Γνωμικά

Αν κρύψεις μία σταγόνα αλήθεια θα αναγκαστείς να καταφύγεις σε ένα ωκεανό ψεμάτων.

Είτε σας αρέσει είτε όχι, ο άνθρωπος είναι «κατασκευασμένος» σαν ένα μίγμα διαβόλου-θεού. Είναι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ικανός για τα μεγαλύτερα εγκλήματα αλλά και για τις μεγαλύτερες αλτρουιστικές θυσίες.
Αυτό όλο εκφράζεται μέσα από μία έννοια που λέγεται ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ. Πρόκειται για τον ελαττωματικό ψυχισμό μας ο οποίος διαστρεβλώνει τις αρετές σε ακραίο αρνητικό ή ακραίο θετικό βαθμό καθιστώντας τις δράσεις μας υπερβολικές και παράλογες.
Την έννοια αυτή αποφεύγουν «όπως ο διάβολος το λιβάνι» να την αποδεχθούν όλοι οι άνθρωποι. Ακόμα και οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι ασχολούνται με το θέμα αυτό από μία ελαφριά, επιφανειακή και πολιτικά ορθή οπτική.
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να κρύβουν αυτό που πραγματικά είναι. Με λίγα λόγια λένε ψέματα ακόμα και στον εαυτό τους.
Και ξεκινώντας από το «μικρό» ψέμα του ότι είναι ΜΟΝΟ καλοί, αναγκάζονται να συνεχίσουν σε έναν καταρράκτη ψεμάτων που καλύπτει την ψυχολογική πραγματικότητά τους.
Θέλετε να αρχίσετε να ξεφεύγετε από την ψυχολογική μιζέρια που σας έχει ρίξει ο πολυδιαφημισμένος σύγχρονος πολιτισμός μας;
Σταθείτε μπροστά στον ψυχολογικό σας καθρέπτη και αρχίστε να βλέπετε τον εαυτό σας έτσι όπως είναι. Σας διαβεβαιώνω ότι σας περιμένει μεγάλη ανακούφιση.

Γνωμικά

Μην λες σε όλους τα βάσανά σου. Οι μισοί αδιαφορούν και οι άλλοι μισοί χαίρονται.

Στους ανθρώπους αρέσει να κλαίγονται. Όπου βρεθούν και όπου σταθούν μιλάνε για τα βάσανά τους.
Αυτό λέγεται «ψυχολογικό τραγούδι».
Δεν μιλάω για την περίπτωση που θα βρεθείς με κάποιον και θα του αναφέρεις το πρόβλημα της στιγμής, επάνω στην συζήτηση. Μιλάω για την συνεχή, εκνευριστική επανάληψη μιας σχεδόν ίδιας ιστορίας όπως η παρακάτω:
«ΑΧ, πόσο έχω υποφέρει στην ζωή μου. Πόσο έχω δουλέψει, πόσο με έχουν ξεγελάσει. Έμενα που είμαι τόσο καλός και πάντα βοηθάω τους άλλους, κανένας δεν μου συμπαραστέκεται ενώ αξίζω καλύτερο μισθό, προαγωγή, αναγνώριση από την κοινωνία».
Όλοι οι άνθρωποι τραγουδούν αυτό το τραγούδι συνέχεια. Το επαναλαμβάνουν συνεχώς σιωπηλά μέσα τους πράγμα που τους δημιουργεί μία εσωτερική μιζέρια και δυστυχία. Και «πετάνε την σκούφια τους» όταν μπορέσουν να βρουν έναν ακροατή για να το τραγουδήσουν δυνατά.
Και πραγματικά, όταν «τραγουδάτε» τον «πόνο» σας οι μισοί αδιαφορούν επειδή είναι απασχολημένοι με το δικό τους «ψυχολογικό τραγούδι» το οποίο δεν αφήνετε να «τραγουδήσουν».
Και επίσης πραγματικά, όταν «τραγουδάτε» τον «πόνο» σας οι άλλοι μισοί χαίρονται γιατί όταν τους τραγουδάτε τα βάσανά σας  αυτό τους δίνει την ευκαιρία να αισθανθούν ΠΙΟ έξυπνοι, ΠΙΟ τυχεροί, ΠΙΟ καλοί, κλπ από εσάς.
Και επειδή όσα και να πείτε ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορεί να σας βοηθήσει στην πραγματικότητα, καλόν θα ήταν να αρχίσετε να σκέφτεστε τι σημαίνει ένα άλλο γνωμικό. Το «η σιωπή είναι χρυσός». Και μάλιστα θα συμπλήρωνα «η εσωτερική και η εξωτερική σιωπή είναι χρυσός».

Γνωμικά

Πρόσεξε τις σκέψεις σου, γίνονται λόγια,
πρόσεξε τα λόγια σου, γίνονται πράξεις,
πρόσεξε τις πράξεις σου, γίνονται συνήθεια,
πρόσεξε τις συνήθειές σου, γίνονται χαρακτήρας,
πρόσεξε τον χαρακτήρα σου, γίνεται ΜΟΙΡΑ.

Ωραίες συμβουλές. Έτσι;
Όλοι θα εκφράσουν την επιδοκιμασία τους, θα βγάλουν ίσως και έναν συγκινητικό «δεκάρικο» λόγο για το βάθος και την ποιότητά τους, επισημαίνοντας την τεράστια αλήθεια που κρύβουν.
ΑΛΛΑ…
Έχετε πάρει είδηση ότι ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ τις παραπάνω συμβουλές;
Έχετε πάρει είδηση ότι ΟΛΟΙ πιστεύουν ότι είναι κάτι που πρέπει να κάνουν οι άλλοι;
Πως το ξέρω αυτό; Εγώ ο ίδιος που σας επισημαίνω το πρόβλημα, κατά βάθος δεν θεωρώ ότι με αφορά!
Αυτό λέγεται «ύπνος της συνείδησης» ή «κοιμισμένος άνθρωπος».
Και επειδή ολόκληρη η ανθρωπότητα ΚΟΙΜΑΤΑΙ (από την άποψη της συνείδησης) για αυτό έχουμε και αυτό το τραγικό και παγκόσμιο ανθρωπιστικό χάλι, που κρύβεται πίσω από ωραία λόγια και φανταχτερές δηλώσεις.

Γνωμικά

Κάποιος μαθητής του Βούδα πριν γίνει μοναχός γνώρισε μια όμορφη κοπέλα και την ερωτεύτηκε. Ο Βούδας τον ρώτησε πόσο πολύ την αγαπάει.
Και εκείνος απάντησε ότι θα γινόταν πέτρινη γέφυρα και θα άντεχε 500 χρόνια ανέμου, 500 χρόνια λιακάδας και 500 χρόνια βροχής. Ζητούσε μόνο να περπατάει η κοπέλα πάνω στην γέφυρα.

Τι απύθμενη διαφορά με την σημερινή ανθρωπότητα, στην οποία η ρηχότητα των συναισθημάτων έχει φτάσει στο άπειρο, ενώ το Χόλυγουντ εκπαιδεύει τον κόσμο ώστε οι γάμοι να διαρκούν λιγότερο και από τον «μήνα του μέλιτος».

Ο δρόμος για την κόλαση

Διάβασα κάπου:
Η ιδέα που αποκαλείτε «σωστή» είναι η ιδέα που κάποιος άλλος αποκαλεί «λάθος».
Η λύση που αποκαλείτε «τέλεια» είναι η λύση που ένας άλλος θα ονομάσει «ατελή».
Η άποψη που θεωρείτε ακαταμάχητη είναι η ίδια που άλλοι την απορρίπτουν.
Έπειτα ο συγγραφέας συμπληρώνει:
Τι θα λύσει αυτό το μπέρδεμα; Σίγουρα ούτε η επίθεση αλλά ούτε και η άμυνα. Τότε τι;
Μα η απλή ανθρώπινη αγάπη. Το είδος της αγάπης που λέει:
«Δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Έχει σημασία μόνο ότι δεν έπαθες κάτι κακό. Και ότι και οι δύο μπορούν να επωφεληθούν. Όλα τα πραγματικά οφέλη είναι αμοιβαία».

Αυτός ο συγγραφέας πρέπει να είναι παντελώς ηλίθιος.
Γράφει για έναν φανταστικό κόσμο, στον οποίο οι άνθρωποι είναι έτοιμοι όχι μόνο να αγαπήσουν και να κάνουν καλό στους άλλους αλλά και να δεχθούν ότι έχουν άδικο!!!
Είναι εγκλωβισμένος στο πολύ δημοφιλές και αποδεκτό «δόγμα της εξέλιξης», το οποίο είναι πολύ βολικό αφού δεν απαιτεί τίποτε άλλο εκτός από το να δεχθείς ότι είσαι πολιτισμένος.
Έτσι δείχνει απίστευτη και αθεράπευτη καλή πρόθεση, που μετατρέπεται σε μνημειώδη βλακεία. Θεωρεί ότι η σημερινή προβληματική ανθρωπότητα είναι πολιτισμένη.
Νομίζει ότι η τεχνολογική εξέλιξη είναι ταυτόχρονα και εσωτερική, ψυχολογική.
Είναι τελείως ανυποψίαστος για τον αβυσσαλέο ανθρώπινο εγωισμό. Οι «πολιτισμένοι» αυτού του κόσμου έχουν προκαλέσει εκατομμύρια νεκρούς σε πολέμους και απίστευτη αθλιότητα, δυστυχία, πείνα και φτώχια στους «κατώτερους» και «υπανάπτυκτους» τους οποίους απομυζούν για να υπάρχει «οικονομική ανάπτυξη».
Προφανώς ο τύπος δεν έχει διαβάσει ούτε ότι: «Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».
Για πείτε μου αλήθεια… Έχω άδικο;;;

Γνωμικά

Ένας μουσουλμάνος έλεγε -κάποτε στον χρόνο- την εξής προσευχή:
Ω ΚΥΡΙΕ
Αν σε λατρεύω από φόβο για την κόλαση, ρίξε με σε αυτήν.
Αν σε λατρεύω από αγάπη για τον παράδεισο, αρνήσου μου τον παράδεισο.

Οι «πιστοί» σε μία θρησκεία είναι πιστοί από φόβο και συμφέρον. Υπάρχει κάποια ανταμοιβή για την πίστη τους αφού «θα πάνε στον παράδεισο». Επίσης φοβούνται την «αιώνια τιμωρία της κόλασης» οπότε δηλώνουν «καλά και πιστά παιδιά».
Εσείς; Αν σας αφαιρέσουν το συμφέρον και τον φόβο πόσο πιστοί θα είσαστε στην θρησκεία που δηλώνετε ότι πιστεύετε;

Γνωμικά

Ο Νάν- ίν δέχτηκε μια μέρα έναν καθηγητή πανεπιστημίου που ήθελε να μάθει για το Ζεν.
Ο Νάν- ίν σέρβιρε τσάι. Γέμισε την κούπα του επισκέπτη του και μετά συνέχισε να ρίχνει τσάι στην ίδια κούπα. Ο καθηγητής κοίταζε το τσάι που χυνόταν, και σε λίγο δεν κρατήθηκε και είπε:
- Ξεχείλισε. Δεν χωράει άλλο πια.
- Σαν αυτή την κούπα, είπε ο Νάν- ίν, είσαι κι εσύ γεμάτος με τις γνώμες και τις θεωρίες σου. Πως μπορώ να σου δείξω το Ζεν, αν δεν αδειάσεις πρώτα την κούπα σου;

Σαν τον καθηγητή είσαστε γεμάτοι από θεωρίες, ιδέες και πεποιθήσεις που ΑΛΛΟΙ έχουν χώσει στο κεφάλι σας. Και κάνετε το λάθος να πιστεύετε ότι όλα αυτά είναι δικά σας. Και όπως το φλιτζάνι ΑΡΝΕΙΣΤΕ να δεχθείτε κάτι νέο και έξω από τα γνωστά σας, ακόμα και αν ισχυρίζεστε το αντίθετο.
Αυτό σας μετατρέπει σε σανίδια, έρμαια των κυμάτων του ωκεανού της ζωής. Υποφέρετε και χαίρεστε ατυχηματικά, ανάλογα με αυτό που φέρνει η ζωή και δεν έχετε κανενός είδους έλεγχο σε όσα σας συμβαίνουν. Και ζείτε τρομοκρατημένοι, κρυμμένοι πίσω από όνειρα, σχέδια και πεποιθήσεις ότι «στο μέλλον θα…». Και αποποιείστε την ευθύνη διακηρύσσοντας ότι ποτέ δεν φταίτε εσείς, κάποιος άλλος φταίει…

Γνωμικά

Δεν έχει σημασία ποια είναι η ιστορία σου. Το πεπρωμένο σου είναι ό,τι μπορείς να δημιουργήσεις σήμερα. Τι πρόκειται να δημιουργήσεις;

Κακά τα ψέματα, αλλά οι άνθρωποι αρέσκονται να ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους:
Αν ο τάδε δεν είχε πει αυτό…
Αν ο δείνα με είχε βοηθήσει…
Αν…
Αν…
Αν…
Και «αν η γιαγιά μου είχε ρόδες θα ήταν πατίνι» λέει μια παλιά έκφραση που την αναφέραμε όταν κάτι ήταν αδύνατο ή δεν είχε σημασία.
Γιατί τελικά εκείνο που μετράει είναι αυτό που θα κάνεις σήμερα:
Σήμερα ο Ηρακλής διάλεξε τον δρόνο της Αρετής.
Σήμερα ο Λεωνίδας στάθηκε στις Θερμοπύλες.
Σήμερα πήρε το κώνειο ο Σωκράτης.
Σήμερα ξεκίνησε η επανάσταση του 21.
Σήμερα ο Καγιαλεδάκης σήκωσε την σημαία του ενάντια στα κανόνια των «Μεγάλων Δυνάμεων».
Σήμερα ανατίναξαν το Κούγκι.
Σήμερα ανατίναξαν το Αρκάδι.
Σήμερα πέθανε Γραικός ο Αθανάσιος Διάκος.
Σήμερα το Αβέρωφ κυνήγησε τον τούρκικο στόλο.
Σήμερα πήραμε παραμάζωμα την τουρκική αυτοκρατορία, στην ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ από πολιτικούς και συμμάχους εκστρατεία του 22.
Σήμερα φωνάξαμε το ΟΧΙ στους φασίστες και στους ναζί.
Άσχετα με το αν πρόκειται για ιστορικό γεγονός ή για προσωπική αλλαγή σήμερα μόνο μπορείτε να πείτε ΟΧΙ είτε στον εξωτερικό εχθρό της χώρας σας είτε στα προσωπικά σας πάθη που σας κρατούν σε μια φυλακή χειρότερη από αυτήν που σας επιφυλάσσει η ΕΕ και η Νέα Τάξη..
Ο Ρήγας Φεραίος έγραψε: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
Και ο λαϊκός ποιητής συμπλήρωσε: είναι βαριά η φυλακή κι ας είν’ κι από μετάξι.
Και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο βαριά είναι η φυλακή του εγωισμού μέχρι να τολμήσετε να απαλλαγείτε από αυτήν.

Γνωμικά

Ο φόβος δεν είναι αληθινός. Το μόνο μέρος όπου μπορεί να υπάρξει ο φόβος είναι στις σκέψεις μας για το μέλλον. Είναι ένα προϊόν της φαντασίας μας, που μας κάνει να φοβόμαστε πράγματα που δεν βρίσκονται στο παρόν και ίσως να μην υπάρξουν ποτέ. Είναι σχεδόν παραφροσύνη. Ο κίνδυνος είναι αληθινός, αλλά ο φόβος είναι επιλογή.

Γνωμικά

Αν από τις πολλές αλήθειες διαλέξεις μία, αυτή θα γίνει ψέμα και εσύ φανατικός.

Η πραγματικότητα είναι ένα περίεργο φαινόμενο. Εξαρτάται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τον ψυχικό μας κόσμο. Ένα πράγμα είναι αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας και άλλο πράγμα -τελείως διαφορετικό- είναι η ερμηνεία που δίνουμε σε αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις. Για αυτό μιλάμε για ΑΝΤΙΛΗΨΗ.
Η αντίληψη είναι σύνθετη λέξη, αποτελούμενη από το «αντί» και το «λήψη». Με λίγα λόγια παίρνω κάτι αντί κάτι άλλου. «Βλέπω» κάτι που δεν είναι αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μου. Μετατρέπω την πραγματικότητα σε «κάτι» που υπάρχει μόνο στον νου μου. Παράδειγμα;
Δύο άτομα βλέπουν ένα γατάκι:
-Ο πρώτος θα δει ένα ωραίο, μικρό, χαδιάρικο γατάκι και θα το χαϊδέψει με ευχαρίστηση.
-Ο δεύτερος θα δει ένα βρωμερό ον γεμάτο μικρόβια και θα απομακρυνθεί με απέχθεια.
Ποιος έχει δίκιο;
ΕΜΦΑΝΩΣ και οι δύο!
Το γατάκι είναι και όμορφο αλλά και γεμάτο μικρόβια.
Έτσι, αν οι δύο αρχίσουν να συζητάνε ποιος έχει δίκιο δεν θα τελειώσουν ποτέ. Και οι δύο εκλέγουν ένα μικρό μέρος της πραγματικότητας σαν μοναδική αλήθεια. Αλλά επειδή πρόκειται για πραγματικότητα μπορούν να βρίσκουν επιχειρήματα για να υποστηρίζουν την δική τους άποψη για αυτήν.
Το αποτέλεσμα το βλέπετε γύρω σας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γνωμικά

Πάντοτε θα πρέπει να αναλύετε κάθε παροιμία που διαβάζετε με συγκεκριμένη οπτική γωνία. Διαβάζοντας απαιτείται η κατανόησή τους με βάση εκείνο που δεν σας συμφέρει. Για παράδειγμα η παροιμία «Όποιος βιάζεται σκοντάφτει» μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για να δικαιολογήσει το ελάττωμα της τεμπελιάς, είτε για να καταδικάσει το ελάττωμα της ανυπομονησίας:
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό».
Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική».

Μη διαβάσετε τις παροιμίες μου με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

Γνωμικά

Ένας σοφός είπε κάποτε:
Αν πιστεύεις όλα όσα διαβάζεις τότε είναι καλύτερα να μην διαβάζεις καθόλου.
Ο λόγος είναι ότι:
Ένα αξίωμα όσο πλούσιο και τέλειο και αν είναι, θα μπορούσε να είναι ψεύτικο και αυτό που είναι χειρότερο ΣΚΟΠΙΜΑ ψεύτικο.
Οι άνθρωποι, όντας επιφανειακοί, ασχολούνται πάντοτε με την επιφάνεια των πραγμάτων. Παίρνουν τα πράγματα έτσι όπως τους τα σερβίρουν, έτσι όπως τους τα εξηγούν οι «ειδικοί» ή οι «δάσκαλοι». Και συνήθως δέχονται την εξήγηση γιατί τους είναι πολύ βολική, γιατί χαϊδεύει τον εγωισμό τους και δεν απαιτεί από αυτούς καμία προσπάθεια.
Αντίθετα ο αληθινός δάσκαλος θα σε ξεβολέψει, θα σε κατεβάσει από τον θρόνο σου και θα σου πει ότι πρέπει να καταβάλλεις κόπο για να επιτύχεις κάτι.
Έτσι συνήθως κανένας δεν ακολουθεί τον Αληθινό Δάσκαλο.
Αυτή η λειτουργία είναι ένα σημαντικό όπλο στα χέρια των Μαύρων. Την εκμεταλλεύονται για να φαίνονται Άσπροι. Και το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε γύρω σας: η κακία, η δυστυχία, η φτώχεια, ο πόλεμος, η καταπίεση, ο πόνος και κάθε άλλο «παιδί» του ανθρώπινου εγωισμού εμφανίζονται σε αφθονία. ΟΜΩΣ όλοι πιστεύουν ότι ζούμε σε έναν παράδεισο και ότι οι ίδιοι δεν φταίνε σε τίποτε για όλα αυτά.
Με βάση όλα τα παραπάνω, ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ λέει:
Ένα απόφθεγμα μπορεί να είναι εμπόδιο στον Εσωτερικό Δρόμο.

Γνωμικά (Μια καθυστερημένη εισαγωγή)

«Για τους πολλούς»: Οι αναρτήσεις αυτές δεν είναι παρά μια απλή σειρά από παροιμίες.
«Για τους λίγους»: Οι αναρτήσεις αυτές είναι μία προσπάθεια εισαγωγής στην επιστήμη της διακυβέρνησης του εαυτού, και κατ΄ επέκτασιν στην τέχνη της διακυβέρνησης του κόσμου.
Άρχισα να αναρτώ παροιμίες διαφόρων λαών, σκέψεις φιλοσόφων και ρήσεις μεγάλων ανδρών. Τέτοια κυκλοφορούν σε μεγάλο αριθμό, και έχουν όλα ενδιαφέρον, έτσι «δεν κομίζω γλαύκας εις την Αθήνα». Αλλά το πρόβλημα είναι οι άνθρωποι που τις διαβάζουν και το τι καταλαβαίνουν.

Οι περισσότεροι θα διαβάσουν κάτι έξυπνο και θα σταματήσουν εκεί. Και ίσως να κοροϊδέψουν κιόλας. Ο Λάο Τσε έχει πει σχετικά:
Στο άκουσμα του ΤΑΟ ο σοφός διερευνά την έκτασή του, ο σκεπτικιστής το ακολουθεί και το καταγράφει, αλλά οι άλλοι ακούγοντας για αυτό θα γελάσουν… αν δεν γελάσουν, δεν θα είναι το ΤΑΟ…

Μερικοί όμως, εκείνοι που ενδιαφέρονται για το πώς και το γιατί του ψυχολογικού τους κόσμου, θα διαβάσουν τις παροιμίες «διαφορετικά».
Δεν είναι δυνατόν να σας κάνω να διαβάσετε κάτι «διαφορετικά». Αυτό είναι δική σας δουλειά και ευθύνη. Εγώ μπορώ να παραθέτω και να εξηγώ λίγο, ανάλογα με την κατανόησή μου.
Ο λόγος είναι (όπως λέει και ο Τσουάνγκ Τσού) ότι:
Δεν μπορείς να μιλήσεις για την θάλασσα με το βατράχι που ζει σε ένα πηγάδι γιατί η γνώση του περιορίζεται στον χώρο που ζει.
Δεν μπορείς να μιλήσεις για τον πάγο με ένα έντομο του καλοκαιριού γιατί η γνώση του περιορίζεται σε μία μόνο εποχή.
Δεν μπορείς να μιλήσεις για το ΤΑΟ με ένα στενόμυαλο γραμματιζούμενο γιατί η γνώση του περιορίζεται σε αυτά που έμαθε.

Γνωμικά (εισαγωγή)

Αν και δεν κατάφερα να το κάνω τόσο ορατό όσο έπρεπε, το πραγματικό ενδιαφέρον μου και η πραγματική ασχολία μου είναι «η αλήθεια που βρίσκεται μέσα μας». Αυτό προσπαθώ να δείξω ακόμα και στις πολιτικού ενδιαφέροντος αναρτήσεις που κάνω. Είτε σας αρέσει είτε όχι: Η Αλήθεια είναι η ανώτατη τέχνη.
Το Πραγματικό, η Αλήθεια είναι αυτό που μας ενδιαφέρει και δεν βρίσκεται ανάμεσα στις θεωρίες, στις γνώμες και στις δοξασίες η Αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή.
Η Αλήθεια βρίσκεται στο Κέντρο, ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Η έννοια που ο νους μπορεί να σφυρηλατήσει για την Αλήθεια δεν είναι ποτέ η Αλήθεια. Η γνώμη που ίσως έχουμε για την Αλήθεια, όσο και αν είναι σεβαστή, με κανένα τρόπο δεν είναι η Αλήθεια. Ούτε τα αντιτιθέμενα πνευματικά ρεύματα μπορούν να μας οδηγήσουν στην Αλήθεια.
Η Αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να δοκιμαστεί άμεσα, όπως όταν κάποιος βάζει το χέρι του στην φωτιά και καίγεται ή όπως ένας που καταπίνει νερό και πνίγεται.
Χρειάζεται άμεσα να αυτοερευνηθούμε για να αυτοανακαλυφθούμε και να γνωρίσουμε βαθιά τον εαυτό μας. Η εμπειρία της Αλήθειας έρχεται μόνο όταν περιορίσουμε το Σφάλμα. Μόνο διαλύοντας το ίδιο το Εγώ, τα λάθη, τις προκαταλήψεις και τους φόβους, τα πάθη και τις επιθυμίες, τα διανοητικά κλεισίματα και τις αυτάρκειες παντός είδους, έρχεται σε εμάς η εμπειρία του Πραγματικού.
Η Αλήθεια δεν έχει τίποτε να κάνει με αυτό που έχει ειπωθεί ή δεν έχει ειπωθεί, αυτό που γράφτηκε ή δεν γράφτηκε. Αυτή έρχεται μόνο όταν το «ο Εαυτός μου» έχει πεθάνει. Ο νους δεν μπορεί να αναζητήσει την Αλήθεια γιατί δεν την γνωρίζει. Όσο η συνείδηση είναι εγκλωβισμένη μέσα στο «Εγώ μου» δεν θα μπορέσει να δοκιμάσει το Αληθινό, αυτό που βρίσκεται πέρα από το σώμα, τις συγκινήσεις και τον νου, αυτό που είναι η Αλήθεια.
Σε τί χρησιμεύει στον άνθρωπο να γνωρίζει χιλιάδες θεωρίες χωρίς ποτέ να δοκιμάσει την Αλήθεια;
Πολύ δίκαια είπε λοιπόν ο Χριστός: «Γνωρίστε την Αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει».
Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ιησού τι είναι η Αλήθεια, αυτός κράτησε βαθιά σιωπή. Και όταν έκαναν στον Βούδα την ίδια ερώτηση γύρισε την πλάτη και αποσύρθηκε.
Αλλά αν αυτοί οι Αληθινοί Άνθρωποι δεν τόλμησαν να μιλήσουν για Αυτήν τότε εγώ τί μπορώ να κάνω;
Διότι έχει ειπωθεί:
Δεν μπορείς να μιλήσεις στο καλοκαιρινό έντομο για τον χειμώνα. Η γνώση του περιορίζεται σε μία εποχή.
Δεν μπορείς να μιλήσεις στο βατράχι της λίμνης για την θάλασσα. Η γνώση του περιορίζεται στον χώρο που ζει.
Δεν μπορείς να μιλήσεις στον στενόμυαλο γραμματιζούμενο για την Αλήθεια. Η γνώση του περιορίζεται σε αυτά που ξέρει.

Έτσι και εγώ θα περιοριστώ να αναρτήσω μερικά «ειδικά» γνωμικά, με την ελπίδα ότι κάποιος μπορεί κάποτε να καταλάβει…

Γνωμικά

Φανταστείτε ότι η ζωή λειτουργεί υπέρ σας, ακόμη και όταν φαίνεται να εργάζεται εναντίον σας. Υπάρχει κάτι περισσότερο στη ζωή από το να παρακολουθείτε τους άλλους ανθρώπους να τη ζουν.

Γνωμικά

Το ταλέντο δημιουργεί δικές του ευκαιρίες.
Αλλά μερικές φορές φαίνεται ότι η έντονη επιθυμία όχι μόνο δημιουργεί δικές της ευκαιρίες, αλλά και τα δικά της ταλέντα.