Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

14 Μαΐου 2012

Ναι υπάρχει Κόλαση/Διάβολος/Κάρμα - α μέρος

Κεφάλαιο

Τίτλος

1

Η ΚΟΛΑΣΗ

2

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ

3

ΟΙ ΕΠΤΑ ΚΟΣΜΟΙ

4

ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΕΣ

5

ΠΡΩΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ή ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

6

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ή ΤΟΥ ΕΡΜΗ

7

ΤΡΙΤΟΣ ΔΑΝΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ή ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

8

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ή ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Περιεχόμενα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η ΚΟΛΑΣΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Την Κόλαση της φωτιάς και των φλογών για την όποια μας μιλάει η Καθολική θρησκεία, στους τωρινούς καιρούς πλέον δεν μπορούμε να το παραδεχτούμε παρά σαν μια θρησκευτική δεισιδαιμονία σύμφωνα με τους ανθρώπους της επιστήμης. Είναι σωστό αυτό Δάσκαλε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, επιτρέψτε μου να σας πληροφορήσω ότι οποιαδήποτε κόλαση θρησκευτικού τύπου είναι αποκλειστικά συμβολική.

Δεν περιττεύει σε αυτές τις στιγμές να θυμηθούμε την κόλαση των πάγων των βορείων, την κινέζικη κόλαση με όλα της τα κίτρινα βασανιστήρια, την Βουδιστική Κόλαση, την Μωαμεθανική Κόλαση ή το νησί της Κολάσεως των αρχαίων κατοίκων της χώρας της Maralpleicie, της οποίας ο πολιτισμός σήμερα κρύβεται ανάμεσα στις άμμους της ερήμου του Γκόμπι.

Ασυζητητί αυτές οι διάφορες παραδοσιακές Κολάσεις περιγράψουν με εμφατικό τρόπο το υπόγειο ορυκτό βασίλειο.

Θυμηθείτε, καλέ μου φίλε, ότι ο Δάντης βρήκε την κόλασή του μέσα στα ζωντανά σπλάχνα της γης, διαβάστε την Θεία Κωμωδία.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, μας μιλάτε για τον υπόγειο ορυκτό κόσμο, δίχως άλλο, όλες οι διατρήσεις των εταιριών ορυχείων και πετρελαίων και άλλου χαρακτήρα, που έχουν εφαρμόσει πάνω στον φλοιό της γης, δεν έχουν δείξει σημεία ενός κόσμου ζωντανού που θα μπορούσε να βρίσκεται έστω στο πρώτο εσωτερικό στρώμα της γης. Που βρίσκεται αυτός ο ορυκτός κόσμος βυθισμένος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μεγάλε φίλε, επιτρέψτε μου να σας πληροφορήσω ότι ο τρισδιάστατος κόσμος του Ευκλείδη, δεν είναι το παν.

Φαινομενικά, πάνω από αυτόν τον κόσμο των τριών διαστάσεων (πλάτος μήκος και ύψος), υπάρχουν ποικίλες ανώτερες διαστάσεις, προδήλως σύμφωνα με τον νόμο των αντιθέσεων, κάτω από αυτήν την τρισδιάστατη ζώνη υπάρχουν επίσης διάφορες υποδιαστάσεις του βυθισμένου ορυκτού τύπου.

Είναι αναμφίβολο ότι οι αναφερόμενες Κολάσεις του Δαντικού Τύπου αντιστοιχούν σε αυτές τις υποδιαστάσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Συγχωρήστε με Δάσκαλε που επιμένω, άλλα σε όλα τα βιβλία που ένεκα της ανησυχίας μου έχω εξετάσει προσεκτικά, δεν θυμάμαι τίποτε γραμμένο ή κάποιο στοιχείο που όχι μόνο να μας μιλάει για αυτές τις υποδιαστάσεις, αλλά ακόμα λιγότερο να μας υποδεικνύει πως μπορούν να ανακαλυφθούν, Για αυτό σας ερωτώ: Ποιο είναι το αντικείμενο να μιλάμε για υποδιαστάσεις τις οποίες, όσο μπόρεσα να επαληθεύσω, κανένα ανθρώπινο όν δεν έχει δει ή αγγίξει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, η ερώτηση σας μου φαίνεται ενδιαφέρουσα, πλην όμως αρμόζει να ξεκαθαρίσουμε ότι η Γνωστική Χριστιανική Παγκόσμια Κίνηση, έχει συστήματα, μεθόδους απευθείας εμπειρίας, δια μέσου των οποίων μπορούμε να διαπιστώσουμε την ωμή πραγματικότητα των υποδιαστάσεων της φύσης και του κόσμου.

Εμείς μπορούμε και πρέπει να τοποθετούμε τους εννέα κύκλους του Δάντη ακριβώς κάτω από την επιδερμίδα της γης, μέσα στο εσωτερικό του πλανητικού οργανισμού στον όποιον ζούμε.

Προδήλως, οι εννέα αναφερόμενοι κύκλοι αντιστοιχούν ευφυώς προς τις εννέα φυσικές υποδιαστάσεις.

Συμπέρασμα απτό και εκδηλωμένο είναι ότι οι εννέα ουρανοί της Θείας Κωμωδίας του Δάντη, είναι διαστάσεις ανώτερου τύπου, στενώς συσχετισμένες με τις εννέα του κατώτερου τύπου.

Όποιος έχει μελετήσει καμιά φορά την θεία Κωμωδία του Δάντη από εσωτεριστικής άποψης, δεν θα μπορέσει να αγνοήσει την πραγματικότητα των κόσμων της κολάσεως.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, τι βασική διαφορά υπάρχει μεταξύ των κολάσεων του Καθολικισμού με αυτές που δέχεται η Γνωστική Κίνηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλέ μου φίλε, η διαφορά μεταξύ των συμβολικών κολάσεων της μιας ή της άλλης θρησκείας, είναι αυτή που μπορεί να υπάρξει μεταξύ σημαίας και σημαίας διαφορετικών εθνών. Κάθε χώρα συμβολίζει την ύπαρξή της με ένα εθνικό περίπτερο: έτσι επίσης κάθε θρησκεία συμβολίζει τους κόσμους κολάσεως με κάποια αλληγορία του τύπου κολάσεως.

Όμως, κολάσεις χριστιανικές, ή Κινέζικες, ή βουδιστικές κτλ, όλες αυτές στο βάθος δεν είναι παρά διαφορετικά εμβλήματα που αντιστοιχούν στον ωμό ρεαλισμό των ατομικών κολάσεων της Φύσης και των κόσμων.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί οι άνθρωποι έχουν εφιάλτες, όπως λέμε κοινώς; τι συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση; είναι γιατί ταξιδεύουν σε αυτούς τους κόσμους των υποδιαστάσεων;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα δώσω απάντηση σε αυτήν την ενδιαφέρουσα ερώτηση του ακροατηρίου. Θέλω κύριοι και κυρίες, να καταλάβετε το τι είναι ακριβώς οι εφιάλτες.

Η απόκρυφη ανατομία διδάσκει ότι στον κατώτερο κοιλιακό χώρο υπάρχουν επτά πόρτες κολάσεως, επτά απάνθρωπα Τσάκρας ή αρνητικές δίνες απαίσιων δυνάμεων.

Μπορεί να συμβεί η περίπτωση ότι κάποιος, με δυσπεψία από ένα βαρύ φαγητό, θέτει σε δράση δια μέσου αταξιών τα αναφερόμενα Τσάκρας κολάσεως. Ανοίγουν λοιπόν οι πόρτες της αβύσσου, όπως το διδάσκει ξεκάθαρα η θρησκεία του Μωάμεθ και το υποκείμενο εισχωρεί αυτήν την νύχτα στους κόσμους της κολάσεως.

Αυτό είναι δυνατόν μέσω του ξεδιπλώματος της προσωπικότητας. Δεν είναι δύσκολο για το Εγώ να εισχωρήσει στην κατοικία του Πλούτωνα.

Τα τέρατα των εφιαλτών υπάρχουν πραγματικά, προέρχονται αρχικά από τους παλαιούς χρόνους κατοικούν φυσιολογικά στις υποδιαστάσεις του βυθισμένου ορυκτού κόσμου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλει να πει αυτό, Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, ότι όχι μόνον αυτοί που πεθαίνουν χωρίς να έχουν σώσει την ψυχή τους μπαίνουν στην κόλαση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταλήγει πρόδηλο, ξεκάθαρο και έκδηλο, ότι και οι ζωντανοί επίσης εισχωρούν στους κόσμους της κολάσεως όπως το υποδεικνύουν οι εφιάλτες: φαινομενικά το ανθρώπινο υποσυνείδητο είναι της φύσεως της κολάσεως: θα μπορούσε να πει κανείς, με πλήρη μεσημβρινή λαμπρότητα, ότι στις ατομικές κολάσεις του ανθρώπου, υπάρχουν όλοι οι αβυσσαλέοι φόβοι. Με άλλα λόγια δίνουμε έμφαση στο ακόλουθο: οι άβυσσοι της κολάσεως δεν χωρίζουν με κανέναν τρόπο από το ίδιο μας υποσυνείδητο και παρασυνείδητο. Τώρα θα καταλάβει το ακροατήριο την αιτία για την όποια είναι τόσο εύκολο να εισχωρήσει κανείς σε οποιαδήποτε ώρα μέσα στους εννέα κύκλους του Δάντη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε, πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί μας είπατε πρώτα ότι οι κόσμοι της κολάσεως βρίσκονται στις υποδιαστάσεις της γης, και κατόπιν αναφέρετε ότι αυτές οι ατομικές άβυσσοι βρίσκονται μέσα μας. Θα είχατε την καλοσύνη να μου το ξεκαθαρίσετε αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ερώτησή σου μου φαίνεται υπέροχη. Αυτός που θέλει να ανακαλύψει τους νόμους της φύσης, πρέπει, να τους βρει μέσα στον ίδιο τον εαυτό του.

Αυτός, που δεν βρίσκει μέσα του αυτό που ζητάει, δεν θα το βρει ποτέ έξω από τον εαυτό του. Οι αρχαίοι είπαν: «Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους Θεούς», όλα όσα υπάρχουν στην φύση και στον κόσμο, πρέπει να τα βρούμε στο εσωτερικό μας.

Έτσι λοιπόν, οι εννέα κύκλοι της Κολάσεως του Δάντη, υπάρχουν μέσα σε εμάς τους ίδιους, εδώ και τώρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, εγώ είχα εφιάλτες όπου είδα έναν κόσμο σκοτεινιάς και πολλά τέρατα: άραγε μπήκα σε αυτούς τους κόσμους των παραδιαστάσεων και της Κολάσεως; .

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ερώτησή σου προκύπτει αρκετά σημαντική. Είναι απαραίτητο ώστε το ακροατήριο να καταλάβει ότι αυτές οι παραδιαστάσεις βρίσκονται στα κατάβαθα της φύσης μας. Προδήλως, επαναλαμβάνω, με τους εφιάλτες ανοίγουν οι επτά πόρτες των ατομικών κολάσεων του κάτω μέρους της κοιλιάς και τότε λοιπόν κατερχόμεθα στους βυθισμένους κόσμους.

Σπάνια είναι τα πρόσωπα που στην ζωή τους, δεν έχουν κάνει κάποια επίσκεψη στο βασίλειο του Πλούτωνα. Εντούτοις είναι καλό, κύριοι και κυρίες, ότι μελετώντας αυτό το ζήτημα να σκεφτούμε στον ωμό φυσικό ρεαλισμό αυτούς τους κόσμους οι οποίοι είναι τοποθετημένοι στις παραδιαστάσεις του Πλανήτη στον όποιον ζούμε. Ας σκεφτούμε για μια στιγμή κόσμους που διαπερνώνται μεταξύ τους και να κατανοούνται τέλεια αμοιβαίως χωρίς να μπερδεύονται, σε περιοχές πυκνά κατοικημένες κτλ.

Κατά κανέναν τρόπο δεν πρέπει να παίρνουμε τις θρησκευτικές αλληγορίες επιπόλαια: ας ψάχνουμε το πνεύμα που ζωογονεί και δίνει ζωή.

Οι διάφορες κολάσεις των θρησκειών εκθέτουν αλληγορικά πραγματικότητες ωμά φυσικές: δεν πρέπει να συγχέουμε τα σύμβολα, με τα κοσμικά φαινόμενα αυτά καθαυτά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θα θέλατε να μου εξηγήσετε λίγο ακόμα σχετικά με αυτούς τους Κόσμους της κολάσεως, αφού σε αυτούς τους εφιάλτες που είχα, ποτέ δεν είδα φως ούτε ωραία πρόσωπα, θα μπορούσατε να μου πείτε γιατί;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα δώσω απάντηση σε αυτήν την ερώτηση.

Τα σκοτάδια της κολάσεως είναι ένας άλλος τρόπος Φωτός: αντιστοιχούν βεβαίως στην κλίμακα του υπέρυθρου. Οι κάτοικοι τέτοιων υπόγειων επικρατειών, αντιλαμβάνονται τις διάφορες εναλλαγές του χρωματισμού που αντιστοιχούν σε αυτήν την ζώνη του Ηλιακού φάσματος.

Θέλω να καταλάβετε φίλοι μου, ότι όλα τα χρώματα που υπάρχουν στο υπεριώδες βρίσκονται επίσης στο υπέρυθρο.

Ότι υπάρχει ένα κίτρινο του υπεριώδους, αυτό είναι κάτι πολύ αξιοσημείωτο, αλλά στο υπέρυθρο το κίτρινο υπάρχει επίσης σε διαφορετική μορφή και έτσι επίσης συμβαίνει με τα υπόλοιπα χρώματα. Έτσι λοιπόν με έμφαση επαναλαμβάνω το ακόλουθο: Τα σκοτάδια είναι ένας άλλος τρόπος φωτός.

Αναμφισβήτητα οι κάτοικοι του υπόγειου ορυκτού βασιλείου, βρίσκονται υπερβολικά απομακρυσμένοι από τον απόλυτο Ιερό Ήλιο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είναι φοβερά κακεντρεχείς και τρομερά άσχημοι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εγώ συλλαμβάνω Δάσκαλε, ότι στους βυθισμένους κόσμους της γης υπάρχουν κάθε κλάσεως τέρατα και ότι εκεί κατοικούν, όμως πως είναι δυνατόν μέσα μου, εγώ που είμαι τόσο μικρός σε σύγκριση με τον πλανήτη, να μπορώ να συναντήσω ακριβώς τέτοιους κόσμους;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ωραία φίλε, ας μου επιτραπεί να σου πω ότι οποιοδήποτε μόριο άμυλου, ή σίδηρου, χαλκού κτλ, όλα τους είναι ένα σύστημα ηλιακό σε μικρογραφία.

Ένας μαθητής του Μαρκόνι, φανταζότανε το ηλιακό μας σύστημα ακριβώς σαν ένα μεγάλο κοσμικό μόριο.

Όποιος δεν ανακαλύπτει σε ένα απλό μόριο την κίνηση των πλανητών γύρω από τον ήλιο, βρίσκεται βεβαίως πολύ μακριά από το να καταλάβει την αστρονομία.

Τίποτα δεν συναντάται αποσυνδεδεμένο σε αυτό το Σύμπαν: στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αποτέλεσμα χωρίς αιτία, ούτε αιτία χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι επίσης μέσα στον καθένα από εμάς υπάρχουν δυνάμεις και άτομα που αλληλοσυμπτύσσονται μία με τις ουράνιες σφαίρες, μία με τις σφαίρες της κολάσεως.

Είναι καλό να γνωρίζετε ότι στον οργανισμό μας υπάρχουν ψυχικά κέντρα που μας σχετίζουν με τις εννέα ανώτερες διαστάσεις του κόσμου και με τις εννέα κατώτερες διαστάσεις.

Ήδη σας είπα ξεκάθαρα ότι αυτός ο κόσμος των τριών διαστάσεων στον όποιο ζούμε δεν είναι το παν, καθότι από πάνω έχουμε τις ανώτερες διαστάσεις και από κάτω τις κατώτερες.

Αναμφιβόλως όλες αυτές οι διαστάσεις, ουράνιες ή κολάσιες, είναι συσχετισμένες με τις διάφορες ζώνες του ίδιου μας του ψυχισμού και γι’ αυτό, εάν δεν τις ανακαλύψουμε μέσα σε εμάς τους ίδιους δεν θα τις ανακαλύψουμε πουθενά άλλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, αναφέρετε κάθε στιγμή την λέξη ατομική άβυσσο. Γιατί ατομική;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτή η ερώτηση μου φαίνεται υπέροχη και με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα δώσω απάντηση. Πριν απ’ όλα θέλω να ξέρετε πως κάθε άτομο είναι μία τριάδα ύλης, ενέργειας και συνείδησης.

Ας σκεφτούμε για μια στιγμή τις ευφυΐες των ατόμων: πραγματικά υπάρχουν Ηλιακές και Σεληνιακές, επίσης υπάρχουν ατομικές ευφυΐες κακεντρεχείς, τρομερά διεστραμμένες.

Τα άτομα του κρυφού εχθρού, μέσα στον οργανισμό μας, ελέγχονται από κάποιο κακεντρεχές άτομο κείμενο ακριβώς στο κόκαλο του κόκκυγα.

Αυτός ο τύπος ατόμων προξενούν ασθένειες και μας προκαλούν διάφορες εκδηλώσεις διαστροφής.

Ας ευρύνουμε λιγάκι αυτή την πληροφορία και ας σκεφτούμε για μια στιγμή πάνω σε όλα τα κακεντρεχή άτομα του πλανήτη γη.

Εμφανώς τα πιο βαριά, τα πιο δαιμονικά, μένουν στην κατοικία του Πλούτωνα, δηλαδή στις παραδιαστάσεις του κόσμου στον οποίο ζούμε. Τώρα θα καταλάβετε τον λόγο για τον όποιο μιλάμε για ατομικές αβύσσους, για ατομικές κολάσεις κτλ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πιστεύω πώς οι περισσότεροι από εμάς, όταν σκεπτόμαστε σε ορολογία ατόμου, φανταζόμαστε κάτι απείρως μικρό, αμέσως λοιπόν όταν μας μιλούν ότι όλοι οι Ήλιοι και οι πλανήτες του κόσμου αποτελούν ένα άτομο, ταράζει λιγάκι την διαδικασία της σκέψης μας, είναι αυτό σωστό δάσκαλε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτιμητέ κύριε και φίλε, ποτέ δεν μού πέρασε η ιδέα να ελαττώσω όλο το σύμπαν ή τα σύμπαντα σε ένα απλό άτομο, ας μου επιτραπεί να σου πω ότι κόσμοι, Ήλιοι, δορυφόροι, κ.λπ., αποτελούνται από σύνολα ατόμων και αυτό είναι διαφορετικό, αλήθεια; Εάν σε κάποιο μέρος του λόγου μου συνέκρινα το ηλιακό σύστημα με ένα μεγάλο μόριο, το έκανα βασιζόμενος στο νόμο των φιλοσοφικών αναλογιών, αλλά ποτέ δεν θέλησα να ελαττώσω ένα τέτοιο σύστημα σε ένα απλό άτομο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε από ότι μας εκθέσατε προηγουμένως, πρέπει να καταλάβουμε ότι κάτω από τους εσωτερικούς μανδύες της γης υπάρχουν μόνο παραδιαστάσεις, αφού οι υπερδιαστάσεις που αντιστοιχούν στους ουρανούς, συναντώνται μόνον πάνω από τον μανδύα της γης.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε Κύριε, οπωσδήποτε η ερώτησή σας μου Φαίνεται ενδιαφέρουσα και βιάζομαι να σας απαντήσω.

Είναι καλό να καταλάβετε όλοι σας ότι αυτός ο πλανητικός οργανισμός στον όποιο ζούμε, έχει στο εσωτερικό του τρεις απόψεις ξεκάθαρα καθορισμένες:

Πρώτον: Ορυκτή περιοχή απλώς φυσική.

Δεύτερον: Ζώνη υπερδιαστατική.

Τρίτον: Ζώνη παραδιαστατική.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν δεχτούμε ότι εις το εσωτερικό της γης υπάρχουν αυτές οι τρεις απόψεις για τις όποιες μας μιλάτε, και στην περίπτωση μου το δέχομαι υποθετικά, διευκρινίζω, θα έπρεπε να φθάσουμε στο συμπέρασμα ότι οι εννέα ουράνιες σφαίρες συνυπάρχουν με τις κολάσεις που αντιστοιχούν στις παραδιαστάσεις. Είναι τότε εύθετο ότι οι ουρανοί τοποθετούνται εις την ίδια τοποθεσία την οποία έχουν οι κολάσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σεβαστέ κύριε, είναι επείγον να καταλάβετε κατά τρόπον ακέραιο ότι τα πάντα στην φύση και στον κόσμο συνοψίζονται σε προσθέσεις και αφαιρέσεις διαστάσεων που διαπερνώνται και κατανοούνται τέλεια μεταξύ τους χωρίς να μπερδεύονται.

Υπάρχει ένα αξίωμα ερμητικό το όποιο λέει: «Όπως είναι επάνω, είναι και κάτω». Εφαρμόστε αυτό το αξίωμα εις το εν συζητήσει θέμα.

Είναι φαινομενικό πως οι εννέα ουρανοί έχουν, μέσα στο εσωτερικό του πλανητικού μας οργανισμού, τους δικούς τους συσχετισμούς σύμφωνα με τον νόμο των ανταποκρίσεων και αναλογιών.

Αυτοί οι εννέα ουρανοί μέσα στο εσωτερικό του πλανητικού οργανισμού στον όποιο ζούμε, συσχετίζονται, ευφυώς με τις εννέα βαθιές ζώνες του πλανήτη γη.

Πλην όμως ακόμη δεν έχω εξηγήσει εις βάθος το ζήτημα: αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι αυτή οι εννέα ουρανοί έχουν ένα ατομικό κέντρο βαρύτητας τοποθετημένο ακριβώς στο κέντρο του πλανήτη γη.

Κατά άλλον τρόπο, θέλω να σας πω και να πω σε όλους εσάς κύριοι και κυρίες, ότι οι εννέα ουρανοί έλκονται προς το κεντρικό άτομο του πλανήτη γη, εκτεινόμενοι πολύ πιο πέρα από όλο το ηλιακό σύστημα.

Αυτή η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται με τον κάθε ένα από τους πλανήτες του Ηλιακού συστήματος του Όρς.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτή η έκθεση Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, μου φαίνεται πολύ ωραία και ταιριάζει τέλεια στις λιμνοθάλασσες της νοημοσύνης μου.

Όμως οφείλω να εκδηλώσω ότι σύμφωνα με τα διδάγματα της λογικής, δεν μπορεί να αποδειχθεί με καθαρότητα η εξήγηση που μας έχετε δώσει για αυτό: πως μπορούμε να διαπιστώσουμε την βεβαίωσή σας σε αυτό το σημείο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτιμητέ Κύριε, η ερώτηση σας είναι ανησυχητική. Αναμφίβολα η τοπική λογική μας οδηγεί στο λάθος δεν είναι μέσω τέτοιας λογικής που θα μπορούσαμε να φθάσουμε στην εμπειρία του πραγματικού: Χρειαζόμαστε μια ανώτερη λογική που υπάρχει, ευτυχώς: ήδη ο Ουσπένσκι έγραψε το «Tertium Organum» ο τρίτος κανόνας της σκέψης. Είναι έκδηλο ότι υπάρχει η αίσθηση της ενότητας στην μυστικιστική εμπειρία πολλών υπερβατικών ατόμων.

Τέτοιοι άνθρωποι, μέσω της αναπτύξεως συγκεκριμένων ικανοτήτων γνώσεως, μπόρεσαν να διαπιστώσουν μόνοι τους και με άμεση εμπειρία την πραγματικότητα των κόσμων της κολάσεως στο εσωτερικό αυτού του πλανήτη στον όποιον ζούμε.

Το ενδιαφέρον σε όλα αυτά, είναι ότι τα αναφερθέντα δεδομένα από τους μεν και τους δε μύστες είναι παρόμοια παρόλο του ότι αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε διαφορετικά σημεία της γης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλετε να μας πείτε λοιπόν Δάσκαλε, ότι μοναδικά σε ορισμένους και σε πολύ μικρό αριθμό μυστών που τους έχει συμβεί από την τύχη να έχουν την δύναμη γνώσης, τους είναι δοσμένο να επαληθεύσουν τις παραδιαστάσεις και υπερδιαστάσεις των πλανητών και των κόσμων παρομοίως και του ίδιου του ανθρώπου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: στο πεδίο του απευθείας πειραματισμού, εις το πεδίο της πρακτικής μεταφυσικής, υπάρχει ποικιλία υποκειμένων με ψυχικές πνευματικές ιδιότητες περίπου ανεπτυγμένες.

Είναι φανερό πως υπάρχουν μαθητές και δάσκαλοι: οι πρώτοι μπορούν να μας δώσουν πληροφορίες περίπου ανούσιες: οι δεύτεροι, οι μύστες ή δάσκαλοι διαθέτουν πνευματικές ιδιότητες απεριόριστα ανώτερες, οι όποιες τους δίνουν την ικανότητα δια εκ βάθους έρευνες, πράγμα λοιπόν που τους επιτρέπει να μιλήσουν κατά τρόπο πιο ξεκάθαρο πιο ακριβή και πιο λεπτομερή.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εάν εσείς Δάσκαλε, μας έχετε διδάξει εις το να ενισχύουμε με την δική μας πείρα αυτό που επιβεβαιώνουν οι ειδήμονες και Φωτισμένοι περιέχεται λοιπόν η δυνατότης ότι εμείς οι βέβηλοι, να δυνηθούμε να διαπιστώσουμε με την δική μας πείρα την πραγματικότητα των κόσμων των κολάσεων πέρα από την εμπειρία ενός απλού εφιάλτη, προξενηθέντος από μια στομαχική δυσπεψία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτιμητέ Κύριε, είναι φανερό ότι η απευθείας εμπειρία εις το πεδίο της μεταφυσικής, είναι εφικτή μόνο σε υποκείμενα που έχουν αναπτύξει τις υπό λανθάνουσα κατάσταση ικανότητες που υπάρχουν στον άνθρωπο. Πλην όμως θέλω να σου πω με πλήρη καθαρότητα, ότι κάθε άτομο μπορεί να δοκιμάσει τον ωμό ρεαλισμό αυτών των ατομικών κολάσεων όταν πέφτει σε αυτούς τους βρώμικους εφιάλτες.

Αναμφιβόλως, δεν θέλω να πω με αυτό, ότι οι αναφερθέντες εφιάλτες επιτρέπουν την πλήρη διαπίστωση του ώμου ρεαλισμού των παραδιαστάσεων της φύσης.

Όποιος θέλει πραγματικά να ζήση από κοντά αυτό το όποιο υπάρχει κάτω από τον τρισδιάστατο κόσμο του Ευκλείδη, πρέπει να ανάπτυξη ορισμένες πνευματικές Ιδιότητες και ψυχικές δυνάμεις πολύ ειδικές.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι δυνατόν όλοι εμείς να μπορέσουμε να αναπτύξουμε αυτές τις πνευματικές ιδιότητες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτιμητέ ιππότη, θέλω να σε πληροφορήσω ότι η Διεθνής Γνωστική Κίνηση διαθέτει μεθόδους και συστήματα μέσω των οποίων κάθε ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να αναπτύξει κατά τρόπο συνειδητό και θετικό τις ψυχικές της δυνατότητες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μας πείτε τι πρέπει να καταλαβαίνουμε ως προς το ότι το δαιμόνιο κατοικεί σε κάτι κολάσεις που έχουν φλόγες φωτιάς και μια τρομερή μυρωδιά από θειάφι,«όπου τιμωρούν τα πλάσματα που σε αυτήν την ζωή έχουν συμπεριφερθεί άσχημα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: θα δώσω απάντηση στην ερώτηση του Ιππότη. Αναμφιβόλως στις βυθισμένες περιοχές του ορυκτού βασιλείου, κάτω από την ίδια την επιδερμίδα του πλανήτη γη, υπάρχουν διάφορες ζώνες: Ας αναλογισθούμε για μια στιγμή την πύρινη ζώνη: είναι φαινομενικό ότι αποδεικνύεται με την έκρηξη των ηφαιστείων. Ας αναφέρουμε την υδάτινη ζώνη: κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ότι στο εσωτερικό του πλανητικού οργανισμού υπάρχει νερό. Ας σκεφτούμε για μια στιγμή εις το αεριώδες στοιχείο: μολονότι φαίνεται απίστευτο, μέσα στον πλανήτη μας γη υπάρχουν επίσης ρεύματα αέρος, ειδικές ζώνες. Μέχρι που έχει λεχθεί με (πλήρη λαμπρότητα), ότι υπάρχει στο εσωτερικό αυτού του κόσμου ορισμένη ευρεία περιοχή εντελώς κενή, αεριώδης, θα λέγαμε εμείς. Με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσαμε να αρνηθούμε την πραγματικότητα των πετρών, άμμου βράχων, μετάλλων κτλ.

Σκεπτόμενοι εις την ιδέα του δαιμόνιου ή δαιμόνων, ας συλλογισθούμε επίσης τις χαμένες ψυχές, αυτό είναι αληθινά ενδιαφέρον.

Πολλοί κάτοικοι των κόσμων της κολάσεως μένουν στην περιοχή της φωτιάς, αλλά άλλοι ζουν στις αεριώδεις περιοχές, και τέλος κατοικούν στις υδάτινες περιοχές και στις ορυκτές ζώνες.

Είναι φανερό πως οι κάτοικοι του γήινου εσωτερικού βρίσκονται πολύ σχετισμένοι με το θειάφι, που αποτελεί ολοκληρωτικό μέρος των ηφαιστείων: Αλλά, είναι φανερό ότι κατά ορισμένο τρόπο μόνον οι κάτοικοι της φωτιάς θα μπορούσαν να βρεθούν τόσο συνεταιρισμένοι με το θειάφι. Θέλω λοιπόν, διακεκριμένε ιππότη, έντιμο κοινό, σεβαστοί κύριοι και κυρίες, να καταλάβετε εσείς την κόλαση ή «Ινφέρνο» κατά τρόπον ωμά φυσιολογικό, χωρίς κανενός είδους τεχνάσματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: θα μπορούσατε να μου πείτε Δάσκαλε, γιατί ενώ είναι η χαμηλή περιοχή της κοιλιάς αυτή των κόσμων των κολάσεων βρίσκεται τοποθετημένη στην περιοχή της ασημένιας χορδής; Θέλει αυτό να πει ότι η αναφερόμενη χορδή επικοινωνεί συνεχώς με τους κόσμους μας της κολάσεως;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έντιμε κύριε, θέλω να σας απαντήσω με τέλεια καθαρότητα. Πολλά έχουν λεχθεί όσον αφορά την ασημένια χορδή: είναι αναμφίβολο ότι κάθε ψυχή βρίσκεται συνδεδεμένη εις το φυσικό σώμα μέσω αυτής της μαγνητικής κλωστής, μας έχει ειπωθεί ότι ένα κλωνάρι αυτής της χορδής ή κλωστής της ζωής, έχει σχέση με την καρδιά και ένα άλλο με τον εγκέφαλο.

Διάφοροι συγγραφείς δίδουν έμφαση στην ιδέα ότι επτά από αυτά τα κλωνάρια προερχόμενα από την ασημένια χορδή, βρίσκονται συνδεδεμένα με επτά καθορισμένα κέντρα του ανθρώπινου οργανισμού.

Εν πάση περίπτωση, αυτή η κλωστή της ζωής, αυτή η χορδή για την οποία μας μιλάτε με βάση την ίδια σας την ερώτηση, με κανένα τρόπο δεν βρίσκεται συνδεδεμένη με τα επτά Τσάκρας του χαμηλότερου μέρους της κοιλιάς. Αποτελεί ενδιαφέρον να ξέρουμε ότι, κατά τις ώρες του ύπνου, η Ουσία, η Ψυχή, ξεφεύγει από το φυσικό κορμί για να ταξιδεύσει σε διάφορα μέρη της γης ή του κόσμου: Λοιπόν η μαγνητική κλωστή της υπάρξεως μας ελευθερώνεται, επεκτείνεται απεριόριστα, έλκοντας μας μετά στο φυσικό σώμα για να ξυπνήσουμε στο κρεβάτι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μου ευρύνετε αυτό που μόλις είπατε σε σχέση με το ότι τα επτά Τσάκρας βρίσκονται στο χαμηλότερο μέρος της κοιλιάς, μιας και μας έχει λεχθεί σε άλλες διαλέξεις, συμπεριλαμβανομένων και των βιβλίων σας, ότι τα επτά Τσάκρας βρίσκονται διαμοιρασμένα σε διάφορα μέρη του οργανισμού μας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εντιμότατε κύριε, άκουσα την ερώτηση σας και βιάζομαι να σας απαντήσω με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

Βλέπω ότι εσείς κύριε, έχετε συγχύσει τα επτά Τσάκρας της χαμηλής περιοχής της κοιλίας, με τις επτά εκκλησίες της Αποκάλυψης του Αγίου Ιωάννου που βρίσκονται στην σπονδυλική στήλη.

Αναμφισβήτητα σε κανένα μέρος της ομιλίας που αυτήν την νύχτα αναπτύσσουμε εδώ στην πόλη του Μεξικό, D.F., δεν έχω κάνει κανέναν υπαινιγμό όσον αφορά τέτοια μαγνητικά κέντρα ή ανεμοστρόβιλους δύναμης που να βρίσκονται στο μπαστούνι του Brahama ή στο μεδούλι της σπονδυλικής στήλης.

Μόνο έχουμε ονομάσει ή αναφέρει τις επτά πόρτες της κολάσεως για τις όποιες μιλάει η θρησκεία του Μωάμεθ για τα επτά , ιδιαίτερα κέντρα ή Τσάκρας που βρίσκονται στο κατώτερο κέντρο της κοιλιάς, συσχετισμένα με τους κόσμους της κολάσεως· αυτό είναι όλο, έγινε κατανοητό;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για όλα τα προηγουμένως εκτεθέντα, μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα, Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, ότι η φυσική άποψη του κέντρου της γης ανήκει στον Τρισδιάστατο Κόσμο, και ότι οι υπερδιαστασιακές και οι παραδιαστασιακές απόψεις βρίσκονται τοποθετημένες σε αυτές τις υπόγειες περιοχές του πλανήτη όπου δεν φθάνει η τρισδιάστατη αντίληψη (η διανοητική και η αισθητήρια) του λογικού ζώου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, θέλω να σας πληροφορήσω και γενικά και όλο αυτό το ακροατήριο που με ακούει, ότι οι πέντε μας αισθήσεις αντιλαμβάνονται μόνον τις τρισδιάστατες απόψεις της υπάρξεως, άλλα είναι ανίκανες να αντιληφθούν τις υπερδιαστασιακές και τις παραδιαστασιακές απόψεις της γης και του Κόσμου.

Είναι φανερό ότι οι υπόγειες περιοχές του κόσμου μας έχουν τρεις βασικές απόψεις· δίχως άλλο οι συνηθισμένες αισθήσεις αντιλαμβάνονται κατά επιφανειακό μόνον τρόπο το φυσικό, το τρισδιάστατο.

Εάν θέλουμε να γνωρίσουμε τις ανώτερες ή κατώτερες διαστάσεις του εσωτερικού της γης οφείλουμε να αναπτύξουμε άλλες πνευματικές ιδιότητες, αντιλήψεις που βρίσκονται υπό λανθάνουσα κατάσταση στην ανθρώπινη φυλή.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε πρέπει να κατανοήσουμε ότι τόσον στις υπερδιαστάσεις όπως και στις παραδιαστάσεις κατοικούν ζωντανές υπάρξεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φίλοι μου αναμφισβήτητα οι τρεις ζώνες του εσωτερικού του κόσμου μας είναι κατοικημένες. Εάν στις παραδιαστάσεις ζουν οι χαμένες ψυχές, στις υπερδιαστάσεις του πλανητικού εσωτερικού, ζουν πολλοί Ντέβας, στοιχειώδη της ανώτερης τάξης. Θεοί, Δάσκαλοι κτλ, που εργάζονται εντατικά με τις συνετές δυνάμεις αυτής της μεγάλης φύσεως. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε πολύ εκτεταμένα όσον αφορά τους πληθυσμούς της κεντρικής ζώνης, ή παραδιαστατικές, ή υπερδιαστατικές του εσωτερικού του κόσμου μας, πλην όμως θα το αφήσουμε για τις προσεχείς μας ομιλίες· για τώρα σας χαιρετώ ευχόμενος σας πολύ καλή νύχτα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΟΙ ΕΠΤΑ ΚΟΣΜΟΙ

Καλώς φίλοι, βρισκόμαστε εκ νέου μαζεμένοι, εδώ με τον σκοπό να μελετήσουμε την ακτίνα της Δημιουργίας.

Είναι επείγον, είναι απαραίτητο, μη αναβλητέο, να γνωρίζουμε κατά τρόπον ξεκάθαρο και ακριβή την θέση που κατέχουμε στην ζωντανότατη ακτίνα της δημιουργίας.

Πριν από όλα, εκτιμητοί κύριοι, διακεκριμένες κυρίες, σας παρακαλώ επιμόνως να παρακολουθήσετε την διάλεξη μου με άπειρη υπομονή. Θέλω να ξέρετε ότι υπάρχουν επτά κόσμοι, δηλαδή:

Πρώτον: Πρωτόκοσμος

Δεύτερον: Αγιόκοσμος

Τρίτον: Μακρόκοσμος

Τέταρτον: Δευτερόκοσμος

Πέμπτον: Μεσόκοσμος

Έκτον: Μικρόκοσμος

Έβδομον: Τριτόκοσμος

Ασυζητητί, ο πρώτος είναι σχηματισμένος από πολλαπλούς πνευματικούς ήλιους, υπερφυσικούς, θείους.

Πολλά έχουν ειπωθεί όσον αφορά τον Απόλυτο Ιερό Ήλιο και είναι φανερό πως οποιοδήποτε ηλιακό σύστημα, κυβερνάται από έναν από αυτούς του πνευματικούς ήλιους.

Αυτό θέλει να πει, ότι το παιγνίδι των κόσμων μας κατέχει τον ίδιο τον δικό του Ιερό Απόλυτο Ήλιο, καθώς και όλα τα άλλα ηλιακά συστήματα του αμετάβλητου άπειρου.

Η δεύτερη τάξη των κόσμων, είναι σχηματισμένη πραγματικά με όλα τα εκατομμύρια των ήλιων και πλανητών που ταξιδεύουν μέσα στο διάστημα.

Το τρίτο παιγνίδι των κόσμων, είναι σχηματισμένο από τον γαλαξία μας, από αυτόν τον Μεγάλο Γαλαξία, που έχει σαν κεντρική κοσμική πρωτεύουσα τον Ήλιο Σείριο.

Η τέταρτη τάξη αντιπροσωπεύεται από το δικό μας Ηλιακό Σύστημα του Όρς.

Η πέμπτη τάξη αντιστοιχεί στον πλανήτη γη.

Η έκτη τάξη είναι ο μικρόκοσμος άνθρωπος.

Η έβδομη τάξη βρίσκεται στους κόσμους της Κολάσεως.

Ας ευρύνουμε λιγάκι περισσότερο αυτήν την εξήγηση: θέλω να καταλάβετε κύριοι και κυρίες, με απόλυτη καθαρότητα, το τι είναι πραγματικά η πρώτη τάξη των κόσμων. Υπέροχοι πνευματικοί σπινθηροβόλοι ήλιοι με άπειρες μεγαλοπρέπειες στο διάστημα. Σφαίρες που ακτινοβολούν, που ποτέ δεν θα μπορέσουν να αντιληφθούν οι αστρονόμοι μέσω των τηλεσκοπίων τους.

Σκεφθείτε τώρα το τι είναι τα δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια κόσμων και άστρων που κατοικούν το ατέλειωτο διάστημα.

Θυμηθείτε τώρα τους γαλαξίες· κάθε ένας από αυτούς παρμένος ξεχωριστά, είναι βεβαίως ένας Μακρόκοσμος και ο δικός μας, ο Γαλαξίας, δεν είναι μία εξαίρεση.

Τι θα λέγαμε για τον Δευτερόκοσμο; Ασυζητητί κάθε ηλιακό σύστημα, άσχετα με τον γαλαξία εις τον όποιον ανήκει, είτε είναι αυτό της ύλης ή της αντιύλης, εμφανώς είναι ένας Δευτερόκοσμος.

Στο διάστημα πλανήτες σαν την γη υπάρχουν τόσο αναρίθμητοι όπως οι άμμοι της απεριόριστης θάλασσας. Χωρίς αμφιβολία οποιοσδήποτε από αυτούς, κάθε πλανήτης, δεν ενδιαφέρει πιο είναι το κέντρο της κοσμικής του βαρύτητας, είναι αυτός καθαυτός ένας Μεσόκοσμος.

Πολλά έχουν λεχθεί όσον αφορά τον Μικρόκοσμο άνθρωπο· εμείς δίνουμε έμφαση στην υπερφυσική ιδέα ότι κάθε ένας από εμάς είναι ένας αυθεντικός και νόμιμος Μικρόκοσμος. Δίχως άλλο, δεν είμαστε οι μοναδικοί κάτοικοι του Απείρου· είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν πολλοί κατοικημένοι κόσμοι. Οποιοσδήποτε κάτοικος του Κόσμου ή των κόσμων, είναι ένας αυθεντικός Μικρόκοσμος.

Και τελευταίο, αρμόζει να γνωρίζουμε ότι μέσα σε κάθε πλανήτη υπάρχει ένα βυθισμένο ορυκτό βασίλειο με τις δικές του ατομικές κολάσεις αυτές οι τελευταίες βρίσκονται τοποθετημένες πάντα μέσα στο εσωτερικό οποιασδήποτε πλανητικής μάζας και στις παραδιαστάσεις της φύσης, κάτω από την τρισδιάστατη ζώνη του Ευκλείδη.

Ας εννοείτε λοιπόν, κύριοι και κυρίες, ότι η πρώτη τάξη των κόσμων, είναι εντελώς διαφορετική από την δεύτερη και ότι κάθε κόσμος είναι απόλυτα ανόμοιος, ριζικά διαφορετικός.

Η πρώτη τάξη των κόσμων, είναι απεριόριστα θεία, άφατη δεν υπάρχει σε αυτήν καμία μηχανική αρχή, κυβερνάται από τον Μοναδικό Νόμο.

Η δεύτερη τάξη, ασυζητητί είναι ελεγχόμενη από τις τρεις πρωταρχικές δυνάμεις που ρυθμίζουν και κατευθύνουν κάθε κοσμική δημιουργία.

Η τρίτη τάξη των κόσμων, ο γαλαξίας μας, οποιοσδήποτε γαλαξίας του Ιερού Διαστήματος, είναι αναμφίβολο ότι ελέγχεται από 6 νόμους.

Η τέταρτη τάξη των κόσμων, το δικό μας ηλιακό σύστημα, ή οποιοδήποτε ηλιακό σύστημα του απέραντου διαστήματος, πάντα ελέγχεται από 12 νόμους.

Η πέμπτη τάξη, η γη μας, ή οποιοσδήποτε πλανήτης όμοιος με τον δικό μας, που γυρίζει γύρω από οποιονδήποτε ήλιο, ελέγχεται απόλυτα από 24 νόμους.

Η έκτη κοσμική τάξη, οποιοσδήποτε ανθρώπινος οργανισμός, βρίσκεται οριστικά υπό τον έλεγχο 48 νόμων· αυτό το βλέπουμε ολοκληρωτικά αποδεδειγμένο στο σπερματικό κύτταρο του ανθρώπου, αποτελούμενο όπως ήδη είναι γνωστό από 48 χρωμοσώματα.

Και τελευταία, η εβδόμη τάξη των κόσμων, βρίσκεται κάτω από ολοκληρωτικό έλεγχο 96 νόμων.

Θέλω να ξέρετε με ακριβή τρόπο ότι ο αριθμός των νόμων στις περιοχές κολάσεως πολλαπλασιάζεται σκανδαλιστικά.

Είναι φαινομενικό ότι ο πρώτος κύκλος του Δάντη βρίσκεται πάντοτε κάτω από τον έλεγχο των 96 νόμων, πλην όμως στον δεύτερο πολλαπλασιάζεται αυτή η ποσότητα, δίδοντας 192 νόμους, στον τρίτο τριπλασιάζεται, στον τέταρτο τετραπλασιάζεται, κατά τέτοιον τρόπο, ώστε μπορούμε να πολλαπλασιάζουμε την ποσότητα 96 με 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 και 9. Έτσι λοιπόν στον ένατο κύκλο, πολλαπλασιάζοντας το 96 με το 9 θα μας δώσει 864 νόμους.

Εάν αναλογισθείτε βαθειά πάνω στον πρώτο κόσμο, θα δείτε ότι εκεί υπάρχει η πιο πλήρης ελευθερία, η πιο απόλυτη ευτυχία, διότι τα πάντα κυβερνώνται από τον Μοναδικό Νόμο.

Στον δεύτερο κόσμο, υπάρχει ακόμα η πλήρης ευδαιμονία, που οφείλεται στο ότι βρίσκεται εντελώς ελεγχόμενος από τους τρεις αρχικούς νόμους όλης της δημιουργίας.

Αλλά, εις τον τρίτο κόσμο, ήδη εισάγεται ένα μηχανικό στοιχείο διότι αυτοί οι πρωτόγονοι, θείοι τρεις νόμοι διαιρούμενοι εις τον εαυτόν τους, μετατρέπονται εις έξη. Εμφανώς σε αυτό υπάρχει πια ορισμένος κοσμικός αυτοματισμός, ήδη δεν είναι οι τρεις μοναδικές δυνάμεις οι όποιες εργάζονται, επειδή αυτές διαιρούμενες στον εαυτόν τους, έχουν δώσει καταγωγή στο μηχανικό παιχνίδι οποιουδήποτε γαλαξία.

Κοιτάξτε εσείς το τι είναι ένα ηλιακό σύστημα, είναι φανερό ότι σε αυτό, ήδη οι έξη νόμοι έχουν διαιρεθεί εκ νέου για να μετατραπούν σε δώδεκα, αυξάνοντας την μηχανικότητα, τον αυτοματισμό, την περιπλοκότητα κτλ.

Ας συνοψίσουμε τώρα την συζήτηση σε οποιονδήποτε πλανήτη του άπειρου, και πολύ ιδιαιτέρα στον δικό μας γήινο κόσμο. Εμφανώς είναι περισσότερο ετερογενές και πολύπλοκο, οφειλόμενο στο ότι οι δώδεκα νόμοι του συστήματος έχουν μετατραπεί σε 24.

Ας κοιτάξουμε τώρα ειλικρινά στον Μικρόκοσμο άνθρωπο, ας εξετάσουμε το γεννητικό κύτταρο, και θα συναντήσουμε τα 48 χρωμοσώματα, ζωντανή αντιπροσώπευση των 48 νόμων που ελέγχουν όλο το σώμα μας.

Είναι πρόδηλον ότι εάν διαιρεθούν αυτοί οι 48 νόμοι στον εαυτόν τους και από μόνοι τους, δίνουν καταγωγή στους 96 του πρώτου κύκλου του Δάντη.

Θέλω λοιπόν να καταλάβετε κύριοι και κυρίες, την θέση που κατέχουμε εις την ακτίνα της δημιουργίας.

Κάποιος είπε ότι η Κόλαση προέρχεται από την λέξη Infernus, που στα λατινικά σημαίνει κατώτερη περιοχή έτσι έδωσε έμφαση στην ιδέα ότι το μέρος το όποιο κατέχουμε στην τρισδιάστατη περιοχή του Ευκλείδη, είναι η Κόλαση με το να είναι, κατά την γνώμη του το κατώτερο μέρος του κόσμου.

Δυστυχώς εκείνος που έκανε τόσον ασυνήθη επιβεβαίωση, αγνοούσε πραγματικά την ακτίνα της δημιουργίας.

Εάν είχε περισσότερη πληροφόρηση, εάν είχε μελετήσει τους επτά κόσμους, θα του δινόταν σωστός λογαριασμός ότι το κατώτερο μέρος δεν είναι αυτός ο φυσικός κόσμος στον οποίο ζούμε, πάρα ο έβδομος κόσμος, ευρισκόμενος ακριβώς μέσα στο εσωτερικό του πλανήτη γη, στις φυσικές παραδιαστάσεις, κάτω από την τρισδιάστατη ζώνη του Ευκλείδη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, αφού άκουσα με όλη την προσοχή και υπομονή την επιστημονική έκθεση όσον αφορά την ακτίνα της δημιουργίας, έχω παρατηρήσει πως αναφερόμενος στην πρώτη τάξη ή αλλιώς Πρωτόκοσμο, αναφέρετε ότι η κίνηση, η ζωή, αντιστοιχεί στον Πρώτο Νόμο όπου βασιλεύει η απόλυτη ελευθερία.

Μας έχετε πει, ακολουθώντας τα λόγια του Μεγάλου Καβίρ Ιησού: «Ανακάλυψε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σε ελευθερώσει» πρέπει να εννοηθεί, ακολουθώντας τον νόμο των αναλογιών και ανταποκρίσεων, ότι για να είμαστε εμείς οι άνθρωποι που κινούμεθα και έχουμε την ύπαρξη μας στην έκτη τάξη των Κόσμων, δηλαδή, τον Μικρόκοσμο, για να ζωντανέψουμε την αλήθεια και προς τούτο να είμαστε εντελώς ελεύθεροι, πρέπει να αγωνιστούμε για να φθάσουμε να είμαστε κάτοικοι αυτών των Κόσμων που διοικούνται από τον Μοναδικό Νόμο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα δώσω απάντηση στην ερώτηση που έκανε ο κύριος. Διακεκριμένοι κύριοι και κυρίες είναι απαραίτητο να καταλάβετε ότι σε μεγαλύτερο αριθμό νόμων, μεγαλύτερος βαθμός μηχανικότητος και πόνου σε μικρότερο αριθμό νόμων, μικρότερος βαθμός μηχανικότητος και πόνου.

Αναντίρρητα στον Ιερό Απόλυτο Ήλιο, στον κεντρικό πνευματικό ήλιο σε αυτό το σύστημα στο όποιο ζούμε, κινούμαστε και έχουμε το Είναι μας, δεν υπάρχει μηχανικότητα κανενός είδους και γι’ αυτό, είναι φανερό ότι εκεί βασιλεύει η πιο πλήρης ευτυχία.

Φαινομενικά οφείλουμε να παλεύουμε κατά τρόπον ακούραστο για να ελευθερωθούμε από τους 48, 24, 12, 6 και 3 νόμους, για να επιστρέψουμε πραγματικά στον Ιερό Απόλυτο Ήλιο του συστήματός μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, συμπεραίνουμε από αυτό που εξηγήσατε προηγουμένως, ότι οι κόσμοι των μεγαλύτερων νόμων είναι πιο μηχανικοί και γι’ αυτό λογικά πιο πυκνοί και υλικοί. Θέλει αυτό να πει ότι οι κόσμοι των παραδιαστάσεων ή της κολάσεως, θα προξενήσουν μεγαλύτερες ταλαιπωρίες και ότι γι’ αυτόν τον λόγο τις ονομάζουν «η περιοχή των ποινών και των τιμωριών»;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτή η ερώτηση του ακροατηρίου, μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα και είναι καθαρό ότι βιάζομαι να την απαντήσω με μεγάλη ευχαρίστηση.

Διακεκριμένε κύριε, θέλω να ξέρετε και όλοι να καταλάβετε, ότι σε μεγαλύτερο αριθμό νόμων, μεγαλύτερος βαθμός μηχανικότητος και πόνου.

Οι 96 νόμοι της πρώτης ζώνης της κολάσεως έχουν ως αποτέλεσμα να είναι τρομερά βασανιστικοί. Δίχως άλλο, καθώς τέτοιος αριθμός νόμων πολλαπλασιάζεται σε κάθε μία από τις παραδιαστατικές ζώνες, επίσης πολλαπλασιάζεται ο πόνος, ή μηχανικότητα, ο υλισμός και το κλάμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, έχουμε παρατηρήσει ότι προηγουμένως μας μιλούσατε για τους εννέα ομόκεντρους κύκλους στην περιοχή των παραδιαστάσεων, οι οποίες αντιστοιχούν στους εννέα κύκλους των υπερδιαστάσεων του Κόσμου. Δίχως άλλο, με το να αναφέρεστε στην ακτίνα της δημιουργίας, μοναδικώς απαριθμείτε και εξηγείτε επτά κόσμους, δεν υπάρχει σε αυτό κάτι άτοπο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έντιμε κύριε, είναι απαραίτητο να κάνετε μια καθαρή διαφοροποίηση μεταξύ των επτά κόσμων, των εννέα ουρανών και των εννέα κύκλων του Δάντη ή φυσικών παραδιαστάσεων.

Εμφανώς οι εννέα ουρανοί βρίσκονται σχετισμένοι, όπως ήδη έχουμε πει, με τις εννέα βυθισμένες περιοχές κάτω από την επιδερμίδα της γης. Αυτό το είδε ο Ενώχ σε κατάσταση έκστασης στο όρος Μορία, μέρος εις το όποιο έκτισε αργότερα έναν υπόγειο ναό με εννέα εσωτερικά πατώματα για να εκθέσει αλληγορικά τον υπερφυσικό ρεαλισμό του δράματός του.

Είναι αναντίρρητο ότι οι εννέα ουρανοί, βρίσκονται πλήρως συμπυκνωμένοι στις σφαίρες της Σελήνης, Ερμή, Αφροδίτης, Ήλιου, Άρη, Δία, Κρόνου, Ουρανού και Ποσειδώνα. Είναι καθαρό ότι όλοι αυτοί οι εννέα ουρανοί αντιστοιχούν στον Δευτερόκοσμο.

Παραμένει λοιπόν ξεκαθαρισμένο στον νου σας το γεγονός ότι οι επτά κόσμο, δεν είναι οι εννέα ουρανοί;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, με το να μας λέτε πως καθώς κατεβαίνει κανείς σε μεγαλύτερο αριθμό νόμων, από τον πρώτο κόσμο μέχρι τις περιοχές της Κολάσεως, η μηχανικότητα, ο αυτοματισμός, ο υλισμός, γίνονται κάθε φορά και μεγαλύτερα, μας κάνει να σκεπτόμαστε ότι απομακρυνόμενοι από τους τρεις αρχικούς νόμους, απομονωνόμαστε ταυτόχρονα από την απευθείας θέληση του Πατέρα, μένοντας στην ίδια μας την άθλια τύχη. Είναι αυτή η περίπτωση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, έντιμες κυρίες που με ακούτε σε αυτό το ακροατήριο, θέλω να ξέρετε κατά τρόπο καθαρό και ακριβή ότι πιο πέρα από όλο αυτό το παιγνίδι των κόσμων που σχηματίζουν το Ηλιακό μας σύστημα, λάμπει δοξασμένος ο Ιερός Απόλυτος Ήλιος.

Είναι αναμφίβολο, ότι στον Κεντρικό Πνευματικό Ήλιο τον κυβερνώμενο από τον Μοναδικό Νόμο, υπάρχει η αμετάβλητη ευτυχία του ζωντανού αιώνιου Θεού. Δυστυχώς, καθώς απομακρυνόμαστε περισσότερο και περισσότερο και περισσότερο από τον Ιερό Απόλυτο Ήλιο, εισχωρούμε σε κόσμους κάθε φορά περισσότερο και περισσότερο πολύπλοκους, όπου εισάγεται ο αυτοματισμός, η μηχανικότητα και ο πόνος.

Εμφανώς, στον κόσμο των τριών νόμων, η ευδαιμονία είναι ασύγκριτη, διότι η υλικότητα είναι λιγότερη. Σε αυτήν την περιοχή οποιοδήποτε άτομο κατέχει μέσα στην εσωτερική φύση του, μόνο τρία άτομα του Απόλυτου.

Τι διαφορετικός είναι ο τρίτος κόσμος· εκεί η υλικότητα αυξάνει διότι οποιοδήποτε από τα άτομα του κατέχει στο εσωτερικό του έξι άτομα του Απόλυτου.

Ας εισχωρήσουμε στον τέταρτο κόσμο. Εκεί θα συναντήσουμε ύλη πιο πυκνή, πράγμα οφειλόμενο στο συγκεκριμένο γεγονός ότι οποιοδήποτε από τα άτομά του, κατέχει στον εαυτό του δώδεκα άτομα του Απόλυτου.

Ας συγκεκριμενοποιούμε λίγο περισσότερο εάν εξετάσουμε προσεκτικά τον πλανήτη γη, θα δούμε ότι οποιοδήποτε από τα άτομα του, κατέχει στην εσωτερική του φύση 24 άτομα του απόλυτου.

Ειδικεύοντας προσεκτικά, ας μελετήσουμε με λεπτομέρεια οποιοδήποτε άτομο του ανθρώπινου οργανισμού και θα αντιληφθούμε μέσα από αυτό, μέσω της θείας διόρασης, 48 άτομα του Απόλυτου. Ας κατέβουμε λίγο ακόμα και ας μπούμε στο βασίλειο της πιο ωμής υλικότητας, στους κόσμους των κολάσεων, κάτω από τον φλοιό του πλανήτη εις τον όποιον ζούμε και θα ανακαλύψουμε ότι στην πρώτη παραδιαστατική ζώνη, η πυκνότητα έχει αυξηθεί τρομακτικά, διότι οποιοδήποτε άτομο μη ανθρώπινο κατέχει 96 άτομα του Απόλυτου μέσα στην εσωτερική του φύση.

Στην δεύτερη ζώνη της Κόλασης, κάθε άτομο κατέχει 192 άτομα, στην τρίτη κάθε άτομο κατέχει στο εσωτερικό του 384 άτομα του Απόλυτου κτλ αυξάνοντας έτσι την υλικότητα κατά τρόπο τρομερό και φοβερό....

Βυθιζόμενοι μέσα στους κάθε φορά πιο πολύπλοκους νόμους, εμφανώς ανεξαρτητοποιούμαστε κατά τρόπο προοδευτικό από την θέληση του Απόλυτου και πέφτουμε στην μηχανική περιπλοκότητα όλης αυτής της μεγάλης φύσης. Εάν θέλουμε να ξανακατακτήσουμε την ελευθερία, πρέπει να ελευθερωθούμε από τόση μηχανική και τόσους νόμους και να επιστρέψουμε στον Πατέρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε. Εάν δεν γίνεται η Θεία Θέληση στον Μικρόκοσμο άνθρωπο, τότε γιατί λέγεται ότι δεν κινείται ούτε το φύλλο ενός δένδρου, χωρίς την Θέληση του Θεού;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, στο Άγιο Ηλιακό Απόλυτο, όπως ήδη έχουμε πει, βασιλεύει μόνο ο Μοναδικός Νόμος. Στον κόσμο των τριών νόμων ακόμη γίνεται η θέληση του Πατέρα, διότι τα πάντα κυβερνώνται από τους τρεις βασικούς νόμους. Δίχως άλλο στον κόσμο των έξη νόμων, ήδη υπάρχει έξω από κάθε αμφιβολία μία μηχανικότητα η όποια κατά κάποιον τρόπο την κάνει ανεξάρτητη από την Θέληση του Απόλυτου. Σκεφθείτε τώρα στους κόσμους των 24, 48 και 96 νόμων.

Είναι φανερό πως σε τέτοιες τάξεις κόσμων η μηχανικότητα πολλαπλασιάζεται ανεξάρτητα από το Άγιο Ηλιακό Απόλυτο. Αυτό βέβαια θα έδινε λόγο για να πούμε ότι ο Πατέρας αποκλείεται από κάθε δημιουργία. Δίχως άλλο, είναι καλό να ξέρουν όλοι πως όλη η μηχανικότητα είναι από πριν υπολογισμένη από τον Ιερό Απόλυτο Ήλιο, αφού δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν οι διάφορες τάξεις των νόμων και οι διάφορες μηχανικές διαδικασίες εάν δεν είχε εκτεθεί έτσι από τον Πατέρα.

Αυτό το σύμπαν είναι ένα όλον μέσα στην ευφυΐα του Ιερού Απόλυτου Ήλιου και αυτά τα φαινόμενα αποκρυσταλλώνονται λίγο-λίγο κατά τρόπον διαδοχικό, κατανοητόν;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μας πείτε τον λόγο για τον όποιον σχετίζετε το επτά στους νόμους της δημιουργίας, τον ανθρώπινο οργανισμό και τους κόσμους; Είναι μια παράδοση ή είναι πραγματικά ένας νόμος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ερώτηση που κάνει ο κύριος, αξίζει μία άμεση απάντηση. Θέλω όλοι σας κύριοι και κυρίες, να καταλάβετε με πλήρη σαφήνεια το τι είναι οι νόμοι του τρία και του επτά. Είναι επείγον να ξέρετε ότι οι Κοσμοκράτορες δημιουργοί αυτού του σύμπαντος στο όποιον ζούμε, κινούμεθα και έχουμε το Είναι μας (κάθε ένας, κάτω από την διεύθυνση της προσωπικής του κοσμικής Θείας Μητέρας Κουνταλίνη) εργάσθηκαν κατά την αυγή της δημιουργίας, αναπτύσσοντας στο διάστημα τους νόμους του τρία και του επτά, ώστε το παν να είχε ζωή εν αφθονία. Μόνον έτσι μπόρεσε να υπάρξει ο κόσμος μας. Δεν είναι λοιπόν παράξενο ότι όλη η φυσική κοσμική διαδικασία αναπτύσσεται σύμφωνα με τους νόμους του τρία και του επτά. Με κανένα τρόπο, δεν πρέπει να μας φαίνεται κάπως ασύνηθες το ότι τέτοιοι νόμοι βρίσκονται συσχετισμένοι εις το απεριόριστα μικρό και εις το απεριόριστα μεγάλο, εις τον Μικρόκοσμο και εις τον Μακρόκοσμο, σε όλο αυτό που είναι σε όλο αυτό που ήταν και σε όλο αυτό που θα είναι.

Ας σκεφθούμε για μια στιγμή στα επτά Τσάκρας της σπονδυλικής στήλης, στους επτά κύριους κόσμους του ηλιακού συστήματος, στους επτά Γύρους για τους οποίους μιλάει η αρχαία και η μοντέρνα Θεοσοφία, στις επτά ανθρώπινες φυλές κτλ.

Όλες αυτές οι γιγάντιες διαδικασίες του επτά κάθε επταπλάσια εκδήλωση της ζωής, έχει πάντα σαν βάση τις τρεις πρωταρχικές δυνάμεις: θετική, αρνητική και ουδέτερη, κατανοητόν;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, γιατί όταν μιλάτε για την δημιουργία των κόσμων, υπάρξεων ή γαλαξιών, εκφράζεσθε με τέτοιους όρους όπως: είναι σαφές, είναι αναμφίβολο, είναι φανερό, είναι φυσικό κτλ; Σε τι βασίζεσθε για να το λέτε με τόση βεβαιότητα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βλέπω εκεί εις το ακροατήριο, ότι κάποιος έχει κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση και αισθάνομαι ευχαρίστηση να του απαντήσω.

Κύριοι και κυρίες, θέλω να ξέρετε κατά τρόπον συνοπτικό, σαφή και τελειωτικό, ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες λόγου: την πρώτη την ονομάζουμε υποκειμενική, την δεύτερη, την κατατάσσουμε σαν αντικειμενική.

Αναντίρρητα, ή πρώτη έχει σαν βάση τις εξωτερικές αισθητήριες αντιλήψεις. Η δεύτερη είναι διαφορετική, και μόνον διαδικάζεται ανάλογα με τα εσωτερικά βιώματα της συνείδησης.

Είναι φανερό ότι πίσω από τους αναφερόμενους από τον κύριο όρους βρίσκονται πραγματικά οι διάφορες λειτουργικότητες της δικής μου της ίδιας της συνείδησης. Χρησιμοποιώ τέτοιες γλωσσικές λέξεις σαν ειδικά οχήματα του περιεχομένου των ιδεών μου.

Με άλλα λόγια, θέτω ορισμένη έμφαση για να πω στον κύριο και στο έντιμο ακροατήριο που με ακούει το εξής: ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσα τις αναφερθείσες από τον κύριο λέξεις, εάν προηγουμένως δεν είχα διαπιστώσει με τις συνειδητές μου δυνάμεις, με τις υπερβατικές ικανότητες της επίγνωσης, την αλήθεια όλων όσων σας βεβαιώνω. Μού αρέσει να χρησιμοποιώ ακριβείς όρους με τον σκοπό να κάνω γνωστές ακριβείς ιδέες, αυτό είναι όλο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, αναφέρατε στην προηγούμενη σας έκθεση την αυγή της δημιουργίας, θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε σε πια εποχή λειτούργησε και ποίου υπήρξε το έργο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, στην αιωνιότητα δεν υπάρχει χρόνος. Θέλω όλοι αυτοί, που τούτη την νύκτα έχουν παρακολουθήσει την ομιλία μας, να καταλάβουν ακριβώς Ότι ο χρόνος δεν έχει πραγματικό βάθος, μία νόμιμη αυθεντική καταγωγή.

Βεβαίως και στο όνομα της αλήθειας, οφείλω να πω σε εσάς ότι ο χρόνος είναι κάτι απλώς υποκειμενικό, που δεν κατέχει μία αντικειμενική πραγματικότητα, συγκεκριμένη και ακριβή.

Αυτό που πραγματικά υπάρχει είναι μία διαδοχή φαινομένων βγαίνει ο ήλιος και αναφωνούμε είναι έξη η ώρα το πρωί, κρύβεται και λέμε, είναι έξη το απόγευμα, έχουν περάσει δώδεκα ώρες.

Αλλά, σε πιο μέρος του κόσμου βρίσκονται αυτές οι ώρες, αυτός ο χρόνος; Μήπως μπορούμε να τον πιάσουμε με το χέρι, να τον βάλουμε σε ένα τραπέζι εργαστηρίου; Τι χρώμα έχει αυτός ο χρόνος; από τι μέταλλο ή ουσία είναι φτιαγμένος; Ας συλλογιστούμε κύριοι, ας συλλογιστούμε λιγάκι: είναι ο νους αυτός που εφευρίσκει τον χρόνο, διότι αυτό που πραγματικά υπάρχει σε αντικειμενική μορφή είναι η διαδοχή των φυσικών φαινομένων. Δυστυχώς εμείς διαπράξαμε το σφάλμα να θέτουμε χρόνο σε κάθε κοσμική κίνηση.

Μεταξύ της ανατολής και της δύσης του ήλιου, βάζουμε τις αγαπημένες μας ώρες, τις εφευρίσκουμε, τις σημειώνουμε στην κίνηση των άστρων, άλλα αυτή είναι μια φαντασία του νου.

Τα κοσμικά Φαινόμενα αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο μέσα στην αιώνια στιγμή της Μεγάλης Ζωής στην κίνηση τους.

Στον Ιερό Απόλυτο Ήλιο, το σύμπαν μας υπάρχει σαν ένα όλον ακέραιο, ένα και συνολικό, πλήρες. Σε αυτό διαδικάζονται όλες οι κοσμικές αλλαγές μέσα σε μία αιώνια στιγμή, μέσα σε μία στιγμή που δεν έχει όρια.

Γίνεται φανερό και έκδηλο πως όταν αποκρυσταλλώνονται τα διάφορα διαδοχικά φαινόμενα αυτού του σύμπαντος, δυστυχώς, φθάνει στον νου μας η ιδέα χρόνος. Τέτοια υποκειμενική ιδέα, είναι πάντοτε τοποθετημένη μεταξύ φαινομένου και φαινομένου.

Πραγματικά ο Ηλιακός λόγος, ο Αρχιτέκτων Δημιουργός του Σύμπαντος, είναι ο πραγματικός συγγραφέας όλης αυτής της δημιουργίας. Δίχως άλλο, δεν μπορούμε να του θέσουμε μία ημερομηνία στο έργο του, στην κοσμογέννησή του, διότι ο χρόνος είναι μια αυταπάτη του νου, και αυτό βρίσκεται πιο πέρα από όλα τα απλώς διανοητικά. Η Κόλαση ή οι κόσμοι της Κολάσεως, υπάρχουν από όλη την αιωνιότητα: Ας θυμηθούμε εκείνη την φράση του Δάντη στην Θεία Κωμωδία του: «Δι’ εμού πηγαίνει κανείς στην πόλη του κλάματος· δι’ εμού πηγαίνει κανείς στον αιώνιο πόνο· δι’ εμού πηγαίνει κανείς προς την καταδικασμένη φυλή· η δικαιοσύνη, η θεία δύναμη, η υπέρτατη σοφία και η αρχική αγάπη ενεψύχωσε τον υψηλόφρονα αρχιτέκτονά μου· πριν από εμένα δεν υπήρχε τίποτα δημιουργημένο, εξαιρώντας το αθάνατο, και εγώ διαρκώ αιωνίως. Ω, εσείς οι όποιοι εισέρχεσθε· εγκαταλείψετε κάθε ελπίδα!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, σύμφωνα με όσα μπόρεσα να καταλάβω ο Δάσκαλος G τοποθετεί τον κόσμο των 96 νόμων στην Σελήνη. Αντίθετα εσείς βεβαιώνετε πως αυτή η περιοχή βρίσκεται κάτω από την επιδερμίδα του πλανητικού οργανισμού στον οποίον ζούμε, θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε τον λόγο αυτής της διαφοράς συλλήψεως;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έντιμε κύριε, βιάζομαι να δώσω απάντηση στην ερώτηση σου. Βεβαίως ο Δάσκαλος G νομίζει ότι ή ακτίνα της δημιουργίας καταλήγει στην σελήνη και εγώ βεβαιώνω κατά τρόπον εμφατικό ότι αυτό, τελειώνει εις τους βυθισμένους κόσμους, στην Κόλαση.

Η σελήνη είναι κάτι διαφορετικό, διακεκριμένοι κύριοι ανήκει στην περασμένη ήμερα της δημιουργίας, είναι ένας νεκρός κόσμος, είναι ένα πτώμα.

Τα ταξίδια των αστροναυτών στον δορυφόρο μας, απέδειξαν κατά τρόπον ισχυρό και τελειωτικό το μη αναιρεταίο γεγονός ότι ή Σελήνη είναι ένας κόσμος νεκρός. Δεν ξέρω πως ο Δάσκαλος G έκανε λάθος στους υπολογισμούς του. Οποιαδήποτε σελήνη του ατελείωτου διαστήματος, είναι πάντα ένα πτώμα. Δυστυχώς ο Δάσκαλος G πίστεψε σταθερά πως στο σύστημα μας, η σελήνη ήταν ένας καινούργιος κόσμος, ότι έβγαινε από το χάος, ότι γεννιόταν.

Σε μια περασμένη κοσμική ήμερα, η Σελήνη είχε ζωή σε αφθονία, ήταν μια καταπληκτική γη του διαστήματος, άλλα ήδη πέθανε, και στο μέλλον θα πρέπει να καταστραφεί τελείως, αυτό είναι όλο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπητέ Δάσκαλε, κατά τον Δάσκαλο G ο δορυφόρος μας, η Σελήνη, δημιουργήθηκε από μία αποκόλληση γήινης ύλης, οφειλόμενη σε τρομερές μαγνητικές δυνάμεις έλξεως, μέσα στους νόμους της βαρύτητος, μετατρεπόμενη σε έναν νέο κόσμο όπου βεβαιότατα εισέρχονται οι χαμένες ψυχές για να υποφέρουν στις παραδιαστασιακές περιοχές της κόλασης. Θέλετε να πείτε Δάσκαλε Σαμαέλ, πως ο Δάσκαλος G έφθασε σε αυτό το συμπέρασμα επειδή ήσαν φτωχές οι ικανότητες του να γνωρίζει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ακούω την ερώτηση του κυρίου και είναι ξεκάθαρο πως αισθάνομαι ευχαρίστηση να σας απαντήσω. Με κανένα τρόπον δεν θέλω να υποτιμήσω τις ψυχικές ιδιότητες του Δάσκαλου G. Εμφανώς εκτέλεσε μια καταπληκτική αποστολή και η εργασία του είναι λαμπρή. Δίχως άλλο ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να συγχίζεται, είναι δυνατόν να έχει πάρει αυτήν την πληροφορία σχετισμένη με την Σελήνη, από κάποιον μύθο, από κάποια πηγή, από κάποια αλληγορία κτλ.

Εν πάση περιπτώσει, εμείς βεβαιώνουμε κατά τρόπον εμφατικό αυτό που μας αφορά, αυτό που μπορέσαμε να διαπιστώσουμε μόνοι μας, κατευθείαν χωρίς να υποτιμήσουμε την εργασία κανενός άλλου Δασκάλου. Πως η σελήνη έχει αποκολληθεί από κάποια σύγκρουση μεταξύ της γης και άλλου πλανήτη ή ότι αυτή έχει αναδυθεί από τον ειρηνικό, όπως υποστηρίζει άλλος σεβαστός Δάσκαλος είναι σύλληψη που σεβόμαστε, άλλα όμως εμείς δεν το έχουμε εξακριβώσει πρακτικά.

Βεβαιώνω κατά τρόπον σθεναρό και με ορισμένη έμφαση και περιορίζομαι αποκλειστικά να εκθέσω, με την αντικειμενική μου λογική ότι από μόνος μου μπόρεσα να δω, να ακούσω, να αγγίζω και να πιάσω.

Ποτέ σε όλον τον κόσμο δεν φθάσαμε να ξέρουμε ότι κάποιο Φεγγάρι μετατρέπεται σε κατοικήσιμο κόσμο· κάθε μυημένος αρκετά αφυπνισμένος γνωρίζει, από απευθείας εμπειρία, ότι οι κόσμοι, όπως οι άνθρωποι και τα φυτά και όλα όσα υπάρχουν, γεννιούνται, μεγαλώνουν γερνούν και πεθαίνουν.

Είναι φαινομενικό πως οποιοσδήποτε πλανήτης που πεθαίνει εκ των πραγμάτων και από δικό του δικαίωμα, μετατρέπεται σε ένα πτώμα, σε μια σελήνη.

Ο πλανήτης μας γη, δεν θα είναι μια εξαίρεση, και μπορείτε να είστε σίγουροι, κύριοι και κυρίες, πως μετά από την εβδόμη ανθρώπινη φυλή θα μετατραπεί επίσης σε μία νέα σελήνη.

Ας είμαστε λοιπόν ακριβείς. Εγώ είμαι μαθηματικός στην έρευνα και απαιτητικός στην έκφραση. Έχουμε μεθόδους, συστήματα και τρόπους μέσω των οποίων μπορούμε και οφείλουμε να τεθούμε σε επαφή με αυτούς τους κόσμους κολάσεως. Θα αναγνωρίσουμε λοιπόν τον ρεαλισμό της Θείας Κωμωδίας του Δάντη, ο όποιος τοποθετεί την Κόλαση, κάτω από την επιδερμίδα του πλανήτη γη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4

ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΕΣ

Αγαπητοί φίλοι, εκ νέου βρισκόμαστε μαζεμένοι εδώ σε αυτό το μέρος, για να συνομιλήσουμε προσεκτικά πάνω στις διάφορες αιτίες που οδηγούν τα διανοητικά ανθρωποειδή από τον καθοδικό δρόμο της παρακμής προς τις περιοχές της κολάσεως.

Αναντίρρητα, εκατομμύρια καθοδικά παρακμαζόμενα πλάσματα, διαπερνούν αυτές τις στιγμές τον Αχέροντα δια να εισέλθουν στην Κόλαση.

Συγκομιδές από ανθρωποειδή, αφού έχουν συμπληρώσει τον κύκλο των υπάρξεων στον τρισδιάστατο φυσικό κόσμο του Ευκλείδη, παύουν να παίρνουν ανθρώπινα σώματα δια να βυθιστούν τελειωτικά στο ορυκτό βασίλειο.

Βεβαίως το κακό του κόσμου, όσο τερατώδες κι’ αν είναι έχει ένα φράγμα, ένα καθορισμένο όριο.

Τι θα γινόταν με το Σύμπαν εάν δεν υπήρχε ένα εμπόδιο ανυπέρβλητο για το κακό;

Εμφανώς αυτό το τελευταίο θα αναπτυσσόταν απείρως μέχρι να βασίλευε κυρίαρχο σε όλες τις σφαίρες.

Ταιριάζει εδώ να ξεχωρίσουμε με πλήρη μεσημβρινή λαμπρότητα, την τρομερή πραγματικότητα των 108 υπάρξεων που αποδίδονται σε κάθε ζωντανή ουσία, σε κάθε θεία εμψυχωμένη αρχή.

Αυτό έρχεται να μας θυμίσει τις 108 χάνδρες του κολιέ του Βούδα και τις 108 βόλτες που ο Ινδουιστής Μπράχμαν κάνει γύρω από την Ιερή αγελάδα. Είναι αναμφίβολο πως με την τελευταία από αυτές τελειώνει την καθημερινή τελετουργία του. Τότε εισάγει την αιχμή της ουράς του αλληγορικού πασίγνωστου ζώου, μέσα στο ποτήρι με το νερό που πρόκειται να πιει.

Εφόσον είναι κατανοητά όλα αυτά μπορούμε να συνεχίσουμε: Είναι φανερό ότι η θεία Μητέρα Κουνταλίνη, το πύρινο φίδι των μαγικών μας δυνάμεων, προσπαθεί να επιτύχει την εσωτερική μας αυτοπραγμάτωση κατά την διάρκεια της διαδρομής των 108 υπάρξεων που έχουν δοθεί στον καθένα από εμάς. Φαινομενικά μέσα σε τέτοιο κύκλο διαδοχικών ζωών, έχουμε αναρίθμητες ευκαιρίες για την αυτοπραγμάτωση· να τις επωφεληθούμε είναι το υποδεδειγμένο, δυστυχώς εμείς πέφτουμε στο ίδιο σφάλμα ακατάπαυστα, και το τελικό αποτέλεσμα έρχεται να είναι η αποτυχία.

Είναι αποτέλεσμα απτό και πρόδηλο, πως όλα τα ανθρώπινα πλάσματα ούτε θέλουν να διατρέχουν το μονοπάτι που πρέπει να μας οδήγηση στην τελική απελευθέρωση.

Οι διάφοροι αγγελιοφόροι που έρχονται από ψηλά, προφήτες, αβατάρας, μεγάλοι απόστολοι, ήθελαν πάντα να μας δείξουν με πολλή ακρίβεια το κρημνώδες μονοπάτι που οδηγεί στην αυθεντική και νόμιμη ευτυχία.

Δυστυχώς ο κόσμος δεν θέλει τίποτα με την θεία σοφία· έχουν φυλακίσει τους Δασκάλους, έχουν δολοφονήσει τους αβατάρας, έχουν λουστεί με το αίμα των δικαίων, μισούν θανάσιμα όλα όσα έχουν γεύση θεϊκότητας.

Δίχως άλλο, όπως ο Πιλάτος, όλοι «νίπτουν τας χείρας των» θεωρούν τον εαυτόν τους άγιο, υποθέτουν ότι βαδίζουν από τον δρόμο της τελειότητας.

Δεν μπορούμε να αρνηθούμε το ισχυρό και τελειωτικό γεγονός ότι υπάρχουν εκατομμύρια από απατημένους ειλικρινείς, οι οποίοι πολύ έντιμα, κορδώνονται σαν ενάρετοι και σκέπτονται για τον εαυτό τους το καλύτερο.

Στα Τάρταρα ζουν αναχωρητές κάθε είδους, μυστικιστές εσφαλμένοι, φακίρηδες με υψηλή φρόνηση, ιερείς πολλών λατρειών, κάθε είδους μετανοούντες, που θα εδέχοντο τα πάντα, έκτος από την τρομερή αλήθεια ότι είναι χαμένοι, και ότι προχωρούν από τον δρόμο της κακίας.

Με δίκαιο λόγο είπε ο Μέγας Καβίρ Ιησούς: «Από τους χίλιους που με αναζητούν ένας με συναντάει, από τους χίλιους που με συναντούν ένας με ακολουθεί, από τους χίλιους που με ακολουθούν ένας είναι δικός μου».

Η Μπαγκαβάτ Γκιτά λέγει κατά γράμμα το έξης: «Μεταξύ χιλιάδων ανθρώπων, ίσως ένας σκοπεύει να φθάσει στην τελειότητα, μεταξύ αυτών που σκοπεύουν, πιθανώς, ένας να πετύχει την τελειότητα, και μεταξύ των τέλειων, πιθανόν, ένας με γνωρίζει τέλεια».

Ο Ιησούς, ο Μέγας Καβίρ, δίδει έμφαση στην δυσκολία να μπει κανείς στο βασίλειο των ουρανών:

14 Ουαί υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κλείετε τήν βασιλείαν τών ουρανών έμπροσθεν τών ανθρώπων· υμείς γάρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τούς εισερχομένους αφίετε εισελθείν. «Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, διότι κλείνετε το βασίλειο των ουρανών εμπρός από τους ανθρώπους, επειδή ούτε εσείς δεν εισέρχεσθε, ούτε επιτρέπετε να μπουν οι εισερχόμενοι».

13 Ουαί δέ υμίν, γραμματείς καί Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τάς οικίας τών χηρών καί προφάσει μακρά προσευχόμενοι· διά τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. Αλίμονο λοιπόν σε σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, διότι καταβροχθίζετε τα σπίτια των χηρών και για δικαιολογία προσεύχεστε πολύ ώρα, για αυτό θα λάβετε μεγαλύτερη καταδίκη».

Ο Μέγας Καβίρ Ιησούς αναφερόμενος στους τόσους ψευτοαποστόλους που γυρίζουν, από δω και από κει ιδρύοντας διάφορες αιρέσεις που δεν θα οδηγούσαν ποτέ στην τελειωτική απελευθέρωση, είπε: «Αλίμονο σε σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, διότι διατρέχετε θάλασσα και ξηρά δια να κάνετε έναν προσήλυτο, και αφού το κατορθώσετε, τον κάνετε δύο φορές περισσότερο από τον εαυτόν σας γιό της Κόλασης!

Το σοβαρό, διακεκριμένοι φίλοι, ευγενείς αδελφοί, αξιοσέβαστες κυρίες, είναι ότι εκείνοι που είναι χαμένοι, οι ειλικρινείς συγχισμένοι, σκέπτονται πάντα πως πηγαίνουν πολύ καλά.

Πώς να τους κάνουμε να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι πάνε άσχημα;

Πώς να τους κάνουμε να εννοούν ότι ο δρόμος που οδηγεί στην άβυσσο είναι στρωμένος με καλές προθέσεις; Με πιο τρόπο θα μπορούσα να αποδείξω στους ανθρώπους με την κοιμισμένη συνείδηση πως η αίρεση στην οποία ανήκουν, ή η σκοτεινή σχολή στην οποία έχουν συνεταιριστεί, πρόκειται να τους οδηγήσουν στην άβυσσο και εις τον δεύτερο θάνατο;

Είναι αναντίρρητο πως κανείς δεν σκέπτεται το χειρότερο για την αίρεσή του· όλοι είναι πεπεισμένοι με τα λόγια των τυφλών, οδηγών των τυφλών.

Βεβαίως και εις το όνομα της αλήθειας, οφείλουμε να πούμε με μεγάλη ειλικρίνεια πως μόνον αφυπνίζοντας συνείδηση θα μπορέσουμε να δούμε τον στενό, αυστηρό και δύσκολο δρόμο που οδηγεί στο φως.

Πώς θα μπορούσαν να δουν το μονοπάτι εκείνοι που κοιμούνται; Μήπως ο νους θα μπορούσε να ανακαλύψει την αλήθεια;

Είναι γραμμένο με χρυσά λόγια στο μεγάλο βιβλίο της παγκόσμιας ζωής, πως ο νους δεν μπορεί να αναγνωρίσει αυτό που δεν έχει γνωρίσει ποτέ.

Πιστεύετε μήπως εσείς ότι ο νους έχει γνωρίσει ποτέ αυτό που είναι το πραγματικό, η αλήθεια;

Είναι φανερό πως η νόηση πηγαίνει από το γνωστό στο άγνωστο, κινείται μέσα σε έναν φαύλο κύκλο και συμβαίνει πως ή αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή.

Σας ικετεύω αγαπημένοι αδελφοί, ευγενείς φίλοι, διακεκριμένες κυρίες, να συλλογισθείτε λιγάκι.

Ο νους μπορεί να δεχθεί ή να απορρίψει αυτό που θέλει, να πιστεύει ή να αμφιβάλει κτλ, όμως ποτέ δεν θα μπόρεση να γνωρίσει το πραγματικό.

Παρατηρείστε προσεκτικά αυτό που συμβαίνει στις διάφορες γωνιές του κόσμου· είναι φανερό πως παντού κυκλοφορούν ιερά βιβλία και αυτά χρησιμεύουν για βάση σε πολλές θρησκευτικές λατρείες.

Δίχως άλλο, ποιος εννοεί τις ιδέες του περιεχομένου αυτών των βιβλίων; Ποιος έχει πλήρη συνείδηση από αυτό που είναι γραμμένο σε κάθε στίχο; Τα πλήθη περιορίζονται μόνον στο να πιστεύουν ή να αρνούνται, και αυτό είναι όλο.

Σαν απόδειξη αυτού το όποιο βεβαιώνω, δείτε πόσες αιρέσεις έχουν δημιουργηθεί με τους θαυμάσιους στίχους των τεσσάρων χριστιανικών ευαγγελίων.

Εάν οι ευλαβείς είχαν πλήρη συνείδηση του Χριστικού ευαγγελίου, του κηρυγμένου από τον Μέγα Καβίρ Ιησού, είναι φανερό πως δεν θα υπήρχαν τόσες αιρέσεις. Στ’ αλήθεια θα υπήρχε μόνον μία Χριστική Θρησκεία τύπου Κοσμικού, Συμπαντικού.

Δίχως άλλο, οι πιστοί δεν κατορθώνουν να συμφωνούν διότι έχουν την συνείδηση κοιμισμένη, δεν ξέρουν τίποτα, τίποτα δεν έχουν εξακριβώσει, ποτέ δεν έχουν συνομιλήσει προσωπικά με έναν άγγελο, ποτέ δεν έχουν εισέλθει συνειδητά και θετικά στις ουράνιες περιοχές· βαδίζουν διότι άλλοι βαδίζουν, τρώνε διότι άλλοι τρώνε, λένε αυτό που οι άλλοι λένε και έτσι προχωρούν από την κούνια μέχρι τον τάφο με ένα επίδεσμο στα μάτια.

Δυστυχώς ο χρόνος περνά με ταχύτητα που τρομάζει, τελειώνει ο κύκλος των ανθρώπινων υπάρξεων και τελικά, πεπεισμένοι οι πιστοί ότι προχωρούν από τον ευθύ δρόμο, εισέρχονται στην φοβερή κατοικία του Πλούτωνα, όπου ακούγεται μόνον το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Η κάθοδος των ανθρώπινων συγκομιδών στο εσωτερικό του πλανητικού οργανισμού, πραγματοποιείται κατεβαίνοντας από τις ζωικές και φυτικές κλίμακες, για να επιστρέφουν τελειωτικά στην ορυκτή κατάσταση, στο ίδιο το κέντρο του πλανήτη Γη.

Θέλω να ξέρετε, και να καταλάβετε, ότι είναι στο ίδιο το κέντρο αυτού του πλανήτη, όπου εκατομμύρια ανθρωποειδών περνούν από αυτόν τον δεύτερο θάνατο για τον όποιον μίλησε η Αποκάλυψις του Ιωάννου.

Είναι εμφανές ότι η καταστροφή του εαυτού μου, η εξάλειψη του Εγώ, η διάλυση του εαυτού μου στις βυθισμένες περιοχές της Κόλασης, είναι απολύτως απαραίτητη για την καταστροφή του κακού μέσα στον κάθε έναν από εμάς .

Εμφανώς μόνον μέσω του θανάτου του Εγώ γίνεται δυνατή η απελευθέρωση της Ουσίας τότε αυτή ξανα-εμφανίζεται, βγαίνει στην πλανητική επιφάνεια, στο φως του ήλιου, για να ξαναρχίσει μια νέα εξελικτική διαδικασία, μέσα στην οδυνηρή ρόδα του Σαμσάρα.

Η νέα άνοδος διαπιστώνεται πάντα διαπερνώντας το ορυκτό, φυτικό και ζωικό στάδιο μέχρι να ξανακατακτήσει την κατάσταση του ανθρωποειδούς που έχασε πριν.

Είναι σαφές πως με την νέα είσοδο σε αυτήν την κατάσταση, μας προσδιορίζουν εκ νέου πάλι 108 υπάρξεις που, εάν δεν τις επωφεληθούμε σωστά, θα μας οδηγήσουν από τον καθοδικό δρόμο της επιστροφής στην Κόλαση. Εν πάση περιπτώσει αγαπητοί αδελφοί, ευγενείς κυρίες που με ακούτε είναι καλό να ξέρετε ότι σε κάθε Ουσία, σε κάθε Ψυχή, δίνονται πάντα 3.000 από αυτούς τους κύκλους της κοσμικής εκδήλωσης.

Όποιοι αποτυγχάνουν τελειωτικά, όποιοι δεν ξέρουν να επωφεληθούν τις αναρίθμητες ευκαιρίες που μας προσφέρουν, μας παραχωρούν αυτές οι 3.000 περίοδοι, θα παραμείνουν για πάντα αποκλεισμένοι όσον αφορά την μαεστρία. Σε αυτήν την τελευταία περίπτωση εκείνος ο αθάνατος Σπινθήρας που όλοι μας φέρουμε μέσα, η υπέροχη μονάδα επανασυλλέγει την Ουσία της, δηλαδή, τις ψυχικές αρχές τις αφομοιώνει μέσα του και μετά βυθίζεται στο παγκόσμιο πνεύμα της ζωής για πάντα.

Έτσι λοιπόν, οι μονάδες χωρίς μαεστρία, εκείνες που δεν το κατόρθωσαν ή δεν το θέλησαν τελειωτικά, απεκλείσθησαν από όλη την ιεραρχική κλίμακα.

Διευκρινίζω: δεν θέλουν όλοι οι αθάνατοι Σπινθήρες, δεν θέλουν όλες οι υψηλόφρονες μονάδες την μαεστρία.

Όταν κάποια Μονάδα, όταν κάποιος θεϊκός Σπινθήρας θέλει πραγματικά να φθάσει την υψηλόφρονα κατάσταση της «Μονάδας Δάσκαλος», είναι αναμφίβολο ότι εργάζεται τότε την Ουσία του, την ψυχή του, αφυπνίζοντας σε αυτήν την Ψυχή απεριόριστες επιθυμίες υπερβατικής πνευματικότητας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε από όλα όσα μόλις εκθέσατε φαίνεται, εάν δεν απατώμαι, πως αυτό είναι ακριβώς που ήθελε να πει ο Κύριος Κρίσνα όταν μίλησε για την μετεμψύχωση των ψυχών, επίσης και ο Δάσκαλος Πυθαγόρας όταν αναφέρθηκε στην Μετεμψύχωση. Είναι έτσι αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ακούω τα λόγια του κυρίου που έκανε την ερώτηση και φυσικά βιάζομαι να την απαντήσω. Φίλοι, κυρίες, βεβαίως αυτό που βεβαιώνω απόψε, έχει αποδείξεις στις Ινδίες και στην Ελλάδα. Στην πρώτη με την υπέροχη διδασκαλία εκθεμένη από εκείνον τον αρχαίο ινδουιστή Αβατάρα ονομαζόμενο Κρίσνα και στην δεύτερη με την διδασκαλία του Πυθαγόρα.

Εμφανώς η μετεμψύχωση εκείνου του μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου και η διδασκαλία της μετεμψύχωσης των ψυχών, διδαγμένη από τον Ινδό αβατάρα, είναι όμοιες στο σχήμα και στο βάθος· δυστυχώς οι άνθρωποι διαστρέφουν την διδασκαλία και τελικά την απορρίπτουν κατά τρόπον αυθαίρετο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Φημισμένε Δάσκαλε, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι η αίτια για την οποία διακεκριμένες μορφές αναγνωρισμένες σαν Δάσκαλοι, τέτοιοι όπως ή κυρία Έλενα Πέτροβα Μπλαβάτσκι και Τσάρλς Λέντμπέτερ, ομοίως και η Ανί Μπεζάντ, ιδρυτές της Θεοσοφικής εταιρίας και πρόσωπα με ικανότητες διόρασης, διακοής και άλλες εξουσίες, δεν πρόσεξαν ποτέ τα γεγονότα που τόσο ο Μέγας Καβίρ Ιησούς όπως ο Κρίσνα, ο Πυθαγόρας και δέσεις Δάσκαλε Σαμαέλ έχετε διδάξει· αλλά αντίθετα ο κάθε ένας έχουν διακηρύξει πραγματείες με μεγάλη αναγνώριση στον κόσμο των ψευδο-εσωτεριστικών σχολών, πως ο άνθρωπος προχωρεί αδυσώπητα από την ανοδική γραμμή της εξέλιξης μέχρι που κάποια ήμερα, με το πέρασμα των καιρών, φθάνει στην τελειότητα και γίνεται ένα με τον Πατέρα. Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε αυτό το άτοπο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ακούω έναν κύριο που κάνει μία πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση και είναι σίγουρο πως βιάζομαι να του απαντήσω με τον καλύτερο τρόπο.

Βεβαίως οι νόμοι της ανοδικής εξέλιξης και της καθοδικής εξέλιξης εργάζονται κατά τρόπον αρμονικό και συντονισμένο σε όλη την φύση.

Είναι αναμφίβολο πως κάθε ανηφοριά την διαδέχεται μία κατηφοριά, κάθε άνοδο μία κάθοδος· θα ήταν λοιπόν παράλογο να υποθέσουμε πως η ανοδική εξέλιξη θα ήταν κάτι το διαφορετικό.

Εάν ανεβαίνουμε ένα βουνό, αναμφίβολα θα φθάσουμε στην κορυφή, κατόπιν θα πρέπει να κατέβουμε. Έτσι είναι ο νόμος της ανοδικής εξέλιξης και της καθοδικής εξέλιξης, αγαπημένοι μου αδελφοί

Αυτοί οι δύο μεγάλοι νόμοι συνιστούν τον μηχανικό άξονα όλης της φύσης Εάν οποιοσδήποτε από αυτούς τους δύο νόμους έπαυε να λειτουργεί ακόμα και μία στιγμή θα παρέλυαν εκ των πραγμάτων όλοι οι φυσικοί μηχανισμοί. Υπάρχει ανοδική εξέλιξη στον σπόρο που βλαστάνει, μεγαλώνει και αναπτύσσεται, υπάρχει καθοδική εξέλιξη στο φυτό που μαραίνεται και πεθαίνει.

Οι διαδικασίες της ανοδικής και καθοδικής εξέλιξης βρίσκονται εντελώς τακτοποιημένες μέσα σε αυτήν την μεγάλη δημιουργία.

Δυστυχώς, εκείνοι που έχουν μποτιλιαριστεί στο δόγμα της ανοδικής εξέλιξης, δεν είναι πλέον ικανοί να κατανοήσουν τις απεριόριστες καταστροφικές και παρακμασμένες διαδικασίες όλου αυτού που είναι, όλου αυτού που ήταν και όλου αυτού που θα είναι.

Ούτε ή ανοδική εξέλιξη, ούτε ή καθοδική εξέλιξη, θα μπορέσουν ποτέ να μας φέρουν στην εσωτερική αυτοπραγμάτωση του Είναι.

Εάν εμείς αληθινά θέλουμε να ελευθερωθούμε, Εάν κατά τρόπον σοβαρό ποθούμε την πραγματική ευτυχία, χρειαζόμαστε κατά τρόπον επείγοντα και μη αναβλητέο να μπούμε στο μονοπάτι της επανάστασης της συνείδησης.

Δεν είναι περιττό να δώσουμε έμφαση στην μεταφυσική και υπερβατική ιδέα ότι δεν είναι δυνατόν να φθάσουμε στην μεγάλη πραγματικότητα όσο γυρίζουμε ασταμάτητα με τον τροχό του Σαμσάρα.

Σε τι χρησιμεύει κύριοι και κυρίες, να επιστρέφουμε ασταμάτητα σε αυτήν την κοιλάδα των δακρύων, να εξελισσόμαστε σταθερά ανοδικά και καθοδικά και να βυθιζόμαστε την μία ή την άλλη φορά στους κόσμους της κόλασης;

Είναι, καθήκον μας να αφυπνίσουμε συνείδηση για να δούμε τον δρόμο που πρέπει να μας οδηγήσει με απόλυτη ακρίβεια στην τελική απελευθέρωση.

Ασυζητητί πολλές διάσημες ευφυΐες της απόκρυφης γνώσης, μετέδωσαν στην ανθρωπότητα στα τέλη του περασμένου αιώνα και στις αρχές του παρόντος, μία απλή στοιχειώδη διδασκαλία.

Είναι σαφές πως τέτοια πρόσωπα, είχαν σκοπό μόνον να διδάξουν δημοσίως τα πρώτα γράμματα της μυστικής διδασκαλίας. Τότε δεν σταμάτησαν αρκετά στην ανάλυση των νόμων της ανοδικής και καθοδικής εξέλιξης.

Ήδη το 1912 ο R. Steiner βεβαίωσε πως αυτοί οι μυημένοι εκείνης της εποχής, είχαν παραδώσει μία μόνον διδασκαλία ανούσια, στοιχειώδη, όμως αργότερα θα δινόταν στην ανθρωπότητα μία ανώτερη εσωτεριστική διδασκαλία της τάξης του υπερβατικού.

Τώρα εμείς, παραδίδουμε αυτόν τον τύπο εσωτεριστικής ανώτερης διδασκαλίας.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να μη καταδικάζουμε ή να κρίνουμε εκείνους που στο παρελθόν, εργάσθηκαν κατά κάποιον τρόπο για την ανθρωπότητα. Αυτοί έκαναν αυτό που μπορούσαν, τώρα οφείλουμε εμείς να διευκρινίσουμε και να ξεκαθαρίσουμε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, λέγατε πως μερικές Μονάδες έχουν ενδιαφέρον για αυτοπραγμάτωση και άλλες όχι, αν και όλες πηγάζουν από το απόλυτο. Εγώ έκρινα πως όλες είχαν την υποχρέωση να ψάχνουν την αυτοπραγμάτωση τους. Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε ακόμα περισσότερο πάνω σε αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ακούω την ομιλία ενός νέου και θα απαντήσω με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση. Πριν από όλα φίλοι, θέλω να καταλάβετε πως το θεϊκό, ο Θεός, το Παγκόσμιο πνεύμα της ζωής, δεν είναι δικτατορικό.

Εάν αυτό που είναι το πραγματικό, εάν αυτό που είναι η αλήθεια, εάν αυτό που δεν είναι του χρόνου, ήταν δικτατορικού τύπου, τι τύχη θα μπορούσαμε να περιμένουμε;

Φίλοι, ο Θεός σέβεται στον εαυτό του την ίδια την δική του ελευθερία· με αυτό θέλω να σας πω πως μέσα στον κόλπο του Θεϊκού δεν υπάρχουν δικτατορίες. Κάθε παρθενικός σπινθήρας κάθε Μονάδα, Έχει πλήρη ελευθερία για να δεχθεί ή να απόρριψη την μαεστρία. Έγινε κατανοητόν;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Με αυτό που μας εξηγήσατε Δάσκαλε, θα μπορούσαμε να πούμε πως η Μονάδα είναι υπεύθυνη για το ότι η Ουσία πηγαίνει στην Κόλαση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βλέπω στο ακροατήριο μία κυρία η όποια με πολύ ειλικρίνεια μου έκανε μία ερώτηση και εμφανώς χαίρομαι να της απαντήσω: Κύριοι και κυρίες, όταν μία θεϊκή Μονάδα θέλει την μαεστρία, είναι εμφανές ότι το πετυχαίνει δουλεύοντας ασταμάτητα την Ουσία από μέσα, από το πιο βαθύ.

Είναι αποτέλεσμα χειροπιαστό και έκδηλο πως εάν ή Μονάδα δεν ενδιαφέρεται για την μαεστρία, ποτέ δεν θα αφύπνιση στην ενσωματωμένη Ουσία καμία εσωτερική κλήση. Εμφανώς, σε αυτήν την περίπτωση, η Ουσία στερημένη από κάθε πόθο, μποτιλιαρισμένη στο Εγώ, βουλιαγμένη ανάμεσα στο «εμένα τον ίδιο», θα επιστρέψει στους κόσμους των κολάσεων. Έτσι λοιπόν, απαντώ κατά τρόπο εμφατικό λέγοντας: Η Μονάδα, ναι, είναι η ένοχη της αποτυχίας κάθε Ουσίας.

Εάν η Μονάδα εργάζεται πραγματικά βαθιά στην Ουσία, είναι αναντίρρητο πως αυτή η τελευταία ποτέ δεν θα κατέβη στα Τάρταρα αποτυχημένη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, τρομάζω να σκέπτομαι πως θα είχα την ουσία μου να περνάει από βάσανα κατά την διάρκεια 108 ζωών, πολλαπλασιαζόμενες με το 3.000, δηλαδή 324.000 ανθρώπινες υπάρξεις για να φθάσει στο τέλος να ζει στο απόλυτο κατά τον τρόπο μιας Μονάδος αποτυχημένης δηλαδή, χωρίς αυτοπραγμάτωση. Σε αυτές τις συνθήκες, αξίζει τον κόπο να κάνη κανείς όλες τις προσπάθειες και δυνατές θυσίες για να αυτοπραγματωθεί, όσα βάσανα και αν εμπλέκει αυτό, αφού δεν είναι απολύτως τίποτα σε σύγκριση με αυτά, που θα μου επιβάλει η φύση εάν διαλέξω τον δρόμο της αποτυχίας, δεν το νομίζετε πως είναι έτσι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, μεγάλε φίλε, ας μου επιτραπεί να σας πω κατά τρόπο εμφατικό πως κάθε θεϊκός σπινθήρας, πώς κάθε Μονάδα, μπορεί να διάλεξη τον δρόμο.

Είναι αναμφίβολο πως στο απεριόριστο διάστημα υπάρχουν τρισεκατομμύρια από Μονάδες απολύτως αθώες, πιο πέρα από το καλό και το κακό.

Πολλές από αυτές προσπάθησαν να πετύχουν την διδασκαλία αλλά δυστυχώς απέτυχαν. Εκατομμύρια άλλες ποτέ δεν θέλησαν την μαεστρία. Τώρα βυθισμένες μέσα στον κόλπο του παγκόσμιου πνεύματος της ζωής απολαμβάνουν την αυθεντική θεία ευτυχία, διότι είναι σπινθηρισμοί της θεϊκότητος· δυστυχώς όμως δεν κατέχουν την μαεστρία.

Ο Κύριος που κάνει την ερώτηση είναι σαφές πως έχει τεράστιες ανησυχίες, αυτό οφείλεται στο ότι η εσωτερική του Μονάδα τον εμψυχώνει και τον δουλεύει ασταμάτητα. Το καθήκον του λοιπόν είναι να βαδίζει σταθερά από το μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού μέχρις ότου πετύχει την εσωτερική αυτοπραγμάτωση του Είναι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, οφείλεται σε αυτό το ότι πολλά πρόσωπα στα όποια μιλάμε για τις γνωστικές διδασκαλίες, παρόλο του ότι συλλαμβάνουν πλήρως αυτό το όποιο τους εξηγούμε, δεν αποφασίζουν, να ακολουθήσουν τον δρόμο της επανάστασης της συνείδησης; Σημαίνει πως ή Μονάδα τους δεν τους δουλεύει ώστε να ακολουθήσουν τον δρόμο της αυτοπραγμάτωσης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: θα απαντήσω, στον νεαρό που κάνει την ερώτηση: Χρειαζόμαστε βαθύ συλλογισμό για να σκοπεύσουμε αυτό το ζήτημα από διάφορες γωνίες, συμβαίνει ότι πολλές Μονάδες τις ευχαριστεί να βαδίζουν αργά με τον κίνδυνο να αποτύχουν οι Ουσίες τους σε κάθε κύκλο των ανθρώπινων υπάρξεων άλλες προτιμούν να δουλεύουν τις Ουσίες τους κατά τρόπο διακεκομμένο, κάποτε κάποτε και τελικά, έχουμε Μονάδες που οριστικά δεν δουλεύουν την Ουσία τους ποτέ.

Έτσι λοιπόν, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν δέχονται πραγματικά την διδασκαλία όλα τα πρόσωπα που την ακούνε.

Δίχως άλλο είναι επιθυμητό να ξέρετε πως κάποιος, ο οποίος παραδείγματος χάριν, στην παρούσα ύπαρξη δεν δεχόταν το ευαγγέλιο της νέας εποχής του Υδροχόου, θα μπορούσε να το δεχθεί στις επόμενες ζωές, πάντα και εφόσον δεν έχει φθάσει ακόμα στις 108.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, αυτές οι Μονάδες που ποτέ δεν ενδιαφέρονται να εργασθούν πάνω στην Ουσία τους, ανήκουν μόνον στον πλανήτη γη ή επίσης υπάρχουν σε άλλους πλανήτες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νεαρέ φίλε, θυμηθείτε τον νόμο των φιλοσοφικών αναλογιών, τον νόμο των ανταποκρίσεων και της αριθμολογίας: Έτσι όπως είναι επάνω, είναι και κάτω.

Η γη δεν είναι ο μοναδικός κατοικημένος πλανήτης του έναστρου διαστήματος. Η πολλαπλότητα των κατοικημένων κόσμων είναι μία τρομερή πραγματικότητα. Αυτό μας καλεί να καταλάβουμε πως οι Μονάδες άλλων πλανητών απολαμβάνουν επίσης πλήρη ελευθερία για να δεχθούν ή να απορρίψουν την μαεστρία.

Η Προσωπικότητα και η Ουσία είναι διαφορετικές. Με αυτό θέλω να πω κατά τρόπο εμφατικό το ακόλουθο: Δεν έχουν πέσει όλες οι ανθρώπινες προσωπικότητες που υπάρχουν στους άλλους κατοικημένους κόσμους του απέραντου διαστήματος τόσο χαμηλά όπως εμείς οι κάτοικοι της Γης.

Φίλοι: στις διάφορες σφαίρες του άπειρου, υπάρχουν υπέροχες πλανητικές ανθρωπότητες οι όποιες βαδίζουν σύμφωνα με τους μεγάλους κοσμικούς νόμους, όμως, επαναλαμβάνω πώς δεν θέλουν όλες οι μονάδες την μαεστρία.

Κολάσεις υπάρχουν σε όλους τους κόσμους, σε όλους τους γαλαξίες, άλλα όχι πως όλες οι πλανητικές κολάσεις κατοικούνται.

Ο Ήλιος παραδείγματος χάριν, είναι ένα άστρο υπέροχο που με το φως του φωτίζει όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος του Όρς. Έχει ενδιαφέρον να ξέρουμε πως οι κόσμοι της Κόλασης του άστρου Βασιλιά είναι εντελώς καθαροί. Εμφανώς σε αυτόν τον λαμπρό ήλιο δεν είναι δυνατόν να συναντήσετε κοσμικές αποτυχίες, κανείς από τους κατοίκους του δεν βαδίζει προς την βυθισμένη καθοδική εξέλιξη, τα πλάσματα που ζουν στο άστρο Βασιλιά είναι εντελώς θεϊκά, ηλιακά πνεύματα.

Είναι κατάλληλο να μην ξεχνάμε πως οποιαδήποτε κοσμική μονάδα η οποία αναβλύζει στην ζωή, έχει αναπόφευκτα ένα βυθισμένο ορυκτό βασίλειο μέσα στις φυσικές παραδιαστάσεις.

Υπάρχουν κόσμοι των οποίων το βυθισμένο ορυκτό βασίλειο είναι πυκνά κατοικημένο, μεταξύ αυτών ο πλανήτης μας γη· αυτό δείχνει, σημειώνει την αποτυχία πολλών Μονάδων.

Χρειαζόμαστε, δίχως άλλο, να εμβαθύνουμε ακόμα λίγο σε αυτό το θέμα και να εννοήσουμε με πλήρη διαύγεια, πως ή κάθοδος οποιασδήποτε ουσίας στην φοβερή κατοικία του Πλούτωνα, δεν σημαίνει πάντα την τελειωτική αποτυχία.

Είναι οφθαλμοφανές πως η τελειωτική αποτυχία είναι μόνον για τις ουσίες, για τις μονάδες που δεν πέτυχαν την εσωτερική αυτοπραγμάτωση σε 3.000 κύκλους ή περιόδους υπάρξεων. Καλύτερα θα λέγαμε σε 3.000 στροφές του τροχού του Σαμσάρα, διότι φθάνοντας στην τελευταία από αυτές, καθώς έχω πει τόσες φορές, οι πόρτες κλείνουν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5.

ΠΡΩΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ή ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Φίλοι μου, εκ νέου συγκεντρωμένοι σήμερα εδώ, θα μελετήσουμε τον πρώτο Δαντικό κύκλο των κόσμων των κολάσεων.

Είναι αναμφίβολο πως αυτή η πρώτη βυθισμένη περιοχή αντιστοιχεί στο Λίμπους, στον Όρχο των κλασικών τον αναφερόμενο από τον Βιργίλιο, τον ποιητή της Μάντουας.

Μας έχει ειπωθεί με απόλυτη σαφήνεια, πως αυτή η ορυκτή ζώνη αντιπροσωπεύεται ζωηρότατα από όλα τα σπήλαια του κόσμου, πού ενωμένα αστρικά συμπληρώνουν την πρώτη βυθισμένη περιοχή.

Λέει ο Δάντης, ο παλιός Φλωρεντινός, πως σε αυτήν την περιοχή συνάντησε όλους εκείνους τους αθώους που πέθαναν χωρίς να έχουν λάβει τα νερά του Βαπτίσματος. Πρέπει να εννοούμε όλα αυτά με τρόπον αυστηρά συμβολικό.

Εάν εμείς μελετήσουμε προσεκτικά το Ραμαγιάνα, το ιερό βιβλίο των Ινδουιστών, με μυστικιστική έκπληξη μπορούμε να αποδείξουμε το ισχυρό και τελειωτικό γεγονός πως το μυστήριο του Βαπτίσματος, είναι πολύ πιο παλιό από την χριστιανική εποχή.

Στο Ραμαγιάνα, μπορούμε να διαπιστώσουμε το ασύνηθες γεγονός του Ράμα, ο όποιος βεβαίως βαπτίστηκε από τον γκουρού του.

Ασυζητητί, τους αρχαίους καιρούς κανείς δεν ελάμβανε το νερό του βαπτίσματος πριν καθοδηγηθεί πλήρως προηγουμένως πάνω στα μυστήρια του Σεξ.

Είναι λοιπόν το μυστήριο του Βαπτίσματος ένα σύμφωνο σεξουαλικής μαγείας.

Καταλήγει εξαιρετικό ότι εισερχόμενος σε οποιαδήποτε σχολή μυστηρίων, το πρώτο που ελάμβανε κανείς, ήταν το μυστήριο του βαπτίσματος.

Είναι απαραίτητο, είναι επείγον, να μεταβάλουμε τα αγνά νερά της ζωής στο κρασί του φωτός του αλχημιστή. Μόνον έτσι είναι δυνατόν να πετύχουμε την εσωτερική αυτοπραγμάτωση του Είναι.

Στον Όρχο των κλασικών, στο Λίμπο, συναντάμε πολλούς φημισμένους άνδρες που πέθαναν χωρίς να έχουν λάβει τα νερά του Βαπτίσματος.

Ειλικρινείς λανθασμένοι γεμάτοι από υπέροχες προθέσεις άλλα λανθασμένοι. Άνθρωποι που πίστευαν δυνατή την απελευθέρωση, χωρίς την χρήση της σεξουαλικής μαγείας.

Έτσι λοιπόν, στην πρώτη υποσεληνιακή περιοχή, κάτω από την επιδερμίδα αυτού του πλανήτη στον όποιο ζούμε, κατοικούν κρύοι και ταφικοί οι μακαρίτες.

Αισθάνεται κανείς πραγματική θλίψη, υπέρτατο πόνο, βλέποντας τόσα εκατομμύρια αποσαρκωθέντες να περιπλανώνται με την συνείδηση κοιμισμένη στην περιοχή των νεκρών.

Δέστε τους εκεί, σαν κρύες σκιές, με την συνείδηση βαρύτατα κοιμισμένη, σαν φαντάσματα της νύκτας!

Οι σκιές των νεκρών πηγαινοέρχονται προς όλες τις κατευθύνσεις στον πρώτο Δαντικό κύκλο, απασχολούνται στις ίδιες δραστηριότητες της ζωής που πέρασε, ονειρεύονται με τις αναμνήσεις του χτες, ζουν ολοκληρωτικά στο παρελθόν.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μας έχετε εξηγήσει Δάσκαλε, πως στην πρώτη υπόγεια υποσεληνιακή περιοχή, ονομαζόμενη Λίμπο, κατοικούν οι ψυχές αυτών που δεν είχαν βαπτιστεί, όντας κατανοητό σαν βάπτισμα μία συμφωνία σεξουαλικής μαγείας, πράγμα το όποιο με ωθεί να κάνω την έξης ερώτηση: μήπως όλες οι υπάρξεις που δεν έχουν ασκήσει την σεξουαλική μαγεία, εισχωρούν στην αναφερθείσα περιοχή αυτομάτως αφού αποσαρκωθούν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε φίλε, η ερώτηση σας είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και βιάζομαι να σας απαντήσω.

Θέλω να καταλάβετε πως η πρώτη βυθισμένη περιοχή, είναι σαν τον προθάλαμο της Κόλασης· εμφανώς εκεί ζουν οι σκιές των αγαπημένων μας προσώπων, εκατομμύρια από ανθρώπινες υπάρξεις που ποτέ δεν μετέβαλαν τα σπερματικά νερά εις το κρασί φωτός της αλχημείας.

Είναι λιγοστές εκείνες οι ουσίες, εκείνες οι ψυχές, που μετά τον θάνατο, πετυχαίνουν πραγματικά κάποιες διακοπές στους ανώτερους κόσμους.

Είναι αναμφίβολο πως το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπινων υπάρξεων, επιστρέφουν αμέσως σε έναν νέο ανθρώπινο οργανισμό, περνώντας λίγο καιρό στο Λίμπο πριν ενσωματωθούν ξανά.

Δίχως άλλο, λόγω της κρίσιμης κατάστασης στην οποία ζούμε τελευταία, αναρίθμητοι μακαρίτες καταδύονται τελειωτικά στους κόσμους των κολάσεων, περνώντας από τις σκοτεινές σφαίρες της Σελήνης Ερμή, Αφροδίτης, Ήλιου, Άρη, Δία, Κρόνου, Ουρανού και Ποσειδώνα.

Η τελευταία από αυτές τις περιοχές είναι οριστική· εκεί οι χαμένοι περνούν από την τελική αποσύνθεση, τον Δεύτερο Θάνατο, τον τόσο απαραίτητο. Χάρις σε αυτή την τρομερή εξάλειψη, η Ουσία, η Ψυχή, πετυχαίνει να ελευθερωθεί από τις περιοχές των Ταρτάρων για να ανέλθει στην πλανητική επιφάνεια και να ξαναρχίσει μία νέα εξέλιξη, η οποία θα πρέπει να ξαναρχίσει αναπόφευκτα από το ορυκτό βασίλειο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: πως πρέπει να εννοηθεί αξιοσέβαστε δάσκαλε, αυτό το όποιο λέγεται στην γλώσσα της Ρωμαϊκής εκκλησίας πως στο Λίμπο μπαίνουν τα αθώα μωρά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε φίλε, αυτό για τα αθώα μωρά πρέπει να το εννοούμε κατά τρόπον συμβολικό και αλληγορικό.

Η λέξη αθώα μεταφράζεται σαν ριζική άγνοια, όχι κατά την πρότυπη αρχική μορφή της.

Βεβαίως, εκείνος που αγνοεί τα μυστήρια του σεξ, είναι αμαθής, μολονότι κορδώνεται ότι είναι σοφός και κατέχει μία ευρεία μάθηση.

Θυμηθείτε πως υπάρχουν πολλοί αγνοούντες μορφωμένοι οι όποιοι όχι μόνον αγνοούν, άλλα επιπλέον αγνοούν ότι αγνοούν, κατανοητόν;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θέλετε να πείτε ότι ο άνθρωπος που δεν έχει κατασκευάσει τα ηλιακά του σώματα, δεν έχει βαπτισθεί;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε νεαρέ, με χαροποιεί η ερώτηση σου, η οποία μας δίνει βάση για μία ωραία εξήγηση. Οι άγιες γραφές μιλούν καθαρά για το ένδυμα των γάμων της Ψυχής, για το ΗΛΙΑΚΟ ΣΩΜΑ, το χρυσό κορμί του ηλιακού ανθρώπου, ζωντανή αντιπροσώπευση των υπερευαίσθητων σωμάτων που κάθε ανθρώπινο πλάσμα πρέπει να δημιουργήσει.

Στα περασμένα μας βιβλία, ήδη μιλάμε ξεκάθαρα πάνω στην εργασία την σχετική με την δημιουργία των υπαρξιακών σωμάτων του Είναι, και για αυτό πιστεύω πως οι γνωστικοί μαθητές μας θα μπορέσουν τώρα να μας εννοήσουν.

Είναι αναμφίβολο πως το διανοητικό ζώο, το λανθασμένα ονομαζόμενο άνθρωπος, δεν κατέχει τέτοια οχήματα και, για αυτό, πρέπει να τα δημιουργήσει δουλεύοντας στο Αναμμένο Καμίνι του Ηφαίστου (το σεξ).

Μου έρχεται στην μνήμη αυτές τις στιγμές η περίπτωση ενός αποθανόντος φίλου μου, πάνε ήδη αρκετά χρόνια. Εκείνος ήταν πεπεισμένος γνωστικός, δίχως άλλο δεν έφθασε στο να κατασκευάσει τα υπαρξιακά σώματα του Είναι· αυτό μπόρεσα να το διαπιστώσω στην περιοχή των νεκρών, το Λίμπο.

Τον συνάντησα έξω από το φυσικό σώμα, είχε μία γιγάντια θέα και το φαντασματικό του πρόσωπο ήταν βεβαίως του Πάνθεου ή νεκροταφείου.

Περπάτησα μαζί του σε διάφορα μέρη, σε διάφορους δρόμους μιας πόλης. Αναντίρρητα, κάτω από την τρισδιάστατη περιοχή του Ευκλείδη, στο Λίμπο.

-Είσθε νεκρός, του είπα.

-Πώς; Αδύνατον! Εγώ είμαι ζωντανός.

Αυτή ήταν η απάντηση του.

Περνώντας κοντά από ένα βασιλικό μέγαρο, τον έκανα να μπει με τον σκοπό ώστε να κοιταχτεί σε έναν καθρέπτη. Αυτός υπάκουσε στην υπόδειξή μου οπότε τον είδα πολύ έκπληκτο.

-Προσπάθησε να αιωρηθείς, συνέχισα λέγοντας του: δώστε ένα πήδημα για να πεισθείτε πως ήδη είσθε νεκρός.

Εκείνο το φάντασμα, υπακούοντας θέλησε να πετάξει, άλλα τον είδα να κατακρημνίζεται με το κεφάλι αντί να ανεβεί όπως τα πουλιά. Σε αυτές τις στιγμές έλαβε διάφορες ζωώδεις όψεις.

-Τώρα έχετε το σχήμα του άλογου, του σκύλου, της γάτας, του τίγρη…

Έτσι του έλεγα καθώς διάφορες ζωώδεις όψεις του αναπηδούσαν.

Βεβαίως εκείνο το φάντασμα σχηματίζονταν από ένα σύνολο Εγώ, καυγατζίδικων και κραυγαζόντων, που εισχωρούσαν και διαπερνούσαν το ένα το άλλο αμοιβαία χωρίς να συγχέονται. Ανώφελες ήταν οι προσπάθειες μου· εκείνος ο αποσαρκωμένος δεν μπόρεσε να με καταλάβει, ήταν ένας κάτοικος της περιοχής των νεκρών, ένα σύνολο από Εγώ τα οποία προσωποποιούσαν ψυχολογικά ελαττώματα.

Αν και εκείνος ο φίλος είχε γνωρίσει την Γνώση, δεν επέτυχε να κατασκευάσει το αστρικό του σώμα. Τώρα είχα μπρος στα μάτια μου μόνο ένα σύνολο από φαντάσματα, δίνοντας την εντύπωση μιας προσωπικότητας εμφανισιακής. Είναι φανερό ότι αυτό το άτομο δεν είχε λάβει το μυστήριο του Βαπτίσματος. Με άλλα λόγια θα πούμε, πως δεν είχε μεταβάλει τα αγνά νερά της ζωής στο κρασί φωτός των αλχημιστών.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θέλετε να πείτε λοιπόν πως αυτοί που κατοικούν στην περιοχή των νεκρών, δηλαδή στο Λίμπο, θα έχουν πάντα την ευκαιρία να επιστρέφουν σε μία νέα μήτρα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε φίλε, μην ξεχνάτε πως ο θεός Ερμής, με το κηρύκειό του ανασύρει πάντα τις βυθισμένες στον Όρχο ψυχές, με το σκοπό να τις ξανα-ενσωματώσει σε έναν νέο οργανισμό. Μόνο έτσι είναι δυνατόν πως μία οποιαδήποτε ημέρα, θα μπορέσουμε να βαπτισθούμε αληθινά. Έγινε κατανοητόν;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε, εγώ εννοώ πως στο Λίμπο εισέρχονται η Ουσία και τα Εγώ του νεκρού, και πως δεν είναι μία περιοχή μαρτυρίων· σκέπτομαι σωστά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, αφού μιλάτε για Ουσία και για Εγώ, είναι καλό να θέσουμε τα χαρτιά πάνω στο τραπέζι μια και καλή, για να διασαφηνίσουμε συλλήψεις και να ορίσουμε διδασκαλικές θέσεις.

Πολλοί πιστεύουν πως το Εγώ, το «ο εαυτός μου», το «ο εαυτός σου», είναι κάτι υπερβολικά προσωπικό· έτσι το υποθέτουν λανθασμένα πολλοί σχολιαστές της σύγχρονης ψυχολογίας.

Εμείς οι γνωστικοί πηγαίνουμε πιο μακριά, μας αρέσει να εξερευνούμε, να εμβαθύνουμε σε όλα αυτά τα μυστήρια να αναζητούμε, να εξετάζουμε κτλ.

Το Εγώ δεν κατέχει καμία ατομικότητα, είναι ένα σύνολο από διάφορα ψυχολογικά ακόλουθα που προσωποποιούν τα ψυχολογικά μας ελαττώματα, μία χούφτα από λάθη, πάθη, μίση, φόβους, εκδικήσεις, ζήλειες, οργή, λαγνεία, μνησικακίες, προσηλώσεις, απιστίες κτλ.

Αυτά τα διάφορα ακόλουθα έχουν διαφορετικές ζωώδεις μορφές στις υπερευαίσθητες περιοχές της φύσης.

Πεθαίνοντας όλο αυτό το σύνολο των φιλόνικων και φωνακλάδικων Εγώ, όλη αυτή η μεταβαλλόμενη κλίμακα των ψυχικών ακολούθων, συνεχίζει πιο πέρα από τον τάφο.

Μέσα σε τέτοιες αρνητικές αξίες, βρίσκεται μποτιλιαρισμένη η ψυχική μας ουσία, το ψυχικό υλικό.

Είναι λοιπόν φανερό, πως τέτοια ψυχική ύλη καταχωμένη μέσα στο Εγώ, βυθίζεται στον Όρχο, στο Λίμπο, για να επιστρέψει λίγο αργότερα σε αυτόν τον φυσικό κόσμο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, για ένα πρόσωπο κοιμισμένο κοινό και συνηθισμένο, θα ήταν το Λίμπο μία συνέχεια της ζωής του;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο νεαρός φίλος που κάνει αυτή την ερώτηση, θεωρώ πως είναι λιγάκι συγχυσμένος, είναι αναγκαίο καλύτερα να ρωτάμε, για να διευκρινίζουμε.

Δεν υπάρχει κανένα αύριο για την προσωπικότητα του νεκρού· κάθε προσωπικότητα είναι κόρη του χρόνου της, γεννιέται στον καιρό της, πεθαίνει στον καιρό της.

Εκείνο που συνεχίζει πιο πέρα από τον τάφο είναι το Εγώ, σύνολο από διάφορα ψυχολογικά ακόλουθα, ζωώδη και κτηνώδη.

Όταν έβλεπα τον φίλο της διήγησης μου, με πόνο μπόρεσα να καταλάβω πως η προσωπικότητά του είχε εκμηδενισθεί.

Όλα όσα είχα τώρα μπροστά στα μάτια μου ήταν ένα σύνολο από ζωώδεις χονδροειδείς μορφές, αλληλοεισχωρούμενες μεταξύ τους, για να δώσουν μία ψεύτικη εμφάνιση ταφικής προσωπικότητας, κρύας και φαντασματικής.

Τι είχε γίνει με τον φίλο μου; που βρισκότανε; καθώς δεν είχε κατασκευάσει το αστρικό σώμα, είναι φανερό πως είχε πάψει να υπάρχει. Εάν ο φίλος μου είχε κατασκευάσει ένα αστρικό σώμα μέσω της σεξουαλικής μετατροπής, εάν πραγματικά είχε ασκήσει την σεξουαλική μαγεία, είναι φανερό πως εάν είχε κατασκευάσει το αστρικό όχημα, τότε θα συνέχιζε με την αστρική του προσωπικότητα στις υπερευαίσθητες περιοχές της φύσης· δυστυχώς δεν υπήρξε αυτή η περίπτωση...

Το να βαπτισθείς λοιπόν εμπλέκει το να έχεις ασκήσει Σεξουαλική Μαγεία. Όποιος δεν έχει συμπεριφερθεί έτσι, δεν έχει δεχθεί τα καθαγιασμένα νερά, είναι ένας κάτοικος του Λίμπο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, αυτή η ψεύτικη προσωπικότητα, η σχηματισμένη από αυτά τα χονδροειδή Εγώ, που κάποτε ήταν φίλος σας, θα μπορούσε να φθάσει να είναι ο εχθρός σας σε αυτή την χωρίς μέλλον περιοχή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νεαρέ φίλε, είναι επείγον να καταλάβετε πως το Εγώ αποτελείται από πολλά Εγώ, και πως μερικά από αυτά, μπορούν να είναι φίλοι μας ή εχθροί μας. Αναμφίβολα ορισμένα Εγώ εκείνου του φαντάσματος στο οποίο αναφέρθηκα, εξακολουθούν να είναι φίλοι μου· όμως άλλα, είναι φανερό πως μπορούν να είναι εχθροί ή απλώς χονδροειδή αδιάφορα φαντάσματα. Εν πάση περιπτώσει, το Εγώ είναι αυτό που επιστρέψει από την περιοχή του Λίμπο, για να επαναλάβει σε αυτόν τον φυσικό κόσμο όλα τα οδυνηρά δράματα των περασμένων υπάρξεων.

Η προσωπικότητα όπως ήδη έχω πει, είναι φθαρτή, δεν επιστρέφει ποτέ και αυτό είναι κάτι που εσείς πρέπει να κατανοήσετε καθαρά. Να ξέρετε να διαχωρίζετε το Εγώ και την προσωπικότητα, κατανοητόν;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρέπει να κατανοήσω Δάσκαλε, πως το αληθινό μυστήριο του Βαπτίσματος μπορεί να το λάβει μόνο αυτός που κινείται στο Μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένε κύριε, το αυθεντικό μυστήριο του βαπτίσματος, όπως ήδη είπα σε αυτήν την ομιλία, είναι ένα σύμφωνο σεξουαλικής μαγείας. Δυστυχώς οι άνθρωποι περνούν από την τελετή του βαπτίσματος, από την τελετουργία, άλλα ποτέ δεν εκτελούν το σύμφωνο. Σε αυτό οφείλεται το ότι εισέρχονται στο Λίμπο.

Εάν οι άνθρωποι εκτελούσαν αυτό το θρησκευτικό σύμφωνο, θα εισέρχονταν πλήρως στο Μονοπάτι της Κόψης του Ξυραφιού, σε εκείνο το μονοπάτι το αναφερόμενο από τον Χριστό όταν είπε: «Στενή είναι η πόρτα και περιορισμένος ο δρόμος που οδηγεί στο φως, και πολύ λίγοι είναι αυτοί που την βρίσκουν». Είναι απαραίτητο να ξέρετε πως ο μυστικός δρόμος που οδηγεί τις ψυχές μέχρι την τελική απελευθέρωση, είναι απολύτως σεξουαλικός.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, τότε οι αποσαρκωθέντες που έχουν δικαίωμα σε κάποιες διακοπές, είναι αυτοί που άρχισαν να ασκούν την σεξουαλική μαγεία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένη κυρία που κάνετε αυτή την ερώτηση, σας καλώ να κατανοήσετε πως το Εγώ ποτέ δεν μπορεί να εισέλθει στις ουράνιες περιοχές.

Για τα ψυχικά ακόλουθα υπάρχει μόνο η άβυσσος και ο δεύτερος θάνατος, κατανοητόν ;

Δίχως άλλο πάμε πιο βαθειά για να διαφωτίσουμε και να διασαφηνίσουμε αυτήν την ομιλία. Όταν το Εγώ δεν είναι αρκετά δυνατό, όταν τα ψυχικά ακόλουθα είναι πολύ αδύνατα, η αγνή Ουσία, η Ψυχή, πετυχαίνει να ελευθερωθεί για λίγο καιρό για να εισέλθει στις ουράνιες περιοχές και να απολαύσει κάποιες διακοπές πριν επιστρέψει ξανά σε αυτήν την κοιλάδα των δακρύων.

Δυστυχώς, ημέρα με την ημέρα το ζωικό Εγώ έχει καταστεί πολύ ισχυρό σε πολλά πρόσωπα και για αυτόν τον λόγο πλέον οι ανθρώπινες ψυχές δεν έχουν την ευτυχία αυτών των διακοπών.

Βεβαίως είναι πολύ σπάνιες την σήμερον ήμερα, εκείνες οι ψυχές που πετυχαίνουν να εισέλθουν στο Ντεβακάν, όπως λένε οι Θεόσοφοι, ή στο Αιτιατό!

Θέλω ώστε όλοι εσείς να κατανοήσετε το συγκεκριμένο γεγονός εκείνων των ψυχών. Σήμερα βέβαια είναι πολύ σπάνιοι, αυτοί που μπορούν να απολαύσουν για κάποιον χρόνο αυτές τις ευτυχισμένες διακοπές μεταξύ του θανάτου και της νέας γέννησης. Αυτοί τους οποίους θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «οι πολύ καλοί άνθρωποι». Για αυτό, ο Μεγάλος Νόμος τους ανταμείβει μετά τον θάνατο, έγινε κατανοητό;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, αυτές οι ψυχές που πετυχαίνουν να ξεφύγουν από το Εγώ για να απολαύσουν κάποιες διακοπές, με το να ξανα-εισέλθουν σε άλλη μήτρα πρέπει να ξανα-μποτιλιαριστούν στο Εγώ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φίλοι, το Εγώ μπορεί να καταστραφεί, να εκμηδενισθεί, μόνον κατά δύο τρόπους: πρώτον, μέσω της συνειδητής εργασίας στον εαυτό μας και μέσα σε εμάς τους ίδιους, εδώ και τώρα. Δεύτερον, στους κόσμους της κόλασης, μέσω της βυθισμένης καθοδικής εξέλιξης, περνώντας από φοβερά μαρτύρια.

Αναντίρρητα, οι ουράνιες διακοπές δεν διαλύουν το Εγώ· αφού η Ουσία, η Ψυχή, εξαντλήσει τα φρούτα της ανταμοιβής της, όταν επιστρέφει σε αυτήν την κοιλάδα των δακρύων, πρέπει προηγουμένως να μποτιλιαριστεί μέσα στο Εγώ, στον ίδιο τον εαυτό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, όταν η Ουσία επιστρέφει σε μία νέα μήτρα εμφιαλωμένη στο Εγώ μετά από αυτές τις διακοπές, δεν φέρνει την επιθυμία να απελευθερωθεί για να πετύχει την αυτοπραγμάτωση της;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένη κυρία, η ερώτηση σας είναι υπέροχη. Θέλω να σας πω με τρόπο εμφατικό το ακόλουθο: η άνοδος στους ανώτερους κόσμους μας ενδυναμώνει και μας βοηθάει.

Όταν η Ουσία επιστρέφει από κάποιες διακοπές στους ανώτερους κόσμους της κοσμικής συνείδησης, έρχεται ενισχυμένη και με μεγαλύτερο ενθουσιασμό.

Τότε παλεύει ακούραστα για να κατορθώσει την ολική της απελευθέρωση. Δίχως άλλο, κάθε προσπάθεια θα ήταν ανώφελη εάν δεν συμπληρωνόταν με το σύμφωνο της σεξουαλικής μαγείας που περιέχεται στο μυστήριο της Βάπτισης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μας πείτε πως είναι οι περιοχές του πρώτου Δαντικού κύκλου ή της Σελήνης, πως ζει κανείς και τι είναι, αυτό που κάνει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: θα απαντήσω αμέσως στον κύριο που κάνει την ερώτηση. Ο πρώτος υποσεληνιακός Δαντικός κύκλος αντιπροσωπεύεται από όλα τα σπήλαια της γης, Είναι πολύ ενδιαφέρον εάν τον δει κανείς από μέσα.

Εκεί συναντάμε το πρώτο βυθισμένο πανομοιότυπο των δικών μας πόλεων, δρόμους, χωριά, τοποθεσίες και περιοχές. Δεν είναι λοιπόν να εκπλήσσεται κανείς από το ότι σε αυτήν την περιοχή ζούνε μία ζωή όμοια με την τωρινή. Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι αποθανόντες επισκέπτονται τα σπίτια όπου ζούσαν, ή πλανώνται σε εκείνα τα μέρη που γνώριζαν πριν, απασχολούμενοι στα ίδια εμπόρια ή δουλειές που συνήθιζαν να κάνουν.

Θυμάμαι την συγκινητική περίπτωση ενός μεταφορέα βαρέων δεμάτων. Το Εγώ του προχωρούσε, μετά τον θάνατο του, φέροντας πάνω στους ώμους του ένα φορτίο, δέσμη ή πακέτο. Όταν θέλησα να τον κάνω να καταλάβει την κατάστασή του, όταν του έδωσα να εννοήσει πως ήταν ήδη εντελώς πεθαμένος και ότι δεν υπήρχε λόγος γιατί να μεταφέρει βαριά δέματα πάνω στο σώμα του, με κοίταξε με μάτια υπνοβάτη είχε την συνείδηση κοιμισμένη, ήταν ανίκανος να με καταλάβει.

Οι νεκροί εξακολουθούν να πουλάνε στα καταστήματα τους, ή να αγοράζουν εμπορεύματα ή να οδηγούν το αυτοκίνητο τους κτλ. Καθένας σε εκείνες τις δουλειές στις οποίες πρώτα ήταν απασχολημένος.

Είναι εκπληκτικό να δει κανείς τις καντίνες γεμάτες από μέθυσους αποσαρκωμένους, στα σπίτια των πορνών να πορνεύονται ακόμα μετά θάνατον κτλ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε τι διαδικασία ακολουθούν αυτοί οι οποίοι κατοικούν στο Λίμπο για να ξανα-επιστρέψουν σε αυτόν τον τρισδιάστατο κόσμο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκείνοι που κατοικούν στο Λίμπο οφείλουν να ανακεφαλαιώσουν την ζωή που μόλις πέρασαν, να την ξαναζήσουν σιγά-σιγά.

Τελειώνοντας τέτοια αναδρομική διαδικασία, όλα τα γεγονότα της προηγούμενης ζωής μας, απλώς μένουν ελαττωμένα σε μαθηματικά. Τότε οι δικαστές του κάρμα μας κάνουν να επιστρέφουμε σε αυτήν την κοιλάδα των δακρύων με τον σκοπό να διορθώσουμε τα σφάλματά μας και να αναζητήσουμε τον δρόμο που πρέπει να μας φέρει στην τελική απελευθέρωση· αυτό είναι όλο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 6

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΥΚΛΟΣ της ΚΟΛΑΣΕΩΣ ή ΤΟΥ ΕΡΜΗ

Φίλοι μου, θα μελετήσουμε τώρα προσεκτικά τον δεύτερο Δαντικό κύκλο. Θέλω να αναφερθώ κατά τρόπον εμφατικό στην αρνητική άποψη, ή καλύτερα θα λέγαμε, την βυθισμένη του πλανήτη Ερμή.

Θα μιλήσουμε όσον αφορά τον ουρανό του Ερμή. Επαναλαμβάνω, είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε, λιγάκι το στενά σχετισμένο με την αντίθεση εκείνου του λαμπρού ουρανού.

Όταν εισχωρούμε στο εσωτερικό της Γης με το αστρικό σώμα, μπορούμε να διαπιστώσουμε από μόνοι μας τέλεια και κατά τρόπο ευθύ, αυτό το όποιο είναι η Κόλαση του Ερμή.

Εισχωρώντας σε αυτήν την βυθισμένη περιοχή, αισθανόμαστε στο βάθος της ψυχής μας, το αδιάκοπο βράσιμο των εμπαθών αρνητικών δυνάμεων που ρέουν και ξαναρέουν ασταμάτητα σε αυτήν την υπόγεια ζώνη.

Δεν περιττεύει να πούμε πως εκεί αισθανόμαστε τον καταιγιστικό άνεμο του Ερμή, συγκεκριμένο αεριώδες μοιραίο στοιχείο.

Είναι αυτή η υπόγεια ζώνη το μέρος όπου ζουν οι πορνεύοντες, εκείνοι που απολαμβάνουν βγάζοντας από τον οργανισμό τους το άγιο σπέρμα.

Αυτές οι δύστυχες υπάρξεις του θαμμένου κόσμου, βυθισμένες στο βίτσιο, πηγαινοέρχονται απεγνωσμένα από εδώ, από εκεί και πιο πέρα. Εκπλήσσεται κανείς βλέποντας αυτούς, τους απολεσθέντες να συνουσιάζονται ασταμάτητα ανάμεσα στις ατομικές Κολάσεις της φύσης.

Τέτοια Εγώ βλασφημούν ασταμάτητα και μισούν θανάσιμα όλα εκείνα που έχουν γεύση αγνότητας.

Εκεί συναντάμε την Αυτοκράτειρα Σεμίραμι, τρομερή πόρνη, που εγκατάστησε στην χώρα της νόμους που ευνοούσαν τα ζωικά πάθη.

Σε αυτήν την κατοικία του Πλούτωνα βρίσκουμε επίσης την Βασίλισσα Διδώ, η οποία αυτοκτόνησε από πάθος, αφού ορκίσθηκε πίστη στις στάχτες του Συκεώνος. Εκεί βρίσκεται ο Πάρης ο όποιος απήγαγε την ωραία Ελένη της αρχαίας Τροίας και ο Αχιλλέας, ο ορμητικός πολεμιστής καταστροφεύς πόλεων.

Τάρταρα των ατυχιών, άβυσσο παρανομίας, τρόμου, φρίκης!

Με βαθύ πόνο μπορούμε να βρούμε στον δεύτερο Δαντικό κύκλο τους πεσμένους Μποδισάτβας, εκείνους που δολοφόνησαν τον θεό Ερμή· δυστυχισμένες Ψυχές που άλλαξαν τα προγονικά τους δικαιώματα για ένα πιάτο φακές.

Τι πόνο αισθανόμαστε στο βάθος της συνείδησής μας, όταν ανακαλύπτουμε σε αυτές τις ερμητικές αβύσσους τους πεσμένους αγγέλους, τους αναφερόμενους από τις αρχαίες θρησκευτικές θεογονίες!

Πηγαινοέρχονται σε αυτούς τους μαύρους αέρηδες της βυθισμένης περιοχής εκείνοι που άλλαξαν το σκήπτρο της εξουσίας με το αδράχτι της Honfalia.

Περιοχή όπου η ανθρώπινη κατανόηση δεν εργάζεται, κόσμος με κτηνώδη ένστικτα όπου η ασέλγεια αναμιγνύεται με την ορμή της βίας.

Να εκεί στα μυστήρια του Μίνωα ή της Μίνα, τρομακτικά βάθη όπου ζουν οι μαύροι ταντρικοί που ανέπτυξαν το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ (αίτια τόσων κακών). Αχ! Εάν ο δοξασμένος αρχάγγελος Sakaki, με την ιερή επιτροπή του, είχε προβλέψει με μαθηματική ακρίβεια τα μοιραία αποτελέσματα εκείνης της σατανικής ουράς, εκείνου του οργάνου των βδελυγμιών που άλλοτε επετράπη στην ανθρωπότητα να το ανάπτυξη με καθορισμένους πλανητικούς σκοπούς, πόσο διαφορετικό θα ήταν το μέλλον της φτωχής και πονεμένης ανθρωπότητας.

Είναι φανερό πως κάθε ανθρώπινο ον είναι ένα πλάσμα που συλλαμβάνει διάφορες κοσμικές δυνάμεις για να τις μετατρέψει και να τις μεταδώσει στα εσωτερικά στρώματα της Γης.

Στην Λεμουριανή ήπειρο, πάνε πλέον 18 εκατομμύρια χρόνια, η γη σειόταν ασταμάτητα και τα ηφαίστειά της εκτόξευαν φωτιά και λάβα. Ορισμένα ιερά άτομα με επικεφαλής τον Αρχάγγελο Sakaki, επέτρεψαν την ανάπτυξη του απαίσιου οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ, λουσιφεριανή φωτιά τρομερά αρνητική, προβαλλόμενη από τον κόκκυγα προς τις ατομικές κολάσεις του ανθρώπου.

Δεν περιττεύει να θυμηθούμε πως το αναφερόμενο αρνητικό Fohat ξανακαλύφθηκε με την φυσική ουρά, έτσι όπως την βλέπουμε στους πιθήκους· τότε οι κάτοικοι της γης έφεραν στο παρουσιαστικό τους αυτήν την προσθήκη ή προβολή της σπονδυλικής τους στήλης.

Οι δυνάμεις που κατ’ εκείνη την εποχή πέρασαν μέσω τον ανθρώπινων οργανισμών, υπόφεραν κατά συνέπεια κατηγορηματικές αλλαγές που επέτρεψαν την σταθεροποίηση του φλοιού της γης.

Πολύ αργότερα στην ιστορία των αιώνων, άλλα ιερά πρόσωπα, θεωρώντας πλέον όχι αναγκαίο το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ (ουρά του σατανά), εξάλειψαν από τα ανθρώπινα σώματα αυτή την προσθήκη.

Δυστυχώς, τα χείριστα αποτελέσματα του οργάνου των Aquelarres[1] έμειναν sτούς πέντε κυλίνδρους της οργανικής μηχανής, γνωστούς σαν διανοητικό, συγκίνηση, κίνηση, ένστικτο και σεξ.

Εμβαθύνοντας σε αυτό το θέμα, μπορούμε να ανακαλύψουμε από μόνοι μας πως τέτοια καταχθόνια αποτελέσματα είναι τέλεια καθορισμένα σαν ψυχικά ακόλουθα ή Εγώ φιλόνικα και φωνακλάδικα, που προσωποποιούν σφάλματα και συνιστούν το Εγώ, τον εαυτό μας.

Στην βυθισμένη σφαίρα του Ερμή, κατοικούν εκατομμύρια από ανθρώπινα πλάσματα με το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ πλήρως ανεπτυγμένο.

Δεν θέλω με αυτό να πω, ότι η φυσική ουρά των πιθήκων βρίσκεται τωρινά αναπτυγμένη, στην ανατομία των τριεγκεφαλικών τρικεντρικών δίποδων. Βεβαίως εκεί υπάρχει ένα οστεώδες υπόλειμμα της απεχθούς ουράς, πολύ αρχικό στην ανθρώπινη ανατομία. Δίχως άλλο η ψυχική άποψη αυτού του οργάνου, συναντάται στην μεταφυσική παρουσία εκατομμυρίων λογικών ανθρωποειδών.

Αυτό ερχόμαστε να το διαπιστώσουμε κατά τρόπον σαφή, όταν ντυμένοι με το αστρικό μας σώμα, εισχωρούμε στις βυθισμένες κυριαρχίες του Ερμαϊκού τύπου, κάτω από την επιδερμίδα του πλανήτη γη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε, επιθυμώ να μάθω εάν τα πρόσωπα και γεγονότα που παρουσιάζονται στην έκθεσή σας του δεύτερου Δαντικού κύκλου είναι απλώς μυθολογικά ή πραγματικά, αφού ακόμα και ο Δάντης τα αναφέρει. Εννοούμε πως το έργο του είναι απλώς ένα κομμάτι λογοτεχνικό μεγάλης αξίας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευγενή κύριε, διακεκριμένες κυρίες. Ας μου επιτραπεί να βεβαιώσω επίσημα πως η θεία Κωμωδία του Δάντη είναι ένα κείμενο, μυητικό και εσωτεριστικό, που πολύ λίγες ανθρώπινες υπάρξεις έχουν καταλάβει.

Οι μυθολογικές προσωπικότητες που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο, οι κάτοικοι της βυθισμένης σφαίρας του Ερμή, αντιπροσωπεύουν συμβολικά τα ζωντανά ζωικά πάθη αυτής της περιοχής.

Ο ορμητικός Αχιλλέας με τις τρομερές αχαλίνωτες σεξουαλικότητές του, η Ελένη η μοιχαλίδα, ο Πάρης ο πάντοτε ασελγής, σαφώς προσωποποιούν τους κατοίκους της καταχθόνιας ζώνης του Ερμή.

Ιδιαιτέρως θέλω να πω πως ένα από αυτά τα άτομα, η Ελένη, η απαχθείσα από τον Πάρη και αίτια τόσων κακών στους αρχαίους καιρούς, έχει άλλους θετικούς συμβολισμούς πιο ωραίους, πάνω στους όποιους δεν θέλω να μιλήσω σε αυτές τις στιγμές.

Ας δούμε μόνο την αβυσσαλέα άποψη, την αντίθεση του απαστράπτοντος, την σκοτεινή Ερμαϊκή όψη. Κύριοι, κυρίες, θυμηθείτε πως κάθε σύμβολο μπορεί να μεταφραστεί κατά 7 διαφορετικούς τρόπους· απόψε μελετάμε μόνο αυτή την πολύ ιδιαίτερη άβυσσο Ερμαϊκού τύπου, κάτω από την επιδερμίδα του πλανήτη στον οποίον ζούμε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μου πείτε εάν αυτός ο Ερμαϊκός κύκλος είναι μιας πιο πυκνής κλίμακας και περισσότερων βασάνων από ότι η πρώτη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στον φίλο που κάνει την ερώτηση, θυμηθείτε το τι ήδη είπαμε σε περασμένες ομιλίες όταν μελετούσαμε την ακτίνα της δημιουργίας.

Είναι εμφανές πως σε μεγαλύτερο αριθμό νόμων, μεγαλύτερος αριθμός μηχανικότητας και πόνοι. Η βυθισμένη σφαίρα της Σελήνης κυβερνάται αποκλειστικά από 96 νόμους. Δίχως άλλο, η τρομερή άποψη του Ερμή μέσα στην πλανητική μάζα στην όποια ζούμε, αποτελείται από 192 νόμους· έτσι η μηχανικότητα είναι ακόμα μεγαλύτερη και γι’ αυτό τα βάσανα είναι πάρα πολύ περισσότερο εντατικά. Επιπλέον, τα άτομα αυτής της τρομερής Ερμαϊκής σφαίρας είναι πολύ περισσότερο βαρύτερα· κάθε ένα από αυτά περιέχει στο εσωτερικό του 192 άτομα του Απόλυτου.

Αυτό θέλει να πει πως η καταχθόνια Ερμαϊκή περιοχή, είναι ακόμη πιο πυκνή από αυτήν της Σελήνης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, από αυτή την βυθισμένη ζώνη του Ερμή, δεν έχουν την δυνατότητα να ξανα-επιστρέψουν οι ψυχές που εισέρχονται εκεί;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένη κυρία, έντιμοι κύριοι, μη ξεχνάτε πως πλάι στην δικαιοσύνη υπάρχει η ευσπλαχνία.

Σε αυτές τις καταχθόνιες περιοχές της αβύσσου, κατοικούν ορισμένοι δάσκαλοι της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας, μεγάλοι μυημένοι, θείες υπάρξεις που απαρνήθηκαν κάθε ευτυχία για να βοηθήσουν τους χαμένους.

Όταν κάποια ψυχή μετανοεί στην κατοικία του Πλούτωνα αναμφίβολα πάντοτε βοηθιέται από αυτούς τους Αγίους.

Αναντίρρητα, οι αναφερθείσες υπάρξεις καθοδηγούν, νουθετούν και υποδεικνύουν τον δρόμο του φωτός σε όλους εκείνους που πραγματικά μετανοούν για τις διαστροφές τους.

Κάπου-κάπου, αν και πολύ σπάνια, οι θείες υπάρξεις πετυχαίνουν να αρπάξουν από τις αβύσσους της απώλειας, κάποια μετανοιωμένη Ψυχή.

Όταν συμβαίνει αυτό, αυτοί που ήταν καταδικασμένοι στην απώλεια, επιστρέφουν, επανεισέρχονται, ξανα-ενσωματώνονται σε έναν νέον οργανισμό.

ΕΡΏΤΗΣΗ: Γιατί Δάσκαλε, επιμένετε στο ότι η πρώτη βυθισμένη περιοχή της Σελήνης είναι αυτή των νεκρών και ωστόσο αντίθετα δεν το βεβαιώνετε στην δεύτερη βυθισμένη περιοχή του Ερμή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ωραία κύριε, ακούστε με. Αναθεωρείστε με προσοχή την θεία κωμωδία του Δάντη, ερευνήστε μόνος σας, μάθετε να κινήστε συνειδητά και θετικά σε αστρικό σώμα, δοκιμάστε και δείτε.

Εμφανώς ο Όρχος των κλασικών, το Λίμπο των Χριστιανών, είναι μόνο ο προθάλαμος της Κόλασης, μολονότι αντιστοιχεί στον πρώτο κύκλο του Δάντη.

Κάθε μυημένος ξέρει πως σε αυτήν την περιοχή ζούνε, μετά τον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπινων υπάρξεων.

Η συνάντηση με τον Μίνωα, τον δαίμονα που θα πλαισίωση με τις στροφές της ουράς του τον κύκλο όπου πρέπει να πάνε οι νεκροί, τον βρίσκουμε μόνο στην βυθισμένη σφαίρα του Ερμή. Δεν είναι λοιπόν αυτό, ένα δικό μου καπρίτσιο. Επαναλαμβάνω, όποιος επιθυμεί ας ερευνήσει μόνος του κατά τρόπον ευθύ και θα επιβεβαίωση τους ισχυρισμούς μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, δεν καταλαβαίνω αυτό που μόλις είπατε, γιατί στον θαμμένο Κόσμο του Έρμη κατοικούν τα πορνεύοντα Εγώ που επίσης αποτελούν τον εαυτό μας ή το «Εγώ είμαι» και το ίδιο συμβαίνει και στον πρώτο Δαντικό κύκλο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλά κύριε, αναμφίβολα σχεδόν όλα τα τριεγκεφαλικά ή τρικεντρικά δίποδα, λανθασμένα ονομαζόμενα άνθρωποι, καταλήγουν στο βάθος λίγο πολύ να είναι πορνεύοντες· δίχως άλλο, ο Μέγας Νόμος, όπως ήδη έχω πει σε περασμένες συνομιλίες, προσδιορίζει σε κάθε ψυχή 108 υπάρξεις σε κάθε κύκλο κοσμικής εκδήλωσης.

Είναι εμφανές, απτό και έκδηλο πως κανέναν δεν μπορούν να ρίξουν στις αβύσσους της απώλειας, χωρίς να έχει συμπλήρωση τον κύκλο των υπάρξεών του.

Φυσιολογικά οι νεκροί ζουν στο Λίμπο, αντιπροσωπευόμενος αυτός ο τελευταίος από όλες τις σπηλιές της γης· μόνο οι πορνεύοντες εκείνοι που ήδη κατανάλωσαν τον κύκλο των ανθρώπινων υπάρξεων τους εισέρχονται τελειωτικά στην αρνητική βυθισμένη περιοχή του Ερμή.

Όμως σας παρακαλώ καταλάβετέ με· υπάρχουν πάνω στην γη μερικές φορές, πραγματικά ανθρωποειδή τέρατα που ήδη δεν προσφέρουν καμία δυνατότητα για λύτρωση, είναι περιπτώσεις τελειωτικά χαμένες και καθώς έχουν εξαντλήσει τον πλήρη κύκλο των 108 υπάρξεων, αναμφίβολα εισέρχονται στους κόσμους των κολάσεων.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, ξέρουμε πως η σφαίρα του Ερμή είναι για αυτούς που πορνεύουν. Αυτό θέλει να πει πως τα Εγώ διαιρούνταν στους διάφορους Δαντικούς κύκλους ανάλογα με τα διάφορα ψυχικά ακόλουθα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νεαρέ που κάνεις την ερώτηση είναι ξεκάθαρο πως το Εγώ είναι ένα σύνολο από διάφορα ψυχικά ακόλουθα που προσωποποιούν σφάλματα. Μερικά από αυτά αντιστοιχούν ειδικότερα σε έναν Δαντικό κύκλο και άλλα βρίσκονται βαθιά δεσμευμένα με άλλους κύκλους, πιο βυθισμένους· όμως η ολότητα, το σύνολο των αρνητικών άξιων συνολικά, κατακρημνίζεται καθοδικά εξελισσόμενο μέσα στο ορυκτό βασίλειο, με κατεύθυνση το πλανητικό κέντρο βαρύτητας.

Η συνείδηση των καταδικασμένων, πρέπει να δοκιμάσει σε κάθε καθοδικό κύκλο, σε κάθε παραδιάσταση της φύσης, κάτω από την τρισδιάστατη περιοχή του Ευκλείδη, τα αντιστοιχούντα σε αυτήν ψυχολογικά ελαττώματα.

Αυτή την βραδιά μιλάμε αποκλειστικά σχετικά με το δεύτερο κύκλο· αργότερα, αφού θα έχουμε ανασκοπήσει τους εννέα Δαντικούς κύκλους, θα μελετήσουμε προσεκτικά τον νόμο της διαρκούς κινήσεως· τότε όλοι εσείς, κύριοι και κυρίες θα μπορέσετε να εμβαθύνετε λιγάκι ακόμα στο θέμα που αντιστοιχεί στην ερώτηση που έκαμε ο εδώ παρών νεαρός.

ΕΡΏΤΗΣΗ: Δάσκαλε, σημαίνει πως σε αυτόν τον κύκλο που αναλογεί στην λαγνεία, η πορνεία έχει γίνει τρομερά μηχανική και για αυτό οδυνηρή και αηδιαστική;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλώς φίλε. Ακούστε με. Μέσα σε αυτόν τον μαύρο και ολέθριο αέρα, η λαγνεία καταλήγει να ανακατεύεται με την βία και τότε όλα γίνονται ενστικτώδη και βάρβαρα, έγινε κατανοητό;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό που συνταράσσει τρομερά Αξιοσέβαστε Δάσκαλε είναι πως παρ’ όλα τα βάσανα που υποφέρουν σε αυτόν τον κύκλο, αυτοί που ζουν εκεί πιστεύουν πως πάνε πολύ καλά, θα θέλατε να μου εξηγήσετε αυτό το ζήτημα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευγενή κύριε, οι άνθρωποι της αβύσσου σκέπτονται για τον εαυτό τους πάντοτε το καλύτερο, πιστεύουν ακλόνητα πως βαδίζουν από τον δρόμο της ορθότητας και της αγάπης, και θεωρούν πως εκείνοι που βαδίζουμε από το μονοπάτι της επανάστασης της συνείδησης, προχωρούμε, όπως αυτοί λένε, προς την ίδια μας την καταστροφή.

Θέλω να ξέρετε πως οι καταχθόνιοι, κινούμενοι από καλές προθέσεις, μας προκαλούν ασταμάτητα με τον σκοπό λέγεται να μας σώσουν. Σε αυτές τις αβυσσαλέες περιοχές βλέπουμε πολλούς αναχωρητές, μετανοούντες, φακίρηδες, μυστικιστές, καλογέρους κτλ, να νουθετούν διάφορες ανθρώπινες ομάδες και ολοκληρωτικά πεπεισμένους πως πηγαίνουν πολύ καλά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, αυτές οι ψυχές που είναι τόσο πεπεισμένες πως πηγαίνουν πολύ καλά, δεν ξέρουν πως βρίσκονται στην Κόλαση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευγενική κυρία που κάνετε την ερώτηση: η λέξη Ινφέρνο (Κόλαση), προέρχεται από το λατινικό Ινφέρνους που σημαίνει κατώτερη περιοχή.

Μέσα στο εσωτερικό της γης βρίσκουμε τον κόσμο των φυσικών στοιχείων και είναι αναντίρρητο πως οι απολεσθέντες ποτέ δεν θα εκτιμούσαν τέτοια στοιχεία ή τις βυθισμένες περιοχές σαν χώρο απώλειας.

Οι φυσιολογικοί κοινοί και κανονικοί άνθρωποι έχουν την συνείδηση κοιμισμένη, αλλά όποιοι εισέρχονται στις αβυσσαλέες περιοχές αφυπνίζονται στο κακό και για το κακό. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν μία πολύ ειδική ψυχολογική ιδιοσυγκρασία, μία μοιραία λογική διαφορετικού τύπου.

Μην παραξενεύεστε, μη τρομάζετε για το ότι για τους αβυσσαλέους απολεσθέντες το λευκό είναι μαύρο και αντιστρόφως. Το να κατονομάζει κανείς τον Ιησού τον Μέγα Καβίρ ή την θεία Μητέρα Κουνταλίνη, σε αυτές τις βυθισμένες περιοχές είναι μία βλασφημία για τέτοιους καταδικασμένους, κάτι ασυγχώρητο και κατά συνέπεια αυτό θα προκαλούσε την οργή τους· τότε θα τους βλέπαμε να μας επιτίθενται μανιώδεις.

Δεν αγνοούν οι απολεσθέντες, το συγκεκριμένο γεγονός ότι πρέπει να περάσουν από τον δεύτερο θάνατο, αλλά δεν τον φοβούνται, τον εκλιπαρούν, τον ζητούν, ξέρουν πως αυτός είναι η πόρτα διαφυγής για να ξανα-επιστρέψουν στην επιφάνεια της Γης και να ξαναρχίσουν μία νέα εξελικτική άνοδο που πρέπει να προχωρήσει από την πέτρα μέχρι τον άνθρωπο, έγινε κατανοητό;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, ένα άτομο όπως εγώ, ο οποίος ακολουθώ μία απόλυτη σεξουαλική αποχή, θα ήμουν επ’ ευκαιρία απαλλαγμένος από του να εισέλθω στο δεύτερο Δαντικό κύκλο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φίλοι, αδελφοί, είναι απαραίτητο, είναι επείγον, είναι μη αναβλητέο, να ξέρετε πως η ασέλγεια διαδικάζεται στις 49 περιοχές του υποσυνείδητου.

Πολλοί άγιοι που έφθασαν στην υπέρτατη αγνότητα στο επίπεδο το απλώς διανοητικό, απέτυχαν όταν τους υπέβαλαν σε δοκιμασία στις πιο βαθιές περιοχές του υποσυνείδητου.

Κάποιος θα μπορούσε, παραδείγματος χάριν, να έχει πετύχει την αγνότητα στις 48 υποσυνείδητες περιοχές και να αποτύχει στην 49.

Πολλοί αγαθοί, άνδρες και γυναίκες, που αυτοχαρακτηρίζονται αγνοί και αθώοι είναι τώρα κάτοικοι του δεύτερου Δαντικού κύκλου.

Χιλιάδες θρησκευόμενων, ιερείς όλων των πίστεων, που πίστευαν πως κατόρθωσαν την πλέον απόλυτη αγνότητα, ζουν τώρα στην Κόλαση του Ερμή.

Κανείς λοιπόν, να μη αυτοθεωρείται αγνός: όποιος αισθάνεται σίγουρος, ας κοιτάζει πίσω και ας μην πέσει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, Αναφέρετε 49 περιοχές του υποσυνείδητου και ειλικρινά, μπορώ να πω πως είναι η πρώτη φορά που ακούω τέτοιον αριθμό, καθότι σε όλα τα κείμενα της ψυχολογίας, παραψυχολογίας και ψυχανάλυσης όπου αναφέρονται και μελετώνται οι διαδικασίες της συνείδησης, υποσυνείδητου και παρασυνείδησης κτλ, δεν αναφέρουν αυτές τις 49 διαιρέσεις ή περιοχές που εσείς αναφέρετε, γιατί συμβαίνει αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διακεκριμένοι κύριοι, κυρίες που με ακούτε, είναι κατάλληλο να θυμηθούμε την επταδική σύσταση του αυθεντικού ανθρώπου.

Το δίποδο, τριεγκεφαλικό ή τρικεντρικό, το λανθασμένα ονομαζόμενο άνθρωπος, ακόμα δεν έχει αφυπνίσει συνείδηση, δεν έχει δημιουργήσει τα υπαρξιακά σώματα του Είναι, αληθινά κατέχει μόνον υποσυνείδητες και υποκειμενικές καταστάσεις.

Πολλαπλασιάστε την επταπλή άποψη με τον εαυτόν της και θα έχετε τις 49 υποσυνείδητες περιοχές του ανθρωποειδούς.

Εμφανώς, αφυπνίζοντας συνείδηση, αυτές οι 49 καταστάσεις γίνονται συνειδητές και μόνον τότε θα είχαμε αντικειμενικότητα συνειδητή και ακέραια.

Χρειαζόμαστε να μετατρέψουμε το υποσυνείδητο σε συνειδητό και αυτό μόνον είναι δυνατόν, αποσυνθέτοντας τα ψυχικά ακόλουθα που αποτελούν το Εγώ, το «εμένα τον ίδιο», τον εαυτό μου.

Ας θυμηθούμε πως η συνείδηση βρίσκεται μποτιλιαρισμένη σε τέτοια ακόλουθα. Διαλύοντας αυτά τα τελευταία φθάνει να απελευθερωθεί.

Η λαγνεία, η πορνεία του βυθισμένου κύκλου του Ερμή, κάτω από τον γήινο φλοιό, είναι οπωσδήποτε το θεμέλιο και η βάση του υπαρξιακού Εγώ.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μερικά από τα βιβλία σας. Δάσκαλε, εξηγούν πως για να αφυπνίσουμε συνείδηση πρέπει με το διανοητικό να ανατέμνουμε το Εγώ ή το ψυχολογικό ελάττωμα που επιθυμούμε να εξαλείψουμε, και αυτό να γίνεται στα 49 διαμερίσματα του υποσυνείδητου, άλλα εάν ακόμα δεν έχουμε αφυπνισμένη την συνείδηση· πως μπορούμε να εισχωρήσουμε με το διανοητικό σε αυτές τις 49 περιοχές; Θα θέλατε να μας το εξηγήσετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φίλοι, δεν θα ήταν δυνατόν να μπορέσετε να διαλύσετε το Εγώ ριζικά και κατά τρόπο στιγμιαίο και ταυτόχρονα σε όλες τις 49 υποσυνείδητες περιοχές.

Σάς προσκαλώ να αναλογιστείτε και να ερευνήσετε αυτό το θέμα κατά τρόπο ξεκάθαρο και τέλειο.

Όταν θέλουμε να εκμηδενίσουμε οποιοδήποτε ψυχολογικό ελάττωμα, την λαγνεία παραδείγματος χάριν, ή οποιοδήποτε άλλο, πρέπει πριν απ’ όλα να το κατανοήσουμε.

Δίχως άλλο, η ολοκληρωτική κατανόηση του συγκεκριμένου ελαττώματος, δεν θα μπορούσε να ήταν ένα άμεσο διαδοχικό γεγονός στις 49 υποσυνείδητες περιοχές· αυτό σημαίνει μία διαδοχική πορεία στον δρόμο της κατανόησης.

Κατά τρόπον βαθμιαίο θα κατανοούσαμε και θα εξαλείφαμε τα Εγώ του συγκεκριμένου ελαττώματος, σε κάθε μία από τις υποσυνείδητες περιοχές, αυτό θα σημείωνε μία μεθοδική ανάπτυξη της συνείδησης, βαθειά και με τάξη.

Καθώς η συνείδηση αφυπνίζεται, η κατανόηση γίνεται κάθε φορά πιο σαφής ώσπου να φθάσει στο τελικό επίπεδο. Τότε το ελάττωμα θα εξαλειφόταν ριζικά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

ΤΡΙΤΟΣ ΔΑΝΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ή ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Φίλοι που με ακούτε απόψε, θα μιλήσουμε πάνω στις αφροδιτικές κολάσεις, τοποθετημένες όπως ήδη είναι γνωστό, στις παραδιαστάσεις της φύσης, κάτω από την επιδερμίδα της Γης.

Αναντίρρητα πρόκειται για μια περιοχή πολύ πιο πυκνή από τις δύο προηγούμενες, πολύ πιο χονδροειδή· κάθε άτομο της ύλης περιέχει στο εσωτερικό του 288 άτομα του Απόλυτου.

Εμφανώς πρόκειται, για άτομα πιο βαριά και γι’ αυτό, η υλικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη.

Επιπλέον, το ίδιο το γεγονός ότι κυβερνάται, από 288 νόμους, κάνει αυτή την υπόγεια ζώνη, κάτι αρκετά περίπλοκο και τρομακτικά δύσκολο και οδυνηρό.

Ας παρατηρήσουμε προσεκτικά τα μπαρ, καμπαρέ, πορνεία κτλ στο δικό μας τρισδιάστατο κόσμο του Ευκλείδη.

Αναντίρρητα την ζωτική σκιά όλου αυτού, την απαίσια όψη των μεγάλων οργίων και γλεντιών, μπορούμε να την συναντήσουμε στην βυθισμένη σφαίρα της Αφροδίτης.

Εκείνοι που πάντα έχουν ζήσει από όργιο σε όργιο, από μπαρ σε μπαρ, βυθισμένοι μέσα στην λάσπη των μεγάλων διασκεδάσεων, συμπόσια και μεθύσια, γνωρίζουν πολύ καλά το τι αισθάνεται κανείς μετά από μία νύκτα απόλαυσης. Πολλοί θέλοντας να πνίξουν στο κρασί την καταστροφική κατάσταση στην όποια πέφτουν μετά από ένα μεθύσι, συνεχίζουν στο δρόμο του βίτσιου μέχρις ότου φθάσουν στην ολική καταστροφή του οργανισμού τους.

Επεκτείνοντας αυτό το ζήτημα εμβαθύνοντας λιγάκι ακόμα σε αυτό το θέμα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω κατά τρόπο εμφατικό πως μετά την απόλαυση έρχεται ο πόνος.

Τώρα θα μπορέσετε να εξηγήσετε από μόνοι σας ποια πρέπει να είναι η ζωή η πως πρέπει να είναι η ύπαρξη των χαμένων ψυχών, στην βυθισμένη περιοχή της Αφροδίτης.

Δικαιολογημένα συνάντησε ο Δάντη, στις βυθισμένες αβύσσους του τρίτου κύκλου της κόλασης, βροχή ασταμάτητη, τρομακτικό κρύο, λάσπη, μαύρα νερά, σαπίλα κτλ. Δίχως άλλο, οι μακαρίτες σε αυτές τις περιοχές ακούνε με τρόμο τα τρομακτικά γαυγίσματα του Κέρβερου, του σκύλου της Κόλασης.

Συμβολικό σκυλί το όποιο με τα τρία σκληρά σαγόνια του αντιπροσωπεύει τα λουσιφερικά ζωώδη σεξουαλικά βίαια πάθη, τα πέρα από κάθε έλεγχο.

Εκεί οι απολαύσεις της Παλιάς Ρώμης, των Καισάρων, που έχουν μετατραπεί σε μοιραία αποτελέσματα, εκεί ο Πετρόνιμος, ο οποίος πέθανε μέσα στον θόρυβο και στην γιορτή, ο αγαπημένος όλων των γυναικών και στεφανωμένος με τριαντάφυλλα και δάφνη.

Εκεί η θεά Λέσβος και οι λεσβίες της, εκεί η ποιήτρια Σαπφώ, η όποια τραγούδησε όλους τους εκφυλισμένους της εποχής της, εκεί η λύρα του Νέρωνος κομματιασμένη, και οι υπερήφανοι κύριοι των μεγάλων εορτών.

Γελοία κατοικία των Ηλιογάβαλων, φημισμένων λαίμαργων, αληθινά παγώνια απαστράπτοντες δοξασμένοι στα αρχαία θορυβώδη χρόνια.

Τι έγιναν οι κούπες με το καλό κρασί τους; τι έγιναν τα σπαθιά των ιπποτών; Οι όρκοι τους της αγάπης; τα φιλιά των γυναικών τους; τα γλυκά τους λόγια, τα χειροκροτήματα των προσκεκλημένων, οι κολακείες, οι έπαινοι, οι πολυτελείς ενδυμασίες, το άρωμα των γυναικών, οι αλαζονικοί χοροί, τα πολλαπλά χαλιά, οι λαμπεροί καθρέπτες, τα ωραία ποιήματα, η καταραμένη πορφύρα, και τα ωραιότατα μετάξια;

Τώρα μόνο ο λοιμός του θαμμένου κόσμου, όπου ο Ciacco προφήτευσε στον Δάντη την πτώση του κόμματος-νικητή στην ωραία Φλωρεντία και ο θρίαμβος των ταπεινωμένων, οι όποιοι κατόπιν ξανανικημένοι, κυριαρχήθηκαν κατά τρόπον ακόμα πιο τυραννικό από τους πρώτους· απαίσια ζώνη από πίκρες όπου εκείνος ο ποιητής, μαθητής του Βιργιλίου, κατά τρόπον ασυνήθιστο ρωτούσε για την Φαρινέτα και τον Tegghiaio που υπήρξαν τόσο αξιοπρεπείς, και για τον Jakobo Rusticcusi, τον Arigo και τον Mosca, και άλλους οι όποιοι αφιερώθηκαν εις το να κάνουν το καλό, και που τώρα κατοικούν σε περιοχές ακόμα πιο βαθιές των κόσμων των κολάσεων.

Πολλοί λανθασμένοι ειλικρινείς που πάνε τρομακτικά σε καθοδική εξέλιξη σε αυτές τις αβυσσαλέες περιοχές, άνθρωποι που χαροποιούσαν με την λύρα τους στα σαλόνια των μεγάλων αρχόντων, ωραίες παρθένες ταλαντούχες που τραγούδησαν ποιήματα, δυστυχισμένοι κρασοπότες στους συνοικισμούς των πόλεων κτλ, ζούνε τώρα σε αυτές τις κολάσεις του τρίτου Δαντικού κύκλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αγαπημένε Δάσκαλε, αναφέρετε πως σε αυτόν τον τρίτο Δαντικό κύκλο της Αφροδίτης, κατοικούν πολλοί λανθασμένοι ειλικρινείς, δηλαδή, πολλές ψυχές που αναμφίβολα έκαμαν καλά έργα και παρ’ όλα αυτά υποφέρουν σε αυτές τις κολάσεις. Εγώ ρωτάω, μήπως η ειλικρίνεια των αναφερομένων Ψυχών δεν αποτελεί ένα ελαφρυντικό, που να τις σώσει από τέτοια καταχθόνια τιμωρία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φίλε κύριε που κάνετε την ερώτηση, μπορούμε να κάνουμε πολλά καλά στην ζωή και μπορείτε να είστε σίγουρος, πως τα καλά έργα πάντοτε ανταμείβονται· η θεϊκότητα ποτέ δεν κρατάει τίποτα, πάντοτε πληρώνει τον κάθε έναν ανάλογα με τα έργα του.

Με υπομονή σας παρακαλώ να δώσετε προσοχή, να ακολουθήσετε την πορεία, αυτής της ανάπτυξης. Ακούστε με: κάθε ένας ο όποιος έχει εξαντλήσει τον κύκλο των 108 υπάρξεων, εάν δεν έχει επιτύχει την εσωτερική αυτοπραγμάτωση του Είναι, εισέρχεται στην βυθισμένη καθοδική εξέλιξη των κόσμων των κολάσεων.

Δίχως άλλο, είναι φανερό πως πριν εισέλθουμε στην κατοικία του Πλούτωνα, μας πληρώνουν πρώτα τα καλά έργα.

Τώρα θα καταλαβαίνετε, κύριοι και κυρίες, τον λόγο για τον οποίο πολλοί διεστραμμένοι στην τωρινή τους ζωή ζούνε στον πλούτο, ενώ μερικοί άγιοι ή πρόσωπα που βρίσκονται στον δρόμο της αυτοπραγμάτωσης, απλώς έχουν ψωμί, προστασία και καταφύγιο.

Είναι αναντίρρητο πως αφού έχουν καλά πληρωθεί οι καλές πράξεις, εκείνοι οι όποιοι δεν έχουν κάνει την αυτοπραγμάτωση εισέρχονται στις υπόγειες αβύσσους.

Επίσης υπάρχουν άνθρωποι ευσεβείς με κρυφές απερίγραπτες αμαρτίες το καλό που έχουν πάντα υπήρξε καλοπληρωμένο από τον νόμο του Κάρμα, όμως το κακό τους φέρνει στην άβυσσο της απώλειας.

Εννόησε λοιπόν φίλε, το τι είναι ο νόμος της ανταποδόσεως: καταλάβετε όλοι, σας παρακαλώ, καταλάβετε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιοσέβαστε Δάσκαλε, θα ήθελα να μου εξηγήσετε γιατί οι πορνεύοντες κατοικούν στην περιοχή του Ερμή, η οποία είναι μία ζώνη λιγότερο πυκνή από εκείνη της Αφροδίτης και οι λαίμαργοι και μέθυσοι κατοικούν στην περιοχή της Αφροδίτης, η όποια είναι ακόμη περισσότερο πυκνή από την προηγούμενη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κύριοι, κυρίες διακεκριμένε κύριε που κάνετε την ερώτηση, σας παρακαλώ καταλάβετε με.

Μας έχει λεχθεί κατά τρόπο εμφατικό πως το αρχικό αμάρτημα είναι η πορνεία και αυτό είναι το βάθρο των ομάδων που πάνε σε καθοδική εξέλιξη στους κόσμους των κολάσεων.

Δεν λέγω πως στον τρίτο κύκλο κολάσεως αποκλειστικά ζουν οι μέθυσοι και οι λαίμαργοι, είναι φανερό πως οι απολεσθέντες είναι εκατό τοις εκατό πορνεύοντες χωρίς μετάνοια· τώρα θα πάρετε την εξήγηση από μόνοι σας, για τον λόγο για τον όποιο ο Δάντης συνάντησε τον σκύλο Κέρβερο, ζωντανό σύμβολο των σεξουαλικών δυνάμεων, να γαυγίζει λυπητερά στις καταχθόνιες περιοχές.

Αυτό σημαίνει ξεκάθαρα πως οι κάτοικοι των βυθισμένων περιοχών, ποτέ δεν είναι ελεύθεροι από την λαγνεία και υποφέρουν τρομακτικά.

Όμως, οφείλουμε να προσδιορίσουμε, και έτσι το κάνει ο μαθητής του Βιργιλίου και εμείς επίσης: Σε κάθε έναν από τους εννέα κύκλους ή περιοχές των κατώτερων παραδιαστάσεων της φύσης, αναπηδούν καθορισμένα ελαττώματα που φέρουμε μέσα μας και αυτό είναι όλο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, μάθαμε να μελετάμε τα Αιγυπτιακά χαρτιά Ταρό, όπου ο σκύλος συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα, καθόσον μας οδηγεί να βγούμε από τις κολάσεις όταν έχουμε αποφασίσει να αυτοπραγματωθούμε άλλα ο Κέρβερος για τον όποιο μιλάει ο Δάντης, για τον οποίο μας έχετε μιλήσει, συμβολίζει την λαγνεία. Θα θέλατε να μας ξεκαθαρίσετε αυτή την ομιλία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: κύριε, ας μου επιτραπεί να σας πληροφορήσω, πως ο σκύλος του Ερμή είναι ακριβώς συμβολικός διότι άλληγορίζει ξεκάθαρα την σεξουαλική δύναμη.

Ο Ηρακλής τον έβγαλε από την άβυσσο για να του χρησιμεύει σαν οδηγός, και αυτό ακριβώς κάνουμε και εμείς όταν κατορθώνουμε την αγνότητα· γι’ αυτό, εργαζόμενοι στο Καμίνι των Κυκλώπων, εφαρμόζοντας την σεξουαλική μαγεία, μετατρέποντας τις δημιουργικές μας ενέργειες, προχωρούμε από το μονοπάτι της κόψης του ξυραφιού μέχρι την τελική απελευθέρωση.

Αλλοίμονο στον κύριο που εγκαταλείπει τον σκύλο του. Θα ξεφύγει από τον δρόμο και θα πέσει στην άβυσσο της απώλειας.

Δυστυχώς το λογικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, δεν έχει πετύχει την αγνότητα, δηλαδή, δεν έχει βγάλει τον Κέρβερο από τις περιοχές των κολάσεων.

Τώρα θα εξηγήσετε από μόνοι σας τον λόγο για τον όποιο υποφέρουν οι μακαρίτες, στις αβύσσους του Πλούτωνα, όταν ακούνε τα γαυγίσματα του Κέρβερου, ο σκύλος με τα τρία πεινασμένα σαγόνια.

Είναι φανερό πως οι χαμένοι, υποφέρουν από την ακόρεστη δίψα της λαγνείας, στα τρομαχτικά Τάρταρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δάσκαλε, θα μπορούσατε να μας πείτε πως είναι τα Βάκχεια και τα όργια στον τρίτο Δαντικό κύκλο ή στην βυθισμένη περιοχή της Αφροδίτης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κύριοι, κυρίες, ακούγοντας αυτή την ερώτηση έρχονται στην μνήμη μου εκείνα τα χρόνια της νεότητας.

Λοιπόν και εγώ επίσης παρευρισκόμουν στις μεγάλες διασκεδάσεις όπου έλαμπαν, μέσα στην σύγχυση και την γιορτή, νύχτες μεθυσιού και οργίων, που μόνο πικρίες άφηναν, τύψεις συνειδήσεως κτλ. Μετά από μία από αυτές τις γιορτές, με μετέφεραν στον τρίτο Δαντικό κύκλο. Απόλυτα συνειδητός, ντυμένος με το αστρικό μου σώμα, κάθισα στην κεφαλή του μοιραίου τραπεζίου στην γιορτή των δαιμόνων.

Ωμή πραγματικότητα μίας τρομακτικής υλικότητας, της οποίας και μόνο η ανάμνηση συγκλονίζει τις πιο εσωτερικές χορδές της ψυχής μου.

Το τραπέζι ήταν γεμάτο από μπουκάλια και κρέατα ακάθαρτα, πολύ εξαίρετα για λαίμαργους.

Στο κέντρο εκείνου του τραπεζιού υπάρχει μια μεγάλη κατσαρόλα πάνω από την οποία προεξείχε το κεφάλι ενός χοίρου.

Τρομοκρατημένος μπρος σε εκείνο το μακάβριο τρομαχτικό συμπόσιο, κοίταζα με πόνο τον τόπο των οργίων.

Αμέσως τα πάντα άλλαξαν, το Βασιλικό Θεϊκό Είναι μου, ο ΙΝΤΙΜΟ, εκείνος ο άγγελος της αποκάλυψης του Αγίου Ιωάννου, που έχει στα χέρια του το κλειδί της αβύσσου, αρπάζοντάς με δυνατά από το ένα μπράτσο, με τράβηξε σαν από θαύμα από εκείνη την αίθουσα και ρίχνοντας με επάνω σε ένα λευκό νεκρικό σεντόνι που βρισκόταν εκεί, πάνω στο αηδιαστικό πάτωμα γεμάτο με λάσπη, με μία μεγάλη αλυσίδα με μαστίγωσε καθ’ όν χρόνο μου έλεγε: «είσαι ο Μποδισάτβα μου, η ανθρώπινη ψυχή μου και σε χρειάζομαι για να παραδώσω το μήνυμα της νέας εποχής του Υδροχόου στην ανθρωπότητα. Θα με υπηρέτησης ή όχι»; Τότε εγώ, με τύψεις στην καρδιά, του απάντησα: «Ναι, κύριε θα σε υπηρετήσω, έχω μετανοήσει συγχωρήστε με λοιπόν».

Έτσι έγινε φίλοι, πως σιχάθηκα ποτά, συμπόσια, λαιμαργίες, μεθύσια κτλ, όλη αυτήν την βρωμιά. Το μόνο που απομένει είναι τα δάκρυα τα όποια συμβολίζονται από την βροχή αυτής της τρομερής περιοχής, αυτά τα μολυσμένα νερά της πικρίας και η τρομακτική λάσπη της αθλιότητας.



[1] Νυκτερινή συνάντηση των μαύρων μάγων και μαγισσών.