ανεβαίνει από το νωτιαίο κανάλι, εξαφανίζονται και τα τελευταία ίχνη του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ. Για αυτόν τον λόγο μπορούμε να δώσουμε στην ιερή φωτιά το όνομα Κουνταλίνι, που σημαίνει τέλος του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Κεφάλαιο 3
Οι επτά κόσμοι
Η Καμπάλα λέει ότι υπάρχουν δύο κόσμοι, ο μακρόκοσμος και ο μικρόκοσμος. Ο πρώτος αντιπροσωπεύει το απείρως μεγάλο. Ο δεύτερος αντιπροσωπεύει το απείρως μικρό.
Η Διδασκαλία της Καμπάλα πάνω στους κόσμους είναι ελλιπής, είναι μόνο μία αποσπασματική διδασκαλία.
Υπάρχουν επτά κόσμοι και όχι μόνο δύο, όπως βεβαιώ­νουν λάθος οι Καβαλιστές.
Το απόλυτο στον εαυτό του εξηγείται στην Καμπάλα σαν κάτι που αποτελείται από τις τρεις παρακάτω απόψεις
1) ΑΪΝ-ΣΟΠ-ΑΟΥΡ: είναι ο εξωτερικός κύκλος
2) ΑΪΝ ΣΟΠ: είναι ο μεσαίος κύκλος
3) ΑΪΝ: είναι εκ των προτέρων ΣΑΤ, το ανεκδήλωτο απόλυτο.
Ο Πρώτος κόσμος δεν θα μπορούσε να υπάρχει μέσα από το ανεκδήλωτο ΑΪΝ, ούτε μέσα από το ΑΪΝ ΣΟΠ. Ο πρώτος κόσμος μπορεί να υπάρχει μόνο μέσα από το ΑΪΝ-ΣΟΠ-ΑΟΥΡ.
Ο Πρώτος κόσμος είναι φύσης καθαρά πνευματικής και το όνομά του είναι Πρωτόκοσμος.
Ο Δεύτερος είναι ο Αγιόκοσμος ή Mεγαλόκοσμος. Αυτός είναι ο μεγάλος κόσμος, όλοι οι ήλιοι, όλοι οι κόσμοι του απείρου διαστήματος.
Ο Τρίτος κόσμος είναι ο Μακρόκοσμος, για τον οποίο μιλάνε οι Καβαλιστές στα βιβλία τους, και αποτελείται από την γαλακτική οδό με τα δεκαοκτώ εκατομμύρια ήλιους που γυρίζουν γύρω από τον Κεντρικό ήλιο Σείριο.
Ο Τέταρτος είναι ο Δευτερόκοσμος και αποτελείται από τον ήλιο του δικού μας ηλιακού συστήματος με όλους τους νόμους. του.
Ο Πέμπτος είναι ο Μεσόκοσμος, ο δικός μας πλανήτης. Ο Έκτος είναι ο Μικρόκοσμος Άνθρωπος.
Ο Έβδομος είναι ο Τριτόκοσμος, το απείρως μικρό, άτομα, μόρια, μικρόβια, ηλεκτρόνια, κλπ και επιπλέον το Αβίτσι, η άβυσσος.
Μεταξύ του Μικρόκοσμου Ανθρώπου και του Μακρόκοσμου υπάρχουν ο Μεσόκοσμος και ο Δευτερόκοσμος, λόγος για τον οποίο καταλήγει λίγο πεισματάρικη εκείνη η έκφραση που λέει: «Ο Άνθρωπος είναι ο Μικρόκοσμος του Μακρόκοσμου».
Ο καθένας από τους επτά κόσμους έχει τους δικούς του νόμους. Ο Γνωστικός πρέπει να μελετήσει τους νόμους που κυβερνάνε αυτούς τους επτά κόσμους, με σκοπό να ξέρει ποια είναι η θέση του στην ζωή και πως πρέπει να ενεργεί για να καταφέρει την τελική απελευθέρωση.
Η Ακτίνα της Δημιουργίας
Ο Δάσκαλος G, πιστεύει ότι η σελήνη είναι ένα κομμάτι που έχει ξεφύγει από την γη.
Η Σελήνη είναι πιο αρχαία από την γη, είναι ένας κόσμος ήδη νεκρός, ένας κόσμος που ανήκει σε άλλη ακτί­να δημιουργίας.
Πραγματικά η δική μας ακτίνα δημιουργίας άρχισε στο απόλυτο και τέλειωσε στην κόλαση, Infernus, Αβίτσι, τα Ελληνικά Τάρταρα, το Ρωμαϊκό Αβέρνο, το βυθισμένο ορυ­κτό βασίλειο, μοιραία κατοικία των σκοτεινών υποσεληνι­ακών πλασμάτων.
Η Ακτίνα της δημιουργίας σωστά αναλυμένη είναι η εξής:
Α) Απόλυτο
Β) Όλοι οι Κόσμοι
Γ) Όλοι οι Ήλιοι
Δ) Ο Ήλιος
Οι Αδελφοί της γνωστικής κίνησης πρέπει να καταλά­βουν βαθειά αυτήν την εσωτερική γνώση, την οποία δίνου­με σ’ αυτό το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα, να μάθουν ποια είναι η ακριβής θέση στην οποία βρίσκονται πάνω στην α­κτίνα της δημιουργίας.
Χρειάζεται να γνωρίζουμε σε βάθος τον δρόμο, με σκοπό να επιτύχουμε τα Χριστούγεννα της καρδιάς και την τελική απελευθέρωση.
Στο απόλυτο αρχίζει η ακτίνα της δημιουργίας με τον Πρωτόκοσμο. Όλοι οι Κόσμοι στην ακτίνα της δημιουργίας αντιστοιχούν στον Αγιόκοσμο.
Όλοι οι ήλιοι της γαλακτικής οδού στην ακτίνα της δημιουργίας αντιστοιχούν στον Μακρόκοσμο.
Ο Δευτερόκοσμος στην ακτίνα της δημιουργίας είναι ο ήλιος.
Ο Μεσόκοσμος στην ακτίνα της δημιουργίας αποτελεί­ται από όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και την γη που τους αντιπροσωπεύει.
Ο Μικρόκοσμος είναι ο άνθρωπος στην ακτίνα της δημιουργίας. Ο Τριτόκοσμος είναι το άτομο και η άβυσσος.
Στον πρώτο κόσμο υπάρχει μόνο ο μοναδικός νόμος, ο νόμος του απόλυτου.
Στον δεύτερο κόσμο ο πρώτος νόμος μετατρέπεται σε τρεις και οι τρεις νόμοι κυβερνάνε τον δεύτερο κόσμο.
Στον τρίτο κόσμο οι τρεις νόμοι γίνονται έξι.
Στον τέταρτο κόσμο οι έξι διπλασιάζονται σε δώδεκα νόμους.
Στον πέμπτο κόσμο οι δώδεκα διπλασιάζονται για να γίνουν είκοσι τέσσερεις νόμοι.
Στον έκτο κόσμο οι είκοσι τέσσερεις νόμοι διπλασιά­ζονται σε 48 νόμους.
Στον έβδομο κόσμο οι 48 νόμοι γίνονται ε­νενήντα έξι νόμοι.
Στον Πρωτόκοσμο μόνο γίνεται η θέληση του απόλυτου, ο μοναδικός νόμος.
Στον δεύτερο κόσμο, ο μεγάλος νόμος διαιρείται σε τρεις, πατέρας, γιος και άγιο πνεύμα, θετική δύναμη, αρ­νητική δύναμη και ουδέτερη δύναμη.
Στον τρίτο κόσμο αρχίζει η μηχανικότητα, διότι οι τρεις πρωταρχικοί νόμοι γίνονται έξι.
Στον τέταρτο κόσμο η ζωή γίνεται ακόμα πιο μηχανική, διότι δεν είναι πια έξι, αλλά δώδεκα νόμοι αυτοί που τον κυβερνάνε.
Στον πέμπτο κόσμο η ζωή είναι πολύ πιο μηχανική, και εδώ περίπου τίποτα δεν έχει σχέση με την θέληση του από­λυτου, διότι οι δώδεκα νόμοι έχουν γίνει είκοσι τέσσερεις.
Στον έκτο κόσμο η ζωή είναι τόσο τρομερά μηχανική, και υλιστική, που εδώ πια ούτε καν υποψιάζεται κανείς ότι υπάρχει η θέληση του απόλυτου.
Εμείς ζούμε σ’ έναν μηχανικό κόσμο των 48 νόμων, σ’ έναν κόσμο, στον οποίο δεν γίνεται η θέληση του απόλυτου, σε μια απομακρυσμένη γωνιά του σύμπαντος, σ’ έναν σκοτεινό και τρομερά οδυνηρό τόπο.
Η θέση που έχουμε στην ακτίνα της δημιουργίας είναι λυπηρή. Στον δικό μας κόσμο δεν γίνεται πια η θέληση του Απόλυτου, ούτε η θέληση της Αγίας Τριάδας, Πατέρας, Γιος και Άγιο Πνεύμα.
Μας κυβερνάνε 48 τρομερά μηχανικοί νόμοι και μας κατευθύνουν, σαν πραγματικά δυστυχισμένους εξό­ριστους σ’ αυτή την κοιλάδα των δακρύων. Κάτω από μας στην ακτίνα της δημιουργίας υπάρχουν μόνον οι δυστυχι­σμένοι της αβύσσου, οι οποίοι κυβερνιούνται από την φρι­κτή μηχανικότητα των ενενήντα έξι νόμων.
Είναι αναγκαίο να απελευθερωθούμε από τους 48 νόμους, για να περάσουμε στον πέμπτο κόσμο (των 24 νόμων). Ύστερα θα πρέπει να απελευθερω­θούμε από τον πέμπτο κόσμο (των 12 νόμων) και μετά να συνεχίσουμε με την δική μας δουλειά της τελικής α­πελευθέρωσης, περνώντας από τον τέταρτο, τρίτο και δεύτερο κόσμο, για να επιστρέψουμε στο Απόλυτο.
Όλες οι ουσίες των επτά κόσμων είναι μέσα σε μας τους ίδιους. Μέσα στον εγκέφαλο που σκέφτεται έχουμε την ουσία του Πρωτόκοσμου, μέσα στον κινητικό εγκέφαλο ή διανοητικό σύστημα έχουμε την ουσία του Αγιόκοσμου. Μέσα στο συνειδητό εγκέφαλο, διαμορφωμένο από όλα τα συγκεκριμένα νευρικά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, έχουμε την ουσία του μακρόκοσμου και έτσι διαδοχικά.
Τα υλικά για να εργαστούμε βρίσκονται μέσα στον αν­θρώπινο οργανισμό, και εάν δημιουργήσουμε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι, θα καταφέρουμε να απελευθερωθούμε από όλους τους κόσμους, ακόμα και από τον έβδομο, για να μπούμε τελικά στο Απόλυτο, Αδήλωτο, Σατ, Άιν.
Τα φύτρα των υπαρξιακών σωμάτων του Είναι βρίσκονται τοποθετημένα στο σπέρμα. Είναι αναγκαίο να αναπτύσσουμε αυτά τα φύτρα και αυτό είναι δυνατόν μόνο με το Maithuna (Σεξουαλική Μαγεία).
Ήδη σε προηγούμενες δημοσιεύσεις και σε μηνύματά μας έχουμε μιλήσει για ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι. Και γι’ αυτό οι γνωστικοί μαθητές μας είναι ενημερωμένοι.
Ξέρουμε ότι το αστρικό σώμα (να μην το συγχέουμε με το σεληνιακό σώμα), κυβερνιέται από 24 νόμους και το φυσικό κυβερνιέται από 48 νόμους.
Εάν δημιουργήσουμε το αστρικό σώμα, είναι φανερό ότι απελευθερωνόμαστε από τον μοιραίο κόσμο των 48 νόμων και γινόμαστε κάτοικοι των 24 νόμων.
Εάν δημιουργήσουμε το διανοητικό σώμα, απελευθερωνόμαστε από τον κόσμο των 24 νόμων και μπαίνουμε στον κόσμο των 12 νόμων. Θα πρέπει να υπενθυ­μίσουμε ότι το διανοητικό σώμα κυβερνιέται από 12 νόμους.
Εάν δημιουργήσουμε το αιτιατό σώμα ή σώμα της συνει­δητής θέλησης, μπαίνουμε στον κόσμο των έξι νόμων και γινόμαστε κάτοικοι του κόσμου αυτού, διότι το σώμα της συνειδητής θέλησης (αιτιατό σώμα) κυβερνιέται από 6 νόμους.
Η δουλειά με το Maithuna και την διάλυση του Εγώ, και η θυσία προς την ανθρωπότητα, μας επιτρέπουν να κά­νουμε καινούργιες δημιουργίες μέσα σε μας τους ίδιους, για να απελευθερωθούμε από τον κόσμο των έξι νόμων και να περάσουμε πιο πέρα από τον άφατο Αγιόκοσμο και Πρωτόκοσμο.
Είναι αναγκαίο να καταλάβουν όλοι οι γνωστικοί μαθητές αυτά τα Χριστούγεννα, ότι μόνο δημιουργώντας τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι και κατορθώνοντας τον θά­νατο του Εγώ και τα Χριστούγεννα της καρδιάς, θα μπορέ­σουν να καταφέρουν την τελική απελευθέρωση.
Το Είναι μπορεί να μπει μόνο σ’ εκείνον που έχει δημιουργήσει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα.
Τα Χριστούγεννα της καρδιάς μπορεί να τα γιορτάσει κανείς πραγματικά μόνο, όταν έχει δημιουργήσει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Η Σύσταση του διανοητικού ζώου, του εσφαλμένα ονομαζόμενου άνθρωπος είναι η εξής:
α) Φυσικό σώμα
β) Ζωτικό σώμα
γ) Σεληνιακό σώμα επιθυμιών
δ) Σεληνιακό διανοητικό σώμα
ε) Το Πολλαπλό Εγώ
στ) Το Μπουδάτα
Οι τρεις απόψεις του ΑΤΜΑΝ-ΜΠΟΥΔΙ-ΜΑΝΑΣ ή θεϊκού πνεύματος, πνεύμα της ζωής, ανθρωπίνου πνεύματος, δεν έχουν ενσαρκωθεί στο ανθρώπινο ον, διότι αυτό δεν κατέχει ακόμα τα ηλιακά σώματα, δηλαδή τα υπαρξιακά σώμα­ τα του Είναι.
Όλες οι δικιές μας προσπάθειες κατευθύνονται στο να απελευθερωθούμε από την σελήνη, που δυστυχώς φέρουμε στα σεληνιακά μας σώματα.
Εάν δημιουργούμε τα ηλιακά σώματα, απελευθερωνόμαστε από την σελήνη.
Μόνο με την Maithuna (Σεξουαλική Μαγεία) μπορούμε να έχουμε την πολυτέλεια να δημιουργούμε τα δικά μας η­λιακά σώματα, διότι τα φύτρα των σωμάτων αυτών βρίσκονται στο σπέρμα.
Τα σεληνιακά σώματα μας κάνουν να ζούμε σ’ αυτό τον κόσμο των 48 νόμων, στην κοιλάδα των δακρύων.
Τα σεληνιακά σώματα είναι θηλυκά, γι’ αυτόν τον λόγο οι άντρες του κόσμου αυτού, στους εσωτερικούς κόσμους μετά από τον θάνατο, είναι υποσυνείδητα κρύες και φαντασμαγορικές γυναίκες.
Είναι πολύ λυπηρό το ότι οι θεοσοφικοί συγγραφείς, Ροδόσταυροι κλπ, δεν έχουν κατορθώσει να καταλάβουν ότι τα τωρινά εσωτερικά οχήματα του ανθρώπινου όντος, είναι σεληνιακά σώματα που πρέπει να εξαλείψουμε μετά από την δημιουργία των ηλιακών σωμάτων.
Είναι αδύνατο να απελευθερωθούμε από τον κόσμο των 48 νόμων, εάν δεν έχουμε δημιουργήσει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Κεφάλαιο 4
Το ψυχολογικό Εγώ
Οι ψευδο-αποκρυφιστές και ψευδο-εσωτεριστές διαιρούν τον ανθρώπινο ψυχισμό σε δύο μέρη, Ανώτερο Εγώ και κατώτερο Εγώ.
Ανώτερη και κατώτερη διαίρεση του ίδιου οργανισμού. Ανώτερο Εγώ, κατώτερο Εγώ είναι όλο Εγώ, όλο Εγώ.
Ο Εσώτερος, ο πραγματικός δεν είναι Εγώ, υπερβαίνει κάθε Εγώ, βρίσκεται πιο πέρα από κάθε Εγώ;
Ο Εσώτερος είναι το Είναι, αυτός είναι το Πραγματι­κό, εκείνο που δεν έχει χρόνο, το Θεϊκό.
Το Εγώ είχε μια αρχή και αναπόφευκτα θα έχει ένα τέλος, όλα όσα έχουν μια αρχή έχουν ένα τέλος.
Το Είναι, ο Εσώτερος, δεν είχε αρχή, δεν θα έχει τέ­λος. Αυτός είναι ότι είναι, εκείνο που πάντα ήταν και εκείνο που πάντα θα είναι.
Το Εγώ συνεχίζει μετά από τον θάνατο, και επιστρέφει σ’ αυτήν την Κοιλάδα των δακρύων για να επαναλαμβάνει συμβάντα, να ικανοποιεί τα πάθη του και να πληρώνει κάρμα.
Το Είναι δεν συνεχίζει, διότι δεν είχε μια αρχή, συνεχίζει μόνο ότι ανήκει στο χρόνο, ότι είχε μια αρχή. Το Είναι δεν ανήκει στον χρόνο.
Εκείνο που συνεχίζει, βρίσκεται υποταγμένο σε γηρατειά, φθορά, πόνο, πάθη. Η τωρινή ζωή μας είναι το αποτέλεσμα της περασμένης ζωής, η συνέχεια της περασμένης ζωής, το αποτέλεσμα μιας προηγούμενης αιτίας.
Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμά της, κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτία του, κάθε αιτία μετατρέπεται σε αποτέλεσμα και κάθε αποτέλεσμα γίνεται αιτία.
Η παρούσα ζωή μας είναι η αιτία της μελλοντικής ζωής μας. Η μελλοντική ζωή μας θα έχει σαν αιτία την τωρινή ζωή μας, με όλα τα λάθη και τις μιζέριες της.
Το να συνεχίζουμε, σημαίνει να αναβάλουμε το λάθος και τον πόνο. Εμείς πρέπει να πεθαίνουμε από στιγμή σε στιγμή, για να μην συνεχίζουμε. Καλύτερα είναι το να είμαστε από το να συνεχίζουμε.
Το Εγώ είναι η καταγωγή του λάθους και αποτέλεσμα του είναι ο πόνος. Όσο υπάρχει το Εγώ, θα υπάρχει ο πό­νος και το λάθος.
Να γεννιέσαι είναι πόνος, να πεθαίνεις είναι πόνος, να ζεις είναι πόνος. πόνος είναι η παιδική ηλικία, η εφηβεία, η νεότητα, η ωριμότητα, τα γηρατειά. Όλα σ’ αυτόν τον κόσμο είναι πόνος.
Όταν σταματάμε να υπάρχουμε σε όλα τα επίπεδα του νου, εξαφανίζεται ο πόνος. Θα σταματήσουμε να υπάρχουμε μόνο διαλύοντας ριζικά το ψυχολογικό Εγώ.
Η καταγωγή του Εγώ είναι το όργανο Κουνταρτιγουαδόρ.
Το Εγώ αποτελείται από όλες τις κακές συνέπειες του οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ.
Το Εγώ είναι ένα μπουκέτο από πάθη, επιθυμίες, φόβους, μίση, εγωισμούς, ζήλιες, περηφάνιες, τεμπελιά, θυμούς, ορέξεις, προσηλώσεις αρνητικούς συναισθηματισμούς, κληρονομικά χαρακτηριστικά οικογένειας, φυλής, έθνους κλπ.
Το Εγώ είναι πολλαπλό, δεν είναι ατομικό, το Εγώ υπάρχει πολλαπλό, συνεχίζει πολλαπλό και επιστρέφει πολλαπλό.
Έτσι όπως το νερό αποτελείται από πολλές σταγόνες έτσι όπως η φλόγα αποτελείται από απειροελάχιστα πυρογε­νή μέρη, έτσι και το Εγώ αποτελείται από διάφορα Εγώ.
Χιλιάδες μικρά Εγώ αποτελούν το Εγώ που συνεχίζει μετά από τον θάνατο και επιστρέφει σε αυτή την κοι­λάδα των δακρύων, για να ικανοποιεί επιθυμίες και να πληρώνει κάρμα.
Σε συνεχή ταινία περνάνε από την οθόνη την ζωής, για να αναπαραστήσουν το ρόλο τους στο οδυνηρό όραμα της ζωής.
Κάθε Εγώ της τραγικής ταινίας έχει τον δικό του νου, τις δικές του ιδέες, και το δικό του προσωπικό κριτήριο.
Αυτό που αρέσει σε ένα Εγώ, δυσαρεστεί ένα άλλο Εγώ.
Αυτό το Εγώ που σήμερα ορκίζεται πίστη στο βωμό της γνώσης, αντικαθίσταται από ένα άλλο Εγώ που μισεί την γνώση. Το Εγώ που σήμερα ορκίζεται αιώνια αγάπη σε μια γυναίκα, αντικαθίσταται αργότερα από ένα Εγώ, που δεν έχει καμία σχέση ούτε με την γυναίκα ούτε με τον όρκο.
Το διανοητικό ζώο, το εσφαλμένα ονομαζόμενο άνθρωπος, δεν έχει ατομικότητα, διότι δεν έχει ένα διαρκές κέντρο συνείδησης, δεν έχει συνέχεια σκοπού, διότι δεν έχει ένα διαρκές κέντρο βαρύτητας, έχει μόνο το πολλαπλό Εγώ.
Δεν είναι παράλογο λοιπόν, ότι πολλοί γίνονται μέλη της γνωστικής κίνησης και μετά γίνονται εχθροί της. Σή­μερα είναι με την γνώση και αύριο εναντίον της, σήμερα σε μια σχολή αύριο σε μια άλλη, σήμερα με μια γυναίκα και αύριο με μια άλλη, σήμερα φίλος αύριο εχθρός κλπ.
Κεφάλαιο 5
Επιστροφή και μετενσάρκωση
Επιστροφή και μετενσάρκωση είναι δύο διαφορετικοί νόμοι. Αυστηρές αναλύσεις μας έχουν οδηγήσει στο συμπέ­ρασμα ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ Επιστροφής και Μετενσάρκωσης.
Το Εγώ δεν είναι ένα άτομο μιας και αποτελείται από πολλά Εγώ και κάθε Εγώ ακόμα όταν έχει κάτι από το δικό μας υποσυνείδητο απολαμβάνει κάποια ανεξαρτησία.
Το Εγώ είναι μια λεγεώνα διαβόλων. Το να βεβαιώνου­με ότι η λεγεώνα μετενσαρκώνεται θα ήταν παράλογο. Είναι ακριβής ο όρο αν πούμε ότι το άτομο μετενσαρκώνεται, όμως δεν είναι ακριβής εάν πούμε ότι η λεγεώνα μετενσαρκώνεται.
Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια ανθρώπων, όμως είναι δύσκολο να βρεις ένα άτομο.
Μόνο δημιουργώντας τα δικά μας Ανώτερα Υπαρξιακά Σώματα του Είναι, διαλύοντας το Εγώ και ενσαρκώνοντας το Είναι μετατρεπόμαστε σε άτομα.
Τα ιερά άτομα μετενσαρκώνονται αλλά το Εγώ επιστρέ­φει σε μια καινούργια μήτρα, για να ντυθεί η Λεγεώνα ή καλυτέρα θα έλεγα για να ξαναντυθεί με καινούριο δερμάτινο ρούχο.
Το Εγώ συνεχίζει στους απόγονούς μας έμμεσα η άμεσα, το Εγώ είναι η φυλή, το λάθος και ο πόνος που συνεχίζουν.
Μερικοί αγνοούντες ψευδο-αποκρυφιστές υποθέτουν ε­σφαλμένα, ότι η προσωπικότητα μετενσαρκώνεται και συχνά συγχέουν την προσωπικότητα με το Εγώ.
Η προσωπικότητα δεν είναι το Εγώ, η προσωπικότητα δεν μετενσαρκώνεται, η προσωπικότητα είναι κόρη του χρό­νου και πεθαίνει στον χρόνο.
Η προσωπικότητα δεν είναι το φυσικό σώμα. Η προσωπικότητα δεν είναι το αιθερικό σώμα, η προσωπικότητα δεν είναι το Εγώ, η προσωπικότητα δεν είναι η ψυχή, η προσωπικότητα δεν είναι το πνεύμα.
Η προσωπικότητα είναι σκέτη ενέργεια, λεπτή ατομι­κή και διαμορφώνεται στην διάρκεια των πρώτων 7 χρόνων της παιδικής ηλικίας με την κληρονομικότητα, με τις συνήθειες, με τα παραδείγματα κλπ. Αυτή ισχυροποιείται με τον χρόνο και τις εμπειρίες.
Τρία πράγματα πηγαίνουν στο νεκροταφείο:
Το φυσικό σώμα.
Το αιθερικό σώμα.
Η προσωπικότητα.
Το φυσικό σώμα και το αιθερικό αποσυντίθενται σιγά-σιγά και ταυτόχρονα. Η προσωπικότητα περιπλανιέται στο νεκροταφείο και μόνο μετά από μερικούς αιώνες αποσυντίθεται.
Αυτό που συνεχίζει, αυτό που δεν αποσυντίθεται στο νεκροταφείο, είναι το πολλαπλό Εγώ. Η λεγεώνα του Εγώ συνεχίζει με ένα κοινό σώμα, αυτό το λεγόμενο κοινό σώμα δεν είναι το αστρικό όπως υποθέτουν πολλοί.
Το σώμα που χρησιμοποιεί η λεγεώνα του Εγώ είναι το σεληνιακό σώμα ή μοριακό σώμα. Είναι αναγκαίο να μην συγχέουν οι γνωστικοί μαθητές το σεληνιακό σώμα με το Αστρικό.
Το Ηλιακό σώμα είναι το Αστρικό.
Μόνο εκείνοι που κατέχουν το Είναι μετενσαρκώνονται.
Εκείνοι που έχουν δουλέψει με το Maithuna πολλά χρόνια, κατέχουν πραγματικά το Αστρικό σώμα.
Τα μικρά Εγώ που κατοικούν στο σεληνιακό σώμα προβάλλονται σε όλες τις περιοχές της κοσμικής διάνοιας και έπειτα επιστρέφουν στο κενό σώμα (το σεληνιακό σώμα).
Το Εγώ, ντυμένο με το σεληνιακό του σώμα, επιστρέ­φει σε μια καινούργια μήτρα για να ξαναντυθεί με το δερμάτινο ρούχο του και να επαναλάβει σ’ αυτήν την κοιλάδα των δακρύων τις ίδιες τραγωδίες και πίκρες.
Μόνο εκείνοι που κατέχουν το Είναι μετενσαρκώνονται.
Εκείνοι που δεν κατέχουν το Είναι, επιστρέφουν.
Πρέπει να κατέχουμε το Είναι για να μετενσαρκωθούμε. Χρειάζεται να μην κατέχουμε το Είναι, για να επιστρέψουμε.
Είναι θυσία να μετενσαρκώνεσαι. Είναι μια αποτυχία να επιστρέφεις. Μετενσαρκώνονται τα Ιερά άτομα, για να σώσουν τον κόσμο. Επιστρέφουν οι ηλίθιοι, για να βασανίζουν τον κόσμο.
Οι Ιερές μετενσαρκώσεις πάντα γιορτάστηκαν στο Θι­βέτ με μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.
Ο Ιησούς της Ναζαρέτ ήταν μια μετενσάρκωση. Η γέννηση του Ιησού υπήρξε το πιο μεγάλο γεγονός του κόσμου.
Κεφάλαιο 6
Η διάλυση του Εγώ
Αδέλφια μου
Είναι αναγκαίο αυτά τα Χριστού­γεννα να καταλάβετε σε βάθος την ανάγκη της διάλυσης του Εγώ.
Ο πιο μεγάλος κίνδυνος που υπάρχει στην ζωή, είναι να γινόμαστε Χανασμουσιάνοι.
Εκείνοι που δεν δουλεύουν με την διάλυση του Εγώ από ύπαρξη σε ύπαρξη, εκφυλίζονται όλο και περισσότερο, μέχρι που στο τέλος σταματούν να γεννιούνται, διότι έ­χουν μετατραπεί σε επικίνδυνους Χανασμουσιάνους.
Υπάρχουν τέσσερα είδη Χανασμουσιάνων:
1) Χανασμουσιάνοι τύπου κρετίνου, πάρα πολύ διεφθαρμένοι, ηλίθιοι και εκφυλισμένοι.
2) Δυνατοί Χανασμουσιάνοι, πονηροί και διεστραμμένοι.
3) Χανασμουσιάνοι με διπλό κέντρο βαρύτητας, δεν έχουν όμως αστρικό σώμα, χρησιμοποιούν μόνο το σεληνιακό σώμα.
4) Χανασμουσιάνοι με διπλό κέντρο βαρύτητας και αστρικό σώμα.
Οι Χανασμουσιάνοι του πρώτου τύπου είναι πραγματι­κά κρετίνοι, ηλίθιοι, εκφυλισμένοι και φοβερά διεστραμμένοι, αν και δεν έχουν δύναμη πια ούτε για να είναι διεστραμμένοι. Αυτό το είδος αποσυντίθεται γρήγορα με­τά από τον θάνατο του φυσικού σώματος.
Οι Χανασμουσιάνοι του δεύτερου τύπου συνεχίζουν να επιστρέφουν σ’ αυτόν τον κόσμο σε οργανισμούς του ορυκτού βασιλείου.
Οι Χανασμουσιάνοι του τρίτου τύπου υπήρξαν μυημένοι της Λευκής Αδελφότητας και απέκτησαν πολλές ψυχικές δυ­νάμεις, αλλά επειδή δεν διέλυσαν το Εγώ, εκτροχιάστηκαν από τον δρόμο και έπεσαν στην μαύρη μαγεία. Αυτό το είδος Χανασμουσιάνων είναι σαν ένα κέρμα με δύο όψεις, την καλή και την ανάποδη. Έχουν δύο εσωτερικές προσωπικότητες, μια λευκή και μια άλλη μαύρη. Κάθε μία από αυ­τές τις δύο προσωπικότητες έχουν ανεξαρτησία και ψυχι­κές δυνάμεις.
Οι Χανασμουσιάνοι του τέταρτου τύπου είναι αληθινά πεσμένοι Μποδισάτβες, που διέπραξαν το λάθος να δυναμώσουν το Εγώ. Αυτοί οι Χανασμουσιάνοι έχουν διπλό Κέν­τρο βαρύτητας, την θεϊκή και την διαβολική. Το πιο σο­βαρό από όλα, είναι ότι κατέχουν αστρικό σώμα. Παράδειγμα ο Ανδραμελέκ. Αυτός ο Χανασμουσιάνος μπερδεύει τους ανειδίκευτους επικαλούντες. Οι δύο Ανδραμελέκ σ’ έναν, ο λευκός και ο μαύρος, οι δύο μύστες είναι αντίθετοι, και εν τούτοις είναι ένας. Και οι δύο είναι πραγματικοί δάσκαλοι, ο ένας της Λευκής Αδελφότητας και ο άλλος της Μαύρης.
Πολλοί μυημένοι, που κατάφεραν να δημιουργήσουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι, απέτυχαν, διότι δεν διέλυσαν το ψυχολογικό Εγώ.
Αυτοί οι μυημένοι δεν μπόρεσαν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα της καρδιάς, δεν κατάφεραν να ενσαρκώσουν το Είναι, ενώ είχαν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα και έτ­σι μετατράπηκαν σε Χανασμουσιάνους με διπλό κέντρο βαρύτητας.
Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε την ανάγκη να δου­λέψουμε με τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης, εάν θέλουμε πραγματικά την βαθειά Αυτοπραγ­μάτωση.
Εάν αποκλείουμε οποιονδήποτε παράγοντα της επανάστασης της συνείδησης, το αποτέλεσμα θα είναι η αποτυχία.
Το να γεννιόμαστε, το να πεθαίνουμε και το να θυσι­αζόμαστε για την ανθρωπότητα, είναι οι τρεις βασικοί παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης.
Σεξουαλική μαγεία, διάλυση του Εγώ, συμπόνια, αυτό είναι το τριπλό μονοπάτι της σωστής ζωής.
Μερικοί γνωστικοί αδελφοί, μας έχουν γράψει ζητών­τας μια μέθοδο για την διάλυση του Εγώ.
Η καλύτερη μέθοδος για την διάλυση του Εγώ, βρίσκε­ται στην πρακτική ζωή, εντατικά βιωμένη.
Η συμβίωση είναι ένας θαυμάσιος καθρέπτης, όπου μπο­ρούμε να ατενίσουμε το Εγώ.
Στην σχέση με τους ομοίους μας, τα ελαττώματα τα κρυμμένα στα βάθη του υποσυνειδήτου, αναβλύζουν αυθόρμητα, πετάγονται έξω, διότι το υποσυνείδητο μας προδί­δει, και εάν είμαστε σε κατάσταση επάγρυπνης αντίληψης, τότε θα τα δούμε έτσι ακριβώς όπως είναι.
Ελάττωμα που ανακαλύπτεται, ελάττωμα που πεθαίνει.
Όταν ανακαλύψουμε κάποιο ελάττωμα, πρέπει να το δούμε σε σκηνή όπως όταν κάποιος βλέπει κινηματογράφο, όμως χωρίς να κρίνει ούτε να καταδικάζει.
Δεν είναι αρκετό το να κατανοήσουμε νοητικά το ελάττωμα που έχουμε ανακαλύψει, είναι αναγκαίο να βυθιζόμαστε σε βαθύ διαλογισμό, για να κατανοούμε το ελάττωμα στα άλλα επίπεδα του νου.
Ο νους έχει πολλά επίπεδα και βάθος, και εάν δεν έχουμε κατανοήσει ένα ελάττωμα σε όλα τα επίπεδα του νου, δεν έχουμε κάνει τίποτα, διότι αυτό συνεχίζει να υπάρχει σαν δαιμόνιο πειρασμού στα βάθη του δικού μας υποσυνείδητου.
Όταν ένα ελάττωμα κατανοείται ολοκληρωτικά σε όλα τα επίπεδα του νου, τότε διαλύεται με το μικρό του Εγώ που το χαρακτηρίζει, και ελαττώνεται σε κοσμική σκόνη στους υπερευαίσθητους κόσμους.
Έτσι προχωράμε πεθαίνοντας από στιγμή σε στιγμή, έτσι εγκαθιστούμε μέσα μας ένα κέντρο διαρκούς συνείδησης, ένα κέντρο διαρκούς βαρύτητας.
Μέσα στο κάθε ανθρώπινο ον που δεν βρίσκεται στην τελευταία κατάσταση εκφυλισμού, υπάρχει το Μπουδάτα, η εσωτερική βουδιστική αρχή, το ψυχικό υλικό, ή πρώτη ύλη για να φτιάξουμε αυτό που ονομάζεται Ψυχή.
Το πολλαπλό Εγώ ξοδεύει αδέξια αυτό το ψυχικό υλικό σε παράλογες εκρήξεις ζήλειας, απληστίας, μίσους, πορνείας, προσκόλλησης, ματαιοδοξίας κλπ.
Στο μέτρο με το οποίο το πολλαπλό Εγώ πεθαίνει από στιγμή σε στιγμή, το ψυχικό υλικό συσσωρεύεται μέσα σε μας τους ίδιους, μετατρεπόμενο σ’ ένα κέντρο διαρκούς συνείδησης.
Έτσι ξεριζώνοντας σιγά-σιγά το Εγώ, ατομικοποιού­μαστε.
Όμως πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η ατομικότητα δεν είναι το παν. Με το γεγονός της Βηθλεέμ πρέπει να περάσουμε στην υπερατομικότητα.
Η δουλειά της διάλυσης του Εγώ, είναι κάτι πολύ σοβαρό, είναι αναγκαίο να μελετήσουμε τον εαυτό μας βαθειά σ’ όλα τα επίπεδα του νου, το Εγώ είναι ένα βιβλίο πολλών τόμων.
Χρειάζεται να μελετήσουμε τις σκέψεις μας, τις συγ­κινήσεις, τις πράξεις από στιγμή σε στιγμή, χωρίς να δικαιολογούμε ούτε να καταδικάζουμε. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ολοκληρωτικά, σ’ όλα τα βάθη του νου, το κάθε ένα από τα ελαττώματά μας.
Το πολλαπλό Εγώ είναι υποσυνείδητο. Όταν διαλύσουμε το Εγώ, το υποσυνείδητο γίνεται συνείδηση.
Χρειάζεται να μετατρέπουμε το υποσυνείδητο σε συνεί­δηση, και αυτό είναι δυνατόν μόνο με την εξάλειψη του Εγώ.
Όταν το υποσυνείδητο γίνεται συνείδηση, αποκτάμε αυτό που λέγεται διαρκής συνείδηση.
Εκείνος που απολαμβάνει την κατάσταση της διαρκούς συνείδησης, ζει κάθε στιγμή συνειδητός, όχι μόνο στον φυσικό κόσμο αλλά και στους ανώτερους κόσμους.
Η σημερινή ανθρωπότητα είναι υποσυνείδητη σ’ ένα ενενήντα επτά τοις εκατό, και γι’ αυτόν τον λόγο κοιμάται βαθειά, όχι μόνο στον φυσικό κόσμο, αλλά και στους υπερευαίσθη­τους κόσμους κατά την διάρκεια του ύπνου του φυσικού σώματος, ή μετά από τον θάνατο.
Είναι αναγκαίος ο θάνατος του Εγώ. Χρειάζεται να πεθαίνουμε από στιγμή σε στιγμή, εδώ και τώρα, όχι μόνο στον φυσικό κόσμο, αλλά και σ’ όλα τα επίπεδα του κοσμικού νου.
Πρέπει να είμαστε άσπλαχνοι προς εμάς τους ίδιους, και να αναλύουμε το Εγώ με το φοβερό νυστέρι της αυτοκριτικής.
Κεφάλαιο 7
Η πάλη των αντιθέτων
Ένας μεγάλος δάσκαλος έλεγε: «Να ψάχνετε την Φώ­τιση και τα άλλα θα σας δοθούν σαν συμπλήρωμα»,
Ο χειρότερος εχθρός της φώτισης είναι, το Εγώ. Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε ότι το Εγώ είναι ένας κόμπος στην ροή της ύπαρξης, ένα μοιραίο εμπόδιο στην ροή της ζωής της ελεύθερης στην κίνησή της.
Ρωτήθηκε ένας δάσκαλος:
-Ποιος είναι ο δρόμος;
-Τι μεγαλοπρεπές βουνό! είπε αναφέροντας το βου­νό, όπου είχε το ερημητήριό του.
-Δεν σας ρωτάω σχετικά με το βουνό, αλλά σχετικά με τον δρόμο.
-Όσο δεν μπορείς να πας πιο πέρα από το βουνό, δεν θα μπορέσεις να βρεις τον δρόμο, αποκρίθηκε ο δάσκαλος,
Άλλος μοναχός έκανε την ίδια ερώτηση στον ίδιο δά­σκαλο:
-Είναι εκεί· ακριβώς μπροστά στα μάτια σου, απάντησε ο δάσκαλος.
-Γιατί δεν μπορώ να τον δω;
-Γιατί έχεις εγωϊστικές ιδέες.
-Θα μπορέσω να τον δω Κύριε;
-Όσο έχεις μια δυαδική όραση και λες: Εγώ δεν μπο­ρώ, και άλλα τέτοια, τα μάτια σου θα είναι σκοτεινιασμένα από μια σχετική όραση.
-Όταν δεν υπάρχει, Εγώ ούτε εσύ, μπορεί κανείς να τον δει;
-Όταν δεν υπάρχει Εγώ ούτε εσύ, ποιος θέλει να δει;
Η βάση του Εγώ είναι η δυαδικότητα του νου, το Εγώ στηρίζεται στην πάλη των αντιθέτων, κάθε συλλογισμός βασίζεται στην πάλη των αντιθέτων.
Αν λέμε: ο τάδε είναι, ψηλός, θέλουμε να πούμε ότι, δεν είναι κοντός, Αν λέμε ότι εισερχόμαστε κάπου, θέλουμε να πούμε ότι δεν εξερχόμαστε, Αν λέμε, είμαστε χαρούμενοι, βεβαιώνουμε με αυτό ότι δεν είμαστε λυπημένοι κλπ.
Τα προβλήματα της ζωής δεν είναι παρά διανοητικές μορφές με δύο πόλους: έναν θετικό και άλλον αρνητικό. Τα προβλήματα στηρίζονται στον νου και τα δημιουργεί ο νους. Όταν σταματάμε να σκεπτόμαστε ένα πρόβλημα, αυ­τό τελειώνει αναπόφευκτα.
Χαρά και λύπη, απόλαυση και πόνος, καλός και κακός, θρίαμβος και ήττα, αποτελούν την πάλη των αντιθέτων στην οποία βασίζεται το Εγώ,
Όλη η άθλια ζωή που ζούμε, πάει από το ένα αντί­θετο στο άλλο: θρίαμβος, ήττα· ευχάριστο, δυσάρεστο· απόλαυση, πόνος· αποτυχία, επιτυχία· αυτό, εκείνο κλπ.
Χρειάζεται να απελευθερωθούμε από την τυραννία των αντιθέτων· αυτό είναι δυνατόν μόνο μαθαίνοντας να ζούμε από στιγμή σε στιγμή, χωρίς αφηρημάδες κανενός εί­δους, χωρίς όνειρα, χωρίς φαντασίες,
Έχετε παρατηρήσει πως οι πέτρες του δρόμου μένουν ωχρές και αγνές μετά από μια χειμαρρώδη βροχή; εμείς μόνο μπορούμε να μουρμουρίζουμε ένα ω! θαυμαστικό, Εμείς πρέπει να καταλάβουμε αυτό το ω! των πραγμάτων χωρίς να παραμορφώνουμε αυτή την θεϊκή αναφώνηση με την πάλη των αντιθέτων,
Ο Χοστί ρώτησε τον δάσκαλο Νανσέν:
-Τι είναι το ΤΑΟ;
-Η κοινή ζωή, απάντησε ο Νανσέν.
-Πως γίνεται να ζεις σύμφωνα με αυτήν;
-Εάν προσπαθείς να ζεις σύμφωνα με αυτήν, θα φύγει από εσένα· μην προσπαθείς να τραγουδήσεις αυτό το τραγούδι, άσε να τραγουδάει αυτή η ίδια στον εαυτό της. Μήπως ο ταπεινός λόξυγκας, δεν έρχεται από μόνος του;
Αδέλφια μου. Να θυμηθείτε αυτά τα Χριστούγεννα αυτή την φράση: «Η Γνώση βιώνεται στα γεγονότα, μαραί­νεται στις αφηρημάδες, και είναι δύσκολο να την βρεις ακόμα και στις πιο ευγενικές σκέψεις».
Ρώτησαν τον Δάσκαλο Jocujo:
-Πρέπει να ντυνόμαστε και να τρώμε κάθε μέρα;
Ο δάσκαλος απάντησε:
-Τρώμε και ντυνόμαστε.
-Δεν καταλαβαίνω, είπε ο μαθητής.
-Τότε φάε και ντύσου, είπε ο δάσκαλος.
Τρώμε; Ντυνόμαστε; Γιατί πρέπει να κάνουμε ένα πρόβλημα από αυτό; Γιατί πρέπει να σκεπτόμαστε άλλα πράγματα ενώ τρώμε και ντυνόμαστε;
Αν τρως, φάε, αν ντύνεσαι, ντύσου, αν περπατάς περπάτα… περπάτα… περπάτα…. Όμως μην σκέπτεσαι άλλα πράγματα. Να κάνεις μοναδικά αυτό που κάνεις, μην φεύγεις από τα γεγονότα, μην τα γεμίζεις με τόσες σημασίες, σύμβολα, ομιλίες και γνωστοποιήσεις. Ζήσε τα χωρίς αλληγορίες, ζήσε τα με αντιληπτικό νου από στιγμή σε στιγμή.
Αγαπητοί γνωστικοί αδελφοί, που γιορτάζετε μαζί μας σήμερα την γιορτή των Χριστουγέννων:
Να κατανοείτε ότι σας μιλάω για τον δρόμο της δράσης, ελεύθερης από την οδυνηρή πάλη των αντιθέτων. Δράση χωρίς απροσεξίες, χωρίς διαφυγές, χωρίς αφηρημάδες, χωρίς φαντασίες κανενός είδους.
Αγαπητοί μου, πολεμήστε τον χαρακτήρα σας, αλλάξτε τον μέσω της έξυπνης δράσης ελεύθερης από τα αντίθετα.
Όταν κλείνουμε την πόρτα στην φαντασία, αφυπνίζεται το όργανο της διαίσθησης.
Η δράση, ελεύθερη από την πάλη των αντιθέτων, είναι διαισθησιακή δράση, είναι πλήρης δράση όπου επικρατεί μια πλήρης κατάσταση, το Εγώ είναι απόν.
Η διαισθησιακή δράση μας οδηγεί από το χέρι μέχρι την αφύπνιση της Συνείδησης.
Να δουλεύουμε και να ξεκουραζόμαστε ευτυχισμένοι, εγκαταλειπόμενοι στο ρεύμα της ζωής. Να εξαντλήσουμε το θολό και σαπισμένο νερό της καθημερινής σκέψης και στο κενό θα ρέει η Γνώση και μαζί της η χαρά για την ζωή.
Αυτή η έξυπνη δράση, ελεύθερη από την πάλη των αν­τιθέτων, μας ανυψώνει μέχρι ένα σημείο, στο οποίο κάτι πρέπει να σπάσει.
Όταν όλα πάνε καλά, σπάει το άκαμπτο ταβάνι της σκέψης και το φως της δύναμης του Εσώτερου μπαίνει ελεύθερο και σε μεγάλες ποσότητες στον νου, που έχει πά­ψει να ονειρεύεται.
Τότε και στον φυσικό κόσμο και έξω από αυτόν, στην διάρκεια του ύπνου του υλικού σώματος, ζούμε τελείως συνειδητοί και φωτισμένοι, απολαμβάνοντας την ευτυχία της ζωής στους ανώτερους Κόσμους.
Αυτή η συνεχής πίεση του νου, αυτή η πειθαρχία, μας οδηγεί στην αφύπνιση της συνείδησης.
Αν τρώγοντας σκεπτόμαστε τα εμπόρια είναι φανερό ότι ονειρευόμαστε. Αν οδηγούμε ένα αυτοκίνητο και σκεπτόμαστε την αρραβωνιαστικιά είναι λογικό ότι δεν είμαστε ξύπνιοι, ονειρευόμαστε. Αν δουλεύουμε και θυμόμαστε τον κουμπάρο ή την κουμπάρα ή τον φίλο ή τον αδελφό κλπ, είναι φανερό ότι ονειρευόμαστε.
Ο άνθρωπος που ζει ονειρευόμενος στον φυσικό κόσμο, ζει επίσης ονειρευόμενος στους εσωτερικούς Κόσμους, κατά την διάρκεια των ωρών που το φυσικό σώμα βρίσκεται κοιμι­σμένο.
Χρειάζεται να σταματάμε να ονειρευόμαστε στους εσωτερικούς κόσμους. Όταν σταματάμε να ονειρευόμαστε στον φυσικό κόσμο, αφυπνιζόμαστε εδώ και τώρα, και αυτή η αφύπνιση εμφανίζεται στους εσωτερικούς Κόσμους.
Ψάξτε πρώτα την φώτιση και τα άλλα θα σας δοθούν σαν συμπλήρωμα .
Όποιος είναι φωτισμένος βλέπει τον δρόμο, όποιος δεν είναι φωτισμένος δεν μπορεί να δει τον δρόμο και εύκολα μπορεί να αποπροσανατολιστεί και να πέσει στην άβυσσο.
Είναι τρομερή η προσπάθεια και η επιφυλακή που χρει­άζονται από λεπτό σε λεπτό, από στιγμή σε στιγμή για να μη πέσουμε σε ονειροπολήσεις. Αρκεί ένα λεπτό απρο­σεξίας και ο νους ονειρεύεται όταν θυμάται κάτι, όταν σκέπτεται κάτι διαφορετικό από την δουλειά ή από το γε­γονός που ζούμε εκείνη την στιγμή.
Όταν στον φυσικό κόσμο μαθαίνουμε να βρισκόμαστε ξύπνιοι από στιγμή σε στιγμή, τότε στους εσωτερικούς κόσμους στην διάρκεια των ωρών του ύπνου του φυσικού σώματος και επίσης μετά από τον θάνατο θα ζούμε ξύπνιοι και αυτο-συνειδητοί από στιγμή σε στιγμή.
Είναι οδυνηρό να ξέρεις ότι η συνείδηση όλων των ανθρώπινων όντων κοιμάται και ονειρεύεται βαθειά, όχι μόνο εκείνες τις ώρες της ανάπαυσης του φυσικού σώματος, αλλά επίσης στην διάρκεια της κατάστασης αυτής που ειρωνικά ονομάζεται κατάσταση επαγρύπνησης.
Η δράση ελεύθερη από την διανοητική δυαδικότητα πα­ράγει την αφύπνιση της συνείδησης.
Κεφάλαιο 8
Η τεχνική του διαλογισμού
Η τεχνική του διαλογισμού μας επιτρέπει να φτάσουμε μέχρι τα ύψη της φώτισης.
Πρέπει να διαφοροποιούμε μεταξύ ενός νου που βρίσκεται ήσυχος και ενός νου που έχουμε ησυχάσει με το ζόρι.
Πρέπει να διαφοροποιούμε μεταξύ ενός νου που βρίσκεται σε σιωπή και ενός νου που έχουμε σιωπήσει βίαια.
Όταν ο νους είναι ησυχασμένος με το ζόρι, πραγματικά δεν είναι ήσυχος, είναι φιμωμένος από την βία και στα πιο βαθειά επίπεδα της διανοήσεως υπάρχει μια ολόκληρη θύελλα.
Όταν ο νους είναι ησυχασμένος βίαια, πραγματικά δεν είναι σε σιωπή και στο βάθος αναφωνεί και φωνάζει και απελπίζεται.
Είναι αναγκαίο να τελειώνουμε με τις τροποποιήσεις της νοητικής αρχής στην διάρκεια του διαλογισμού.
Όταν η νοητική αρχή μένει κάτω από τον έλεγχό μας, η φώτιση έρχεται σε μας αυθόρμητα.
Ο Διανοητικός έλεγχος μας επιτρέπει να καταστρέψουμε τα σίδερα που έχει δημιουργήσει ο νους. Για να κατα­φέρουμε την ηρεμία και την σιωπή του νου, είναι αναγκαίο να ξέρουμε να ζούμε από στιγμή σε στιγμή, να ξέρουμε να εκμεταλ­λευόμαστε κάθε στιγμή, χωρίς να κάνουμε δόσεις την στιγμή.
Πάρε τα πάντα από κάθε στιγμή, διότι κάθε στιγμή είναι γιος της γνώσης, κάθε στιγμή είναι απόλυτο, ζωντανό και σημαντικό. Η στιγμιαιότητα είναι το ειδικό χαρακτηριστικό των Γνωστικών. Εμείς αγαπάμε την φιλοσοφία της κάθε στιγμής.
Ο Δάσκαλος Ummon είπε στους μαθητές του:
Αν περπατάτε να περπατάτε· Αν κάθεστε, καθίστε· ό­μως μην αμφιταλαντεύεστε.
Μια πρώτη μελέτη στην τεχνική του διαλογισμού είvαι ο προθάλαμος αυτής της θεϊκής ειρήνης που ξεπερνάει κάθε γνώση.
Ο πιο ανυψωμένος τρόπος σκέψης είναι η μη σκέψη.
Όταν καταφέρουμε την ηρεμία και την σιωπή του νου, το Εγώ με όλα τα πάθη του, επιθυμίες, ορέξεις, φόβους, στοργές κλπ απουσιάζει.
Μόνο με την απουσία του Εγώ μπορεί η ουσία του νου (Μπουδάτα) να αφυπνιστεί για να ενωθεί με τον Εσώτερο και να μας φέρει στην έκσταση.
Ψεύτικο είναι αυτό που λέει η σχολή μαύρης μαγείας του Σουμπούμπ ότι η Μονάδα, η Μεγάλη Πραγματικότητα εισχωρεί μέσα σε εκείνον που ακόμα δεν κατέχει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Αυτό που εισχωρεί μέσα από τους φανατικούς σκοτεινούς του Σουμπούμπ, είναι οι σκοτεινές οντότητες που εκφρά­ζονται σε αυτούς με χειρονομίες, δράσεις, κτηνώδεις και παράλογες λέξεις. Αυτοί οι άνθρωποι δαιμονίζονται από τους σκοτεινούς.
Η ηρεμία και σιωπή του νου έχει έναν μόνο στόχο. Να απελευθερώνει την Ουσία από τον νου, για να μπορεί αυτή, ενωμένη με την Μονάδα ή Εσώτερο (Ίντιμο), να πειραματιστεί αυτό που εμείς ονομάζουμε αλήθεια.
Στην διάρκεια της έκστασης και στην απουσία του Εγώ μπορεί η ουσία να ζήσει ελεύθερα στον κόσμο της ομίχλης της φωτιάς, πειραματιζόμενη την αλήθεια.
Όταν ο νους βρίσκεται σε παθητική και αντιληπτική κατάσταση, απολύτως ήρεμος και σε σιωπή, απελευθερώνε­ται από τον νου το Μπουδάτα (ή Ουσία) και έρχεται η έκσταση.
Η ουσία βρίσκεται πάντα μποτιλιαρισμένη μέσα στην πάλη των αντιθέτων· όμως όταν η πάλη τελειώνει και η ηρεμία και η σιωπή είναι απόλυτες, η ουσία μένει ελεύθερη και η μποτίλια κομματιασμένη.
Όταν εξασκούμε τον διαλογισμό, τον νου μας τον ληστεύουν πολλές αναμνήσεις, επιθυμίες, πάθη, προβληματισμοί κλπ.
Πρέπει να αποφεύγουμε την σύγκρουση μεταξύ της προσοχής και της απροσεξίας. Υπάρχει σύγκρουση μεταξύ της απροσεξίας και της προσοχής, όταν πολεμάμε εναντίον αυτών των ληστών του νου. Το Εγώ είναι αυτό που προβάλλει, τους αναφερόμενους ληστές. Όπου υπάρχει σύγκρουση, δεν υπάρχει ηρεμία ούτε σιωπή.
Πρέπει να ακυρώνουμε τον προβάλλοντα μέσω της αυτοπαρατήρησης και της κατανόησης. Εξετάστε κάθε εικόνα, κάθε ανάμνηση, κάθε σκέψη που φτάνει στον νου. Να θυμηθείτε ότι κάθε σκέψη έχει δύο πόλους: τον θετικό και τον αρνητικό.
Το να εισέλθεις και να βγεις είναι δύο όψεις του ίδιου πράγματος, σαλοτραπεζαρία και τουαλέτα, το ψηλό και το χαμηλό, το ευχάριστο και το δυσάρεστο κλπ, είναι πάντα οι δυο πόλοι του ίδιου πράγματος.
Εξετάστε τους δύο πόλους της κάθε διανοητικής μορφής που φτάνει στον νου.
Να θυμηθείτε ότι μόνο μέσω της μελέτης των πολικοτήτων φτάνουμε στην σύνθεση.
Κάθε διανοητική μορφή μπορεί να εξαλείφεται μέσω της σύνθεσης. Για παράδειγμα:
Παρουσιάζεται η ανάμνηση της αρραβωνιαστικιάς· εί­ναι όμορφη; να σκεπτόμαστε ότι η ομορφιά είναι το αντίθετο της ασχήμιας, και αν είναι όμορφη στην νεότητα, στα γηρατειά θα είναι άσχημη. Σύνθεση: δεν αξίζει τον κόπο να την σκεπτόμαστε, είναι μια αυταπάτη, ένα λουλούδι που θα μαραίνεται αναπόφευκτα.
Στην Ινδία αυτή η αυτοπαρατήρηση και μελέτη μας ονομάζεται PRΑTUΑPΑ.
Τα πουλιά-σκέψεις πρέπει να περνάνε από το χώρο του δικού μας νου σε διαδοχική παρέλαση, χωρίς όμως να αφήνουν κανένα ίχνος.
Η άπειρη λιτανεία σκέψεων που προβάλλει το Εγώ, στο τέλος εξαντλείται και τότε ο νους μένει ήρεμος και σε σιωπή.
Ένας αυτοπραγματοποιημένος μεγάλος δάσκαλος είπε: Μόνο όταν ο προβάλλων, δηλαδή το Εγώ, απουσιάζει τελείως, τότε εμφανίζεται η σιωπή, που δεν είναι παράγων του νου. Αυτή η σιωπή είναι ανεξάντλητη, δεν είναι του χρόνου, είναι το άπειρο, μόνο τότε έρχεται εκείνο που εί­ναι.
Όλη αυτή η τεχνική περιλαμβάνεται σε δύο αρχές:
α) Βαθύς στοχασμός, β) Τρομερή ηρεμία.
Αυτή η τεχνική του διαλογισμού με την μη σκέψη της, βάζει να δουλεύει το πιο κεντρικό μέρος του νου, αυτό που προκαλεί την έκσταση.
Να θυμηθείτε ότι το κεντρικό μέρος του νου είναι αυτό που ονομάζεται Μπουδάτα, η Ουσία, η Συνείδηση.
Όταν το Μπουδάτα αφυπνισθεί μένουμε φωτισμένοι, χρειαζόμαστε την αφύπνιση του Μπουδάτα (συνείδηση).
Ο γνωστικός μαθητής μπορεί να κάνει πρακτική καθισμένος με τον δυτικό τρόπο ή με τον ανατολίτικο τρόπο.
Συμβουλεύουμε να γίνει η πρακτική με κλειστά μάτια, για να αποφύγουμε να μας πάρει την προσοχή μας κάτι από τον εξωτερικό κόσμο.
Συμφέρει να χαλαρώνουμε το σώμα, αποφεύγοντας προσεκτικά να μείνει κάποιος μυς σε ένταση.
Καταλήγει υπέροχο το να ξέρει κανείς να συνδυάζει έξυπνα τον διαλογισμό με τον ύπνο, με σκοπό να μην τον εμποδίζει η ύλη.
Το Μπουδάτα, η Ουσία, είναι το ψυχικό υλικό, η εσω­τερική βουδιστική αρχή, το ψυχικό υλικό ή πρώτη ύλη, με την οποία θα δώσουμε μορφή στην ψυχή.
Το Μπουδάτα είναι πραγματικά το μοναδικό στοιχείο που κατέχει το φτωχό διανοητικό ζώο για να φτάσει να πειραματιστεί αυτό που ονομάζεται Αλήθεια.
Το Μπουδάτα είναι το καλύτερο που έχουμε μέσα μας και αφυπνίζεται με τον βαθύ εσωτερικό διαλογισμό.
Μη μπορώντας το διανοητικό ζώο να ενσαρκώσει το Εί­ναι, λόγω του ότι ακόμα δεν κατέχει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα, το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να εξασκήσει τον διαλογισμό για να αυτό-αφυπνίσει το Μπουδάτα και να γνωρίσει την Αλήθεια.
Ο Ιησούς, ο θεϊκός Δάσκαλος για τον οποίο γιορτάζου­με τα Χριστούγεννα αυτό το έτος 1964, είπε: Γνωρίστε την αλήθεια, και αυτή θα σας απελευθερώσει.
Κεφάλαιο 9
Η έκσταση
Ο Ισάν έστειλε στον δάσκαλο Κουσέν έναν καθρέπτη. Ο Κουσέν τον έδειξε στους καλόγερους και είπε: Αυτός είναι ο καθρέπτης του Ισάν ή ο δικός μου; Εάν λέτε ότι είναι του Ισάν, πως μπορεί να βρίσκε­ται στα χέρια μου; εάν λέτε ότι είναι δικός μου, μήπως δεν τον έχω πάρει από τα χέρια του Ισάν; μίλα, μίλα αλλιώς θα τον κάνω κομμάτια.
Οι καλόγεροι δεν μπόρεσαν να περάσουν ανάμεσα από αυτά τα δύο αντίθετα, και ο δάσκαλος έκανε κομμάτια τον καθρέπτη .
Είναι αδύνατη η έκσταση, όσο η Ουσία βρίσκεται μποτιλιαρισμένη ανάμεσα στα αντίθετα.
Στην εποχή της Βαβυλωνίας ήρθε στον κόσμο ο μποδισάτβα του αγιότατου Ashiata Shiemash, ενός μεγάλου αβατάρα.
Ο Μποδισάτβα δεν ήταν πεσμένος και όπως όλοι οι μποδισάτβες είχε κανονικά αναπτυγμένα τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Όταν έφτασε στην υπεύθυνη ηλικία, έφτασε στο βουνό Βεθινιάνα και μπήκε σε μια σπηλιά.
Λέει η παράδοση ότι έκανε τρεις φοβερές νηστείες σαράντα ημερών η κάθε μία, συνοδευμένη με σκόπιμες και θεληματικές ταλαιπωρίες.
Την πρώτη νηστεία την αφιέρωσε στην προσευχή και στον διαλογισμό.
Την δεύτερη νηστεία την αφιέρωσε στο να ξανακοιτά­ξει όλη την παρούσα ζωή του και τις προηγούμενες. Η τρίτη νηστεία υπήρξε αποφασιστική. Την αφιέρωσε στο να τελειώσει με τον μηχανικό συνδυασμό του νου. Δεν έτρωγε και έπινε μόνο νερό και κάθε μισή ώρα έβγαζε μια τρίχα από το στήθος του.
Υπάρχουν δύο είδη μηχανικού συνδυασμού που αποτελούν την βάση των αντιθέτων.
α) Μηχανικός συνδυασμός ιδεών, λέξεων, εκφράσεων κλπ.
β) Μηχανικός συνδυασμός εικόνων, μορφών, πραγμάτων, προσώπων κλπ.
Μία ιδέα συνδυάζεται με μια άλλη, μια λέξη με μια άλλη, μια έκφραση με μια άλλη και έρχεται η πάλη των αν­τιθέτων.
Ένας άνθρωπος συνδυάζεται με έναν άλλον, η ανάμνηση κάποιου έρχεται στον νου, μια εικόνα συνδυάζεται με μια άλλη, μια μορφή με μια άλλη και συνεχίζεται η πάλη των αντιθέτων.
Ο Μποδισάτβα του αβατάρα Ashiata Shiemash υποφέροντας αμίλητα και νηστεύοντας σαράντα ημέρες· ταλαιπωρώντας τρομακτικά τον εαυτό του, βυθισμένος σε βαθύ εσωτερικό διαλογισμό, κατάφερε τον απο-συνδυασμό του νοητικού μηχανισμού, και ο νους του έμεινε επίσημα ήρεμος και σε μεγαλοπρεπή σιωπή.
Το αποτέλεσμα ήταν η έκσταση με την ενσάρκωση του πραγματικού του Είναι. Ο Ashiata Shiemash πραγματοποίησε στην Ασία ένα μεγάλο έργο, ιδρύοντας μοναστήρια και εγκαθιστώντας παντού κυβερνήτες με αφυπνισμένη συνείδηση. Αυτός ο μποδισάτβα μπόρεσε να ενσαρκώσει το πραγματικό του Είναι κατά την διάρκεια του διαλογισμού, λόγω του ότι είχε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Εκείνοι που δεν έχουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι δεν μπορούν να καταφέρουν να λειτουργήσει ή να ενσαρκώσουν μέσα τους το θείο ή το Είναι. Όμως μπορούν να απελευθερώσουν την Ουσία, για να ενωθεί με το Είναι και να συμμετέχει στην έκστασή του.
Στην κατάσταση της έκστασης μπορούμε να μελετήσουμε τα μεγάλα μυστήρια της ζωής και του θανάτου.
Πρέπει να μελετήσουμε την λειτουργία της ζωής και του θανάτου ενώ έρχεται ο Λειτουργός (ο Εσώτερος, το Είναι).
Μόνο κατά την απουσία του Εγώ μπορούμε να πειραματιστούμε την ευτυχία του Είναι. Μόνο κατά την απουσία του Εγώ έρχεται η έκσταση.
Όταν καταφέρουμε την διάλυση του νοητικού μηχανισμού, έρχεται αυτό που οι Ανατολίτες ονομάζουν: Η έκρηξη της σακούλας, διακοπή του κενού· τότε υπάρχει μια κραυγή χαράς, διότι η Ουσία (το μπουδάτα) έχει ξεφύγει από την πάλη των αντιθέτων και τώρα συμμετέχει στην επικοινωνία των αγίων.
Μόνο αν πειραματιστούμε την έκσταση, μπορούμε να γνωρίσουμε τι είναι η αλήθεια και τι η ζωή. Μόνο κατά την απουσία του Εγώ απολαμβάνουμε την ευτυχία της ζωής ελεύθερης στην κίνησή της.
Μόνο σε κατάσταση έκστασης μπορούμε να ανακαλύψου­με την βαθειά σημασία αυτών των Χριστουγέννων, που αυτή την νύχτα γιορτάζουμε με τόση χαρά στην καρδιά μας.
Όταν σε κατάσταση έκστασης μελετάμε την ζωή του Χριστού, ανακαλύπτουμε ότι μεγάλο μέρος του κοσμικού δράματος, που παρίστανε ο Κύριος, έμεινε άγραφο.
Πρέπει να εξασκούμε καθημερινά τον γνωστικό διαλογισμό. Μπορούμε να τον εξασκούμε μόνοι ή με άλλους.
Η τεχνική του διαλογισμού που έχουμε διδάξει σε αυ­τό το μήνυμα, πρέπει να δοθεί σε όλα τα γνωστικά λουμισιάλ σαν μια υποχρέωση, μετατρέποντας τα λουμισιάλ σε κέντρα διαλογισμού. Όλοι οι γνωστικοί αδελφοί πρέπει να κάθονται να διαλογίζονται σε ομάδες.
Όλη η γνωστική ομάδα πρέπει να εξασκεί αυτήν την τεχνική του διαλογισμού, μαζί με τις τελετουργίες.
Επίσης μπορεί και πρέπει να εξασκηθεί η τεχνική του διαλογισμού στο σπίτι, καθημερινά. Εκείνοι που μπορούν να βγαίνουν βόλτα στην εξοχή, πρέπει να το κάνουν, για να διαλογιστούν στην σιωπή του δάσους.
Βασισμένοι σ’ αυτά τα μηνύματα και σ’ αυτήν την διδασκαλία, είναι αναγκαίο να βάλουμε στο πρόγραμμα λειτουρ­γίας των γνωστικών λουμισιάλ την τεχνική του διαλογισμού. Παραδίδουμε στα λουμισιάλ την μοναδική τεχνική που πρέ­πει να γίνει δεκτή σ’ αυτά.
Θα ήταν ψέμα να βεβαιώναμε ότι η Μεγάλη Πραγματικό­τητα μπορεί να λειτουργήσει μέσα σ’ ένα άτομο, που δεν κατέχει τα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Είναι ηλίθιο να βεβαιώνουμε ότι η Μεγάλη Πραγματικότητα μπορεί να μπει μέσα σε κάποιον (όπως λένε οι σκοτεινοί του Σουμπούδ) δήθεν για να διώχνει έξω από μας τις ζωικές ενστικτώδεις, βυθισμένες οντότητες που απο­τελούν το πολλαπλό Εγώ.
Επαναλαμβάνουμε:
Η Μεγάλη πραγματικότητα δεν μπορεί να μπει μέσα σε εκείνους που δεν κατέχουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα τού Είναι. Μόνο με το Maithuna (Σεξουαλική Μαγεία) μπορούμε να δημιουργούμε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.
Ο μεγάλος αβατάρας Ashiata Shiemash μπόρεσε να ενσαρκωθεί στον μποδισάτβα του, όταν αυτός βρισκότανε με τον νου σε απόλυτη ηρεμία και σιωπή, λόγω του ότι ήδη κατεί­χε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι από αρχαίες ενσαρκώσεις.
Είναι αναγκαίο επίσης να διευκρινίσουμε ότι μετά από την έκσταση, αν και λαμβάνεται μια τρομερά δυνατή ενέργεια, το Εγώ δεν διαλύεται, όπως πιστεύουν πολλοί μαθητές του αποκρυφισμού.
Η Διάλυση του Εγώ είναι δυνατή μόνο με βάση την βα­θύτερη κατανόηση και την αδιάκοπη καθημερινή δουλειά πάνω στον εαυτό μας από στιγμή σε στιγμή.
Εξηγούμε όλα αυτά για να μην συγχέετε τον γνωστικό διαλογισμό με τις σκοτεινές πρακτικές του Σουμπούδ και πολλές άλλες σχολές μαύρης μαγείας.
Όταν ένας μυστικιστής καταφέρει την έκσταση, αισθάνεται, όταν επιστρέφει στο φυσικό του σώμα, την επείγουσα ανάγκη να δημιουργήσει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι και τον απερίγραπτο πόθο να διαλύσει το Εγώ.
Η έκσταση δεν είναι μία νεφελώδης κατάσταση, αλλά μία υπερβατική κατάσταση έκπληξης, συνδυασμένη με μια τέλεια διανοητική διαύγεια.
Αδέλφια μου: σας εύχομαι ευτυχισμένα Χριστούγεννα και προοδευτικό τον καινούργιο χρόνο.
Να λάμπει στις καρδιές σας το αστέρι της Βηθλεέμ.
Ειρήνη υμίν
ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πατήστε Ctrl και μετά το + μερικές φορές. Η εικόνα θα μεγαλώσει και θα σας διευκολύνει να γράψετε εύκολα την λέξη της επαλήθευσης.
Έπειτα πατώντας Ctrl και - μπορείτε να μικρύνετε την οθόνη