Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

5 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΧΗΜΕΙΑΣ - α μέρος

                                         ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΡΤΟΙ
Ο ένδοξος προκαθήμενος του παλατιού, ο Νους, λέει: Μην τρώτε αυτό που είναι απεχθές για μένα. Το απεχθές για μένα είναι η ακαθαρσία, το απαίσιο για μένα να μην το τρώτε αντί για τα ταφικά γλυκίσματα που προσφέρονται στους Κας. Έτσι δε θα καταστρέφομαι, ούτε θα πρέπει να το πιάνω με τα χέρια, ούτε να περπατώ επάνω του με τα σανδάλια μου. (Βίβλος των Νεκρών. Κεφάλαιο LV).
Ο Νους, ο ένδοξος προκαθήμενος του παλα­τιού και πρώτος σφραγιδοφύλακας, λέει: Μην τρώτε αυτό που είναι απεχθές για μένα, αυτό που είναι απαίσιο για μένα. Το απεχθές για μένα είναι η ακαθαρσία, το απαίσιο για μένα να μη το τρώτε αντί για τα γλυκίσματα που προσφέρονται στους Κας. Να μη με βαραίνει στο σώμα μου, ούτε να πρέπει να το πιάνω με τα χέρια, ούτε να περπατώ επάνω του με τα σανδάλια μου.
Με τι θα ζήσουν λοιπόν, παρουσία των θεών; Δεχτείτε την τροφή από τον τόπο που αποτίθεται και ζήστε με τους επτά άρτους που αφιερώνονται στον Ώρο και από το ψωμί που προσφέρεται στον Θώθ. Θα μου πουν οι θεοί: Τι είδος εδεσμάτων ζητάς; Και θα απαντήσω: Αφήστε με να φυτρώνω κάτω από την συκομουριά της Κυράς μου, της θεάς Αθόρ, και να περνώ τον καιρό μου ανάμεσα στα θεϊκά όντα που αναπαύονται εκεί. Δώστε μου την δύναμη να φροντίζω τα χωράφια μου στο Ταττού και να ανατρέφω κοπάδια στο Αννού. Αφήστε με να ζω με ζυμωτό κριθαρένιο άσπρο ψωμί και με ζύθο φτιαγμένο από κόκκινο σπόρο και έτσι θα με προσεγγίζουν τα πρόσωπα του πατέρα μου και της μητέρας μου σαν φύλακες στην πόρτα μου και με τα υπάρχοντά μου στην διάθεσή τους. Κάντε με υγιή και δυνατό, παραχωρήστε μου μια κατοικία μεγάλη και να μπορώ να εγκατασταθώ εκεί, που θα με βάλετε. ( Βίβλος των Νεκρών. Κεφ. LVI).
Δεν πρέπει, αδελφοί, μου, να τρώτε βρωμιές που προσφέρονται στους ανθρώπους. Οι Κας είναι τα πανομοιότυπα των νεκρών. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι στύλοι του κάτω κόσμου. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι ζωντανοί νε­κροί που τρώνε ακαθαρσίες, θεωρίες, σχολές κτλ
Θρέψου, αδελφέ μου, με τους επτά άρτους που προσφέρονται στον Ώρο και φάε από το ψωμί που αφιερώνεται στον Θώθ. Οι επτά άρτοι είναι η σοφία των επτά δικών μας Φιδιών.
Εμείς έχουμε επτά Φίδια: Δύο ομάδες των τριών με την υπέρτατη στέψη της έβδομης γλώσσας της Φωτιάς, που μας ενώνει με το Ένα, με το Νόμο, με τον Πατέρα.
Αυτοί, είναι οι επτά άρτοι που προσφέρονται στον Ώρο, το Χρυσό Παιδί, τον εσώτερο Χριστό της σεξουαλικής Αλχημείας.
Ας φάμε κάτω από την συκομουριά της Κυράς μου, της ιέρειας του Αλχημιστικού μας εργαστηρίου. Η συκομουριά είναι οι σεξουαλικές δυνάμεις που πρέπει να μετατρέψουμε στο Αλχημιστικό μας εργαστήριο.
Όλα τα ιερά βιβλία του κόσμου είναι επεξεργασμένα με την σοφία των επτά άρτων.
Ας υποκλιθούμε εμπρός στην άγια Βίβλο και ας κάνουμε με σεβασμό υπόκλιση στην Βίβλο των Νεκρών και στην Ζέντ Αβέστα, στο Κοράνι, στην Βαγκαβάντ Γκιτα και στις Βέδες. Αυτά είναι αιώνια βιβλία...
Η σοφία των Προφητών είναι η σοφία των επτά άρτων.
Ας φάμε κάτω από την συκομουριά της ιέρειας συζύγου για να επεξεργασθούμε το Χρυσό Παιδί, της Σεξουαλικής Αλχημείας. Ας φάμε από το ψωμί που προσφέρεται στον Θώθ, το ψωμί του Διανοητικού Χριστού, για να ελευ­θερωθούμε από τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας και να εισέλθουμε στην αίθουσα της διπλής Μαάτ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΧΗΜΕΙΑ
Oι αρχές όλων των μετάλλων είναι: το Αλά­τι, ο Υδράργυρος και το θειάφι.
Ο Υδράργυρος μόνος, ή το θειάφι, η το Αλάτι μόνο, δεν θα μπορούσαν να παράγουν τα μέταλ­λα, αλλά ενωμένα γεννούν διάφορα ορυκτά μέταλλα.
Είναι λοιπόν λογικό, ότι η Φιλοσοφική μας Πέτρα πρέπει να έχει αναπόφευκτα τις τρεις αυτές αρχές. Η Φωτιά είναι το θειάφι της Αλχημείας ο Υδράργυρος είναι το Πνεύμα της Αλχημείας το Αλάτι είναι η μαεστρία της Αλχημείας.
Για να επεξεργαστούμε το Κόκκινο Ελιξίριο και το Λευκό Ελιξίριο, χρειαζόμαστε οπωσδήποτε μια ουσία στην οποία το Αλάτι, το Θειάφι και ο Υδράργυρος να βρίσκονται σε απόλυτη αγνότητα και τελειότητα, γιατί η έλλειψη αγνότητας και τελειότη­τας των συστατικών θα αντιταχθεί στην σύνθεση.
Όμως, όπως τα μέταλλα δεν μπορούν να τα συνθέτουν παρά μόνον ουσίες εξαγόμενες από αυτά τα ίδια, είναι λογικό ότι καμιά ξένη ουσία δεν μπορεί να μας χρησιμεύσει. Συνεπώς μέσα σε μας τους ίδιους πρέπει να βρούμε την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.
Εμείς τελειοποιούμε αυτήν την ουσία σύμφωνα με την τέχνη και είναι η Ιερή Φωτιά του δικού μας οργανικού εργαστηρίου.
Αυτή η ουσία, ημιστερεή ή ημίρρευστη, έχει έναν αγνό, καθαρό, λευκό και κόκκινο Υδράργυρο και παρόμοιο Θειάφι. Επί πλέον αυτήν η ουσία κατέχει δύο είδη Αλατιού: Ένα στερεό και ένα πτητικό.
Η πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου, είναι το Σπέρμα των σεξουαλικών αδένων μας.
Με την διδασκαλία μας και μέσω της Φωτιάς, μετατρέπουμε αυτήν την υπέροχη ουσία, ώστε στο τέλος του έργου, να γίνει εκατομμύρια φορές τελειότερη. Μ’ αυτήν την υπέροχη ουσία επεξεργαζόμαστε το Κόκκινο Ελιξίριο και το Λευκό Ελιξίριο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
Η ΦΩΤΙΑ
Θα εργασθούμε με το υλικό της ευλογημένης Πέτρας, με σκοπό να τελειοποιήσουμε τα εσωτε­ρικά μας σώματα.
Στα ορυχεία βλέπουμε πως τα ευτελή συστα­τικά μετασχηματίζονται με την θερμότητα, μέχρι να μετατραπούν σε Υδράργυρο. Βλέπουμε στα ορυχεία την Φωτιά, να μετασχη­ματίζει τα λίπη της Γης σε Θειάφι.
Η θερμότητα, δρώντας επάνω σ’ αυτές τις δύο αρχές παράγει, αναλόγως της αγνότητας της ή της μη αγνότητας της, όλα τα μέταλλα της Γης. Μέσω του αδιάκοπου βρασμού, η Φύση παράγει και τελειοποιεί όλα τα μέταλλα του πλανήτη μας Γη.
Ο Ρότζερ Μπέικον είπε το εξής: Ω, ατέ­λειωτη παραφροσύνη! Ποιος μας ζήτησε, ποιος μας υποχρεώνει να θέλουμε να κάνουμε το ίδιο πράγμα, με την βοήθεια μεθόδων παράδοξων και φανταστικών;
Σίγουρα, αγαπημένοι αδελφοί, είναι πολύ αληθινή η φράση αυτήν του Ρότζερ Μπέικον: Η Φύση περιέχει Φύση. Η Φύση χαίρεται με την Φύση. Η Φύση κυριαρχεί την Φύση και μεταμορφώνεται στις άλλες Φύσεις.
Οι άγγελοι δεν έχουν να κάνουν με ανθρώπι­νες θεωρίες. Οι άγγελοι είναι φυσικοί, όχι τεχνητοί.
Η Φύση περιέχει φύση, και η Ευλογημένη Πέτρα είναι η σεξουαλική φύση, με την οποία μπορούμε να δουλέψουμε στο Μαγιστήριο της Φωτιάς.
Είναι απαραίτητο να βράζουμε, να βράζου­με και να ξαναβράζουμε και να μην κουραζόμαστε απ’ αυτό.
Οι παλαιοί αλχημιστές λένε: Να είναι η φωτιά σας ήρεμη και γλυκιά, να διατηρείται έτσι όλες τις μέρες, πάντοτε ομοιόμορφη, χωρίς να εξασθε­νεί, εάν όχι, αυτό θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά.
Η Φωτιά εξασθενεί, μέχρι και σβήνει, όταν ο αλχημιστής εκσπερματώνει. Τότε αποτυγχάνει στο Μεγάλο Έργο.
Το δικό μας μαγιστήριο υποβάλλεται πρωτα­ρχικά σε μια φωτιά γλυκιά και ελαφριά, αλλά στην δουλειά στο Μεγάλο Έργο πρέπει να δυναμώνουμε την φωτιά, βαθμό με το βαθμό, μέχρι να φτάσουμε στο τέλος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΧΕΙΟ
Ο Αριστοτέλης λέει στο Φως των Φώτων ότι ο Υδράργυρος πρέπει να βράσει σ’ ένα τριπλό δοχείο από πολύ σκληρό γυαλί.
Το δοχείο πρέπει να είναι στρογγυλό με μικρό λαιμό. Αυτό το δοχείο είναι το αρσενικό μέλος. Μέσα στα σεξουαλικά μας όργανα βρίσκεται το σπέρμα, που είναι η πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.
Το δοχείο πρέπει να κλείνεται ερμητικά με ένα σκέπασμα, δηλαδή, πρέπει να κλείνουμε καλά τα σεξουαλικά μας όργανα για να εμποδίζουμε την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου να χυθεί.
Το δοχείο μας πρέπει να είναι τοποθετημέ­νο μέσα σ’ ένα άλλο δοχείο κλεισμένο τόσο ερμητικά όσο το πρώτο, έτσι που η θερμότητα να δρα επάνω στην πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου, από πάνω, από κάτω και από όλες τις πλευρές.
Αυτή είναι η συνταγή: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΡΣΕΝΙ­ΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗ.
Έτσι λοιπόν, ο Φαλλός που είναι το δοχείο που περιέχει την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου παρα­μένει περιτριγυρισμένος από τα τοιχώματα του Κόλπου και υποβάλλεται σε θέρμανση ίση από όλες τις πλευ­ρές
Τώρα θα καταλάβετε, μαθητές μου, γιατί ο Αριστοτέλης λέει στο Φως των Φώτων ότι ο Υδρά­ργυρος πρέπει να βραστεί σε τριπλό δοχείο από πολύ σκληρό γυαλί.
Η Φύση ψήνει τα μέταλλα στα ορυχεία με την βοήθεια της φωτιάς, χρειάζεται όμως δοχεία ει­δικά. Στα ορυχεία παρατηρείται θερμότητα συνεχής. Tα βουνά τα γεμάτα ορυχεία είναι τε­λείως κλειστά για να μην διαφεύγει η θερμότητα, γιατί χωρίς την φωτιά δεν θα μπορούσε να γίνει η επεξεργασία των μετάλλων της Γης.
Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε εμείς με τον Φαλλό και την Μήτρα: Και οι δυο, άνδρας και γυναίκα, πρέπει να αποσύρονται χωρίς να εκσπερματώ­νουν ούτε μια σταγόνα σπέρματος.
Στην αρχή να είναι η φωτιά σας ήρεμη και γλυκιά, να διατηρείται έτσι όλες τις μέρες, πάντοτε ομοιόμορφη, χωρίς να εξασθενεί, διαφορετικά αυτό θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά.
Όμως, λίγο, λίγο, μπορείτε αδελφοί, να δυναμώνετε την φωτιά. Αρχικά, οι πρακτικές της Σεξουαλικής Μαγείας πρέπει να είναι μικρές, αλλά αργότερα μπο­ρείτε να τις επιμηκύνετε λίγο, λίγο, κάνοντάς τις κάθε φορά περισσότερο έντονες για να δυναμώνει η φωτιά.
Άλεθε επτά φορές, αδελφέ μου. Είναι επτά Φίδια που πρέπει να σηκώσεις επάνω στην ράβδο, μέχρι να εμφανισθεί ο Βασιλιάς στεφανωμένος με το κόκκινο στέμμα.
Το έργο είναι ανάλογο με την δημιουργία του ανθρώπινου Όντος, γιατί: η Φύση περιέχει την Φύση, η Φύση χαίρεται με την Φύση, η Φύση κυριαρχεί την Φύση και μεταμορφώνεται στις άλλες Φύσεις.
Ο φούρνος του δικού μας εργαστηρίου είναι το αρσενικό και το θηλυκό όργανο που συνδέονται σεξουαλικά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ΓΙΑ ΤΟ ΟΔΗΓΗΜΑ ΜΙΑΣ ΒΑΡΚΑΣ
ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ
Ο Νου, ο ένδοξος αρχισφραγιδοφύλακας λέει: Χαίρε, ω εσύ που μεταφέρεις την βάρκα πάνω στην διεστραμμένη πλάτη του Απέπι! Δώσε μου την άδεια να οδηγήσω την βάρκα και να τυλίξω τα σκοινιά εν ειρήνη. Πρόστρεξε, πρόστρεξε, βιάσου, βιάσου, γιατί έρχομαι να δω τον Πατέρα μου τον Όσιρη, Κύριο του ενδύματος Ανσι, που ασκεί κυριαρχία με εγκάρδια χαρά. Χαίρε κύριε της καταιγίδας, άνδρα ναυτικέ. Χαίρε εσύ που αυλακώνεις την πανούργα ράχη του Απέπι! Χαίρε, εσύ που θεμελιώνεις τα κεφάλια και εγκαθιστάς τους σπονδύλους του λαιμού, όταν εξέρχε­σαι από τα μαχαίρια! Χαίρε φύλακα της κρυφής βάρκας, που αλυσοδένεις τον Απεπι! Κάνε να μπορώ να πάρω την βάρκα και να τυλίξω τα σκοινιά και να πλεύσω. αυτήν η χώρα είναι ολέθρια και δεν ισορρόπησαν τ’ αστέ­ρια πέφτοντας με το κεφάλι, και δε βρήκαν κανέναν να τα βοηθήσει να ξανανέβουν: η κατεύθυνση της είναι κομμένη από την γλώσσα του Ρα-Αντέμπου που είναι ο οδηγός των χωρών. Ο Σεμπ συγκροτείται χάρη στα πηδάλια του: την δύναμη που ανοίγει το Δίσκο. Τον πρίγκιπα των κόκκινων όντων. Είμαι αξιολύπητος σαν τον ναυαγό, κάνε αδελφέ μου, ο Χου μου, να έλθει σε μένα κι εγώ να μπορώ να σαλπάρω προς το μέρος που εσύ γνωρίζεις.
Πες μου τ’ όνομα μου, ρωτά το δάσος όπου αγκυροβόλησα. Ονομάζεσαι Κύριος και των δύο χωρών που κατοικείς στο βωμό σου.
Πες μου τ’ όνομα μου, ρωτά το Πηδάλιο. Πόδι του Χαπφού ονομάζεσαι.
Πες μου τ’ όνομα μου, ρωτά το Σκοινί. Ονομάζεσαι Μαλλιά με τα οποία ο Αμπού αποπεράτωσε το έργο της βαλσάμωσης μου.
Πες μας τ’ όνομα μας, ρωτούν οι σκαρμοί. Στύλοι του υπόγειου κόσμου ονομάζεστε.
Πες μου τ’ όνομα μου, ρωτά το Αμπάρι. Ονο­μάζεσαι Ακάρ.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά το Κατάρτι. Εκείνος που φέρει την μεγάλη κυρία αφού έφυγε ονομάζεσαι.
Πες μου τ’ όνομα μου, ρωτά η εσωτερική Κουβέρτα. Ονομάζεσαι Σημαία του Απ-ουάτ.
Πες μου τ’ όνομα μου, ρωτά το Ιστίο. Ονομάζεσαι Νουτ.
Πες μας τ’ όνομα μας ρωτούν τα Κομμάτια του δέρματος. Φτιαχτήκατε από το δέρμα του Ταύρου Μνέβις, το κομμένο από τον Σούτι ονομάζεστε.
Πες μας τ’ όνομα μας ρωτούν οι μικρές διώρυγες. Ονομάζεστε Δάκτυλα του πρωτότοκου Ώρου.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά ο Μάτσαμπετ. Το χέρι της Ίσιδας που στεγνώνει το αίμα του Ματιού του Ώρου ονομάζεσαι.
Πες μας τα ονόματα μας ρωτούν οι Σανίδες που αποτελούν τον οπλισμό του. Ονομάζεστε Μέσθι, Χάπι, Τουαμάτεφ, Κέμπνσεννούφ, Χακάου, θετέμ-άουα, Μαα-αν-τεφ και Αρι-νέφ τσεσέφ.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά η Πλώρη. Εκεί­νος που βρίσκεται μπροστά στους Γκνόμος του ονο­μάζεσαι .
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά το Σκάφος. Ονο­μάζεσαι Ω εσύ που λάμπεις στο νερό, κρυφή ακτίνα.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά η Καρίνα. Ονομά­ζεσαι Μηρός της Ίσιδας, κομμένος από τον Ρα με το μαχαίρι για να φέρει αίμα στην βάρκα του Σεκτέλ.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά ο Ναύτης. Ταξι­διώτης ονομάζεσαι.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά Ο Άνεμος με τον οποίον γεννήθηκες. Ονομάζεσαι Ο Βοριάς που φυσάει από το Τεμ, ως την μύτη του Ζεντι. Αμέντι.
Πες μου τ’ όνομα μου ρωτά το Ποτάμι Αν θες να ταξιδέψεις επάνω μου: Αυτοί που μπορούν να ιδωθούν ονομάζεσαι.
Πες μας τ’ όνομα μας ρωτούν οι όχθες. Ονομάζεστε Καταστροφέας του θεού Αουα στον οίκο του νερού.
Πες μου τ’ όνομα μου, αν θες να περπατήσεις επάνω μου ρωτά η Γη. Η μύτη του Ουρανού προερχό­μενη από το θεό Ούτου, που κατοικεί στο Σεχέτ-Αοού-ρου, απ’ όπου εξέρχεται με χαρά ονομάζεσαι.
Μετά θα απαγγελθούν γι’ αυτές τις θεότητες τα παρακάτω λόγια: Δόξα σε σας, ω θεϊκά όντα των υπέροχων Κας, ουράνιες Κυρίες των πραγμάτων, που πάντοτε θα υπά­ρχετε και θα ζείτε και των οποίων η διπλή περίοδος σε οριακό αριθμό ετών είναι η αιωνιότητα: ας φτάσει στην παρουσία σας. Παραχωρήστε στο στόμα μου ταφικά εδέσματα και λέξεις και ας μου δίνει η θεά Ίσις άρτους και γλυκίσματα μπρος στον μεγάλο θεό. Τον ξέρω αυτόν που μπροστά του εναποθέτετε τα τρόφιμα τσαφάου και ονομάζεται Θεχέμ, όταν φεύγει από τον ανατολικό ορίζοντα του στερεώματος, όπως και όταν κατευθύνεται προς την δύση, ας είναι η πορεία του η δική μου και το προχώρημα του, το δικό μου προχώ­ρημα. Μην επιτρέπετε να με καταστρέφουν στην περιοχή Μεσκέτ, ούτε οι δαίμονες να εξουσιάζουν τα μέλη μου. Τα γλυκίσματα μου βρίσκονται στην πολιτεία του Πε και σ’ αυτήν του Τεπού ο ζύθος μου. Κάντε ώστε οι προσφορές που σας δόθηκαν να μοιραστούν σήμερα. Ας είναι οι προσφορές μου σιτάρι και κριθάρι, ας μου φέρουν ζωή, δύναμη και υγεία: Ας εξέλθει ημέρα αυτό που μου προσφέρεται, με την μορφή που μου αρέσει να μοιάζει στον Σεχέτ-Ααρού (Βίβλος των Νεκρών: κεφάλαιο CIV, σελίδα 168).
Σ’ αυτό το κεφάλαιο της Βίβλου των Νεκρών που μόλις μεταγράψαμε, περικλείεται όλη η δουλειά μας του εργαστηρίου.
Στην αρχή η πέτρα είναι μαύρη, γιατί ο Αλχημιστής πρέπει να μπει στον υπόγειο κόσμο για να αποσπάσει το φως από τα σκοτάδια.
Μέσα στο μαύρο της πέτρας κρύβεται η αμόλυντη λευκότητα του ΦΩΤΟΣ.
Σ’ αυτήν την πρώτη φάση, η πέτρα ανήκει στην κατάσταση της αποσύνθεσης. Μετά, η πέτρα κοκκινίζει, ρευστοποιείται και πήζει, πριν από την αληθινή λευκότητα.
Η πέτρα περνά από αληθινές Αλχημιστικές μεταμόρφωσεις. Ενεργοποιείται, λευκαίνεται, αγνοποιείται, κοσμείται με κόκκινο και με λευκό και περνά από αναρίθμητες μεταμορφώσεις κατά την διάρκεια της Μυητικής πορείας.
Πρέπει να βράζουμε, να βράζουμε και να ξαναβράζουμε, μέχρι να εμφανισθεί ένα Χρυσό Παιδί. Αυτό είναι ο Εσώτερος ΧΡΙΣΤΟΣ.
Αν δεν γίνουμε σαν παιδιά, δεν θα μπορέ­σουμε να εισέλθουμε στην βασίλεια των ουρανών.
Αναρίθμητα χρώματα εμφανίζονται στην φιλο­σοφική μας πέτρα πριν απαστράψει.
Μετά από την λευκότητα, δεν μπορείς πια να σφάλλεις, γιατί, καθώς η φωτιά αυξάνει, θα φτάσεις σ’ ένα χρώμα γκριζωπό.
Αυτή είναι η στάχτη. Αυτό είναι το Αλάτι της Αλχημείας. Το αλάτι διαιρείται σε σταθερό αλάτι και σε πτητικό αλάτι.
Αργότερα, μετά από τις επτά αποστάξεις του δοχείου, εμφανίζεται ο βασιλιάς στεφανωμένος με κόκκινο στέμμα. Ιδού όλες Οι Μυητικές διαδικασίες που πρέπει να πραγματοποιήσουμε στο Αλχημιστικό μας εργαστήριο.
Χαίρε, ω εσύ που μεταφέρεις την βάρκα επάνω στην διεστραμμένη πλάτη του Απέπι. Χαίρε, ω πολεμιστή, που μεταφέρεις την βάρκα της ύπαρξης σου, επάνω στην διεστραμμένη πλάτη του Απέπι, του Φιδιού του Πειρασμού της Εδέμ!
Πρέπει να αποσπάσεις το φως από τα σκοτά­δια στον υπόγειο κόσμο, για να μπορέσεις να φθάσεις στον Πατέρα σου Όσιρη, τον ΕΣΩΤΕΡΟ, το πραγματικό σου Είναι, τον Κύριο του ενδύματος Ανσι.
Ο Αλχημιστής πρέπει να αυλακώνει την πανούργα ράχη του Απέπι, του Φιδιού του πειρασμού της Εδέμ. Ο Αλχημιστής πρέπει να αποσπά την Φωτιά από το κακό. Ο Αλχημιστής πρέπει να αποσπά την αμόλυ­ντη λευκότητα από τα σκοτάδια.
Πρέπει να ασκείτε σεξουαλική μαγεία με την σύζυγο, για να λάμψει η μαύρη σας πέτρα με την φωτιά και να γίνει κατόπιν λευκή, αμόλυντη, αγνή. Πρέπει να βράζετε, να βράζετε και να ξαναβράζετε και να μην κουράζεστε απ’ αυτό. Μ’ αυτό θέλουμε να πούμε ότι πρέπει να ασκείτε την Σεξουαλική Μαγεία έντονα με την σύζυγο, για να αφυπνίσετε την Κουνταλίνι και να πετύχετε την ένωση με τον ΕΣΩΤΕΡΟ.
Η Κουνταλίνι θα ανεβαίνει σπόνδυλο με σπόνδυλο, άνοιγμα με άνοιγμα, βαθμίδα με βαθμίδα, λίγο-λίγο.
Η Ιερή Φωτιά είναι το θειάφι.
Η άνοδος της Κουνταλίνι είναι αργή και δύσκολη.
Όταν ο αλχημιστής χύνει την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου, η Φωτιά κατεβαίνει μία ή περισ­σότερες βαθμίδες, ανάλογα με το μέγεθος του λάθους.
Ο Κύριος μας Χριστός μου είπε: Ο μαθητής δεν πρέπει να αφεθεί, να πέ­σει, γιατί ο μαθητής που αφήνεται να πέσει, πρέπει μετά να αγωνισθεί υπερβολικά για να επανακτήσει το χαμένο.
Μέσα από τα σκοτάδια, οι καταχθόνιοι, σου επιτίθενται, για να σε εμποδίσουν να εισέλθεις στις αίθουσες της Σπονδυλικής σου Στήλης.
Κάθε βαθμίδα που κερδίζεις στην Σπονδυλική σου Στήλη είναι μια κούπα που κλέβεις από τους σκοτεινούς του υπόγειου κόσμου.
Στην αίθουσα της Σπονδυλικής σου Στήλης, τρως σοφία εσωτερική των επτά άρτων. Θρέψου αδελφέ μου, με τους επτά άρτους που προσφέρονται στον Ώρο και φάε ταφικά γλυκίσματα που προσφέρονται στους Κας.
Χαίρε, κύριε της καταιγίδας, άνδρα, ναυτικέ.
Εκείνος, που διατρέχει, το Μυητικό Μονοπάτι πρέπει να ζήσει το δράμα του Γολγοθά, πρέπει να υπομένει την καταιγίδα από τις μεγάλες πίκρες.
Χαίρε, εσύ που θεμελιώνεις τα κεφάλια και εγκαθιστάς τους σπόνδυλους του λαιμού, όταν εξέρχεσαι από τα μαχαίρια!
Επτά φίδια πρέπει να σηκώσουμε επάνω στην ράβδο μας, μέχρι να εμφανισθεί ο βασιλιάς στε­φανωμένος με το κόκκινο στέμμα.
Επτά φορές πρέπει να περάσουμε από τον αποκεφαλισμό του Άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή. Καθώς θα περνούν με διαδοχική σειρά τα επτά φίδια από τους σπονδύλους του λαιμού μέχρι το κεφάλι, θα περνάμε, με τρόπο κάθε φορά και πιο εκλεπτυσμένο από τον αποκεφαλισμό του Άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή.
Χαίρε, εσύ που θεμελιώνεις τα κεφάλια και εγκαθιστάς τους σπονδύλους του λαιμού, όταν προχωράς μπροστά από τα μαχαίρια.
Η γυμνή Σαλώμη μεθυσμένη από λαγνεία και πάθος και χορεύοντας με το κεφάλι του Βαπτιστή στα αδιάντροπα χέρια της, μπροστά στο βασιλιά Ηρώδη, συμβολίζει την μεγάλη ανθρώπινη πόρνη, που χορεύει μπροστά στον κόσμο με το γήινο κεφάλι μας (μύηση).
Ο Μυημένος κάθε φορά που εξέρχεται από τα μαχαίρια, αφήνει στον κόσμο, τον γήινο και πρό­στυχο νου του.
Χαίρε, εσύ που θεμελιώνεις τα κεφάλια και εγκαθιστάς τους σπονδύλους του λαιμού, όταν εξέρχεσαι (μύηση) από τα μαχαίρια!
Πρέπει να βράζουμε, να βράζουμε και να ξαναβράζουμε, και να μην κουραζόμαστε απ’ αυτό.
Η φιλοσοφική πέτρα γίνεται κόκκινη, γίνε­ται λευκή, πήζει, διαλύεται, λάμπει, σπινθηροβολεί και απαστράπτει στον υπόγειο κόσμο.
Χαίρε φύλακα της κρυφής βάρκας, που αλυσοδένεις το Απέπ! Κάνε να μπορέσω να πάρω την βάρκα και να τυλίξω τα σκοινιά και να πλεύσω.
Χαίρε, πολεμιστή, που ένδοξος νικάς τον πειρασμό και κλέβεις τις κούπες των σπονδύλων σου από τους κατοίκους του υπόγειου κόσμου. Δούλευε στο εργαστήριο σου μέχρι να επιτύ­χεις να φτάσεις ως τον Πατέρα σου Όσιρη.
Είσαι ένας κάτοικος του υπόγειου κόσμου και πρέπει να βγεις από την χώρα των σκοταδιών για να μπεις στο βασίλειο του Φωτός.
Πρέπει να βράζεις, να βράζεις και να ξαναβράζεις και να μην κουράζεσαι απ’ αυτό.
Ο υπόγειος κόσμος είναι τρομερός.
Αυτή η χώρα είναι ολέθρια και ανισόρ­ροπη σαν τ’ αστέρια που πέφτοντας με το κεφάλι δεν βρήκαν κανέναν να τα βοηθήσει να ξανανέβουν.
Ο δρόμος τους είναι φραγμένος από την γλώσσα του Ρα.
Όλα τα ανθρώπινα όντα είμαστε πεσμένα αστέρια στην ολέθρια χώρα του υπόγειου κόσμου.
Ο δρόμος αυτής της ολέθριας χώρας είναι φραγμένος από την γλώσσα του Ρα, από την επιθυ­μία προς το φως, από το μονοπάτι της Μύησης, που μας οδηγεί, από τον θάνατο στην ζωή, από τα σκοτάδια στο φως.
Ο Αντέμπου είναι ο οδηγός των δύο περιοχών.
Ο Αντέμπου είναι ο θεός της απαγορευμένης ανάληψης.
Η ανάληψη του Κυρίου πραγματοποιείται μετά την σταύρωση μας, τον θάνατο και την ανάσταση.
Ο Σεμπ σταθεροποιείται χάρη στα πηδάλιά του.
Δηλαδή, ο ΑΤΜΑΝ, ο Άφατος, σταθεροποιεί το βασίλειο των θεών χάρη στα πηδάλια του, τα άφα­τα όντα. Είναι εκείνα που ήδη εξήλθαν από τον υπόγειο κόσμο. Πέρασαν από τα σκοτάδια στο φως, γιατί ήξεραν να εξάγουν την λευκότητα της μαύρης Πέτρας, σύμφωνα με την τέχνη.
Αυτοί είναι οι πρίγκιπες των κόκκινων όντων, αυτοί είναι οι πρίγκιπες της Φωτιάς. Αυτοί είναι οι Κύριοι των μεταλλικών μετατροπών.
Κάνε, αδελφέ μου ο Χου μου να έλθει σε μένα και να μπορέσω να σαλπάρω προς το μέρος που εσύ ξέρεις.
Δηλαδή, τυλίξου στην λαμπρή σου κάπα αδε­λφέ μου, στην κατάφωτη κάπα σου, στην Πνευματική σου κάπα για να εξέλθεις από την ολέθρια αυτήν χώρα και να εισέλθεις στο Βασίλειο του Φωτός.
Εσύ είσαι Κύριος των σκοταδιών και Κύριος του φωτός.
Κύριος των δύο χωρών, που κατοικείς στο βωμό σου.
Ονομάζεσαι Πόδι του Χαπφού, γιατί κατάγε­σαι από την τρίτη φυλή.
Ονομάζεσαι Μαλλιά με τα οποία ο Ανπού αποπεράτωσε το έργο της βαλσάμωσης μου.
Έτσι ονομάζεσαι και ας θυμηθούμε ότι η Μαρία η Μαγδαληνή βαλσάμωσε με πολύτιμη αλοιφή το σώμα του Δάσκαλου μετά την σταύρωση του. Οι άγιες γυναίκες βαλσάμωσαν και σαβάνω­σαν το σώμα του Χριστού μετά τον θάνατο του.
Πρέπει να βαλσαμωθείτε για τον θάνατο, αδελφέ μου.
Σε κάθε ΜΥΗΣΗ πεθαίνει κάτι μέσα μας και γεννιέται κάτι μέσα μας. Το σώμα σας πρέπει να βαλσαμώνεται για τον θάνατο, αδελφέ μου.
Στον κάτω κόσμο πρέπει να σαβανωθείτε για να αναστηθείτε εκ νεκρών.
Είναι λυπηρό να το λέω, αλλά εσείς είσα­στε στύλοι του υπόγειου κόσμου.
Είσαστε ο Ακάρ, το Λιοντάρι με τα δύο κεφάλια, ο θεός της Γης.
Είσαστε υποταγμένοι στους Κυρίους του Κάρμα, στα Λιοντάρια του Νόμου.
Τώρα χρειάζεστε να γίνετε Εκείνος που φέρνει πίσω την Μεγάλη Κυρία αφού αυτή έφυγε μακριά. να ξαναγυρίσετε στην αγκαλιά της θεϊκής Μητέρας του κόσμου.
Εσύ ονομάζεσαι Πρότυπο του Απουάτ γιατί προχω­ράς βαθιά στο Μονοπάτι της ΜΥΗΣΗΣ υπακούοντας στον Νόμο.
Ονομάζεσαι Λαρύγγι του Μέσθα, γιατί έχεις κεφάλι ανθρώπου.
Ονομάζεσαι Νουτ, γιατί εξήλθες από τα νερά της αβύσσου. Βγήκες από τα βαθιά νερά του Χάους.
Το νερό (Σπέρμα) πρέπει να μετατραπεί σε κρασί φωτός του Αλχημιστή.
Είσαι φτιαγμένος από το δέρμα του ταύρου Μνέβις, κομμένο από τον Σουτι.
Οι θεοί είναι παιδιά της Νεϊτ, της γυναί­κας.
Γι’ αυτό είστε φτιαγμένοι από το δέρμα του ταύρου Μνέβις.
Είσαστε δάκτυλα του πρωτότοκου Ώρου, του πράσινου Παιδιού, του Χρυσού Παιδιού, του Εσωτερικού Χριστού, που απορρέει από την εργασία με την ευλογημένη Πέτρα.
Μην ξεχνάτε, αδελφέ μου, ότι η Ίσιδα σκουπίζει το αίμα από το Μάτι του Ώρου.
Ο Εσωτερικός Χριστός μας, θωπεύεται από το γλυκό χέρι της ευλογημένης θεάς Μητέρας του Κόσμου.
Έτσι είναι πως θεραπεύουμε τις πληγές μας.
Η Μύηση είναι το οδυνηρό δράμα του Σταυρού.
Έχεις κεφάλι ανθρώπου, κατάγεσαι από μια θεϊκή φυλή, είσαι ένα από τα Θεϊκά δημιουργήμα­τα, έχεις φτερά αετού, αλλά έχεις μείνει αιχμάλωτος σ’ αυτόν τον υπόγειο κόσμο. Έχεις αρπαχτεί δια της βίας από τους σκοτεινούς του κάτω κόσμου.
Βλέπεις αυτό που φέρνει ο ΠΑΤΕΡΑΣ; Αυτός σου φέρνει το Φως.
Πρέπει να βράζεις, να βράζεις και να ξαναβράζεις και να μην κουράζεσαι ποτέ.
Εκείνος που δημιούργησε τον εαυτό του είναι ένας Δάσκαλος των μεταλλικών μετατροπών.
Εσύ βρίσκεσαι μπροστά στους Γκνόμος σου, τα κολάσια πλάσματα του κάτω κόσμου, τα οποία σου επιτίθενται ασταμάτητα.
Πρόσεξε πολύ το δοχείο σου, για να μην ξεφύγει ούτε μια και μοναδική σταγόνα από την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.
Τρομεροί, πειρασμοί σε πολιορκούν στον υπόγειο κόσμο.
Οι μαύρου μάγοι σου στέλνουν απολαυστικούς πειρασμούς, αποπλανητικά σώματα, που σου χαμογελούν στην ολέθρια χώρα, όπου τα αστέρια χάνουν την ισορρο­πία τους και πέφτουν με το κεφάλι.
Είσαι παίδι της Μερτ.
Ακα ονομάζεσαι, ω εσύ που λάμπεις μέσα στο νερό, κρυφή ακτίνα ονομάζεσαι.
Μέσα στο νερό βρίσκεται η κρυφή ακτίνα. Μέσα στο Σπέρμα αστράφτει η φοβερή Φωτιά των επτά Φιδιών, που ξαναγυρίζουν συνταρακτικά, ανάμεσα σε τρομερές λάμψεις.
Είσαι ένας μηρός της Ίσιδας, κομμένος από τον Ρα και τώρα πρέπει να γυρίσεις στην θεά Μητέρα, που σε περιμένει στην αίθουσα της Μαάτ.
Είσαι ένας ταξιδιώτης του Κόσμου.
Προχώρα ταξιδιώτη, προχώρα, είσαι ο αετός που καταβροχθίζει τον Τεμ, είσαι η ανάσα του Ρα, ο Πατέρας, ο αιώνιος ΑΤΜΑΝ.
Είσαι απ’ αυτούς που μπορούν να ιδωθούν.
Είσαι ένας καταστροφέας του θεού Αουα στον οίκο του νερού, γιατί αυτό το νερό ή Χριστικό Σπέρμα των σεξουαλικών σου οργάνων, σε μεταμο­ρφώνει σε φωτιά.
Οι δυο σου URAEUS, τα δυο σου φίδια, ένα από τον Νότο και ένα από τον Βορρά, λάμπουν στο μέτωπο σου.
Αυτά τα δυο Φίδια είναι τα δυο γαγγλιακά κορδόνια από όπου η σπερματική ενέργεια ανεβαίνει μέχρι το κεφάλι.
Το νερό μεταμορφώνεται σε κρασί του Φωτός, και αυτό το ιερό κρασί, ανεβαίνει από τα δύο γαγγλιακά κορδόνια και απαστράπτει ανάμεσα στα φρύδια.
Οι αρχαίοι βασιλιάδες είχαν το Ιερό Φίδι ανάμεσα στα φρύδια και δύο στέμματα στο κεφάλι τους.
Βρίσκεστε στην πεδιάδα των καλαμιών και χρειάζεστε να ασκείτε την Σεξουαλική Μαγεία εντατικά με την γυναίκα, για να ανεβάσετε την Φωτιά από το καλάμι.
Βρισκόσαστε μπροστά στα υπέροχα θεϊκά όντα των Κας. Χρειάζεσαι να φας ταφικά εδέσματα και θεϊκές λέξεις, για να πεθάνεις. Όμως θα φας ταφικά γλυκίσματα που προσφέ­ρονται στους Κας, αλλά δε θα φας θεωρίες, θρησκείες, σχολές κτλ γιατί είναι βρωμιές. Να τρώτε εδέσματα και λέξεις για να πεθάνετε και να αναστηθείτε.
Α! ο θάνατος σου πλέον θα είναι γλυκός κι’ αυτός που στον παρουσιάζει, θα πρέπει να νοιώθει απέραντα ευτυχισμένος. Ο θάνατος σου θα πρέπει να είναι Σφρα­γίδα του όρκου της αιώνιας αγάπης μας. Ο θάνατος είναι το στέμμα των πάντων.
Είθε η θεά Ίσις να μας χαρίζει άρτους μπροστά στον Μεγάλο Θεό. Είθε η θεά Ίσις να μας τρέφει με τους επτά άρτους τους προσφερόμενους στον Ώρο!
Μην επιτρέψεις να καταστρέφεσαι στην περιοχή του Μεσκέτ, ούτε οι δαίμονες να εξουσιά­ζουν τα μέλη σου.
Στην δερμάτινη κούνια αναγεννιόμαστε σαν θεοί. Αυτός είναι ο υπόγειος κόσμος. Εκεί μας επιτίθενται οι δαίμονες του πειρασμού, εκεί πρέπει να πραγματοποιήσουμε το Μεγάλο Έργο. Γι’ αυτό όταν συναντάμε την μαυρίλα της πέτρας, οφείλουμε να εξάγουμε την κρυφή και αμόλυ­ντη λευκότητα.
Όταν βλέπετε να εμφανίζεται η λευκότητα, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι ανάμεσα σ’ αυτήν την λευκό­τητα, κρύβεται το κόκκινο που πρέπει να το εξάγετε, βράζοντας, βράζοντας και ξαναβράζοντας, χωρίς να κουράζεστε ποτέ.
Μέσα στις μαύρες αβύσσους του κάτω κό­σμου οι σκοτεινοί μας πολιορκούν και πρέπει να τους αρπάξουμε την φωτιά με γενναιότητα.
Αργότερα, η φωτιά λάμπει στην Σπονδυ­λική Στήλη με μια αμόλυντη λευκότητα.
Μετά την λευκότητα, δεν μπορείς πια να λαθέψεις, γιατί, όσο η φωτιά μεγαλώνει θα φτάνεις σ’ ένα γκριζωπό χρώμα. Αυτό το γκριζωπό χρώμα είναι το Αλάτι της Αλχημείας. Το πτητικό αλάτι διαχέεται σε όλο το σώμα και περνά στον λάρυγγα της γυναίκας. Το πτητικό αλάτι της γυναίκας περνά στο λάρυγγα του άνδρα. Έτσι ο λάρυγγας μας, γίνεται ερμαφρόδι­τος και μετατρέπεται στο δημιουργικό όργανο του Δάσκαλου των μεταλλικών μεταβολών.
Το σταθερό αλάτι χρησιμεύει για βάση και θεμέλιο.
Πρώτα η πέτρα είναι μαύρη γιατί πρέπει να εισέλθουμε στον κάτω κόσμο για να κλέψουμε την δάδα της φωτιάς από τον Μπαφομέτ. Μετά είναι κόκκινη γιατί του αποσπούμε την φωτιά στις αίθουσες της σπονδυλικής στήλης. Μετά είναι λευκή, γιατί λάμπει στο καντηλέρι της σπονδυλικής μας στήλης με τις κατάλευκες λάμψεις του Δάσκαλου των μεταλλικών μεταβολών.
Μετά έρχονται οι μεταβλητές όψεις της, καθώς βράζουμε, βράζουμε και ξαναβράζουμε την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.
Είναι επτά αποστάξεις, δηλαδή, είναι επτά Φίδια που πρέπει να ανεβάσουμε επάνω στην ράβδο, έως ότου εμφανισθεί ο βασιλιάς στεφανωμένος με το κόκκινο στέμμα. Δηλαδή, έως ότου μεταβληθούμε σε Δάσκαλο του Μαχαμβαντάρα.
Τα γλυκίσματα μου βρίσκονται στην πολι­τεία του Πε και στο Πέπου ο ζύθος μου. Κάντε ώστε οι προσφορές να μου διανεμηθούν σήμερα. Ας είναι οι προσφορές μου, σιτάρι και κριθάρι και ας μου δώσουν ζωή, δύναμη και υγεία: Ας εξέλθει ημέρα αυτό που μου προσφέρεται, με την μορφή που μου αρέσει να μοιάζει στον Σεχέδ-Ααρού.
Η αληθινή αλχημιστική τροφή μας, βρίσκε­ται στην πολιτεία του Πε, δηλαδή στην Κάτω Αίγυπτο, τα σεξουαλικά μας όργανα. Εκεί βρίσκονται οι επτά άρτοι, εκεί βρίσκονται τα ιερά μας γλυκίσματα και ο ζύθος μας βρίσκεται στην πολιτεία όπου ο Θώθ κάνει να θρια­μβεύει ο Εσώτερος. Ο Θώθ είναι η Διάνοια-Χριστός. Ο θεός Θώθ είναι ο θεός της Διάνοιας-Χριστός.
Όταν ο άνθρωπος ελευθερώνεται από τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας, μετατρέπεται σ’ έναν Δράκο των τεσσάρων αληθειών, σ’ ένα ΒΟΥΔΑ.
Στην πεδιάδα των καλαμιών είμαστε άφατοι θεοί όταν έχουμε κάνει το Μεγάλο Έργο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΛΕΥΚΟ ΚΑΙ ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟ
Το Λευκό Ελιξίριο και το Κόκκινο Ελιξίριο είναι το δένδρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού, και το Δένδρο της ζωής.
Το Κόκκινο Ελιξίριο είναι ο αγνός Χρυσός του Πνεύματος, είναι το Δένδρο της Ζωής. Το Λευκό Ελιξίριο είναι η Σεξουαλική Δύναμη της Εδέμ.
Το Κόκκινο Ελιξίριο μεταμορφώνει το μόλυ­βδο σε Χρυσό και μετατρέπει τα πάντα σε κίτρινα. Το Λευκό Ελιξίριο λευκαίνει τα μέταλλα δίνοντας τους μια αμόλυντη λευκότητα.
Αν και όλα τα μέταλλα οδηγούνται στην τελειότητα από το Ελιξίριο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πιο τέλεια μέταλλα είναι εκείνα που θα τελειοποιηθούν γρηγορότερα.
Τα λιγότερο τέλεια μέταλλα θα φτάσουν στην τελειότητα συμφώνως με τα πιο τέλεια.
Αυτό είναι το ευλογημένο μαγιστήριο του Μεγάλου Έργου του ΠΑΤΕΡΑ.
Το σημαντικό είναι να μάθουμε να προβάλλου­με το Λευκό και το Κόκκινο Ελιξίριο επάνω στα μέταλ­λα, για να τα μεταβάλλουμε σε αγνό χρυσό. Η συνταγή συνίσταται στο να αναμείξουμε ένα μέρος Ελιξιρίου με το τήγμα του μετάλλου το οποίο είναι πλησιέστερα στην τελειότητα.
Κλείνεται όλο το περιεχόμενο μέσα στο δοχείο και μετά τοποθετείται σ’ ένα φούρνο ώστε η φωτιά, μετά από τρεις ημέρες, να κάνει την τέλεια ένωση.
Έπειτα η εργασία επαναλαμβάνεται πάλι με άλλο μέταλλο πλησιέστερο στην τελειότητα. Έτσι λίγο-λίγο επι­τυγχάνουμε την μεταβολή των μετάλλων σε αγνό Χρυσό.
Αυτός ο Χρυσός είναι αγνότερος από τον χρυσό των ορυχείων της Γης.
Τα μέταλλα είναι τα εσωτερικά μας σώματα που πρέπει να χριστικοποιηθούν με το Λευκό και το Κόκκινο Ελιξίριο.
Το πρώτο μέταλλο που μεταβάλλουμε σε χρυσό είναι το Φυσικό σώμα. Επάνω σ’ αυτό το μέταλλο προβάλλουμε το Λευκό και το Κόκκινο Ελιξίριο μας για να το μετα­βάλλουμε σε αγνό Χρυσό του Πνεύματος.
Αυτή η εργασία πραγματοποιείται όταν έχουμε πια σηκώσει το πρώτο μας φίδι επάνω στην ράβδο.
Μετά από τρεις ημέρες, δηλαδή, αφού το πρώτο Φίδι διασχίσει τις τρεις υψηλές κάμαρες του κεφαλιού, το Βουδικό σώμα ή σώμα της Συνείδησης συντήκεται ολοκληρωτικά με τον ΕΣΩΤΕΡΟ.
Έτσι είναι το πως το πλησιέστερο μέταλλο μετασχηματίζεται σε αγνό χρυσό, πετυχαίνοντας την ολοκληρωτική σύντηξη με το πραγματικό ΕΙΝΑΙ. Από αυτήν την σύντηξη απορρέει ο νέος Δάσκα­λος που αναδύεται μέσα από τα ζωντανά βάθη της Συνείδησης. Αυτός ο εσωτερικός Δάσκαλος είναι ο αυθε­ντικός Δάσκαλος των μεταλλικών μεταβολών.
Μετά, ο Δάσκαλος των μεταλλικών μεταβολών πρέπει να κάνει την προβολή επάνω στα υπόλοιπα μέταλλά του για να τα μεταβάλλει, εξάγοντας από αυτά τον αγνό χρυσό.
Πρέπει να βράζουμε, να βράζουμε και να ξαναβράζουμε και να μην κουραζόμαστε απ’ αυτό.
Η Φωτιά του φούρνου, κατ’ αρχάς πρέπει να είναι ήπια, αλλά μετά πρέπει να γίνει πολύ έντο­νη για να επιτευχθεί η τέλεια μετατροπή.
Το δεύτερο μέταλλο που πρέπει να μεταβάλ­λουμε είναι το Αιθερικό σώμα. Αυτήν την εργασία την πραγματοποιούμε, προβάλλοντας το Λευκό και το Κόκκινο Ελιξίριο μας, επάνω σ’ αυτό το σώμα.
Το Πνεύμα και η Φωτιά του δεύτερου φι­διού, δηλαδή, τα δύο Ελιξίρια, μεταβάλλουν το Αιθερικό σώμα στο Πουχικόν Σώμα, το Χρυσό σώμα.
Το τρίτο μέταλλο που πρέπει να μεταβάλλου­με είναι το Αστρικό σώμα. Αυτήν την εργασία την πραγματοποιούμε με το τρίτο Φίδι, που ανήκει στο Αστρικό σώμα.
Από το Αστρικό σώμα εξάγουμε ένα ανώτερο Αστρικό, που είναι ο Εσώτερος ΧΡΙΣΤΟΣ. Αυτό το Χρυσό Παιδί είναι ο Ώρος.
Μετά μεταβάλλουμε το Διανοητικό σώμα, εξάγοντας από αυτό την Διάνοια-Χριστό.
Έτσι εισερχόμαστε στην αίθουσα της διπλής Μαάτ και απελευθερωνόμαστε από τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας.
Τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας, μας δί­νουν τέσσερα σώματα Χρυσού, όταν επιτύχουμε μια τέλεια μεταλλική μεταβολή. Τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας αντικαθί­στανται από τέσσερα ουράνια σώματα, που χρησιμεύουν για ναός στο ενιαία τριαδικό και αθάνατο Πνεύμα.
Από το Φυσικό σώμα εξάγουμε το σώμα της Απελευθέρωσης. Αυτό το σώμα είναι φτιαγμένο από σάρκα, αλλά σάρκα που δεν προέρχεται από τον Αδάμ. Είναι ένα σώμα γεμάτο από χιλιάδες τε­λειότητες, είναι επεξεργασμένο με τα πλέον εξελιγ­μένα άτομα του Φυσικού μας σώματος.
Από το Αιθερικό σώμα εξάγουμε το Χρυσό σώμα που θα διεισδύσει στο σώμα της Απελευθέρωσης.
Από το Αστρικό σώμα εξάγουμε το Χρυσό Παιδί της Αλχημείας που θα αντικαταστήσει το Αστρι­κό σώμα.
Και από το Διανοητικό σώμα εξάγουμε την Διάνοια-Χριστό που θα αντικαταστήσει το Διανοητικό σώμα.
Έτσι είναι το πως επιτυγχάνουμε την μεταλ­λική μεταβολή. Έτσι είναι το πως τα τέσσερα σώματα αμα­ρτίας αντικαθίστανται από τέσσερα σώματα δόξας. Έτσι είναι το πως μεταβάλλουμε τα μέταλλα με το Λευκό και το Κόκκινο Ελιξίριο. Έτσι είναι το πως η κατώτερη τετράδα θα ενδυναμώσει την θεϊκή Τριάδα.
Οι θεοί του Νιρβάνα είναι ντυμένοι με τέσσερα σώματα δόξας. Οι θεοί του Νιρβάνα δεν χρησιμοποιούν τα τέσσερα σώματα αμαρτίας.
Μονάχα εμείς, οι Δάσκαλοι του Νιρβάνα, που εκτε­λούμε αποστολή εδώ στο φυσικό κόσμο, έχουμε ανάγκη να κρατάμε τα τέσσερά μας σώματα αμαρτίας για να εκφραζόμαστε μέσα απ’ αυτά. Όμως, καθώς είμαστε απελευθερωμένοι από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας, τους δίνουμε ζωή με την μορφή της υπόστασης ή της υποστασίας
Η ίδια αιώνια και πνευματική ΤΡΙΑΔΑ πρέ­πει να περάσει από γιγάντιες Αλχημιστικές μεταβολές για να επιτευχθεί η ένωση με το ΕΝΑ, με τον ΝΟΜΟ, με τον ΠΑΤΕΡΑ.
Υπάρχουν επτά Φίδια που πρέπει να σηκώσουμε επάνω στην ράβδο για να μας μετατρέψουν σ’ έναν Βασιλιά στεφανωμένο με Κόκκινο Διάδημα.
Το πέμπτο, μας δίνει την θέληση-Χριστό. Το έκτο φίδι μας δίνει την Συνείδηση-Χριστό, το έβδομο Φίδι μας ενώνει με το ΕΝΑ, με τον ΝΟΜΟ, με τον ΠΑΤΕΡΑ.
Πρέπει να βράζουμε, να βράζουμε και να ξαναβράζουμε και να μην κουραζόμαστε απ’ αυτό. Το δοχείο πρέπει να είναι πωματισμένο ερμητικά για να εμποδιστεί η εκχύλιση της πρώτης ύλης του Μεγάλου Έργου. Σ’ αυτήν την αλχημιστική εργασία, οι πνευ­ματικές ουσίες σωματοποιούνται και οι σωματικές ουσίες πνευματοποιούνται.
Αυτό είναι το ιερό μας μαγιστήριο της Φωτιάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
ΤΟ ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ
Κεφάλαιο για το πως θα αποφύγουμε την σφαγή που γίνεται στον υπόγειο κόσμο (Από την Βίβλο των Νεκρών).
Ο ένδοξος Νεμπσένι, γραφέας και σχεδιαστής των ναών της Άνω και Κάτω Αιγύπτου, εκείνος στον οποίο αποδίδεται σεβασμός, γιος του γραφέα και καλλιτέχνη Thena, λέει:
Χαίρε Τεμ. Έχω επιτύχει δόξα, μπροστά στον διπλό θεό Λέοντα, τον μεγάλο θεό. Άνοιξε μου, κατά συνέπεια την πόρτα του θεϊκού Σεμπ. Πατώ την γη της εξέχουσας αθανασίας που υπάρχει στον κάτω κόσμο και εμφανίζομαι μπροστά στην σύναξη των Θεών που (κατοικούν με τα όντα του υπόγειου κόσμου. Χαίρε, φύλακα του ιερού κατωφλιού της πολιτείας του Μπέτα.
Ω! θεέ Νέτι που έχεις τους οίκους σου στο Αμεντέτ: Τρέφομαι με χαρά ζωής, χάρη στον αέρα και η αθανασία, με οδηγεί, προς το ισχυρό πλοίο του Χεπέρα. Στο πέσιμο του απογεύματος, συνομιλώ με τους ναυτι­κούς, εισέρχομαι, εξέρχομαι και βλέπω το Είναι που βρίσκεται εκεί. Το υψώνω και λέω το οφειλόμενο σ’ εκείνον που ο λάρυγγας του μυρίζει άσχημα από έλλειψη αέρα. Έχω ύπαρξη και είμαι ελεύτερος, επι­πλέον ξεκουράζομαι στο θάνατο. Χαίρε, εσύ που φέ­ρνεις προσφορές και αφιερώματα: Βάλε σε εκδήλωση το στόμα σου και κάνε ώστε να χαραχτεί βαθιά ο κατάλογος των Ουσιών.
Εγκατάστησε σταθερά στο θρόνο σου την Δικαιο­σύνη και την Αλήθεια, κάνε ώστε τα γραπτά να είναι ανεξίτηλα και εξύμνησε τους αθάνατους εμπρός στον Όσιρη, θεό δυνατό, αιώνιο πρίγκιπα, που μετρά τα χρόνια του, που ακούει αυτούς που βρίσκονται στα λεκανοπέδια, που σηκώνει το δεξιό του ώμο, που κρίνει τους ουράνιους πρίγκιπες, που διατάσει τον Όσιρη μπροστά στους υπέροχους διευθύνοντες ηγεμό­νες, τους κατέχοντες τον κάτω κόσμο. (Βίβλος των Νεκρών Κεφάλαιο XLVΙΙ).
Όταν έχουμε επιτύχει δόξα μπροστά στον διπλό θεό Λέοντα, δηλαδή, μπροστά στο Νόμο, ο Νόμος μας ανοίγει την πόρτα του θεϊκού Σεμπ. Ο θεϊκός Σεμπ είναι ο ΑΤΜΑΝ, το Συμπαντι­κό Πνεύμα Ζωής, μπροστά στο οποίο εμείς υποκλινόμα­στε βαθιά.
Τότε παρουσιαζόμαστε εμπρός στην Σύναξη των θεών που κατοικούν με τα όντα του κάτω κόσμου. Τότε αποδίδουμε ευχαριστίες στον αέρα και ο αθάνατος, μας οδηγεί προς το ισχυρό πλοίο του Χεπέρα.
Ο Χεπέρα είναι η δημιουργική θεϊκότητα των θεών, είναι ο ιερός Σκαραβαίος, είναι ο Ρα μέσα σε μας, είναι η θεότητα.
Στο πέσιμο του ασημένιου απογεύματος, μαζί με τους ναυτικούς εισέρχομαι, εξέρχομαι και βλέπω το Είναι που βρίσκεται εκεί. Αυτό το Είναι, είναι το Είναι μου, ο Πατέ­ρας μου που βρίσκεται στο κρυφό. Μ’ αυτό συνομιλώ, όταν έχω τελειοποιηθεί. Τότε έχω ύπαρξη και είμαι ελεύθερος μετά την ξεκούραση στο θάνατο, γιατί έχω αποκτήσει το Ελιξίριο της Μακροζωίας, αφού έχω χαράξει βαθιά τον κατάλογο των θυσιών.
Το σώμα της Απελευθέρωσης δεν υπόκειται ούτε σε ασθένειες ούτε σε θάνατο. Το σώμα της Απελευθέρωσης είναι φτιαγμένο από σάρκα και κόκαλα, αλλά είναι σάρκα που δεν προέρχεται από τον Αδάμ, είναι σάρκα του Κοσμικού Χριστού. Το σώμα της Απελευθέρωσης μοιάζει μ’ αυτό του θεϊκού Ραβί. της Γαλιλαίος. Το σώμα της Απελευθέρωσης είναι το σώμα των θεών. Μ’ αυτό το σώμα καθόμαστε στο θρόνο της δικαιοσύνης και της αλήθειας και έτσι εξυμνούμαστε σαν αθάνατοι στον Όσιρη και στον Ώρο.
Ο ΟΣΙΡΙΣ είναι ο Εσώτερος, αιώνιος πρί­γκιπας που μετρά τα χρόνια του, που ακούει αυτούς που βρίσκονται στα λεκανοπέδια, που σηκώνει το δεξιό ώμο του, που κρίνει τους ουράνιους πρίγκιπες και που διατάζει τον Όσιρη, γιατί ο Όσιρις διατάζει τον Όσιρη, επειδή οι θεοί διατάζουν τους θεούς μπροστά στους υπέροχους διευθύνοντες ηγεμόνες που κατέχουν τον κάτω κόσμο.
Όλο το μυστικό του Ελιξιρίου της μακρο­ζωίας βρίσκεται στον Φαλλό του Όσιρη.
Ακόμη και το φυσικό σώμα μπορούμε να το διατηρήσουμε κατά την διάρκεια αιώνων, με το Ελιξίριο της Μακροζωίας.
Ο Δάσκαλος Μεχνούρ έζησε επτά φορές επτά αιώνες. Ο Δάσκαλος Ζανόνι διατήρησε το φυσικό του σώμα κατά την διάρκεια χιλιάδων ετών. Ο Κόμης Σαν Ζερμαίν κατέχει ακόμα το ίδιο φυσικό σώμα με το οποίο παρουσιάστηκε στις αυλές της Ευρώπης κατά την διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα.
Με το Λευκό και Κόκκινο Ελιξίριο εισερχό­μαστε στο βασίλειο του Υπερ-Ανθρώπου και μετατρεπό­μαστε σε Παντοδύναμους θεούς του Σύμπαντος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ
Λέει ο θριαμβευτής Νου : Είμαι το Τσακάλι των Τσακαλιών και αποκτώ αέρα από την παρουσία των θεών του Φωτός και τον οδηγώ στα όρια του στερεώματος και στα άκρα της Γης και στα σύνορα των άκρων της πτήσης του πουλιού Νεβέχ. Έτσι παραχωρείται αέρας σ’ αυτά τα νεαρά Θεϊκά Όντα. (Βίβλος των Νεκρών Κεφάλαιο LIX).
Το Τσακάλι των Τσακαλιών είναι ο Ηγέτης των Αρχόντων του πεπρωμένου, είναι ο Ανούβης, ο θεός με κεφάλι Τσακαλιού.
Ο Ανούβης κρατά τα βιβλία του Κάρμα στον κάτω κόσμο. Ο ναός του Ανούβη είναι ο ναός των Κυρίων του Κάρμα.
Κάθε ανθρώπινο ον έχει το βιβλίο του των διαπραγματεύσεων. Εκείνοι που μαθαίνουν να χειρίζονται το Κα τους (το Αστρικό σώμα) μπορούν να επισκεφτούν το ναό του Τσακαλιού των Τσακαλιών, για να συμβουλευτούν το βιβλίο τους και να κάνουν τις διαπραγμα­τεύσεις τους.
Αυτός που έχει με τι να πληρώσει, πληρώνει και τα πάει καλά με τις διαπραγματεύσεις. Αυτός που δεν έχει με τι να πληρώσει, πρέπει να πληρώσει με πόνο. Κάνε καλά έργα, για να πληρώνεις τα χρέη σου.
Επίσης μπορούμε να ζητάμε πίστωση από τους Κυρίους του Κάρμα. Όλες οι πιστώσεις πρέπει να πληρωθούν.
Όταν ο Λόγος του Ηλιακού Συστήματος μου παρέδωσε το χιτώνα και με κήρυξε Ιεροφάντη των Ανώτερων Μυστήριων, μου είπε: Εδώ σου πληρώνω αυτό που σου οφείλω, για τις πρακτικές που έχεις διδάξει.
Όποιος θέλει φως, πρέπει να δώσει φως για να λάβει την πληρωμή του.
Το Τσακάλι των Τσακαλιών οδηγεί προς το φως απ’ άκρου εις άκρον του στερεώματος και φτά­νει ως τα σύνορα του πουλιού Νεβέχ, του τεράστιου Φιδιού, ενός από τους σαρανταδύο δικαστές της Μαάτ στην κρίση. Αυτός ο Μεγάλος Δικαστής είναι ο ΛΟΓΟΣ του Ηλιακού Συστήματος.
Το Τσακάλι των Τσακαλιών δουλεύει κάτω από τις διαταγές αυτού του μεγάλου Δικαστή.
Τα νεαρά Θεϊκά όντα που δουλεύουν με τον Ανούβη είναι οι Κύριοι του Κάρμα.
Ο αλχημιστής πρέπει να μάθει να χειρίζε­ται το Κα του για να επισκέπτεται το ναό του Τσακα­λιού των Τσακαλιών και να κανονίζει τις διαπραγμα­τεύσεις του. Στην δουλειά μας με την Ευλογημένη Πέτρα, είναι απαραίτητο να μάθουμε να χειριζόμαστε συνει­δητά τις διαπραγματεύσεις μας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ
Το Κόκκινο Λιοντάρι είναι από πόσιμο χρυσό. Ο πόσιμος χρυσός είναι η Κουνταλίνη. Η Κουνταλίνη είναι η Φωτιά του Σπέρματος.
Πρέπει να διαχωρίσουμε το Κόκκινο Λιοντά­ρι από κάθε είδους απόβλητα. Αυτά τα απόβλητα ή βρωμιές, αποχωρίζονται από το Κόκκινο Λιοντάρι με μια αγωγή τριβής. Τριβή εννοούμε την Σεξουαλική Μαγεία και την δύναμη της θέλησης.
Αυτόν τον πόσιμο χρυσό πρέπει να τον ανα­μείξουμε με αλκοόλ κρασιού για να τον ξεπλύνουμε και να τον αποστάξουμε μετά σε έναν καλό αποστακτή­ρα, μέχρι να εξαφανισθεί ολοκληρωτικά η οξύτητα του βασιλικού ύδατος.
Το Αλκοόλ του κρασιού δεν είναι τίποτα άλλο παρά το κρασί του φωτός το οποίο αναμειγνύε­ται με το σπέρμα κατά την διάρκεια των διαδικασιών των σεξουαλικών μεταβολών. Το κρασί του φωτός είναι σπέρμα μετατρεμμένο.
Πρέπει να αποστάξουμε, δηλαδή να μεταβάλ­λουμε το σπέρμα ολοκληρωτικά. Έτσι εξαφανίζεται η οξύτητα του βασιλικού ύδατος για το οποίο μιλάει η αλχημεία.
Το Κόκκινο Λιοντάρι είναι Ιερή Φωτιά. Πρέπει να τοποθετήσουμε αυτόν τον πόσιμο χρυσό μέσα σ’ ένα δοχείο καλά κλεισμένο. Πρέπει να βράσουμε και να ξαναβράσουμε τρεις φορές μέχρι να επιτύχουμε την τέλεια βαφή του Ήλιου. Η τέλεια βαφή του Ήλιου είναι αυτό που μας δίνει την δύναμη να αναστηθούμε εκ νεκρών. Ο Χριστός αναστήθηκε την τρίτη μέρα εκ νεκρών. Η τέλεια βαφή του Ήλιου είναι η Κουνταλίνη του Αστρικού σώματος.
18. Όταν ο Μυημένος φέρει το τρίτο του φίδι μέχρι την καρδιά, τότε περνά από τον συμβολικό θάνατο, την ανάσταση και την ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ
Το Πράσινο Λιοντάρι είναι ο Εσώτερος του καθενός. Αυτή η εργασία πραγματοποιείται με το Βιτριόλι της Αφροδίτης.
VITRIOL: Visita Interiora Terra Rectificando Invenies Ocultum Lapidum.
Επισκέψου το εσωτερικό της Γης όπου διυλί­ζοντας θα βρεις την Κρυφή Πέτρα.
Πρέπει να επισκεφτείς το εσωτερικό της δικής σου γης, για να βρεις την δική σου ευλογημένη Πέτρα. Αυτή η ευλογημένη Πέτρα είναι το Σπέρμα.
ΒΙΤΡΙΟΛΙ: Ρευστό γυαλί, εύκαμπτο, μαλακό. Διυλίζο­ντας αυτό το υγρό, βρίσκουμε την χρυσή βαφή, το Πράσινο Λιοντάρι της Αλχημείας: τον ΕΣΩΤΕΡΟ.
Το ΒΙΤΡΙΟΛΙ έχει δύο χρώματα: Ένα κόκκινο και ένα λευκό. Το κόκκινο, κοκκινίζει όλα τα πράγματα και μέχρι που βάφει κόκκινα τα λευκά σώματα. Αυτό είναι το χρώμα του πάθους.
Το λευκό λευκαίνει όλα τα πράγματα και λευκαίνει τα κόκκινα σώματα της αβύσσου.
Όταν κλέβουμε την φωτιά από τον διάβολο, μπαίνουμε από τις ερωτικές πύλες στον κόσμο του πάθους, για να του κλέψουμε τις κούπες της σπονδυ­λικής στήλης. Τότε, οι δαίμονες του πειρασμού, μας επιτίθενται στον κάτω κόσμο και είναι η ώρα μας, να δώσουμε μεγάλες μάχες μαζί τους, για να τους κλέψουμε τις κούπες του νωτιαίου μυελού μας. Κάθε κούπα κλεμμένη στον κάτω κόσμο, απαστράπτει με αμόλυντη λευκότητα στον αντίστοιχο σε αυτήν σπόνδυλο της σπονδυλικής στήλης.
Έτσι είναι το πως το λευκό του Βιτριολιού λευκαίνει όλα τα κόκκινα σώματα.
Ψάχνοντας για το Κόκκινο και το Πράσινο Λιοντάρι, μας αναλογεί να κατέβουμε στην άβυσσο πολλές φορές και πάλι να ανέβουμε. Η πύλη της εισόδου στην άβυσσο είναι το σαρκικό πάθος. Το σημαντικό είναι να κυριαρχούμε το ζώο ώστε να κλέβουμε την φωτιά από τον διάβολο.
Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος στο Σμαραγδένιο του Πίνακα λέει:
Να διαχωρίσουμε την γη από την φωτιά, το λεπτό από το χονδροειδές, ήπια, με μεγάλη επιδε­ξιότητα. Αυτός ανεβαίνει από την γη στον ουρανό και στην συνέχεια ξανακατεβαίνει στην γη και συλλέγει την δύναμη των ανώτερων και των κατώτερων πραγμάτων. Έτσι θα έχεις όλες τις δόξες του κόσμου, εξ’ αυτού, όλη η σκοτεινιά θα απομακρυνθεί από σένα. Είναι η δύναμη η παντοδύναμη γιατί θα επιβληθεί σε όλα τα λεπτά πράγματα και θα εισχωρήσει σ’ όλα τα στερεά. Έτσι δημιουργήθηκε ο κόσμος. (Σμαραγδένιος Πίνακας)
Προστίθεται στο Βιτριόλι αέρας και νερό και γίνεται κάθαρση κατά την διάρκεια ενός μήνα. Όταν τελειώσει η κάθαρση θα εμφανισθεί το κόκκινο και το λευκό χρώμα. Μ’ αυτό θέλουμε να πούμε ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πρακτικής Σεξουαλικής Μα­γείας, αφυπνίζεται η φωτιά της Κουνταλίνη. Το ξύπνημα αυτής της φωτιάς δεν περι­κλείει κανέναν κίνδυνο, γιατί αυτό πραγματοποιείται μέσω της καθοδήγησης ενός ειδικού του αόρατου κόσμου.
Η κόκκινη βαφή του Βιτριολιού είναι η φωτιά.
Ο Παράκελσος λέει: Δούλεψε μ’ αυτήν την βαφή μέσα σ’ ένα πήλινο σκεύος και θα δεις να βγαί­νει απ’ αυτήν η μαυρίλα της.
Αυτό το πήλινο σκεύος είναι η Αλχημεία, είναι τα σεξουαλικά μας όργανα. Όταν δουλεύουμε με βαφή Πράσινου Λιοντα­ριού, μας πολιορκούν οι σκοτεινοί της αβύσσου, γι’ αυτό βλέπουμε να βγαίνει από το σκεύος η μαυρίλα.
Αποστάζοντας όμως στο σκεύος, τελικά βρίσκουμε ένα λευκό υγρό. Αυτό το λευκό υγρό, είναι όλες οι εσωτε­ρικές βαθμίδες της σπονδυλικής μας στήλης. Πρέπει να διυλίζουμε ακατάπαυστα την βαφή μας για να επιτύχουμε το Πράσινο Λιοντάρι.
Το Πράσινο Λιοντάρι είναι το φυσικό βάλσαμο όλων των ουράνιων πλανητών και έχει την δύναμη να θεραπεύει όλες τις ασθένειες.
Το Πράσινο Λιοντάρι είναι ο εσωτερικός μας άγγελος, ο Εσώτερός μας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
ΑΣΤΡΙΚΕΣ ΒΑΦΕΣ
Στην δουλειά μας της μεταλλικής μεταβολής, πρέπει να επεξεργασθούμε Αστρικές βαφές για να δουλέψουμε στο Μεγάλο Έργο.
Τέσσερα μέρη μεταλλικού νερού, δύο μέρη γης κόκκινου ήλιου, είναι η Μητέρα βαφή της Αλχη­μείας.
Τοποθετούνται όλα σε ένα δοχείο, στερεο­ποιούνται και διαχωρίζονται τρεις φορές. Αυτή είναι η βαφή μητέρα της Αλχημείας, γιατί μ’ αυτήν την βαφή επεξεργαζόμαστε όλες τις επτά βαφές της Σεξουαλικής Αλχημείας.
Το μεταλλικό νερό είναι το σπέρμα, η γη του κόκκινου ήλιου είναι τα σεξουαλικά όργανα και το θειάφι ήλιος είναι η Κουνταλίνη που πρέπει να αφυπνίσουμε ασκώντας Σεξουαλική Μαγεία με την γυναίκα.
Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να στερεοποιήσου­με τρεις φορές, γιατί εμείς είμαστε μια τριάδα από Σώμα, Ψυχή και Πνεύμα.
Με μια ουγκιά ηλιακής βαφής μπορούμε να βάψουμε με ήλιο χίλιες ουγκιές.
Με μια ουγκιά βαφής του Ερμή μπορούμε να βάψουμε το σώμα του Ερμή κτλ
Με την Σεληνιακή βαφή μπορούμε να μεταβάλ­λουμε σε τέλειο μέταλλο το ζωτικό σώμα.
Μπορούμε να μεταβάλ­λουμε το Βουδικό μας σώμα σε μέταλλο τελειότητας με την βαφή του Ερμή.
Με την βαφή της Αφροδίτης μπορούμε να μεταβάλλουμε σε τέλειο σώμα το όχημα μας της θέλησης.
Με την ηλιακή βαφή μπορούμε να μεταβάλ­λουμε σε τέλειο μέταλλο το Αστρικό μας σώμα ή τον Κοσμικό Χριστό.
Με την βαφή του Κρόνου μπορούμε να μεταβάλ­λουμε σε τέλειο μέταλλο το Διανοητικό μας σώμα κτλ.
Με την βαφή του Άρη μεταβάλλουμε σε μέταλ­λο τέλειο την Ψυχή-Συνείδηση του φυσικού μας σώμα­τος και δίνουμε σ’ όλα τα μέταλλά μας την ισχύ του σιδήρου.
Όμως η βαφή του Χρυσού θα μας ενώσει με τον Έναν, με τον Νόμο, με τον ΠΑΤΕΡΑ.
Τα επτά μας σώματα επηρεάζονται από επτά πλανήτες.
Τα επτά μας Φίδια συνθέτουν όλη την σοφία των επτά Κοσμο-Δημιουργών.
Κάθε ένα από τα επτά μας σώματα πρέπει να συνθέσει όλη την τελειότητα, του καθενός από τους επτά Κοσμο-Δημιουργών.
Πρέπει να. δουλέψουμε με την ευλογημένη Πέτρα μας, στο πήλινο σκεύος του σεξουαλικού μας εργαστηρίου μέχρι να επιτύχουμε τον Φοίνικα των φιλοσόφων.
Έτσι είναι το πως εμείς αφού θα. έχουμε πεθάνει, ανασταινόμαστε όπως το πουλί Φοίνιξ της φιλοσοφίας.
Κάθε ένας από μας κατά βάθος είναι ένα αστέρι και αφού θα έχουμε δουλέψει με τις Αστρικές βαφές μέχρι να μεταβάλλουμε όλα τα επτά μας σώματα σε οχήματα τέλεια, τότε επιστρέφουμε στην αγκαλιά του Πατέρα.
Τα επτά ηγεμονικά όντα, οι επτά Πλανητι­κοί Λόγοι του Ηλιακού μας Συστήματος, στην αυγή της ζωής διασκορπίστηκαν όπως διασκορπίζονται οι φλόγες και από την διασκόρπιση τους, προέκυψαν χιλιά­δες Θεϊκά μόρια που εξελίχτηκαν δια μέσου του Μαχαμβαντάρα.
Κάθε Θεϊκό μόριο οφείλει να πραγματωθεί σαν Δάσκαλος των μεταλλικών μεταβολών και να ξανα­γυρίσει στον ΠΑΤΕΡΑ.
Κάθε σπίθα πρέπει να επιστρέψει στην φλόγα από όπου εξήλθε, διατηρώντας όμως την ατομικότητα της.
Η Βίβλος των Νεκρών, στο κεφά­λαιο LXXVIII Κεφάλαιο για να αναδύεστε την ημέρα λέει:
Κοιτάξτε: Ο θεός του ενός Προσώπου, μαζί μου βρίσκεται. Χαίρετε, ω Επτά Όντα που βγάζετε διατάγματα, που στηρί­ζετε την Ζυγαριά την νύκτα της κρίσης του Ουτσάτ που αποκεφαλίζετε και κόβετε λαιμούς σε κομμάτια· που με την βία εξουσιά­ζετε τις καρδιές και σπαράζετε τα στήθια, που διαπράττετε φονικά στην Λίμνη της Φωτιάς: Σας γνωρίζω και ξέρω τα ονόματα σας. Γνωρίστε με, επομένως, μια και ξέρω τα ονόματα σας. Προς εσάς προχωρώ, προχωρήστε προς τα μένα για να ζήσετε σε μένα και εγώ να ζήσω σε σας. Δώστε μου δύναμη μ’ αυτό που έχετε στα χέρια σας, δηλαδή, με την ράβδο της εξουσίας που είναι στα χέρια σας. Διατά­ξτε ζωή για μένα με τον λόγο σας, χρόνο με χρό­νο. Δώστε μου μυριάδες χρόνια πέρα από τα χρόνια της ύπαρξης μου, πλήθος από μήνες ύπαρξης και αμέτρητες ημέρες πέρα από τις μέρες της ύπαρξης μου και αναρίθμητες νύκτες πέρα από τις νύκτες της ύπαρξης μου. Και στέρξτε ώστε να αναδύομαι και να λάμπω πάνω από το άγαλμα μου. Και αέρα για την μύτη μου και δύναμη για τις κόρες των ματιών μου ώστε να βλέπουν τα Θεϊκά όντα που διαμένουν στον ορίζοντα, την ημέρα του δίκαιου λογαριασμού των αμαρτιών και των κακών πράξεων.
Ο θεός ενός προσώπου που σ’ εμάς βρίσκεται είναι ο Εσώτερος.
Τα επτά όντα στηρίζουν την Ζυγαριά της Κρίσης και αποκεφαλίζουν και σφάζουν τους αλχη­μιστές για να τους πραγματώσουν σαν Δασκάλους των μεταλλικών μεταβολών.
Κάθε φορά που ένα από τα επτά Φίδια μας, ανεβαίνει από τους σπόνδυλους του λαιμού, στο κεφά­λι, περνάμε από την συμβολική σφαγή.
Τα επτά πλανητικά Πνεύματα εξουσιάζουν τις καρδιές και σπαράζουν τα στήθη για να ελευθερώ­σουν τις ψυχές από τον κάτω κόσμο και να τις φέρουν στον τόπο του φωτός.
Οι επτά ΛΟΓΟΙ διαπράττουν φονικά στην Λίμνη της Φωτιάς.
Πρέπει να πεθάνουμε για να ζήσουμε, πρέπει να πεθάνουμε για τον κόσμο, για να ζήσουμε για τον ΠΑΤΕΡΑ. Και στο Μαγιστήριο της Φωτιάς οφείλουμε να πεθάνουμε και να ανασταινόμαστε όπως το Πουλί Φοίνιξ της Σεξουαλικής Αλχημείας.
Οι αθάνατοι Θεοί, μας δίνουν δύναμη με την ράβδο της εξουσίας που κρατούν στο δεξί τους χέρι.
Αυτή η ράβδος είναι η Σπονδυλική μας Στήλη, το μπαστούνι από Μπαμπού, με τους επτά κό­μπους, από όπου ανεβαίνουν τα επτά Φλογερά Φίδια.
Με το κόκκινο και το λευκό ελιξίριο, αποκτούμε το Ελιξίριο της Μακροζωίας και παρ’ όλο που είμαστε ενσαρκωμένοι στο άγαλμα μας, δηλαδή, στο φυσικό μας σώμα, ανοίγονται οι εσωτερικοί κόσμοι και μπορούμε να δούμε αυτά τα νεαρά θεϊκά όντα που διαμένουν στον ορίζοντα και κρατούν τα βιβλία των λογαριασμών του κόσμου.
Με τις Αστρικές βαφές ξαναγυρίζουμε στην αγκαλιά του ΠΑΤΕΡΑ, για να ακούμε λέξεις άφατες.
Όλη η δύναμη βρίσκεται κλεισμένη στην σοφία του Φιδιού.
Η Βίβλος των Νεκρών δηλώνει τα παρακάτω:
Είμαι το Φίδι Σάτα που διαστέλλομαι στα χρόνια. Πεθαίνω και γεννιέμαι κάθε μέρα. Είμαι το Φίδι Σάτα που κατοικεί στα σύνορα της Γης. Πεθαί­νω και ξαναγεννιέμαι και ανανεώνομαι και φτάνω στην νεότητα όλες τις μέρες. (Βίβλος των Νεκρών Κεφάλαιο XCIII, Κεφάλαιο για να μεταμορφώνεται κανείς στο Φίδι Σάτα).
Η Σεληνιακή βαφή είναι ιώδης. Η βαφή του Ερμή είναι κίτρινη. Η βαφή της Αφροδίτης είναι λουλακιά. Η ηλιακή βαφή είναι έντονα γαλάζια και χρυσή. Η βαφή του Άρη είναι κόκκινη. Η βαφή του Δια είναι γαλάζια και πορφυρή. Η βαφή του Κρόνου είναι πράσινη, γκρίζα και μαύρη.
Ο αλχημιστής πρέπει να επεξεργασθεί τις επτά βαφές, για να μεταβάλλει όλα του τα μέταλλα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12
ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Και θέλω δώσει εις τους δύο μαρτυράς μου να προφητεύσωσι χίλιες διακόσιες εξήκοντα ημέρας, ενδεδυμένοι σάκους. Ούτοι είναι αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αί ιστάμεναι ενώπιον του θεού της γης. Και εάν τις θέλει να βλάψει αυτούς, εξέρχεται. πυρ εκ του στόματος αυτών και κατατρώγει τους ε­χθρούς αυτών, και εάν τις θέλη να βλάψει αυτούς, ούτω πρέπει αυτός να θανατωθεί. Ούτοι έχουσιν εξουσία να κλείσωσι τον ουρανόν, δια να μη βρέχει βροχή εν ταίς ημέρες της προφητείας αυτών· και έχουσιν εξουσία επί των υδάτων, να μεταβάλλωσιν αυτά εις αίμα, και να πατάξωσι την γη με πάσαν πληγή οσάκις εάν θελήσωσι. (Αποκάλυψις κεφ. 11, παρ. 3-6)
Οι δύο μάρτυρες της Αποκάλυψης, είναι τα δύο γαγγλιακά μας κορδόνια από όπου ανεβαίνει το σπέρμα μέχρι το δισκοπότηρο του κεφαλιού μας.
Όταν εμείς αποσύρουμε το αρσενικό όργανο από τον κόλπο, χωρίς να χύνουμε το σπέρμα, τότε αυτό ανεβαίνει από τα δύο γαγγλιακά κορδόνια μέχρι το δισκοπότηρο (τον εγκέφαλο).
Αυτά τα δύο γαγγλιακά κορδόνια ονομάζονται στην Ανατολή Ιδά και Πιγκαλά. Ιδά είναι το δεξί γαγγλιακό κορδόνι. Πι­γκαλά είναι το αριστερό γαγγλιακό κορδόνι.
Μέσα από αυτά τα δύο νευρικά κανάλια ανε­βαίνει το σπέρμα μέχρι το κεφάλι, όταν χαλιναγωγού­με την ζωική ορμή.
Αυτοί, είναι οι δύο μάρτυρες, οι δύο ελιές και τα δύο λυχνάρια που βρίσκονται μπροστά στον θεό της Γης.
Αυτοί είναι οι δύο Uraeus του Νότου και του Βορρά, που λάμπουν στο μέτωπο.
Γι’ αυτό οι αρχαίοι βασιλιάδες είχαν δύο στέμματα στο κεφάλι, και επάνω στο μεσόφρυδο, το ιερό Φίδι.
Τα Ηλιακά άτομα του σπερματικού μας συστή­ματος ανέρχονται από το δεξί γαγγλιακό κανάλι. Τα Σεληνιακά άτομα του σπερματικού μας συστήματος ανέρχονται από το αριστερό γαγγλιακό κανάλι.
Το δεξί γαγγλιακό κορδόνι σχετίζεται με το αριστερό ρουθούνι. Το αριστερό γαγγλιακό κορδόνι σχετίζεται με το δεξί, ρουθούνι.
Όταν τα Ηλιακά και Σεληνιακά άτομα του Σπερματικού μας Συστήματος εφάπτονται κοντά στο Τριβένι, στο Τσάκρα Μουλαντάρα που βρίσκεται επάνω στον Κόκκυγα, αφυπνίζεται η Κουνταλίνη και εισέρχεται από την εσωτερική οπή του Νωτιαίου Μυελού.
Η άνοδος, της Κουνταλίνης εξαρτάται από τις αρετές της καρδιάς.
Τα Ηλιακά και Σεληνιακά άτομα του Σπερμα­τικού Συστήματος εφάπτονται με το κόκαλο του κόκκυ­γα όταν μάθουμε να αποσυρόμαστε από την γυναίκα χωρίς να χύνουμε το σπέρμα.
Στους ναούς της Λεμουρίας, άνδρες και γυναίκες ενώνονταν σεξουαλικά για να αναπαραχθεί το είδος, αλλά κανένας δεν έχυνε το σπέρμα.
Οι θεϊκές Ιεραρχίες χρησιμοποιούσαν μονά­χα ένα σπερματοζωάριο για να γονιμοποιήσουν την μήτρα, και ένα σπερματοζωάριο εύκολα διαφεύγει από τα ορμονικά δοχεία.
Δεν είναι αναγκαίο να εκσπερματώνουμε για να αναπαραχθεί, το είδος. Η εκσπερμάτωση είναι αποκλειστική ιδιότη­τα του ζωικού είδους, αλλά όχι του ανθρώπινου είδους.
Το ανθρώπινο ον πρέπει να ανεβάζει το σπέρμα του από τα δύο γαγγλιακά κορδόνια μέχρι το Δισκοπότηρο (τον εγκέφαλο).
Οι μαύροι μάγοι ήταν αυτοί που δίδαξαν στον άνθρωπο να εκσπερματώνει, σαν τα ζώα. Με την προδοσία των Μυστηρίων του Ηφαίστου, οι μαύροι μάγοι του αντίθετου πόλου εκείνου του Ναού, δίδαξαν στον άνθρωπο Μαύρη Σεξουαλική Μαγεία.
Τα Μυστήρια του ΣΕΞ είναι από τον Ναό του Ηφαίστου.
Όταν οι φύλακες αυτού του Ναού αφέθηκαν να αποπλανηθούν από τους αδελφούς της σκιάς, διέπρα­ξαν το έγκλημα να προδώσουν τα Μυστήρια.
Οι μαύροι μάγοι εκσπερματώνουν κατά την διάρκεια των πράξεων της αρνητικής Σεξουαλικής Μαγείας.
Τότε το Φίδι κατεβαίνει προς τις κολάσεις του ανθρώπου και το ανθρώπινο ον μετατρέπεται σ’ έναν διεστραμμένο δαίμονα.
Η ουρά με την οποία παριστάνεται ο Σατα­νάς είναι την Κουνταλίνη των μαύρων μάγων που κατευ­θύνεται προς τα κάτω, προς τις κολάσεις του ανθρώπου.
Όταν το Φίδι ανεβαίνει αντιπροσωπεύει το ορειχάλκινο Φίδι που θεράπευε τους Ισραηλίτες στην έρημο.
Και είπε Κύριος ο θεός προς τον όφιν: Επειδή έκαμες τούτο επικατάρατος να είσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού επί της κοιλιάς σου θέλεις περιπατεί, καί χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τάς ημέρας της ζωής σου. (Γένεσις, κεφ. 3, παρ. 14).
Όταν το Φίδι κατεβαίνει αντιπροσωπεύει την ουρά του Σατανά, το Φίδι του πειρασμού της Εδέμ, το φρικτό Φίδι Πύθωνα με τα επτά κεφάλια που ο Απόλλωνας οργισμένος, πλήγωσε με τα βέλη του.
Το Φίδι της εκσπερμάτωσης (Kundartiguador) είναι καταρα­μένο.
Εμείς πρέπει να απορρίψουμε το Φίδι του πειρασμού της ΕΔΕΜ.
Ο Nu λέει: Ω Φίδι. Είμαι η Φλόγα που σπινθηροβολεί στον Μυσταγωγό των εκατοντάδων χιλιά­δων χρόνων και το λάβαρο του θεού Tempu, ή (όπως άλλοι λένε) η διδασκαλία των νεαρών φυτών και λουλου­διών. Απομακρυνθήτε από μένα, αφού είμαι ο Θεϊκός Μαφτέτ. (Βίβλος των Νεκρών, κεφ. 34: Για να μην χτυπηθεί ο Όσιρις Nu, ο θριαμβευτής, από το φίδι (ή το σκουλίκι), στον Κάτω Κόσμο)
Εμείς οφείλουμε να απορίψουμε το Φίδι του πειρασμού της ΕΔΕΜ, και να μην χύνουμε το σπέρμα.
Ο ένδοξος Όσιρις Ανι, λέει: Είμαι ο μεγάλος Ένας, γιος του Μεγάλου Ένα. Είμαι η Φωτιά παιδί της Φωτιάς, στο οποίο δίνεται πίσω το κεφάλι μετά τον αποκεφαλισμό. Δεν πάρθηκε μακριά η κεφαλή του Όσιρι, έτσι λοιπόν, το κεφάλι του Όσιρι Ανι δεν παίρνεται μακριά από αυτόν. Ένωσα τον εαυτό μου. Έκανα τον εαυτό μου ολόκληρο και τέλειο, ανανεώθηκε η νεότητα μου, είμαι ο Όσιρις, κύριος της Αιωνιότητας. (Βίβλος των Νεκρών, κεφ. 43. Για να μην επιτραπεί να αποκεφαλιστεί ένας άνθρωπος στον υπόγειο κόσμο).
Η σπίθα που κατοικεί μέσα μας είναι κόρη της Φλόγας, είναι ο Μεγάλος Ένας, γιος του Μεγάλου Ενός.
Αφού κοπεί το κεφάλι παραδίδεται στον Όσιρι του Δάσκαλου.
Όταν το ιερό Φίδι περνά από τους σπόνδυ­λους του λαιμού στο κεφάλι, περνάμε από τον αποκεφα­λισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή.
Κανείς δεν κόβει το κεφάλι του ΕΣΩΤΕΡΟΥ, αλλά πρέπει να αποφεύγουμε να πέφτουμε στην άβυσσο.
Εμείς γινόμαστε τέλειοι και γινόμαστε κύριοι της αιωνιότητας, γεμάτοι από αιώνια νεότητα, όταν έχουμε σηκώσει την Κουνταλίνη επάνω στην ράβδο, έτσι όπως το έκανε ο Μωυσής στην έρημο.
Οφείλουμε να μεταμορφωθούμε σε θεϊκούς κροκόδειλους.
Ο επόπτης του σπιτιού, του επόπτη της σφραγίδας, ο Νου ο ένδοξος λέει: Είμαι ο Θεϊκός κροκόδειλος που κυβερνά τον δρόμο του, είμαι ο Θεϊκός κροκόδειλος και συλλαμβάνω την λεία μου σαν ένα αρπακτικό ζώο. Είμαι το μεγάλο και δυνατό ψάρι της πολιτείας του Qem-ur. Είμαι ο κύριος στον οποίο υποκλίνονται και γονατίζουν με ταπεινό­τητα στην πολιτεία του Sekhem. (Βίβλος των Νεκρών κεφ. 88. Για το πως να μεταμορφώνεται κανείς σε κροκόδειλο)
Ο Θεϊκός Κροκόδειλος είναι ο Εσώτερος.
Ο Θεϊκός Κροκόδειλος είναι που συλλαμβάνει την λεία του σαν ένα αρπακτικό ζώο.
Αυτή η λεία, είναι τα ψυχικά εκχυλίσματα όλων των οχημάτων του, που ο Εσώτερος αφομοιώνει στον Εαυτό του, για να πραγματωθεί σαν Δάσκαλος του Μαχαμβαντάρα.
Ο Εσώτερος είναι το μεγάλο και δυνατό ψάρι που βγαί­νει από τα νερά της ζωής με σκοπό να δημιουργήσει το εσωτερικό σύμπαν.
Είναι ο Κύριος που ζει μέσα σε μας και μπροστά στον οποίο υποκλινόμαστε και μας προστατεύει.
Ο Νου, επόπτης του σπιτιού, του επόπτη της σφραγίδας, ο ένδοξος λέει: Χαίρε, Φίδι Rerek μην πλησιάζεις, κοίταξε τον Seb και τον Shu. Στάσου σταθερός τώρα και θα φας τον ποντικό ο οποίος είναι ένα βδελυρό πράγμα κάτω από τον Ρα, και τα κόκαλα θα σπάσεις της μιαρής γάτας. (Βίβλος των Νεκρών, κεφ. 33. Για το πως να απωθεί, κανείς τα φίδια).
Το Φίδι Ρέρεκ είναι το Φίδι της εκσπερμά­τωσης που τρέμει μπροστά στον ζώντα θεό και σπάζει τα κόκαλα της μιαρής γάτας, γιατί την βυθίζει στην άβυσσο της απελπισίας.
Εγώ είμαι ο ιερός Κροκόδειλος Σεβέκ. Είμαι η Φλόγα των τριών φυτιλιών, και τα φυτί­λια μου είναι αθάνατα. Μπαίνω στην περιοχή του Σεκέμ. Μπαίνω στην περιοχή των Φλογών που έχουν κατατροπώσει τους αντιπάλους μου. (Βίβλος των Νεκρών).
Ο ιερός Κροκόδειλος Σεβέκ είναι ο Εσώτερος, Ο Εσώτερος είναι η Φλόγα των τριών φυτι­λιών. Αυτά τα τρία φυτίλια είναι: η Θεϊκή Ψυχή, η Ανθρώπινη Ψυχή και η Διάνοια-Χριστός.
Εμείς μπαίνουμε στο Νιρβάνα όταν έχουμε κατατροπώσει τους αντιπάλους μας, όταν έχουμε νική­σει το Φίδι του πειρασμού της Εδέμ, όταν έχουμε καταστρέψει τα τέσσερα σώματα αμαρτίας.
Δεν πρέπει να χύνουμε ούτε μια σταγόνα σπέρματος.
Πρέπει να ανεβάζουμε την σπερματική μας ενέργεια από τα δυο γαγγλιακά κορδόνια μέχρι τον εγκέφαλο για να ανέβει το ιερό Φίδι της Κουνταλίνης κατά μήκος του Νωτιαίου Μυελού, μέσα από τους τριαντατρείς σπόνδυλους.
Σε κάθε έναν από τους τριαντατρείς σπόνδυ­λους υπάρχουν τρομερές δυνάμεις.
Καθώς θα. εισερχόμαστε σε κάθε μια από τις τριαντατρείς ιερές κάμαρες θα μαθαίνουμε την Θεϊκή σοφία.
Αυτοί είναι οι επτά άρτοι που δίνονται σαν τροφή στον Ώρο. Ας φάμε από τους επτά άρτους. Να μη τρώμε βρωμιές, να μη τρώμε τίποτα το απεχθές. Το ακάθαρτο, το απεχθές, ονομάζεται πο­ρνεία, μοιχεία, μίσος, εγωισμός, επιθυμίες, ζήλιες, δοξασίες, ψευδοεσωτερισμοί κτλ.
Όλα αυτά είναι τροφή απεχθής, όλα αυτά είναι ακαθαρσίες.
Ας φάμε από τους επτά άρτους, ας τραφούμε μ’ αυτήν την θεϊκή σοφία.
Οφείλουμε να ανεβάζουμε την σπερματική μας ενέργεια μέσα από τους δύο μάρτυρες. Αυτές είναι οι δύο ελιές του ναού.
Αυτά είναι τα δύο λυχνάρια που βρίσκονται μπροστά στον θεό της Γης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13
ΤΟ ΧΑΟΣ
ΣΤΗΝ αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και την γη. Και η γη ήταν άμορφη και έρημη· και σκοτάδι υπήρχε επάνω στο πρόσωπο της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού φερόταν επάνω στην επιφάνεια των νερών. Και είπε ο Θεός: Ας γίνει φως· και έγινε φως· και είδε ο Θεός το φως ότι ήταν καλό· και διαχώρισε ο Θεός το φως από το σκοτάδι· και ονόμασε ο Θεός το φως Ημέρα· και το σκοτάδι το ονόμασε Νύχτα. Και έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πρώτη. Και είπε ο Θεός: Ας γίνει στερέωμα ανάμεσα στα νερά, και ας διαχωρίζει τα νερά από τα νερά. Και δημιούργησε ο Θεός το στερέωμα, και διαχώρισε τα νερά που ήσαν κάτω από το στερέωμα από τα νερά που ήσαν επάνω από το στερέωμα. Και έγινε έτσι. Και ονόμασε ο Θεός το στερέωμα ουρανό. Και έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα δεύτερη. Και είπε ο Θεός: Ας μαζευτούν τα νερά που είναι κάτω από τον ουρανό σε έναν τόπο, και ας φανεί η ξηρά. Και έγινε έτσι. Και ονόμασε ο Θεός την ξηρά Γη· και την συγκέντρωση των νερών ονόμασε Θάλασσες· και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. (Γένεση κεφ. 1, παρ. 1-10)
Εάν ο άνθρωπος θέλει να δημιουργήσει τα σώματά του της απελευθέρωσης, για να πραγματωθεί σαν ένας Δάσκαλος του Μαχαμβαντάρα, πρέπει να κάνει το ίδιο που έκανε ο Θεός, να γονιμοποιήσει το Χάος στο σπερματικό του σύστημα, για να ανα­δυθεί. από εκεί το εσωτερικό σύμπαν.
Το Χάος είναι το σπέρμα, και αν θέλουμε να δημιουργούμε όπως ο θεός, πρέπει να γονιμοποιού­με το Χάος με την ζωοδότρα φωτιά, για να αναδυθούν από εκεί τα σώματα της τελειότητας, με τα οποία πραγματωνόμαστε σαν Δάσκαλοι του Μαχαμβαντάρα.
Το Χάος είναι μείγμα φωτιάς και νερού. Το Χάος είναι το φυτώριο του Κόσμου. Το νερό του Χάους είναι το κατάλυμα της φωτιάς.
Η γη θα αναχθεί σε νερό και το νερό είναι το κατάλυμα της φωτιάς.
Το υλικό μας σώμα, δηλαδή, η προσωπική μας γη, ανάγεται σε νερό του σπέρματος, και αν εμείς γονιμοποιούμε αυτό το Χάος του Σπέρματος με την φωτιά του Πνεύματος, αναδύεται από εκεί το Χρυσό Παιδί της Σεξουαλικής Αλχημείας, ο Εσώτερος ΧΡΙΣΤΟΣ που ανεβαίνει στον Πατέρα και μας κάνει βασιλιάδες και ιερείς του Σύμπαντος.
Η Γένεση είναι ένα βιβλίο Αλχημείας.
Και αν εμείς θέλουμε να. δημιουργήσουμε το δικό μας εσωτερικό σύμπαν, πρέπει να κάνουμε το ίδιο που έκανε ο θεός όταν δημιούργησε το Σύμπαν.
Πρέπει να διαχωρίσουμε τα νερά από τα νερά με σκοπό να τα τοποθετήσουμε επάνω στο δικό μας θεϊκό ουρανό, όπου απαστράπτει η δόξα του ΕΣΩΤΕΡΟΥ. Αυτό επιτυγχάνεται τοποθετώντας αυτό που είναι υλοκό και χονδροειδές υλικό και χονδροειδές μέσα στα βάθη της Αβύσσου και υψώνοντας την Χριστική μας δύναμη μέσω της εξάχνωσης της σπερματικής μας ενέργειας.
Αυτή είναι μια εργασία σεξουαλικής αλχη­μείας.
Γι’ αυτό λέει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος: Χώρισε την Γη από το Πυρ, το αραιό από το πυκνό, με φρόνηση και κρίση. Ανέβα με οξύνοια από την Γη στον Ουρανό, και πάλι κάτω κατέβα για να ενώσεις τις ικανότητες που έχουνε τα πράγματα τα ανώτερα κα­θώς και τα κατώτερα. (Σμαραγδένιος Πίνακας).
Αυτή είναι η ευλογημένη εργασία μας του Μεγάλου Έργου.
Πρέπει να δουλέψουμε επάνω στο Χάος μας για να χωρίσουμε τα σκοτάδια από το φως και να δώσουμε στα σκοτάδια την κατοικία του θεού μας.
Πρέπει να κάνουμε την Γένεση μέσα σε μας τους ίδιους.
Λέει ο Ερμής ο Τρισμέγιστός: Αυτό που είναι κάτω μοιάζει με αυτό που είναι πάνω, και αυτό που είναι πάνω μοιάζει με αυτό που είναι κάτω, για να πραγματοποιηθούν τα θαύματα του Ενός και Μόνου Πράγματος. (Σμαραγδένιος Πίνακας).
Το Χάος του Σύμπαντος βρίσκεται αυτήν την στιγμή στο σπερματικό μας σύστημα, και αν ο θεός, για να δημιουργήσει το Σύμπαν έπρεπε να γονι­μοποιήσει τα νερά του Χάους με την φωτιά, σε μας αναλογεί να κάνουμε το ίδιο, γονιμοποιώντας τα νερά του δικού μας χάους, δηλαδή, το σπέρμα, με την φωτιά της Κουνταλίνης, ώστε να κάνουμε να αναδυ­θεί το δικό μας εσωτερικό σύμπαν και να μετατραπού­με σε άφατους θεούς. Αυτό ονομάζεται Σεξουαλική Αλχημεία.
Τα επουράνια νερά του Χάους είναι αγνό σπέρμα, και από αυτό το σπέρμα προήλθε το Σύμπαν.
Τα επουράνια νερά της Γένεσης είναι μια ουσία πολλή αγνή, εύκαμπτη, εύφλεκτη, που όμως δεν αναλώνεται ποτέ.
Αυτός είναι ο Παράδεισος όπου ο Αδάμ ζούσε πριν από την πτώση.
Ας γονιμοποιήσουμε το Χάος (σπέρμα), ας χωρίσουμε τα νερά από τα νερά, τοποθετώντας το υλικό και χονδροειδές μέσα στην άβυσσο και το Θεϊκό και ύψιστο στο δικό μας εσωτερικό στερέωμα, για να μετατραπούμε σε θεούς του Σύμπαντος.
Τώρα, το σπερματικό μας σύστημα, δηλαδή η γη μας, είναι άμορφη και έρημη, και τα σκοτάδια βρίσκονται επάνω στο πρόσωπο της αβύσσου, και το Πνεύμα του θεού κινείται επάνω στο πρόσωπο των σπερματικών μας νερών.
Ας φτιάξουμε το φως, αδελφοί μου, ας αποσπάσουμε το φως από τα σκοτάδια, μέσω της Σεξουαλικής Μαγείας.
Το φως είναι καλό, ας το διαχωρίσουμε από τα σκοτάδια.
Ας χωρίσουμε τα νερά από τα νερά, δηλαδή το φως από τα σκοτάδια και ας μαζέψουμε τα σκοτεινά νερά στην άβυσσο για να αποκαλύψουμε την ξηρά: ένα πλούσιο εσωτερικό σύμπαν, σώματα τέλεια Έτσι πραγματωνόμαστε σαν Δάσκαλοι αυτής της εσωτερι­κής και εκλεπτυσμένης Εδέμ, όπου αστράφτουν οι λάμψεις του ουρανού και από όπου εξέρχεται όλη η ζώσα δημιουργία.
Ας πραγματοποιήσουμε την Γένεση μέσα σε μας τους ίδιους, μέσω της Σεξουαλικής Αλχημείας.
Η Γένεση είναι μια πραγματεία Σεξουα­λικής Αλχημείας.
Όπως είναι επάνω είναι κάτω.
Το Χάος του Μακρόκοσμου υπάρχει επίσης στο Μικρόκοσμο.
Τα νερά του Χάους βρίσκονται στους σεξουα­λικούς μας αδένες.
Αυτά τα νερά είναι το σπέρμα.
Εάν ο θεός έπρεπε να γονιμοποιήσει τα νερά για να δημιουργήσει το Σύμπαν, σε μας αναλογεί να κάνουμε το ίδιο.
Αυτά τα νερά είναι το σπέρμα των σεξουαλι­κών μας οργάνων.
Έτσι λοιπόν, ήδη δώσαμε το κλειδί της αέναης κίνησης.
Και όταν θα είμαστε θεοί που γονιμοποιούν το σπέρμα με την φωτιά, θα κάνουμε να αναδυθούν μεγαλειώδη σύμπαντα, μέσα από τα τρομερά βάθη της υπερβατικής μας συνείδησης.
Όταν οι μαθητές και οι Δάσκαλοι θέλουν να εισέλθουν σε μια νέα Μμύηση, πρέπει να ικετεύουν για την είσοδο τους τον Λόγο του Ηλιακού Συστήματος.
Όμως, όταν πια ο Δάσκαλος απελευθερώνε­ται από τα τέσσερα του σώματα αμαρτίας, δεν χρειάζε­ται πια να αιτεί για την είσοδο του, γιατί έχει μπει στον κόσμο των θεών και είναι κι αυτός θεός.
Ο Δάσκαλος που έχει φτάσει σ’ αυτά τα ύψη, ξέρει ότι το να εισέλθει σε μια Μύηση πιο εξυψωμένη, σημαίνει να γονιμοποιήσει το Χάος του για να κάνει νέες εσωτερικές δημιουργίες, πράγμα που σημαίνει με την σειρά του, νέες υπευθυνότητες μπροστά στους καρμικούς νόμους.
Οι Δάσκαλοι γονιμοποιούμε το χάος μας αδιάκοπα, για να δημιουργούμε εσωτερικά σύμπαντα, κάθε φορά πιο μεγαλειώδη, κάθε φορά πιο τέλεια.
Όσο πιο μεγαλειώδη είναι αυτά τα εσωτερι­κά σύμπαντα, τόσο πιο πολλές Καρμικές ευθύνες έχουν οι δημιουργοί τους.
Γι’ αυτό και οι Βούδες δεν χρειάζεται να ικετεύουμε τον Λόγο για την είσοδο σε νέες Μυήσεις.
Οι Βούδες έχουμε πια ηλικία που αρκεί για να κατανοούμε την σοβαρή ευθύνη κάθε εσωτερικής δημιουργίας.
Ο Λόγος που είναι πια ικανός να δημιου­ργήσει ένα Ηλιακό Σύστημα και να το αποκρυσταλλώσει με τα Τάτβας, έχει βαρύτατη Καρμική ευθύνη, τεραστίως βαρύτερη από αυτήν ενός ΑΡΧΑΤ.
Ένας Λόγος δημιουργεί, γονιμοποιώντας το δικό του σπερματικό σεξουαλικό Χάος.
Έτσι λοιπόν, γονιμοποιώντας το Χάος μας, μετατρεπόμαστε σε άφατους θεούς, σε Ηλιακούς Λόγους, σε Λόγους αστερισμών κτλ.
Η Γένεση περικλείει το κλειδί της συνε­χούς κίνησης.
Η Γένεση είναι ένα βιβλίο παλλόμενης επικαιρότητας.
Η Γένεση είναι μια πραγματεία Σεξουαλι­κής Αλχημείας.
Ήδη λοιπόν έχουμε βρει το κλειδί της αέναης κίνησης, το Ελιξίριο της Μακροζωίας και την Φιλοσοφική Πέτρα.
Τώρα πρέπει να μπούμε στο βασίλειο των θεών.
Είναι ανάγκη να μπούμε στο βασίλειο του Υπεράνθρωπου,
Χρειάζεται να υψωθούμε στο υπερανθρώπινο βασίλειο.
Χρειάζεται να μετατραπούμε σε Ιεράρχες της Φωτιάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14
ΤΑ ΤΑΤΒΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Τάττβα είναι δόνηση του Αιθέρα. Τα Τάτβας είναι η ψυχή των στοιχείων. Τα Τάτβας είναι αυτά καθεαυτά τα στοιχεία.
Όταν ένας Λόγος γονιμοποιεί το Χάος του, τα Τάτβας μπαίνουν σε δράση.
Τα στοιχεία γη, νερό, αέρας και φωτιά, υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα της κοσμικής συνείδησης. Αυτά τα στοιχεία στους εσωτερικούς κόσμους ονομάζονται Τάτβας.
Η Αλχημεία θεμελιώνεται στο Χάος και στα Τάτβας.
Το Ακάς είναι η αρχή του Αιθέρα.
Το Βαγιού είναι η αρχή του αέρα.
Το Τέχας είναι η αρχή της φωτιάς.
Το Άπας είναι η αρχή του νερού.
Το Πρίττβι είναι η αρχή της γης.
Τα Τάτβας Ανουπαδάκα και Αδι-Τάττβα είναι τελείως πνευματικά.
Στον φυσικό κόσμο τα Τάτβας Βαγιού, Τέχας, Πρίττβι, Άπας και Ακάς, είναι γνωστά απλώς σαν στοι­χεία της Φύσης.
Το πιο ακριβές τατβικό ωράριο είναι αυτό της Φύσης.
Οι μέρες με ανέμους και λαίλαπες είναι επηρεασμέ­νες από το Βαγιού.
Όταν υπάρχει έντονη ζέστη και πολύς ήλιος δονείται το Τάττβα Τέχας.
Οι μέρες με πολλή βροχή είναι του Άπας.
Ανοιξιάτικες ημέρες γεμάτες ομορφιά είναι του Πρίττβι.
Ώρες, γεμάτες πλήξη και μονοτονία είναι του Ακάς.
Τα Τάτβας ζουν αδιάκοπες Αλχημιστικές μεταβολές.
Η Αλχημεία θεμελιώνεται στο Χάος και στα Τάτβας.
Ένας Δάσκαλος των μεταλλικών μεταβολών είναι επίσης ένας Δάσκαλος των Τάτβας.
Τι είναι ο κεραυνός; Ο κεραυνός είναι μεταλλαγμένη γη. Ο κεραυνός είναι Πρίττβι μεταλλαγμένο σε Τέχας.
Η γη μεταβάλλεται σε νερό, το νερό σε αέρα και ο αέρας σε φωτιά.
Το Πρίττβι μεταβάλλεται σε Άπας, το Άπας εξατμίζεται σε Βαγιού και το Βαγιού μετασχηματίζε­ται σε Τέχας.
Όλες αυτές οι Τατβικές μεταβολές θεμελιώ­νονται στο Χάος, δηλαδή στο Σπέρμα της φύσης, στην χριστική ουσία του Ηλιακού Λόγου.
Οι Τατβικές μεταβολές είναι η γενεσιουργός αιτία των μεταβολών των στοιχείων της Φύσης.
Εάν η γη ανάγεται σε νερό, είναι γιατί το Πρίττβι ανάχθηκε σε Άπας και αυτήν είναι ταττβική μεταβολή.
Εάν το νερό μετατρέπεται σε αέρα και ο αέρας σε φωτιά, είναι γιατί, το Άπας έχει μεταβλη­θεί σε Βαγιού και το Βαγιού έχει μεταβληθεί σε Τέχας.
Έτσι λοιπόν, η ψυχή των στοιχείων ζει σε αδιάκοπες Αλχημιστικές μεταβολές, και γι΄ αυτό βλέπουμε την γη να ανάγεται σε νερό, το νερό σε αέρα και τον αέρα σε φωτιά.
Όλες αυτές οι μεταβολές των στοιχείων της Φύσης, επαληθεύονται όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά σε όλα τα επίπεδα της κοσμικής συνεί­δησης.
Επαληθεύονται όχι μόνο στον πλανήτη Γη, αλλά και στον πλανήτη άνθρωπο.
Οι Τατβικές μεταβολές είναι Σεξουαλική Αλχημεία.
Στον πλανήτη άνθρωπο βλέπουμε το Πρίττβι να ανάγεται σε νερό του Σπέρματος και βλέπουμε το σπερματικό Χάος να μεταβάλλεται σε λεπτούς ατμούς και οι ατμοί του Βαγιού να μεταβάλλονται, τελικά σε Τέχας, δηλαδή σε Φωτιά.
Η διδασκαλία των Τάτβας είναι υπερβατική, γιατί, μέσα σ’ αυτήν περικλείονται τα υπέρτατα κλει­διά της Σεξουαλικής Μαγείας.
Η γη μετατρέπεται σε νερό, όταν το νερό με την κίνηση. Αυτό συμβαίνει όταν το νερό του θερμικού συστήματος του εσωτερικού της γης, εισχωρεί στους αγωγούς του με την μορφή λεπτότα­των ατμών.
Τότε η γη, επειδή είναι της φύσης του αλατιού, ανάγεται σε νερό και το νερό μέσω της θερμότητας εξατμίζεται ώσπου να μετατραπεί σε αέρα και έπειτα από ορισμένο χρόνο διεργασίας μετατρέπεται σε κεραυνούς και βροντές, δηλαδή σε φωτιά.
Έτσι είναι το πως το Πρίττβι (γη) μετατρέ­πεται σε Άπας (νερό).
Έτσι είναι το πως το Άπας μετασχηματίζε­ται σε Βαγιού (αέρας).
Έτσι είναι το πως το Βαγιού μεταβάλλεται σε Τέχας (φωτιά).
Όλες αυτές οι Τατβικές μεταβολές πραγματο­ποιούνται μέσω του Χάους (χριστικό σπέρμα).
Όλες οι Τατβικές μεταβολές είναι Σεξουαλική Αλχημεία.
Όλες οι Τατβικές μεταβολές επαληθεύονται μέσα στο δικό μας οργανικό εργαστήριο όταν ασκούμε Σεξουαλική Μαγεία.
Η γη μας, δηλαδή ο ανθρώπινος οργανισμός μας, ανάγεται σε νερό, δηλαδή σε σπέρμα κατά την διάρκεια της σεξουαλικής διέγερσης.
Το αρσενικό μέλος σε κατάσταση στύσης, κάνει να αυξάνεται το σπέρμα μέσα στα δοχεία των σεξουαλικών μας αδένων.
Έτσι είναι πως η θερμότητα του σεξ δρα, μεταβάλλοντας την ατομική μας γη σε αγνό νερό, δηλαδή σε χριστικό σπέρμα.
Με την αναστολή της σεξουαλικής ώθησης το νερό (σπέρμα) μεταβάλλεται στους λεπτότατους σπερματικούς ατμούς που ανεβαίνουν από τα γαγγλιακά μας κορδόνια έως το δισκοπότηρο του εγκεφάλου.
Μετά από ορισμένο χρόνο διεργασίας, τα ηλιακά και σεληνιακά ρεύματα των σπερματικών μας ατμών κάνουν επαφή κοντά στο Τριβένι, επάνω στο ιερόν οστού για να αναβλύσει έτσι η Ιερή Φωτιά της Κουνταλίνης.
Έτσι είναι το πως το Πρίττβι μεταβάλλεται σε Άπας.
Έτσι είναι το πως το Άπας μεταβάλλεται σε Βαγιού.
Έτσι είναι το πως το Βαγιού μεταβάλλεται σε Τέχας.
Έτσι είναι το πως γινόμαστε Δάσκαλοι στα Τάτβας.
Όταν ένας Λόγος γονιμοποιεί το Χάος του, παράγει μια σειρά από Τατβικές μεταβολές που τεί­νουν να αποκρυσταλλωθούν τελικά στα φυσικά στοιχεία της Φύσης.
Έτσι είναι το πως οι Λόγοι μπορούν να δημιουργούν Ηλιακά Συστήματα, εποικούμενα από όλα τα είδη των όντων.
Εμείς επίσης, κατά την διάρκεια της μέθης της Σεξουαλικής Μαγείας, γονιμοποιούμε το Χάος μας με την Ιερή Φωτιά της Κουνταλίνησ και το αποτέ­λεσμα είναι μια σειρά από Τατβικές μεταβολές μέσα στο προσωπικό οργανικό μας εργαστήριο, μέχρι να πραγματωθεί μέσα στα ζωντανά βάθη της εσωτερι­κής μας συνείδησης ο βασιλιάς Ήλιος, ο Δάσκαλος των μεταλ­λικών μεταβολών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πατήστε Ctrl και μετά το + μερικές φορές. Η εικόνα θα μεγαλώσει και θα σας διευκολύνει να γράψετε εύκολα την λέξη της επαλήθευσης.
Έπειτα πατώντας Ctrl και - μπορείτε να μικρύνετε την οθόνη