ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΧΗΜΕΙΑΣ - β μέρος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15

ΤΟ ΘΕΪΚΟ ΦΟΧΑΤ

Τα αθέατα Αστέρια που πάλλουν ανάμεσα στα βάθη του απείρου είναι άφατες φλόγες.

Εμείς είμαστε Σπίθες αποσπασμένες από αυτές τις αιώνιες φλόγες.

Πριν η σπίθα αποσπαστεί από την φλόγα είναι η ίδια η φλόγα.

Εμείς ήμασταν αυτές οι Φλόγες.

Εμείς ήμασταν οι άφατοι Λόγοι που στο χάραμα της ζωής γονιμοποιήσαμε το Χάος με την Ιερή Φωτιά μας, για να αναβλύσει μέσα από τα νερά της ζωής το φυτώριο των Κόσμων.

Τα επουράνια νερά είναι αγνό Σπέρμα.

Αυτά τα νερά περικλείονται μέσα στους σεξουαλικούς μας αδένες.

Ο αέρας και η φωτιά αυτών των νερών είναι η άφατη Εδέμ που είναι εγκαταστημένη μέσα σε μας τους ίδιους στα βάθη της συνείδησης μας.

Η Βίβλος στην Γένεση, κεφάλαιο πρώτο, μας μιλά γι’ αυτά τα νερά.

Ο ΔΑΝΙΗΛ κεφ. 3, παρ. 6 αποκαλύπτει σε μάς αυτά τα νερά. Ο 104^ος Ψαλμός παρ. 3 μας μιλά για τα επουράνια νερά του Συμπαντικού Χάους.

Αυτό το Χάος είναι το ίδιο μας το Χριστικό Σπέρμα.

Αυτό το ρευστό γυαλί, εύκαμπτο και μαλα­κό, είναι μια ουσία εύφλεκτη αλλά όχι αναλούμενη που αποτελεί την κατοικία των Αγγέλων, Σεραφείμ, Θρόνων, Δυνάμεων κτλ.

Αυτή η Χριστική ουσία είναι το Χάος από όπου αναβλύζει η ζωή.

Αυτός είναι ο Χριστός σε ουσία, ο ρευστός Χριστός που διαμένει μέσα στους σεξουαλικούς μας αδένες.

Τα επουράνια νερά αλληλοαναμιγνύονται με τον επουράνιο αέρα και με την Θεϊκή Φωτιά όπου ζουν οι θεοί του αναλλοίωτου απείρου.

Εάν εμείς χύνουμε αυτά τα νερά κατά την διάρκεια της σεξουαλικής μέθης, χύνουμε επίσης και τον επουράνιο αέρα και την Θεϊκή Φωτιά που ζει μέσα σ’ αυτά τα νερά.

Έτσι είναι το πως εμείς βυθιζόμαστε στις ιδιαίτερες ατομικές μας κολάσεις και σε κόσμους σκοταδιών όπου δεν ακούγεται παρά ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.

Η φωτιά και ο αέρας είναι ανώτερα στοιχεία ,

Η φωτιά στην απόλυτη απλότητα της είναι το έπακρον όλων των τελειοτήτων.

Ο αέρας, επειδή είναι λιγότερο αγνός, δεν καταφέρνει να διεισδύσει στο βάθος της ούτε να συντηχθεί μαζί της, παρά μόνον όταν έχει καθαριστεί με απόλυτο τρόπο.

Η στοιχειακή Φωτιά είναι συγκεντρωμένη στα φώτα του ουρανού.

Αυτά τα φώτα είναι τα άφατα Αστέρια, οι πλανητικοί Λόγοι, που μας στέλνουν τις ακτίνες τους για να μας βοηθούν στην κοσμική μας εξέλιξη.

Η Φωτιά εξαγνίζει τα πάντα, μεταβάλλοντας τα σε άφατες τελειότητες. Η Φωτιά δρα στο κέντρο κάθε πλανήτη και στην καρδιά κάθε ζωής. Η Φωτιά έχει το κατάλυμα της στο νερό, και αν εμείς χύνουμε αυτό το νερό, χύνουμε επίσης την Φωτιά και μένουμε στα σκοτάδια.

Η σεξουαλική ορμή προκαλεί την συγκίνηση, η συγκίνηση βάζει σε κίνηση την αναπνοή, τον αέρα, και ο αέρας εμφυσά την ζωή επάνω στην φωτιά, όταν τα ηλιακά και σεληνιακά άτομα κάνουν επαφή στον Κόκκυγα.

Έτσι είναι το πως αφυπνίζεται η Κουνταλίνη και φτάνουμε στην σύντηξη με τον ΕΣΩΤΕΡΟ.

Η φωτιά δεν μπορεί, να αντέξει το ανεπε­ξέργαστο νερό, γι’ αυτό και πρέπει να το μεταβάλλει σε λεπτότατους ατμούς μέσω της θέρμανσης.

Όταν οι ατμοί μεταβάλλονται σε ηλιακά και σεληνιακά ρεύματα, τότε το νερό είναι ήδη αρκετά μεταλλαγμένο και εξαγνισμένο ώστε να συντηχθεί αιώνια με την Φωτιά της Κουνταλίνη.

Αυτή η εργασία είναι Σεξουαλική Αλχημεία.

Η φωτιά εξαγνίζει του αέρα, ο αέρας εξα­γνίζει το νερό και το νερό εξαγνίζει την γη, με την αέναη κίνηση της φωτιάς.

Έτσι είναι το πως τα στοιχεία, το ένα με το άλλο τείνουν να εξαγνιστούν.

Το νερό του σπέρματος δρα επάνω στην φωτιά, που είναι κλεισμένη μέσα στα σεξουαλικά μας όργανα, για να την ανυψώσει μετά από την σπονδυλική μας στήλη.

Η φωτιά δουλεύει επάνω στα τέσσερα μας σώματα αμαρτίας, για να μας εξυψώσει στο δικό της βαθμό τελειότητας.

Μέσω της φωτιάς εξάγουμε από τα τέσσερα σώματα μας της αμαρτίας, το αγνό έλαιο του Πνεύματος.

Αυτό το έλαιο αναφλέγεται, απογυμνωμένο από τις βρωμιές του και καίει σαν άφατη φλόγα.

Έτσι είναι το πως δρα επάνω στον πλανήτη άνθρωπο αφαιρώντας την ανισότητα των στοιχείων και φέρνοντας τα όλα στην τελειότητα, για να μας μετατρέψει σε ζωντανή φωτιά.

Έτσι είναι το πως η φωτιά εξαγνίζει τα στοιχεία πριν να τα αφομοιώσει ολοκληρωτικά.

Στην Φύση βλέπουμε την γη να ανάγεται σε νερό, το νερό να μεταβάλλεται σε αέρα, σε σύννεφα, και τελικά σε φωτιά, σε βροντές, σε κεραυνούς, σε αστραπές.

Η φωτιά του ουρανού, προκαλεί βροχές και η βροχή ζωογονεί τα σπλάχνα των φυτωρίων για να αναδυθεί η ζωή.

Αυτοί οι επαναλαμβανόμενοι ραντισμοί, δουλεύουν επάνω στους σπόρους της γης, όπου περιέχε­ται η φωτιά της ζωής, ζωηρή και ενεργητική.

Το να δρα το νερό του ουρανού επάνω στα φυτώρια, για να κάνει να αναβλύσει η φωτιά της ζωής, είναι αγνή σεξουαλική αλχημεία.

Όταν η Φωτιά της Κουνταλίνης δρα επάνω στα δικά μας σπερματικά φυτώρια, κάνει να αναβλύσει από την εσωτερική ζωή, ένα εσωτερικό ατομικό σύμπαν, γεμάτο από άφατες τελειότητες.

Έτσι είναι το πως ο πλανήτης άνθρωπος, καθαρισμένος από τις σκουριές του, ενώνει την ουσία του με αυτήν της φωτιάς του Πνεύματος και μετατρέπε­ται σε αιώνια φλόγα.

Ο γηραιός Φοίνικας στην αντάρτικη αετοφω­λιά του, τρέφεται με την Ιερή Φωτιά και οι νεοσσοί του, του ξεριζώνουν τα μάτια, πράγμα το οποίο παρά­γει την αμόλυντη λευκότητα του άφατου Πνεύματος που απαστράπτει στις γωνιές του Σύμπαντος.

Έτσι είναι το πως μεταβάλλουμε όλα μας τα μέταλλα σε αγνό χρυσό του Πνεύματος.

Αυτό είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ.

Όλοι εκείνοι οι Μυημένοι που πριν από μένα θέλησαν να κοινοποιήσουν το Μεγάλο Αρκάνο πέθαναν.

Στον Μεσαίωνα, οι Μυημένοι που επιχείρησαν να κοινοποιήσουν το Μεγάλο Μυστικό, βρέθηκαν νεκροί ή από τα πουκάμισα του Νέσου ή από τα αρωματικά μαντηλάκια ή από το στιλέτο ή από το ικρίωμα.

Στην αρχαία Αίγυπτο των Φαραώ, εκείνοι που δοκίμαζαν να κοινοποιήσουν το Μεγάλο Αρκάνο καταδικάζονταν σε θάνατο. Τους έκοβαν το κεφάλι, τους ξερίζωναν την καρδιά, και οι στάχτες τους σκορπίζονταν στους τέσσερις ανέμους.

Μόνο ένας άνθρωπος έχει υπάρξει στην ζωή που μπόρεσε να κοινοποιήσει το Μεγάλο Μυστικό και δεν πέθανε.

Αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ: ο ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Ας εισέλθουμε τώρα στον Αλχημιστικό Σπαγειρισμό.

Η Σπαγείρια ή Σπαγειρική ιατρική, προέρχε­ται από τα Ελληνικά Σπάω και Αγείρω.

Δηλαδή χωρίζω και συναθροίζω.

Όλα τα μεγάλα Μυστικά της απόκρυφης ιατρι­κής βρίσκονται στην Εδέμ και η Εδέμ είναι το ίδιο το Σεξ.

Σ’ όλα τα φυτά υπάρχει το Χάος και μέσα στο Χάος βρίσκονται τα Τάτβας.

Το Χάος του κάθε φυτού είναι το Σπέρμα.

Το ίδιο συμβαίνει με το φυτό Άνθρωπο.

Το Χάος του Ανθρώπου είναι εγκαταστημένο στους σεξουαλικούς του αδένες.

Όταν εμείς γονιμοποιούμε το Χάος, μεταβάλ­λουμε τα Τάτβας.

Η Χριστική ουσία του Ηλιακού Λόγου είναι το Χαοτικό Σπέρμα, επάνω στο οποίο θεμελιώνο­νται όλες οι ικανότητες; του ανθρώπου.

Όταν το σπέρμα των φυτών, μπαίνει σε δράση, αυτά γίνονται όμορφα, ανθίζουν και γεμίζουν καρπούς.

Όταν όμως το φυτικό σπέρμα εξασθενεί ή ξεραίνεται, τα φυτά γεμίζουν θλίψη, μαραίνονται και πεθαίνουν.

Το ίδιο συμβαίνει με τον άνθρωπο: όταν μεταβάλλει την σπερματική του ενέργεια, γεμίζει ομορφιά, ζωή και χαρά αλλά όταν σπαταλά το σπέρμα του σε ζωικά πάθη γεμίζει από σκοτάδια και θάνατο.

Οι Σπαγειριστές κοπανούσαν τα φυτά για να βγάλουν τον χυμό.

Μετά αποθήκευαν τον χυμό σ’ ένα δοχείο καλά κλεισμένο και τον έβαζαν σ’ ένα δροσερό μέρος μέχρι να επιτευχθεί πλήρης ζύμωση.

Όταν τελείωνε η ζύμωση, τοποθετούσαν το δοχείο σ’ έναν φούρνο για να μπορέσει να εξατμισθεί το αλκοόλ.

Πρέπει να βράζουμε να βράζουμε και να ξαναβράζουμε και να μην κουραζόμαστε ποτέ.

Το αλκοόλ ανέρχεται εξατμιζόμενο υπό μορφή ραβδίων και πρέπει να θερμάνουμε και να αποστάξουμε επτά φορές.

Στην έβδομη απόσταξη ή βλέννα έχει εξαφανιστεί ολοκληρωτικά. Σε κάθε απόσταξη η βλέννα χωρίζεται από το αλκοόλ.

Στην έβδομη απόσταξη το αλκοόλ είναι αγνό και είναι αγνό κρασί φωτός.

Η εκχύλιση του αλκοόλ ή αγνού αποστάγμα­τος των φυτών, γίνεται εκθλίβοντας μια μεγάλη ποσό­τητα φυτών και συλλέγοντας τους χυμούς τους που θα ζυμωθούν και θα αποσταχθούν επτά φορές.

Το σημαντικό είναι να διαχωριστεί το οινόπνευμα από την βλέννα.

Όμως η βλέννα πρέπει επίσης να αποσταχθεί με Αλχημιστικές μεθόδους, γιατί είναι μια ουσία που έχει αξιοσημείωτες αρετές.

Το κατακάθι που μένει κολλημένο στο βαρέλι είναι το αλάτι των φυτών που μπορεί να συλλεχθεί συνετά για σοφές ιατρικές χρήσεις.

Αυτό το αλάτι έχει δύο όψεις: Το σταθερό αλάτι και το πτητικό αλάτι.

Το πολυτιμότατο Μυστικό που πρέπει να εξαγάγουμε από τα φυτά, σύμφωνα με την Σπαγειρική επιστήμη, είναι η χριστική ουσία, ο αθάνατος Λόγος που κοιμάται συσπειρωμένος στο βάθος του ναού.

Εδώ συνδυάζονται, ρυθμός, πλανήτης, ζωδια­κός και Τάτβας.

Λοιπόν πρέπει να πληροφορήσουμε τους Γνωστικούς μαθητές ότι όταν οι Σπαγειριστές του Μεσαίωνα μιλούσαν για φυτά δεν αναφέρονταν στην χλωρίδα αλλά στο φυτό άνθρωπος.

Ο Σπαγειρισμός του Φίλιππου Θεόφραστου Μπομπάστο ντε Χόενχαϊμ (Αουρεόλο Παράκελσο) και των μαθητών του, είναι απόλυτα σεξουαλικός.

Πρέπει να μαζέψουμε το χριστικό μας σπέρμα για να εξάγουμε από αυτό την Φωτιά.

Μέσω της Αγνότητας, ας συλλέξουμε όλους τους σεξουαλικούς μας χυμούς, συγκεντρώνοντας τους σε ένα δροσερό μέρος. Αυτό το μέρος είναι οι σεξουαλικοί μας αδένες.

Πρέπει να κάνουμε απόσταξη, ασκώντας Σεξουαλική Μαγεία εντατικά με την γυναίκα.

Έτσι είναι το πως τα ραβδιά ανυψώνονται σε κάθε απόσταξη και επιτυγχάνουμε τον Βασιλιά στεφανωμένο με το κόκκινο στέμμα, τον Βασιλιά Ήλιο, τον θριαμβευτή Μάγο του Φιδιού.

Το αλάτι του Σπέρματος είναι σταθερό και πτητικό.

Το πτητικό αλάτι του άνδρα περνά στον λάρυγγα της γυναίκας και το πτητικό αλάτι της γυναί­κας περνά στον λάρυγγα του άνδρα.

Έτσι είναι το πως προετοιμάζουμε το λάρυγ­γα μας για να ομιλήσει τον χρυσό λόγο.

Κατά την διάρκεια των πρακτικών της Σεξουα­λικής Μαγείας, ο αδενικός βιορυθμός βρίσκεται σε πλήρη ευφορία.

Οι επτά πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος είναι στενά συνδεδεμένοι με τα επτά Φίδια.

Μέσα από την Μήτρα του Ζωδιακού ξεδιπλωνό­μαστε με την Σεξουαλική Μαγεία.

Η σεξουαλική μεταβολή προκαλεί Τατβικές μεταβολές, γιατί τα Τάτβας βρίσκονται μέσα στο Σπέρμα.

Με κάθε αλχημιστική απόσταξη, κάνουμε το Φίδι να ανεβαίνει.

Στην έβδομη απόσταξη έχουμε τα επτά φίδια επάνω στην ράβδο της Σπονδυλικής Στήλης.

Ο Πλανήτης που μας διευθύνει είναι το Αστέρι Πατέρας.

Έτσι ο Σπαγειρισμός των Γνωστικών είναι απλά η Σεξουαλική Αλχημεία.

Εμάς τους Γνωστικούς το μόνο που μας ενδια­φέρει είναι να κάνουμε να ανεβαίνουν τα επτά μας Φίδια.

Στο παρελθόν, όταν ήμασταν στοιχειώδη, φυτά, τα επτά μας Φίδια βρίσκονταν επάνω στην ράβδο.

Όταν πέσαμε, αυτά τα επτά Φίδια, κατέβη­καν από την Σπονδυλική Στήλη και έμειναν κλεισμένα στο Τσάκρα Μουλαντάρα του Κόκκυγα.

Το κανονικό, το φυσικό είναι να έχουμε τα επτά Φίδια επάνω στην ράβδο.

Το αφύσικο, το μη κανονικό, το άτοπο, είναι να έχουμε τα επτά Φίδια πεσμένα και κλεισμένα στο Τσάκρα Μουλαντάρα.

Έτσι λοιπόν, εμείς οι Γνωστικοί θέλουμε να είμαστε κανονικοί, άνθρωποι, Υπεράνθρωποι, υπερανθρώπινα όντα και γι’ αυτό δουλεύουμε με την Σεξουα­λική Αλχημεία, για να γονιμοποιούμε το Χάος μας και να μετατραπούμε σε θεούς.

Τα επτά Φίδια είναι οι αποστάξεις του Σπαγειρισμού.

Τα επτά Φίδια είναι οι επτά ημέρες της δημιουργίας.

Τα επτά Φίδια είναι οι επτά μεγάλες Μυή­σεις των Ανωτέρων Μυστήριων.

Σε επτά ημέρες, δηλαδή, σε επτά Μυητικές βαθμίδες των Ανωτέρων Μυστήριων, δημιουργούμε το δικό μας εσωτερικό σύμπαν όταν γονιμοποιούμε το δικό μας σεξουαλικό χάος, ασκώντας έντονα Σεξουαλική Μαγεία με την γυναίκα.

Όταν σηκώνονται τα επτά Φίδια επάνω στην ράβδο ξαναγινόμαστε κανονικά όντα, σαν αυτά που ήμασταν πριν από την πτώση.

Τα μεγάλα πλήθη των υπερανθρώπινων όντων χαίρονται όταν ένας άνθρωπος σταματά να είναι μη φυσιολογικός και έχει σηκώσει τα επτά Φίδια επάνω στην ράβδο.

Η Βίβλος, που είναι το ιερό βιβλίο των Γνωστικών, μας μιλά για τις επτά αποστάξεις, όταν μας περιγράφει τους νεαρούς Εβραίους που έμειναν άθικτοι μέσα στο αναμμένο καμίνι.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ναβουχοδονόσορας έκανε μια χρυσή εικόνα, το ύψος της 60 πήχες, και το πλάτος της έξι πήχες· και την έστησε στην πεδιάδα Δουρά, στην επαρχία τής Βαβυλώνας. Και ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έστειλε να συγκεντρώσει τούς σατράπες, τους διοικητές, και τους τοπάρχες, τους κριτές, τους θησαυροφύλακες, τους συμβούλους, τους νομοδιδάσκαλους, και όλους τους άρχοντες των επαρχιών, για νάρθουν στα εγκαίνια της εικόνας, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας. Και οι σατράπες, οι διοικητές, και οι τοπάρχες, οι κριτές, οι θησαυροφύλακες, οι σύμβουλοι, οι νομοδιδάσκαλοι, και όλοι οι άρχοντες των επαρχιών, συγκεντρώθηκαν στα εγκαίνια της εικόνας, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας· και στάθηκαν μπροστά στην εικόνα, που είχε στήσει ο Ναβουχοδονόσορας. Και ένας κήρυκας βοούσε μεγαλόφωνα: Σε σας προστάζεται, λαοί, έθνη, και γλώσσες, κατά την ώρα που θα ακούσετε τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσική, αφού πέσετε, προσκυνήστε τη χρυσή εικόνα, που έχει στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας·και όποιος δεν πέσει και προσκυνήσει, την ίδια ώρα θα ριχτεί μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που καίει. Γι' αυτό, όταν όλοι οι λαοί άκουσαν τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, και κάθε είδους μουσική, πέφτοντας όλοι οι λαοί, τα έθνη, και οι γλώσσες προσκυνούσαν τη χρυσή εικόνα, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας. Και μερικοί Χαλδαίοι ήρθαν τότε και διέβαλαν τους Ιουδαίους·και είπαν, λέγοντας προς τον βασιλιά Ναβουχοδονόσορα: Βασιλιά, να ζεις στον αιώνα. Εσύ, βασιλιά, έβγαλες πρόσταγμα, κάθε άνθρωπος, που θα ακούσει τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, και της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσική, να πέσει και να προσκυνήσει τη χρυσή εικόνα· και όποιος δεν πέσει και προσκυνήσει, να ριχτεί μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που καίει. Υπάρχουν μερικοί άνδρες Ιουδαίοι, που τους έβαλες στις υποθέσεις τής επαρχίας τής Βαβυλώνας, ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ· αυτοί οι άνθρωποι, βασιλιά, δεν σε σεβάστηκαν· τους θεούς σου δεν λατρεύουν, και τη χρυσή εικόνα, που έχεις στήσει, δεν την προσκυνούν. Τότε, ο Ναβουχοδονόσορας, με θυμό και οργή, πρόσταξε να φέρουν τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ. Και έφεραν αυτούς τους ανθρώπους μπροστά στον βασιλιά. Και αποκρινόμενος ο Ναβουχοδονόσορας, τους είπε: Στ' αλήθεια, Σεδράχ, Μισάχ, και Αβδέ-νεγώ, δεν λατρεύετε τους θεούς μου, και δεν προσκυνάτε τη χρυσή εικόνα που έχω στήσει; Τώρα, λοιπόν, αν είστε έτοιμοι, μόλις ακούσετε τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, και της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσική, να πέσετε και να προσκυνήσετε την εικόνα που έχω κάνει, καλώς· αν, όμως, δεν προσκυνήσετε, θα ριχτείτε την ίδια ώρα μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που καίει· και ποιος είναι εκείνος ο Θεός, που θα σας ελευθερώσει από τα χέρια μου; Ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ απάντησαν, και είπαν στον βασιλιά Ναβουχοδονόσορα: Εμείς δεν έχουμε ανάγκη να σου απαντήσουμε για το πράγμα αυτό. Αν είναι έτσι, ο Θεός μας, που εμείς λατρεύουμε, είναι δυνατός να μας ελευθερώσει από το καμίνι τής φωτιάς που καίει· και από το χέρι σου, βασιλιά, θα μας ελευθερώσει. Αλλά, και αν όχι, ας είναι σε σένα γνωστό, βασιλιά, ότι τους θεούς σου δεν τους λατρεύουμε, και τη χρυσή εικόνα, που έχεις στήσει, δεν την προσκυνούμε. Τότε, ο Ναβουχοδονόσορας γέμισε από θυμό, και η όψη τού προσώπου του αλλοιώθηκε ενάντια στον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ· και αφού μίλησε, πρόσταξε να κάψουν το καμίνι επτά φορές περισσότερο από ό,τι φαινόταν ότι έκαιγε. Και ο βασιλιάς πρόσταξε τους δυνατότερους άνδρες τού στρατού του, να δέσουν τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ, και να τους ρίξουν στο καμίνι τής φωτιάς που έκαιγε. Τότε, οι άνδρες εκείνοι δέθηκαν με τα σαλβάριά τους, τις τιάρες τους, και τις περικνημίδες τους, και τα άλλα ενδύματά τους, και ρίχτηκαν μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που έκαιγε. Και επειδή η προσταγή τού βασιλιά ήταν κατεπείγουσα, και έκαναν το καμίνι να καίει υπερβολικά, η φλόγα τής φωτιάς θανάτωσε τους άνδρες εκείνους, που είχαν σηκώσει τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ. Και αυτοί οι τρεις άνδρες, ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ, έπεσαν δεμένοι μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που έκαιγε. Και ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έμεινε έκπληκτος· και καθώς σηκώθηκε με βιασύνη, μίλησε στους μεγιστάνες του και είπε: Δεν ρίξαμε τρεις άνδρες δεμένους στο μέσον τής φωτιάς; Και εκείνοι απάντησαν στον βασιλιά, και είπαν: Στ' αλήθεια, βασιλιά. Και απαντώντας, είπε: Δέστε, εγώ βλέπω τέσσερις άνδρες λυμένους, να περπατούν στο μέσον τής φωτιάς, και βλάβη δεν υπάρχει σ' αυτούς· και η όψη του τέταρτου είναι όμοια με υιόν Θεού. Τότε, αφού ο Ναβουχοδονόσορας πλησίασε στο στόμιο από το καμίνι τής φωτιάς που έκαιγε, μίλησε και είπε: Σεδράχ, Μισάχ, και Αβδέ-νεγώ, δούλοι τού Θεού τού υψίστου, βγείτε έξω, κι ελάτε. Τότε, ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ, βγήκαν έξω από το μέσον τής φωτιάς. Και αφού συγκεντρώθηκαν οι σατράπες, οι διοικητές, και οι τοπάρχες, και οι μεγιστάνες τού βασιλιά, είδαν αυτούς τούς άνδρες, ότι επάνω στα σώματά τους η φωτιά δεν είχε ισχύ, και τρίχα τού κεφαλιού τους δεν κάηκε, και τα σαλβάριά τους δεν παράλλαξαν, ούτε μυρουδιά φωτιάς πέρασε επάνω τους. Τότε, ο Ναβουχοδονόσορας μίλησε και είπε: Ευλογητός ο Θεός τού Σεδράχ, του Μισάχ, και του Αβδέ-νεγώ, που έστειλε τον άγγελό του, και ελευθέρωσε τους δούλους του, που έλπισαν σ' αυτόν, και παράκουσαν τον λόγο τού βασιλιά, και παρέδωσαν τα σώματά τους, για να μη λατρεύσουν ούτε να προσκυνήσουν άλλον θεό, εκτός από τον Θεό τους. Γι' αυτό, βγάζω διάταγμα, ότι κάθε λαός, έθνος, και γλώσσα, που θα μιλήσει κακό ενάντια στον Θεό τού Σεδράχ, του Μισάχ, και του Αβδέ-νεγώ, θα καταμελιστεί, και τα σπίτια τους θα γίνουν κοπρώνες· επειδή, δεν υπάρχει άλλος θεός, που να μπορεί να ελευθερώσει με τέτοιον τρόπο. Τότε, ο βασιλιάς προβίβασε τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ, στην επαρχία τής Βαβυλώνας. (Δανιήλ κεφ. 3).

Το χρυσό άγαλμα που δεν θέλησαν να λατρέ­ψουν οι τρεις παίδες εν τη καμίνω είναι η απεχθής τροφή, η μιασματική τροφή του θεοσοφισμού, Πνευματικισμού, Ψευδο-Ροδοσταυρισμού, Πολιτικισμού και λοιπών προσφερομένων στα είδωλα εδεσμάτων.

Τα απεχθή φαγητά του τραπεζιού της Ιεζάβελ είναι το χρυσό άγαλμα που δεν θέλησαν να προσκυνήσουν οι τρεις νεαροί Εβραίοι.

Το καμίνι άναψε επτά φορές.

Αυτές είναι οι επτά αποστάξεις της Αλχη­μείας.

Αυτά είναι τα επτά Φίδια που πρέπει να ανεβάσουμε επάνω στην ράβδο. Αυτές είναι οι επτά ημέρες της δικής μας βαθιάς δημιουργίας.

Ο Σεδράχ, Μισάχ και Άβδέ-νεγώ, είναι τα σώματα. Φυσικό, Ζωτικό και Αστρικό.

Ο τέταρτος νέος που μοιάζει με τον Υιό του Θεού είναι η Διάνοια-Χριστός όλων εκείνων που ελευθερώνονται από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας.

Έτσι λοιπόν επτά φορές πρέπει ν’ ανάψουμε το καμίνι με δυνατή φωτιά, για να μετατραπούμε σε βασιλιάδες και κυρίους του Σύμπαντος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17

ΣΙΜΩΝ Ο ΜΑΓΟΣ

Καθώς βρισκόμουν στους υπερευαίσθητους κόσμους έφτασαν στα χέρια μου δύο έργα:

Το ένα ήταν του Σίμωνα του Μάγου και το άλλο του Σαμαρείτη Μένανδρου, που έφτασε στον Κολοφώνα της μαγικής επιστήμης.

Αφού συμβουλεύτηκα τα δύο αυτά έργα, επικα­λέστηκα τον Σίμωνα τον Μάγο.

Έκανα την επίκληση στο όνομα του ΧΡΙΣΤΟΥ.

Τότε ο Σιμών ο Μάγος απάντησε λέγοντας μου: Μη με καλείς στο όνομα του Χριστού, κάλεσε με στο όνομα του Πέτρου.

Τότε κατάλαβα ότι ο Σιμών ο Μάγος ήταν ο αντίθετος πόλος του Σίμωνα Πέτρου.

Εισχώρησα σε μια υπέροχη περιοχή όπου βρήκα τον Σίμωνα τον Μάγο με την ομήγυρη των πιστών μαθητών του.

Όταν ο Σίμων με είδε να μπαίνω, σε δριμύ τόνο μου είπε: Εσύ, φύγε από εδώ.

Και πλησιάζοντας με, μου άγγιξε ορισμένα Τσάκρας του κάτω μέρους της κοιλιάς.

Τότε κατάλαβα ότι ο Σίμων ο Μάγος είναι πραγματικά ένας Μαύρος Μάγος.

Προχώρησα αμυνόμενος με το φλογερό σπαθί μου και ο μαύρος μάγος έμεινε εκστα­τικός μπροστά στους χείμαρρους καυτής φωτιάς. Και χωρίς να τολμήσει να κοιτάξει το σπαθί μου έμεινε απορροφημένος.

Εγώ γνώρισα τον Σίμωνα τον Μάγο στην αρχαία Ρώμη και τον άκουσα να κηρύττει στους μαθητές του.

Το κακό είναι τόσο λεπτό και φίνο, που μέχρι και η ίδια η Δασκάλα Η. Ρ. Μπλαβάτσκι έφτασε να πιστεύει ενυπόγραφα ότι ο Σιμών ο Μάγος ήταν ένας Δάσκαλος της Λευκής Στοάς.

Ο Δάσκαλος Ουιρακότσα επίσης πίστευε ότι ο Σιμών ο Μάγος ήταν ένας Μεγάλος Γνωστικός Δάσκαλος, και μας λέει ότι όλα όσα ο Παπύς και άλλοι συγγραφείς δίδαξαν επάνω στην μαγεία τα τελευταία χρόνια, πάρθηκαν από τον Σίμωνα το Μάγο.

Ο μόνος που δεν έπεσε έξω για τον Σίμωνα το Μάγο, ήταν ο Δάντε Αλιγκέρι στην Θεια Κωμωδία του.

Ο Δάντης ονομάζει τους μαθη­τές του Σίμωνα του Μάγου Σιμωνιακούς.

Οι Ρωμαίοι του έστησαν άγαλμα με την επιγραφή: SIMONINI DEO SANCTU.

Χωρίς αμφιβολία, μελετώντας προσεκτικά τα έργα του Σίμωνα του Μάγου, δεν βρίσκουμε τίποτα που να μπορεί να θεωρηθεί Μαύρη Μαγεία.

Το κακό είναι τόσο λεπτό στον κόσμο του Νου... το κακό είναι τόσο εκλεπτυσμένο και τόσο επιτήδειο στο επίπεδο της κοσμικής νόησης, που πράγματι χρειάζεται μεγάλη διορατικότητα για να μην αφεθεί να εξαπατηθεί κανείς από τους δαίμονες του διανοητικού κόσμου.

Στο διανοητικό επίπεδο, οι μαύροι μάγοι, είναι χιλιάδες φορές πιο λεπτοί και επιτήδειοι από τους μαύρους μάγους του αστρικού επιπέδου.

Ο Σιμών ο Μάγος λέει το ακόλουθο:

Εκείνος (ο Πατέρας) είναι ένας. Διότι περιέχοντας στον εαυτό του την ιδέα, ήταν μόνος, όμως δεν ήταν ο πρώτος παρ’ όλο που προϋπήρξε, αλλά εκδηλούμενος στον εαυτό του από τον εαυτό του, έγινε Δεύτερος (ή διττός). Δεν ονομάστηκε Πατέρας παρά μόνο όταν η Ισχύς τον ονόμασε Πατέρα. Συνεπώς, ξεδιπλωνόμενος από τον ίδιο τον εαυτό του, εκδήλω­σε στον εαυτό του την ίδια του την ευφυΐα. Έτσι επίσης η Ευφυΐα εκδηλούμενη, δεν δημιούργησε αλλά Τον ατένισε, και σηκώθηκε ο Πατέρας μέσα από τον εαυτό του, δηλαδή την Ισχύ. Και η Ισχύς (dunanis) και η Ευφυΐα (epinola) είναι και οι δύο αρσενική και θηλυκή Δύναμη, αλλά επικοινωνώντας αμοιβαία (γιατί η δύνα­μη κατά κάποιο τρόπο διαφέρει από την ιδέα) είναι ένα και το αυτό. Έτσι από εκείνο που είναι επάνω σχηματίστηκε η Δύνα­μη, και από εκείνα που είναι κάτω η Ευφυΐα. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι η Ενότητα που εκδηλώνεται και από τα δύο. Αν και είναι ένα φαίνεται διπλό. Και οι δύο ο άνδρας και η γυναίκα έχουν μέσα τους το ίδιο θηλυκό στοιχείο. Έτσι ο Νους και η Ευφυΐα είναι αδιαχώριστα το ένα από το άλλο γιατί είναι Ένα, παρ’ όλο που εμφανίζονται να είναι Δύο. (Οι Γνωστικοί και τα Υπολείμματά τους. Σιμωνιανισμός, σελίδα 68, στην Μυστική Διδασκαλία)

Πραγματικά, αυτός που διαβάζει αυτήν την παράγραφο δεν θα μπορέσει να βρει κάτι που να μπο­ρεί να καταδικάσει τον Σίμωνα το Μάγο σαν Μαύρο Μάγο.

Το κλειδί μας το δίνει ο Δάντης στο έργο του που τιτλοφορείται Η θεια Κωμωδία. Ο Δάντης, στην Κόλαση του, μας περιγράφει τον Σίμωνα το Μάγο και όλους τους γητευτές που τους ονομάζει Σιμωνιακούς, να περπατούν με το κεφά­λι προς τα πίσω.

Η μαύρη μαγεία του Σίμωνα του Μάγου συνί­σταται στο ότι αφέθηκε να κοιτάζει προς το παρελθόν και δεν θέλησε να δεχθεί τον Χριστό και το νέο Χριστικό ρεύμα.

Αυτό είναι ανταρσία ενάντια στις θεϊκές Ιεραρχίες, και πραγματικά ο Σιμών ο Μάγος τοποθετήθηκε στους κόσμους της μαύρης μα­γείας.

Όποιος μελετήσει προσεκτικά τις διδασκα­λίες του Σίμωνα του Μάγου, θα μπορέσει να επαληθεύ­σει ότι ο Σιμών ο Μάγος δεν λέει ούτε μια λέξη για χάρη του Χριστού.

Ο Σιμών ο Μάγος είδε ότι η Σπίθα χωριζόταν μόνη της από την φλόγα, χωρίς να θυμάται τις λέξεις του Θεϊκού Ραβί της Γαλιλαίας: Κανείς δεν φτάνει στον Πατέρα, παρά μέσω εμού.

Ο Σιμών ο Μάγος είδε τον Πατέρα κρυμμένο μέσα του και θέλησε να τον πραγματώσει, αρνούμενος όμως τον Χριστό, Έτσι είναι γεγονός πως έπεσε στην μαύρη μαγεία.

Ο Σιμών ο Μάγος έπεσε στην Μαύρη Μαγεία από καθαρή υπερηφάνεια.

Ο Σίμων ο Μάγος δεν θέλησε να δεχθεί τον Χριστό από καθαρό εγωισμό.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει τώρα στον 20^ον αιώνα με πολλούς πνευματικούς ανθρώπους που δεν θέλουν να δεχθούν τις διδασκαλίες μου από καθα­ρή υπερηφάνεια.

Αυτό το είδος των Σιμωνιακών όντων πέφτουν στην μαύρη μαγεία από καθαρό εγωισμό.

Ο Σιμών ο Μάγος γνώριζε το Μεγάλο Αρκάνο και αυτό είναι απόλυτα ξεκάθαρο.

Ο Δάσκαλος Ουιρακότσα, στην σελίδα 50 του βιβλίου Η Γνωστικής Εκκλησίας αναφέρει μια παράγραφο του Βιβλίο Το Κήρυγμα του Σίμωνα του Μάγου, που δηλώνει:

Μιλάω σε σας με μεταφορές πρέπει όμως να με κατανοήσετε... Δύο Παρακαταθήκες τοποθετημένες μαζί από όλους τους Aeons, χωρίς αρχή και τέλος, προέ­ρχονται από μια Ρίζα, δηλαδή από την ΑΠΕΙΡΗ ΔΥΝΑΜΗ από την ΑΟΡΑΤΗ ΣΙΩΠΗ. Η μία δείχνει τον εαυτό της από επάνω. Είναι η Μεγάλη Δύναμη, η αντίληψη των πάντων, που διεισδύει παντού και είναι αρσενική. Η άλλη δείχνει τον εαυτό της από κάτω. Είναι ο Μέγας Νους, ο παραγωγός των πάντων και είναι θηλυ­κός. Στην ένωση των δύο βρίσκεται η λύση κάθε προ­βλήματος. Η Δύναμη αυτή καθ’ αυτή είναι αρσενική και θηλυκή ταυτόχρονα.

Ο Σιμών ο Μάγος γνώριζε λοιπόν σε βάθος την Σεξουαλική Αλχημεία και το Μεγάλο Αρκάνο.

Όμως, έπεσε στην μαύρη μαγεία επειδή έμεινε να κοιτάζει προς το παρελθόν και δεν θέλησε να δεχθεί το Χριστό.

Ο νους είναι λοιπόν το πιο επικίνδυνο ζώο για τον αλχημιστή.

Εάν ο Σιμών ο Μάγος είχε κυριαρχήσει τον νου του με το μαστίγιο της θέλησης δεν θα είχε πέσει στην Άβυσσο.

Ο αλχημιστής που αφήνεται να οδηγηθεί από τους συλλογισμούς της αλαζονείας του Νου, αποτυ­γχάνει στο Μεγάλο Έργο και πέφτει στην άβυσσο.

Ο αλχημιστής οφείλει να είναι πολύ ταπει­νός μπροστά στις θεϊκές Ιεραρχίες για να μην αποτύ­χει στο Μεγάλο Έργο.

Ο Νους πρέπει να γίνει ένα ταπεινό και απλό παιδί.

Ο Νους πρέπει να ταπεινώνεται μπροστά στις θεϊκές Ιεραρχίες.

Ο Νους πρέπει να ταπεινώνεται μπροστά στην μεγαλειότητα του ΕΣΩΤΕΡΟΥ.

Είναι αδύνατον να ανέλθουμε στον ΠΑΤΕΡΑ χωρίς να επεξεργασθούμε το Χρυσό Παιδί της Σεξουα­λικής Αλχημείας.

Αυτό το Χρυσό Παιδί είναι ο Εσώτερος ΧΡΙΣΤΟΣ.

Πρέπει να μορφοποιήσουμε μέσα μας τον Χριστό για να ανέλθουμε στον ΠΑΤΕΡΑ.

Στην δουλειά με την Ευλογημένη Πέτρα παρουσιάζονται λεπτότατοι κίνδυνοι τους οποίους ο αλχημιστής πρέπει να εξορκίζει με γενναιότητα.

Στον διανοητικό κόσμο υπάρχουν μαύροι μάγοι που μοιάζουν σαν Μύστες της Λευκής Αδελφότητας.

Αυτοί οι μαύροι μάγοι έχουν εξυψωμένες παρουσίες και εξαίρετη πνευματική καλλιέργεια.

Όταν μιλούν αυτοί οι μάγοι, μιλούν μόνο για ΑΓΑΠΗ, για φως, για αλήθεια και για δικαιοσύνη.

Φαίνονται όντα άφατα και τότε μόνον ανακα­λύπτουμε πως είναι μαύροι μάγοι, όταν σε τόνο πολύ λεπτό και φίνο, μας συμβουλεύουν την εκσπερμάτωση.

Εάν την στιγμή αυτή, διαλαλήσουμε μπροστά τους: Ζήτω ο Χριστός! Κάτω με τον Γιαχβέ! τους βλέπουμε να σηκώνονται οργισμένοι εναντίον μας, για να μας απομακρύνουν από τις περιοχές τους.

Όλοι αυτοί οι αδελφοί της σκιάς, συμβουλεύ­ουν την εκσπερμάτωση και μισούν την χριστική δύναμη.

Έτσι λοιπόν, το κακό είναι τόσο επιτήδεια απατηλό, που ο μαθητής πρέπει να έχει πάντα τα μάτια ανοικτά και να ζει προσεκτικά και επάγρυπνος όπως ο σκοπός σε καιρό πολέμου.

Υπάρχουν Μύστες της σκιάς, που μεταμφιε­σμένοι σε Μαχάτμας, μας παρουσιάζονται στους εσωτε­ρικούς κόσμους, για να μας πουν πως είμαστε ήδη πεσμένοι, πως ήδη αποτύχαμε στην προσδοκία μας προς το ΦΩΣ, πως ήδη χάσαμε τους κερδισμένους βα­θμούς κτλ.

Έτσι λοιπόν, αν ο μαθητής πατήσει την μπανανόφλουδα, πέφτει αναπόφευκτα στην άβυσσο.

Ο νους δεν πρέπει να συλλογίζεται.

Ο νους πρέπει να ρέει ολοκληρωτικά, χωρίς την μάχη των αντιθέσεων. Ο νους πρέπει να μετατρέπε­ται σ’ ένα εργαλείο ευέλικτο και λεπτό, για να μπο­ρεί με αυτόν να εκφραστεί η μεγαλειότητα του ΕΣΩΤΕΡΟΥ.

Η υπερηφάνεια έριξε τον Σίμωνα το Μάγο στην άβυσσο της μαύρης μαγείας.

Βλέποντας δε ο Σίμωνας ότι, με επίθεση των χεριών των αποστόλων δίνεται το Πνεύμα το Άγιο, τους πρόσφερε χρήματα, λέγοντας: Δώστε και σε μένα αυτή την εξουσία, ώστε σε όποιον βάλω επάνω του τα χέρια να παίρνει Πνεύμα Άγιο. Και ο Πέτρος είπε σ' αυτόν: Το ασήμι σου ας είναι μαζί με σένα σε απώλεια, επειδή νόμισες ότι η δωρεά τού Θεού αποκτιέται με χρήματα. Εσύ δεν έχεις μερίδα ούτε κλήρο σε τούτον τον λόγο· επειδή, η καρδιά σου δεν είναι ευθεία μπροστά στον Θεό. Μετανόησε, λοιπόν, απ' αυτή την κακία σου, και δεήσου στον Θεό, ίσως συγχωρεθεί σε σένα η επινόηση της καρδιάς σου· επειδή, σε βλέπω ότι είσαι σε χολή πικρίας και σε δεσμό αδικίας. Και απαντώντας ο Σίμωνας είπε: Δεηθείτε εσείς στον Κύριο για μένα, για να μη έρθει επάνω μου κανένα από όσα είπατε. (Πράξεις Αποστόλων κεφ. 8, παρ. 18-24).

Μ’ αυτούς τους στοίχους των Ιερών Γραφών, αποδεικνύεται απόλυτα η βεβαίωση μας, ότι ο Σίμωνας ο Μάγος είναι ένας επικίνδυνος μαύρος μάγος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΜΑΑΤ

Χαίρε, Φαλλέ του Ρα, που απομακρύνεσαι από την δυστυχία σου, την γεννημένη από την αντίθεση! Οι ουρανού έχουν παραμείνει ακίνητοι χιλιάδες χρόνια. Είμαι δυνατότερος από το δυνατό, ισχυρό­τερος από τον ισχυρό. Ο Φαλλός του Ρα και η κεφαλή του ΟΣΙΡΙ θα καταβυθιστούν αν σαλπάρω ή αν τραβηχτώ προς την ανατολή μέσα από τα δύο κέρατα, ή όπως άλλοι λένε, αν εκτελεσθεί κάτι κακό σε μένα στην γιορτή των δαιμόνων (Βίβλος των Νεκρών, κεφ 93, παρ. 1-5) .

Όταν ο Φαλλός του Ρα απομακρύνεται από την δυστυχία την γεννημένη από την αντίθεση, απελευ­θερωνόμαστε από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας και εισερχόμαστε στην άφατη ευδαιμονία του ΝΙΡΒΑΝΑ.

Όμως ο Φαλλός του Ρα και η κεφαλή του ΟΣΙΡΙ θα έχαναν την δύναμη τους αν κάναμε κάτι, αν εκσπερματώναμε ανάμεσα στα όργια των δαιμόνων.

Όταν ο άνθρωπος απελευθερώνεται από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας, εισέρχεται στην αίθουσα της διπλής Μαάτ.

Το όνομα της αίθουσας αυτής είναι ΔΙΚΑΙΟ­ΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Το επάνω φύλλο της πόρτας της Μαάτ φέρει μια επιγραφή που λέει: Κύριος της Μαάτ επάνω στα δύο του πόδια.

Το κάτω φύλλο της πόρτας της Μαάτ ονομά­ζεται: Κύριος της διπλής ζωτικότητας, κυρίαρχος του κοπαδιού.

Αυτός που απελευθερώνεται από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας είναι ένας ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ του Κοσμι­κού Νου και ένας Κύριος της διπλής ζωτικότητας, κυρίαρχος των θνητών εχθρών.

Σε σύνθεση η πόρτα αυτή ονομάζεται: Κα­ταστροφέας του θεού ΣΟΥ.

Ο θεός αυτός είναι η κατώτερη προσωπικό­τητά μας που πρέπει να πεθάνει, για να θριαμβεύσει ο εσωτερικός θεός.

Όταν ο άνθρωπος απελευθερώνεται από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας, εισέρχεται στην ευλογημένη αγκαλιά της θεάς Μητέρας του Κόσμου.

Τρέμουσα Κυρία των υψηλών τειχών, ηγεμόνισσα καταστροφική κυρά, που διατάζει τις λέξεις που διασκορπίζουν την θύελλα και τον ανεμοστρόβιλο και ελευθερώνει από την εξουθένωση αυτόν που προχω­ρά στο δρόμο. Κυρία των πυλώνων, στην οποία προσφέρο­νται πλουσιοπάροχα αφιερώματα, χορηγό των πάντων, οδηγό των προσφορών, που ικανοποιεί τους θεούς, και σημαίνει την ημέρα που θα σαλπάρει η βάρκα ΝΕΣΕΜΕΝΤ προς το ΑΜΠΊΟΥ. Εκείνη που υπερισχύει με μαχαίρια, κυρία των δύο χωρών, που καταστρέφει τους εχθρούς της ήσυχης και αποφασιστικής καρδιάς ώστε ο φωτισμένος να σώζεται από τις κακοτυχίες. Απαστράπτουσα Κυρία, παινεμένη, περήφα­νη, ΝΕΜΠ-ΕΡΕΤΣΕΡ, την οποία εκλιπαρούμε και στην οποία κανείς δεν εισέρχεται. Κυρία, που δέχεται άφθονες παρακλήσεις. Η διαφορά ανάμεσα σ’ εκείνους που το ύψος και το πλάτος τους αγνοείται, εικόνα θεϊκή, δυναμώτρα της νύκτας, γεννημένη κατά την παρουσία της ήσυχης καρδιάς. Πλημμυρίδα που αναβλέπει στο λεπτό, μοιρολογήτρα του αγαπημένου, σαβανώτρα του νεκρού σώματος. Αυτή που ανήκει στον κύριο της, θεά δυνατή και χαριτωμένη, κυρία που περιπολεί, και διασχίζει την Γη και της οποίας το κεφάλι έχει χιλιά­δες γωνίες κατά πλάτος και κατά ύψος. Φλόγα της Φλόγας άσβεστη και λάμπουσα του Όρου, που συνεχώς υφίσταται, που προέρχεται από φλόγες φωτιάς, άπληστες για καταστροφή, ορμητι­κή και αδιάφορη για τις πυρπολήσεις της. Αυτή των υπέροχων πυλών, που υψώνει αυτούς που κλαίνε και που είναι τρομερή. Αυτή των συνεχών εκατομβών που καίει τους διεστραμμένους εχθρούς. Κυρία του κάθε πυλώνα, που επευφημείται την ημέρα κατά την οποίαν εισακούε­ται η αδικία. Αυτή που διατρέχει και τις δύο χώρες και καταστρέφει αυτούς που εμφανίζονται με κεραυ­νούς και φωτιές, μεγαλοπρεπής Κυρία που εισακούει το λόγο του κυρίου της κάθε μέρα. Όταν η σύναξη των θεών παρελαύνει, υψώ­νει τα χέρια της μπροστά στις μορφές τους σε σχήμα λατρείας και οι υδατώδεις άβυσσοι λάμπουν γι’ αυτούς που τις κατέχουν. Η ισχυρή των ψυχών, η κοκκινομάλλα ΑΑΧΑ-ΜΠΙΤ, που βγαίνει την νύκτα και κομματιάζει τους διεστραμμένους στις δημιουργημένες μορφές τους, της οποίας τα χέρια την κατάλληλη στιγμή δίνουν στην ήσυχη καρδιά, αυτήν που βγαίνει και φεύγει. Γενναία Κυρία, εξουδετερώτρια των κόκκι­νων, που γιορτάζει τις γιορτές ΧΑΚΕΡ, όπου σβήνει η φωτιά της μέρας της ακρόασης των αδικιών. Κυρία του θριάμβου, που η δεξιά της καταδιώκει τους μοχθηρούς, αυτήν των καυτών φλογών όταν εξέρχεται, δημιουργός των Μυστήριων της Γης. Ισχυρή στον ορίζοντα, κυρία των κόκκι­νων, καταστροφή στο αίμα, ΑΑΧΑΜΠΙΤ, δύναμη, κυρά της φλόγας. Αγαπημένη της Φλόγας, αγνή, που ακούει τον... αυτήν που της αρέσει να αποκεφαλίζει τους τιμημένους, ψυχή του Μεγάλου Οίκου, καταστροφέας των διεστραμμένων το σούρουπο. Χορηγός στο ανάκτορο, η δύναμη των φλο­γών, Κυρία της ζωτικότητας και των γραπτών του ιδιαίτερου ΠΤΑΧ. Πέτρα του Κυρίου της, κάμπος με ένα Φίδι ενδυματοδότη, είναι κρυφό αυτό που αυτήν δημιουργεί, εξουσιάζοντας καρδιές, ανοίγοντας τον εαυτό της. Σπαθί που κόβει καθώς προφέρεται το όνομα του, θεά με πρόσωπο γυρισμένο πίσω, άγνωστη, νικήτρια γι’ αυτόν που πλησιάζει στην φλόγα της. (Από την Βίβλο των Νεκρών, κεφάλαιο 145),

Η ευλογημένη Θεά είναι η ΙΣΙΣ, η Μητέρα του Κόσμου.

Αυτή είναι η Θεά της Φύσης.

Ολόκληρη η τεράστια Φύση, είναι το ευλογη­μένο σώμα αυτής της θεάς Μητέρας του Κόσμου.

Όταν ο αλχημιστής απελευθερώνεται από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας, μπαίνει μέσα στην αγκα­λιά της Ευλογημένης θεάς Μητέρας του Κόσμου.

Η αρνητική εξομολόγηση που απαγγέλλεται από τον μακαρίτη μπροστά στους σαρανταδύο θεούς που βρίσκονται μέσα στην αίθουσα της διπλής Μαάτ, σημαίνει όλες τις τελειότητες που ο αλχημιστής πρέπει να επιτύχει για να απελευθερωθεί από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας.

Η ομιλία προς τους θεούς του κάτω κόσμου, έτσι όπως περιγράφεται στην Βίβλο των Νεκρών, περικλείει όλον τον εσωτερισμό της τέταρτης Μεγάλης Μύησης των Ανωτέρων Μυστηρίων.

Ο μακαρίτης που παρουσιάζεται μπροστά στους σαρανταδύο δικαστές είναι εκείνος που πεθαίνει για να ζήσει, που πεθαίνει για τον κόσμο, ώστε να ζήσει για τον Θεό.

Βγάζουμε την Διάνοια-Χριστό από το Διανοητικό σώμα μέσω της Σεξουαλικής Αλχημείας,.

Έτσι λοιπόν, ο αλχημιστής δεν πρέπει να υποδουλώνεται από τον Νου.

Από τον διανοητικό οργανισμό, εξάγουμε μόνο, την Ωραία Ελένη, την θεϊκή Διάνοια.

Θα μεταγράψουμε την αρνητική εξομολόγηση έτσι όπως δίδεται στην Βίβλο των Νεκρών.

Ο θριαμβευτής γραφέας Νεμπσένι λέει:

Χαίρε, ο των μακρών διασκελισμών, που βγαίνεις από το Αννού (Ηλιούπολη): Δεν διέπραξα αδικία.

Χαίρε, ο από την φλόγα εναγκαλιζόμενος, που βγαίνεις από το Χεραμπά: Δεν απήγαγα δια της βίας.

Χαίρε, θεϊκή Μύτη(Fenti)που βγαίνεις από το Χεμεννού (Ερμούπολη): Δεν κακομεταχειρίστηκα τους ανθρώπους.

Χαίρε, καταβροχθιστή των σκιών, που βγαί­νεις από τον τόπο που γεννιέται ο Νείλος: Δεν έκλεψα,

Χαίρε, Νεν-αού, που βγαίνεις από το Ρεστάου: Δεν σκότωσα ούτε άνδρα, ούτε γυναίκα.

Χαίρε, διπλέ θεέ Λέοντα, που βγαίνεις από τον ουρανό: Δεν έκλεψα στο ζύγι.

Χαίρε, ο με τα πέτρινα μάτια, που βγαίνεις από το Σεχέμ (Λητόπολη): Δεν ενήργησα με δόλο.

Χαίρε, Φλόγα, που βγαίνεις όταν οπισθοχω­ρείς: Δεν οικειοποιήθηκα πράγματα που ανήκουν στους θεούς.

Χαίρε, Τρύφτη κοκκάλων, που βγαίνεις από το Σουτενχενέμ (Ηρακλειούπολη): Δεν υπήρξα ψεύτης.

Χαίρε, εσύ που αναζωπυρώνεις την φλόγα και βγαίνεις από το Χέκα-Πθά (Μέμφιδα): Δεν έκλεψα τροφή.

Χαίρε, Κέρτι (οι δύο πηγές του Νείλου, που βγαίνεις από το Αμεντέτ: Δεν πρόφερα διεστραμμένες λέξεις.

Χαίρε, Δόντια λαμπερά, που βγαίνεις από το Τάσε (Φαγιούμ): Δεν πρόσβαλα άνθρωπο.

Χαίρε, Καταναλωτή αίματος, που βγαίνεις από το σπίτι της θνητότητας: Δεν σκότωσα τα ζώα (που ανήκουν στους θεούς).

Χαίρε, Καταναλωτή σπλάχνων, που βγαίνεις από την κάμαρα Μαμπέτ: Δεν υπήρξα ψεύτικος.

Χαίρε, θεέ της Αλήθειας και της Δικαιοσύ­νης, που βγαίνεις από την πολιτεία της διπλής Μαάτ: Δεν λεηλάτησα καλλιεργημένα χωράφια.

Χαίρε, εσύ που οπισθοχωρείς και βγαίνεις από την πολιτεία του Μπαστ (Μπουμπάστη): Δεν μεσολάβησα σε δου­λειές (με απάτες).

Χαίρε, Αατι, που βγαίνεις από το Αννού (Ηλιούπολη): Δεν κουνήθηκαν τα χείλη μου ενάντια σε θνητούς.

Χαίρε, εσύ που έχεις διπλή κακία, που βγαίνεις από τον νόμο του Άτι: Δεν οργίστηκα ποτέ χωρίς αίτια.

Χαίρε, Φίδι Ουομέμτι, που βγαίνεις από το σπίτι της αθανασίας: Δεν ατίμασα γυναίκα ανθρώ­που.

Χαίρε, Παρατηρητή αυτού που συμβαίνει, που βγαίνεις από τον Ναό Αμσού: Δεν αμάρτησα ενάντια στην αγνότητα.

Χαίρε, Θεϊκέ Αρχιηγεμόνα, που βγαίνεις από την πολιτεία του Νεχατού: Δεν τρομοκράτησα άνθρωπο.

Χαίρε, Χεμιού, που βγαίνεις από την λίμνη Καουϊ: Δεν αθέτησα τις ιερές εποχές.

Χαίρε, εσύ που διατάζεις την γλώσσα και βγαίνεις από το Ουρίτ: Δεν υπήρξα θυμώδης.

Χαίρε, Παιδί που βγαίνεις από το Χεκ-ατ: Δεν καταφρόνησα τις σωστές και ίσιες κουβέντες.

Χαίρε, Διασκορπιστή της γλώσσας, που βγαίνεις από την πολιτεία του Ουνές: Δεν αναζήτησα φιλονικίες.

Χαίρε, Μπαστί, που βγαίνεις από την Μυστι­κή πολιτεία: Δεν έκανα να κλάψει άνθρωπος.

Χαίρε, εσύ, το γυρισμένο πρόσωπο, που βγαίνεις από την Κατοικία: Δεν διέπραξα ανομίες, ούτε ξάπλωσα με άνδρες.

Χαίρε, φλογερό Πόδι, που βγαίνεις από το Αχεχού: Η οργή δεν κατασπάραξε την καρδιά μου.

Χαίρε, Κεμεμτί, που βγαίνεις από την πολιτεία του Κενεμέτ: Δεν καταχράστηκα άνθρωπο.

Χαίρε, Αφιερωτή, που βγαίνεις από την πολιτεία του Σάου: Δεν συμπεριφέρθηκα με βία.

Χαίρε, θεέ των προσώπων, που βγαίνεις από την πολιτεία Τσεφέτ: Δεν έκρινα με βιάση.

Χαίρε, Χορηγέ της γνώσης, που βγαίνεις από το Ουντ: Δεν...ούτε εκδικήθηκα το θεό.

Χαίρε, Κύριε των δύο κεράτων, που βγαί­νεις από το Σατιού: Δεν μίλησα μάταια.

Χαίρε, Νέφερ-Τεμ, που βγαίνεις από το Χε-κά-Πτά (Μέμφιδα): Δεν ενήργησα με πανουργία.

Χαίρε, Τεμ-Σεπ, που βγαίνεις από το Τατ-τού: Δεν κακολόγησα (τον βασιλιά).

Χαίρε, ο της δραστήριας Καρδιάς, που βγαίνεις από την πολιτεία του Τεμπτί: Δεν μόλυνα το νερό.

Χαίρε, Αχί του νερού που βγαίνεις από το Νου: Η φωνή μου δεν υπήρξε υπερήφανη.

Χαίρε, Κυβερνήτη της Ανθρωπότητας, που βγαίνεις από το Σαού: Δεν βλαστήμησα.

Χαίρε, Νεχέμπ-νεγκέρτ, που βγαίνεις από την Λίμνη του Νέφερ: Δεν συμπεριφέρθηκα με αυθάδια.

Χαίρε, Νεχέμπ-κάου, που βγαίνεις από την πολιτεία σου: Δεν ορέχτηκα διακρίσεις.

Χαίρε, εσύ που το κεφάλι σου είναι άγιο, που βγαίνεις από τα διαμερίσματα σου: Δεν αύξησα τα πλούτη μου, παρά μ’ αυτό που μου ανήκει δικαιωματικά.

Χαίρε, Κομιστή, του δικού σου βραχίονα, που βγαίνεις από το Αουκέρτ (Κάτω Κόσμο): Δεν σκέφτηκα με περι­φρόνηση τον θεό της πολιτείας μου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΦΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΗΤΑΣ

Ο Αρνόλντο ντε Βιλλανόβα, ο Αλβέρτος ο Μέγας, ο Ραϊμόντο Λούλιο και πολλοί άλλοι αλχημι­στές έδωσαν την ονομασία Υδράργυρος στο Σπέρμα ή Σπόρο.

Δεν υπάρχει παρά μια μόνο ύλη που χρησι­μεύει θεμελιακά στο Μεγάλο Έργο του Πατέρα.

Αυτή η πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου είναι το σπέρμα, που μετονομάστηκε Υδράργυρος από όλους τους αλχημιστές.

Ο Υδράργυρος είναι το βρασμένο Σπέρμα όλων των μετάλλων.

Λέει ο Αρνόλντο ντε Βιλλανόβα ότι ο Υδράρ­γυρος παράγει τα διάφορα μέταλλα μέσα στην αγκαλιά της Γης ανάλο­γα με τον βαθμό της θείωσης.

Έτσι λοιπόν ο Υδράργυρος, ανάλογα με τον βαθμό βρασμού, έρχεται να ανασυνθέσει τις διάφορες μεταλλικές μορφές.

Στην πραγματικότητα κάθε τι, μπορεί να αποσυντεθεί στα στοιχεία που περιέχει.

Με την βοήθεια της θέρμανσης, μπορούμε να αποσυνθέσουμε τον πάγο σε νερό, γιατί το νερό είναι το στοιχείο του πάγου.

Έτσι λοιπόν όλα τα μέταλλα της Γης, μπορούν να αποσυντεθούν σε Υδράργυρο, γιατί ο υδράργυρος είναι η πρώτη ύλη όλων των μετάλλων.

Ο Υδράργυρος είναι ο σπερματικός Σπόρος στον οποίο μπορούν να αποσυντεθούν όλα τα μέταλλα, γιατί αυτό είναι το στοιχείο απ’ όπου προέ­ρχονται όλα τα πράγματα.

Ο άνθρωπος μπορεί να αποσυντεθεί στον σπόρο, γιατί αυτό είναι το στοιχείο από το οποίο εξήλθε, και κάθε πράγμα, μπορεί να αποσυντεθεί στα ιδιαίτερα στοιχεία από τα οποία συντέθηκε.

Πριν μπορέσουμε να μεταβάλλουμε τα μέταλ­λα πρέπει πρώτα να τα ελαττώσουμε στην πρωταρχική τους ύλη.

Έτσι επίσης, πριν μπορέσει ο άνθρωπος να απολυτρωθεί από τις αμαρτίες και να εισέλθει στην βασίλεια των ουρανών, πρέπει πρώτα να ελαττωθεί στην πρώτη του ύλη, για να μεταβληθεί, αργότερα στον ουράνιο άνθρωπο για τον οποίο μας μιλά ο Από­στολος Παύλος.

Για παράδειγμα, εάν εγώ έχω ένα άγαλμα και θέλω να δώσω στο άγαλμα αυτό μια μορφή απόλυτα καινούργια, πρέπει πρώτα να μετατρέψω το άγαλμα στην πρώτη του ύλη, αποσυνθέτοντάς το στα ίδια του τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται.

Μετά, με αυτήν την πρώτη ύλη, κάνω το άγαλμα με απόλυτα καινούργια μορφή και τελείως διαφορετικό.

Έτσι επίσης, αν θέλουμε να μεταβληθούμε σε Ουράνιους Ανθρώπους, σε δάσκαλους της σοφίας, πρέπει να ελαττωθούμε στο Σπέρμα από το οποίο σχημα­τιστήκαμε, για να επεξεργαστούμε τον ΕΣΩΤΕΡΟ-ΧΡΙΣΤΟ, το Χρυσό Παιδί της Σεξουαλικής Αλχημείας.

Άλλαξε τις Φύσεις και θα βρεις αυτό που ζητάς.

Οι αλχημιστές έχουν πει πως η ευλογημένη μας πέτρα έχει Σώμα, Ψυχή και Πνεύμα, και αυτό είναι έτσι.

Το ατελές σώμα μας είναι ο προσωπικός μας πλανήτης.

Η Ψυχή είναι η ζύμη της αλχημείας, γιατί κατά την διάρκεια των πρακτικών της Σεξουαλικής Μαγείας, εισερχόμαστε σε κόσμους σκοταδιών και Φωτός, σε κόσμους φωτιάς και πάθους, από τους οποί­ους πρέπει να αποσπάσουμε το Φως του Πνεύματος.

Πρέπει να αποσπάσουμε το λεπτό από το πυκνό, και το ξηρό από το υγρό, δηλαδή, να διαχωρί­σουμε τα νερά από τα νερά για να αποκαλυφθεί, η ξηρά.

Αυτή «η ξηρά» είναι η θεϊκή μας Γη, το εσωτερικό μας σύμπαν, που αποσπάστηκε από τα νερά της ζωής.

Το Πνεύμα μετατρέπεται σε σώμα και το Σώμα σε Πνεύμα.

Μ’ αυτό θέλουμε να πούμε ότι το Σπέρμα μετασχηματίζεται σε πνεύμα, και το Πνεύμα σπερματοποιείται.

Όλο το Μαγιστήριο της φωτιάς πραγματο­ποιείται με το νερό του ΠΑΤΕΡΑ.

Αυτό το ευλογημένο νερό διαλύει όλα τα μέταλλα της Γης, διαλύει όλα τα μέταλλα του Σύμπα­ντος Άνθρωπος, ασβεστοποιεί και ανάγει όλα τα πρά­γματα στα πρωταρχικά τους στοιχεία, για να τα φτιά­ξει εξ αρχής σε μορφές τελειότερες, αγνές άφατες.

Αυτό το θεϊκό νερό καθαρίζει και λευκαίνει όλα τα πράγματα.

Το Αζόθ και η φωτιά καθαριζουν τον ορεί­χαλκο, δηλαδή τον πλένουν και τον απαλλάσσουν τε­λείως από την μαυρίλα του (SEMITA SEMITAE του Βιλλανόβα).

Το νερό του Χάους μας, ενώνει τις πιο διαφορετικές αρχές, αρκεί να έχουν πρώτα διαλυθεί στο Σπέρμα, δηλαδή στο νερό από το οποίο σχηματι­ζόμαστε .

Αυτή η χαοτική ένωση είναι αιώνια αδια­χώριστη.

Η πρώτη διδασκαλία που μας έδωσε ο Χρι­στός, ο Θεϊκός Ραβί της Γαλιλαίος, ήταν η μετατρο­πή του νερού σε κρασί.

Η πρώτη διδασκαλία του Θεϊκού μας Δάσκα­λου υπήρξε η Σεξουαλική Αλχημεία.

Ο Χριστός μετέβαλε το νερό σε κρασί στον γάμο της Κανά

Η πρώτη διδασκαλία, που μας έδωσε ο Θεϊκός Δάσκαλος, ανοίγοντας την Ατραπό της Μύησης για όλα τα ανθρώπινα όντα, ήταν η Σεξουαλική Αλχη­μεία.

Πρέπει να μεταβάλλουμε το νερό, σε κρασί, Φωτός του Αλχημιστή, για να πραγματωθούμε σε βάθος σαν Δάσκαλοι του Μαχαμβαντάρα.

Σ’ αυτούς τους καιρούς του Θεοσοφισμού, Πνευματισμού, οπαδών του Κερέντσι, Παρσιφαλισμού, ψευδο-Ροδο-σταυρισμού κτλ. γίνεται πολλή συζήτηση για την σεξουαλική εξάχνωση, και οι χωρίς πείρα αγνοούντες, πιστεύουν πως εξάχνωση σημαίνει εξύψωση.

Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να εξαχνώσουν βρώμικες δυνάμεις, χωρίς να τις ανάγουν προηγουμέ­νως στην πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.

Γι’ αυτό έχουν αποτύχει όλοι οι δειλοί πνευματικιστές που τρώνε στο τραπέζι της Ιεζάβελ και τρέφονται με φαγητά που προσφέρονται στα είδωλα.

Αν θέλουμε να μεταβάλλουμε ή να εξυψώνου­με τις σεξουαλικές μας δυνάμεις, πρέπει πρώτα να είμαστε αγνοί και να μην χύνουμε ούτε μια σταγόνα από το σπέρμα.

Πρέπει να ανάγουμε όλα τα στοιχεία στην πρώτη τους ύλη, για να τα μεταβάλλουμε έπειτα.

Εάν θέλουμε να εξυψώσουμε τα χαμηλά μας πάθη, οφείλουμε πρώτα να είμαστε αγνοί για να ανα­χθούν όλα μας τα μέταλλα σε χαοτικό σπέρμα και έπειτα να τα μετατρέψουμε στον ΕΣΩΤΕΡΟ ΧΡΙΣΤΟ στο Παιδί της Βηθλεέμ, στο Χρυσό Παιδί της Σεξουαλικής Αλχημείας.

Κανένας από αυτούς που κάνουν σεξουαλική πράξη με οργασμό, δεν μπορεί να μεταβάλλει την εσωτερική του προσωπικότητα σε Χρυσό Πνεύματος.

Κανένας από αυτούς που κάνουν σεξουαλική πράξη με εκσπερμάτωση, δεν μπορεί να μεταβάλλει την αμαρτωλή του προσωπικότητα σε ουράνιο άνθρωπο. Γι’ αυτό και απέτυχαν όλοι αυτοί οι πό­ρνοι, όλοι αυτοί απερίτμητοι, όλοι αυτοί οι σάτυ­ροι του Πνευματικισμού.

Δεν μπορεί να γίνει εξύψωση, ούτε μεταβολή χωρίς πρώτα να ανάγουμε την παλιά μας προσωπικότητα σε σπέρμα, απ’ όπου και σχηματι­στήκαμε .

Άλλαξε τις Φύσεις και θα βρεις αυτό που ζητάς.

Το νερό μας, δυναμώνει, λευκαίνει, καθα­ρίζει και δίνει ζωή.

Το νερό μας πρώτα γίνεται μαύρο, έπειτα κόκκινο, και μετά παίρνει διάφορα χρώματα.

Έτσι είναι το πως το Μαγιστήριό μας, παίρνεται από τον Ένα, γίνεται με τον Ένανα και αποτελεί­ται από τέσσερα και τρία που είναι όλα σε Ένα. (SEMITA SEMITAE, του Βιλλανόβα).

Δηλαδή, το Μαγιστήριο αποσπάται από τον άνθρωπο, αποτελείται από τα τέσσερα στοιχεία, και το σώμα η Ψυχή και το Πνεύμα ανάγονται όλα σε σπέρμα.

Η ευλογημένη μας πέτρα είναι σωματική και Πνευματική.

Η ευλογημένη μας πέτρα είναι στην ουσία της Πνευματική, και το Πνεύμα έχει γίνει σωματικό μέσα σ’ αυτή, λόγω της ένωσης με το σώμα.

Άλλοι μεν το ονομάζουν ζύμη, άλλοι δε ορείχαλκο. (Βιλλανόβα).

Ο Μοριένους λέει: Η επιστήμη του δικού μας Μαγιστήριο είναι ένα σύνολο που συγκρίνεται με την δημιουργία του ανθρώπου. Πρώτα το COITO (σεξουαλική συνεύρεση). Δεύτερον η σύλληψη. Τρίτον η απομύζηση. Τέταρτον η γέννηση. Πέμπτον η θρέψη ή διατροφή.

Το σπέρμα μας, ενώνεται με τον οργανισμό μας, που ονομάζεται από τους αλχημιστές του μεσαίω­να Μητέρα Γη, και αυτή η ένωση του σπέρματος είναι αυτό που στην Σεξουαλική Αλχημεία λέγεται GOITO.

Αυτή η ένωση του σπέρματος με τον οργανι­σμό μας είναι το COITO του αλχημιστή.

Αυτή η σεξουαλική μεταβολή κατά την μέθη της Σεξουαλικής Μαγείας, που κάνει να ανεβαίνει το σπέρμα προς το Δισκοπότηρο του εγκεφάλου, αντί να χύνεται, είναι το COITO των αλχημιστών του Μεσαίωνα.

Ο Μετσάρντους δηλώνει: Εάν η Πέτρα μας δεν μπει μέσα στην Μήτρα της Γυναίκας με σκοπό να τραφεί, δεν θα αναπτυχθεί.

Λοιπόν, η Μήτρα αυτή της Γυναίκας για την οποία μιλά ο Μεντάρντους, είναι η Μητέρα Γη μας, ο ιδιαίτερος μας ανθρώπινος οργανισμός.

Εάν εμείς εκτοξεύουμε αυτή την πέτρα της Θεϊκής μας μητέρας, θα μπορούμε τότε να γεννάμε ανθρώπους καταδικασμένους σε θάνατο, δεν θα μπορέ­σουμε όμως να γεννήσουμε το Βασιλιά τον στεφανωμένο με το Κόκκινο Στέμμα, το βασιλιά ΗΛΙΟ της Σεξουαλι­κής Αλχημείας.

Όταν ο οργανισμός μας συγκράτησε το Σπέ­ρμα, λέγεται πως υπήρξε σύλληψη.

Όταν εμείς βεβαιώνουμε ότι το αρσενικό πρέπει να δρα επάνω στο θηλυκό, εννοούμε την σεξουα­λική σύνδεση με την γυναίκα, και όταν λέμε ότι το σπέρμα δρα επάνω στην γη, εννοούμε την μεταβολή μέσα στο δικό μας ιδιαίτερο εργαστήριο για να μετατρα­πούμε σε ΦΩΣ και ΦΩΤΙΑ.

Το Μαγιστήριο μας είναι αρσενικό και θηλυκό ταυτόχρονα.

Όταν οι σεξουαλικοί, χυμοί απορροφώνται από τον οργανισμό μας μετά την απόσυρση μας από την γυναίκα λέμε ότι υπάρχει απομύζηση.

Μετά η ζύμη πήζει μέσα στο ατελές μας σώμα και τότε λέμε ότι υπάρχει κύηση.

Έπειτα έρχεται η γέννηση του Βασιλιά μας.

Ο όχλος λέει: Τιμήστε το Βασιλιά μας που βγαίνει από την φωτιά, στεφανωμένος μ’ ένα χρυσό στέμμα, υπακούστε τον μέχρι να φτάσει στην ηλικία της τελειότητας, θρέψτε τον για να γίνει μεγάλος. Ο πατέρας του είναι ο Ήλιος, η μητέρα του η Σελήνη. Η Σελήνη είναι το ατελές σώμα. Ο Ήλιος είναι το τέλειο σώμα.

Στο τέλος, έρχεται η θρέψη.

Ο Βασιλιάς Ήλιος τρέφεται με το ιδιαίτε­ρο του γάλα.

Αυτό το γάλα είναι το Σπέρμα που τον γέννησε.

Όσο περισσότερο τρέφεται, τόσο το καλύτε­ρο, γιατί τότε, θα αναπτυχθεί γρήγορα, θα δυναμώ­σει και θα ισχυροποιηθεί ολοκληρωτικά.

Έτσι λοιπόν: Άλλαξε τις φύσεις και θα βρεις αυτό που ζητάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20

ΑΛΑΤΙ, ΘΕΙΑΦΙ ΚΑΙ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ

Το αλάτι είναι η ουσία όλων των πραγμάτων και η σταθερή αρχή παντός υπαρκτού.

Το αλάτι δρα επάνω στο θειάφι και στον υδράργυρο και τα δύο τελευταία, το κάνουν πτητικό σαν κι αυτά.

Το αλάτι σε ανταπόδοση τα πήζει και τα σταθεροποιεί,.

Το αλάτι διαλυμένο σ’ ένα κατάλληλο υγρό, διαλύει τα στερεά πράγματα και τους δίνει υπόσταση.

Το αλάτι δίνει μορφή τελειότητας στο Χρυσό Παιδί της Σεξουαλικής Αλχημείας.

Το αλάτι διαλύει τα μέταλλα μας για να επεξεργασθεί με αυτά το Χρυσό Παιδί της Σεξουαλι­κής Αλχημείας.

Το πτητικό αλάτι προετοιμάζει τον λάρυγγα για τον Χρυσό Λόγο.

Το αλάτι διαλύει και πήζει όλα τα πράγματα.

Η γη είναι αλατώδους φύσεως, γι’ αυτό διαλύε­ται στο νερό και πήζει στο νερό.

Οι ήπειροι βγαίνουν μέσα από τα αλμυρά νερά της θάλασσας και ξαναγυρίζουν στην θάλασσα.

Η δική μας φιλοσοφική γη, δηλαδή το ανθρώ­πινο σώμα μας, πρέπει να αναχθεί στα σπερματικά άλατα για να επεξεργασθεί το Χρυσό Παιδί της Σεξουα­λικής Αλχημείας.

Το θειάφι είναι μια αεριώδης και ελαιώ­δης αρχή που ενώνεται με το αλάτι και τον υδράργυρο.

Το θειάφι παίζει ρόλο στην στερεότητα του αλατιού και ρόλο στην πτητικότητα του υδράργυρου.

Το θειάφι πήζει τον υδράργυρο που έχει δεσμευτεί δυναμικά από το αλάτι.

Ο Υδράργυρος είναι ένα υγρό, πνευματικό, αεριώδες και παράξενο.

Ο Υδράργυρος είναι ο πτερωτός αετός της Φιλοσοφίας.

Ο Υδράργυρος είναι το Χάος μας.

Ο Υδράργυρος είναι το Σπέρμα.

Το αλάτι βρίσκεται στα ούρα και στον ιδρώτα.

Το θειάφι αφθονεί στο λίπος και στις μασχάλες.

Ο Υδράργυρος, στο αίμα, στο μυελό, στα υδατικά υγρά, στα κόκαλα, στους μυς κτλ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

ΕΙΔΗ ΑΛΑΤΩΝ

Υπάρχουν δύο τάξεις αλάτων: μια αρσενική και μια θηλυκή.

Το αρσενικό αλάτι βλάπτει τον ανθρώπινο οργανισμό όταν χρησιμοποιείται με υπερβολή. Το θηλυκό αλάτι είναι ευεργετικό και υγιεινό.

Το αρσενικό αλάτι είναι το θαλασσινό αλάτι. Το θηλυκό αλάτι είναι το αλάτι της πέτρας, είναι το αλάτι των αλατούχων ορυχείων.

Ο αλχημιστής πρέπει να προτιμά το θηλυκό αλάτι.

Υπάρχουν δώδεκα θεμελιώδη άλατα που κυβε­ρνώνται από τα δώδεκα ζωδιακά σημεία.

Όταν αυτά τα δώδεκα ζωδιακά άλατα δεν βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό, εμφανίζονται οι ασθένειες.

Τα δώδεκα ζωδιακά άλατα, σε σύνθεση, έρχο­νται να δώσουν μορφή τελειότητας στα δώδεκα σώματα που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι της ΟΜΙΧΛΗΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.

Τα δώδεκα ζωδιακά άλατα μετατρέπουν τον άνθρωπο σε έναν λαμπερό ζωδιακό.

Οτιδήποτε παίρνει μορφή, πυκνή ή λεπτή, την παίρνει από το αλάτι.

Χωρίς το αλάτι, δεν θα μπορούσαν να υπά­ρχουν οι μορφές.

Όμως πρέπει να υπολογίζουμε το αλάτι στην υπερβατική πεμπτουσία του, ανεπαίσθητη για το μικροσκόπιο, αλλά απόλυτα εμφανή για τον διορατικό.

Μια βαθιά μελέτη επάνω στα ζωδιακά άλατα, θα μας οδηγούσε πολύ μακριά, στο θεραπευτικό πεδίο.

Αυτά τα δώδεκα άλατα είναι:

Φωσφορικός σίδηρος, φωσφορικό μαγνήσιο, φωσφορικό ασβέστιο, φωσφορικό νάτριο, φωσφορικό κάλιο, χλωριούχο νάτριο, χλωριούχο κάλιο, θειικό νάτριο, θειικό ασβέστιο, φθοριούχο ασβέστιο νιτρικό νάτριο, πυρίτιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΙ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ

Ο νεκρός χρυσός δεν χρησιμεύει, πρέπει να τον αναζωογονήσουμε.

Όπως ο Ήλιος δίνει φως στους πλανήτες, έτσι επίσης ο χρυσός μπορεί, να μεταβάλλει όλα τα ατελή μας μέταλλα.

Όμως ο νεκρός χρυσός δεν χρησιμεύει, πρέ­πει να τον αναζωογονήσουμε, ανάγοντας τον στο θηλυ­κό του, δηλαδή στην πρώτη του ύλη και να ξανακάνου­με, δια οπισθοδρομήσεως, το δρόμο της αναγέννησης.

Ο Πνευματικός χρυσός είναι η Ιερή Φωτιά, το άφατο πλήρωμα του Πνεύματος.

Αντί να εκσπερματώνουμε αυτόν τον Πνευμα­τικό χρυσό, πρέπει να τον κάνουμε να ανεβαίνει από τα δύο γαγγλιακά κορδόνια, για να επιτύχουμε την αναγέννηση του Είναι.

Έτσι ακριβώς, θα αναζωογονήσουμε τον νεκρό χρυσό, ανάγοντας τον στην πρώτη του ύλη, για να τον μετατρέψουμε σε πτητικό και Πνευματικό χρυσό.

Ο πτητικός χρυσός είναι η τέλεια ιατρική.

Ο πτητικός χρυσός είναι η Φωτιά της Κουνταλίνη.

Ο χρυσός έχει συγγένεια με τον υδράργυρο και οι δύο είναι άφθαρτοι και τέλειοι.

Τα κατώτερα μέταλλα είναι, ο μόλυβδος και ο κασσίτερος, που είναι μαλακά, και ο σίδηρος και ο χαλκός, που είναι σκληρά.

Όλα αυτά τα μέταλλα της ανθρώπινης προσω­πικότητας μας, μεταβάλλονται σε πτητικό χρυσό με τις σκόνες προβολής.

Αυτές οι σκόνες είναι το Λευκό και το Κόκκινο Ελιξίριο της σεξουαλικής Αλχημείας (βλέπε στο κεφάλαιο Λευκό και Κόκκινο Ελιξίριο).

Στον χρυσό βρίσκεται ο τετραγωνισμός του κύκλου.

Ο υδράργυρος και ο χρυσός ενωμένοι αδια­χώριστα, σχηματίζουν το Χάος.

Ο χρυσός γονιμοποιεί τον υδράργυρο για να αναβλύσει η δημιουργία.

Ένα και δύο κάνουν τρία.

Ο πατέρας και η μητέρα ενώνονται για να γεννηθεί ο γιος και όλη η οικογένεια μαζί είναι το τέσσερα.

Είναι ο τετραγωνισμός του κύκλου.

Έτσι λοιπόν, ο τετραγωνισμός του κύκλου, βρίσκεται κλεισμένος μέσα στον πτητικό χρυσό.

Ο πόσιμος χρυσός είναι ο ίδιος ο πτητικός χρυσός.

Αυτός ο πτητικός χρυσός, είναι η Ιερή Φωτιά του ΣΕΞ.

Ο υδράργυρος μεταβάλλεται σε πτητικό Χρυσό.

Ο χρυσός, σε τελική σύνθεση, είναι ο τέλειος υδράργυρος.

Ο υδράργυρος είναι το νερό του Χάους, είναι το Χριστικό Σπέρμα, που μεταβάλλεται σε ζωντανό χρυσό του Πνεύματος.

Κατά τον Αβικένα, τα μέταλλα δεν μπορούν να μεταβληθούν σε χρυσό, παρά μόνον μετά την αναγωγή τους στην πρώτη τους ύλη.

Η πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου είναι ο υδράργυρος της μυστικής φιλοσοφίας.

Αυτός ο υδράργυρος είναι το ιδιαίτερό μας Χριστικό σπέρμα.

Ο ΗΛΙΟΣ είναι ο Πατέρας όλων των μετάλλων, η Σελήνη είναι η Μητέρα.

Από τα δύο αυτά αστέρια εξαρτάται ολόκλη­ρο το δικό μας Μαγιστήριο της φωτιάς.

Ο Ήλιος είναι ο άνδρας, η Σελήνη είναι η γυναίκα. Από την σεξουαλική τους ένωση εξαρτάται όλο το Μαγιστήριο της φωτιάς.

Ο άνδρας και η γυναίκα είναι ο πατέρας και η μητέρα όλων εκείνων των μετάλλων της προσωπι­κότητας μας, που πρέπει να μεταβάλλουμε σε αγνό χρυσό του πνεύματος.

Όμως, δεν πρέπει να εργαστούμε στο Μαγιστήριο της φωτιάς, εάν προηγουμένως δεν έχουμε κάνει την αναγωγή όλων των μετάλλων μας στην πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.

Με αυτό θέλουμε να πούμε ότι πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος κάθε είδος θεοσοφισμού, Ροδοσταυρισμού, Πνευματικισμού κτλ και να κατανοήσουμε ολοκληρωτικά αυτό που είναι ο Υδράργυρος της μυστι­κής φιλοσοφίας.

Ο Ραϊμόντο Λούλιο λέει στο Clavicle: Γι’ αυτό σας συμβουλεύω να μην εργάζεστε με τον Ήλίο και με την Σελήνη, παρά μόνον αφού θα τους έχετε φέρει στην πρώτη τους ύλη, που είναι το θειάφι και ο υδράργυρος των φιλοσόφων.

Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει:ΜΗΝ ΕΚΣΠΕΡ­ΜΑΤΩΝΕΤΕ.

Πρέπει να συγκεντρώνουμε όλο το Χριστικό μας Σπέρμα για να το μεταβάλλουμε στην ζωντανή φωτιά του Πνεύματος.

Πρέπει να ανάγουμε όλα μας τα μέταλλα σ’ αυτόν τον Υδράργυρο της μυστικής φιλοσοφίας.

Ο Γνωστικός ενώνεται μονάχα με την γυναίκα του, για να δουλέψει με την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου.

Ο Ραϊμόντο Λούλιο λέει:

Ω γιοι μου! Μάθετε να χρησιμοποιείτε αυτήν την αξιοσέβαστη ύλη, γιατί σας το γνωστοποιώ κάτω από την πίστη του όρκου, πως αν δεν εξάγετε τον υδράργυρο από τα δύο μέταλλα θα δουλεύετε σαν τυφλοί μέσα στην σκοτεινιά και την αμφιβολία. Γι’ αυτό γιοι μου! σας εξορκίζω να περπα­τάτε πάντοτε προς το φως με τα μάτια ανοικτά, και να μην πέφτετε σαν τυφλοί, στην άβυσσο της απώλειας.

Έτσι λοιπόν, ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ αδελφοί, φυλάξτε την έκτη εντολή του Νόμου του θεού που λέει: ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΝΕΙΣ.

Μάθετε να χειρίζεστε την αξιοσέβαστη ουσία του Χριστικού μας Σπέρματος.

Εξάγετε από τον Ήλιο και την Σελήνη, δηλα­δή από τον άνδρα και την γυναίκα των δύο αυτών μετάλ­λων, τον Υδράργυρο της μυστικής φιλοσοφίας.

Δουλέψτε με αυτόν τον Υδράργυρο και «μάθετε να τον χρησιμοποιείτε για να περπατάτε προς το φως με τα μάτια ανοικτά, για να μη πέφτετε όπως οι τυφλοί στην άβυσσο της απώλειας.»

Έτσι θα αναδημιουργήσετε το Βασιλιά τον στεφανωμένο με το κόκκινο στέμμα, το Δάσκαλο των μεταλλικών μεταβολών.

Αυτό είναι το Πουλί Φοίνικας που γεννιέ­ται από τις ίδιες του τις στάχτες.

Αυτή είναι η Σαλαμάνδρα που υφίσταται μέσα στην Φωτιά.

Αυτός είναι ο συμπαντικός Χαμαιλέοντας που εμφανίζει αναρίθμητα χρώματα.

Άλλες φορές είναι μαύρος, άλλες κόκκινος, άλλες λευκός ή διάφορων χρωμάτων.

Ο Υδράργυρός μας μαυρίζει, κοκκινίζει, λευκαίνει και αλλάζει χιλιάδες χρώματα που παρατη­ρούνται στις διάφορες ατμόσφαιρες του αλχημιστή.

Πρέπει να βράζουμε να βράζουμε και να ξαναβράζουμε και να μην κουραζόμαστε απ’ αυτό.

Έτσι μεταβάλλουμε τον Υδράργυρο σε πόσιμο χρυσό.

Έτσι επιτυγχάνουμε την συνένωση του Σταυ­ρού με το τρίγωνο.

Το δοχείο πρέπει να είναι καλά κλεισμένο, για να μην διαφύγει ούτε μια σταγόνα από το φιλοσο­φικό μας Υδράργυρο.

Αν ο σπόρος του σιταριού αποσπασθεί από την γη κατά την διαδικασία της αποσύνθεσης, τότε δεν αναδύεται το φύτρο και ο σπόρος πεθαίνει.

Έτσι επίσης και το δικό μας σπέρμα δεν πρέπει να αποσπασθεί ή αφαιρεθεί από την δική μας φιλοσοφική γη, γιατί τότε χάνεται ο σπόρος, δηλαδή, το παν για την βλάστηση και αποτυγχάνουμε στο Μεγά­λο Έργο.

Η γέννηση συμπορεύεται πάντοτε με την αναγέννηση, που είναι η ανάδυση ή ανάπτυξη του Είναι μας.

Έτσι, εμείς πρέπει να ανάγουμε τον νεκρό χρυσό στο θηλυκό του, στην πρώτη ύλη και να ξανακά­νουμε δια της οπισθοδρομήσεως, δηλαδή δια της μεταβολής τον δρόμο της αναγέννησης.

Έτσι μετατρέπουμε τον νεκρό χρυσό σε ζωοδότη χρυσό.

Το σημαντικό είναι να μην αποσπάμε τον σπόρο από την φιλοσοφική μας γη.

Ο χρυσός και ο Ήλιος κατέχουν όλες τις αρετές του Σύμπαντος.

Μη ξεχνάτε Γνωστικοί αδελφοί ότι η φιλοσοφική μας γη είναι ο ίδιος μας ο ανθρώπινος οργανισμός.

Μη αποσπάτε από την φιλοσοφική γη τους αιώνιους σπόρους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23

ΟΙ ΔΥΟ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΙ

Στο έκτο κεφάλαιο μιλήσαμε για το λευκό και το κόκκινο ελιξίριο από την βαθιά τους άποψη.

Στο κεφάλαιο αυτό συναντήσαμε το Κόκκινο Ελιξίριο και το Λευκό Ελιξίριο στο Ερμαφρόδιτο Πνεύμα, μέσα στον Δάσκαλο των μεταλλικών μεταβολών.

Εκεί μελετήσαμε πως το Ερμαφρόδιτο Πνεύμα μεταβάλλει τον μόλυβδο σε χρυσό.

Τώρα, σ’ αυτό το νέο κεφάλαιο, θα μελετήσου­με τα Ελιξίρια Λευκό και Κόκκινο, να δρουν σαν Ήλιος και Σελήνη.

Υπάρχουν δύο υδράργυροι: Ο αρσενικός Υδρά­ργυρος και ο θηλυκός Υδράργυρος.

Αυτοί είναι τα Ελιξίρια: Λευκό και Κόκκινο.

Αυτά είναι οι σκόνες Προβολής με τις οποί­ες μεταβάλλουμε όλα τα μέταλλα μας σε αγνό χρυσό.

Το Κόκκινο Ελιξίριο είναι ο Αρσενικός Υδράργυρος.

Το Λευκό Ελιξίριο είναι ο Θηλυκός Υδράργυ­ρος.

Ο κοινός Υδράργυρος, δηλαδή ο θηλυκός Υδράργυρος δεν μπορεί να αντέξει την φωτιά παρά μόνο με την βοήθεια άλλου Υδράργυρου διαφορετικού, που είναι τελείως θερμός, ξηρός και πιο ανεκτικός από αυτόν.

Ο αρσενικός Υδράργυρος γίνεται ρευστός όταν ενώνεται με τον θηλυκό Υδράργυρο κατά την Σεξουα­λική Μαγεία.

Τότε οι δύο Υδράργυροι ενώνονται αδιαχώ­ριστα σε τελείως αδιάλυτη μορφή, όπως ενώνεται το νερό με το νερό.

Ο αρσενικός Υδράργυρος απαλλάσσει τον θηλυκό Υδράργυρο από το ιξώδες του και την σεληνιακή ψυχρότητα του, μετατρέποντας τον πρώτα σε μαύρο, μετά σε κόκκινο, έπειτα σε λευκό και σε άλλα χρώματα.

Έτσι είναι το πως η γυναίκα μεταβάλλει τα μέταλλα της σε αγνό χρυσό μέσω της σεξουαλικής επαφής με τον άνδρα.

Ο Υδράργυρος μας, μετά από τις συνεχείς μετατροπές του, έχει την δύναμη να αλλάζει τα μέταλ­λα μας σε αγνό χρυσό.

Τα Ελιξίρια Λευκό και Κόκκινο, είναι οι δύο Υδράργυροι, με τους οποίους μεταβάλλουμε όλα τα μέταλλα της προσωπικότητας μας, σε αγνό χρυσό του Πνεύματος.

Ο άνδρας είναι ο Ήλιος, η Σελήνη είναι η γυναίκα.

Δεν εργαζόμαστε με τον Ήλιο και την Σελή­νη, παρά μόνον αφού τους έχουμε αναγάγει σε Υδράργυ­ρο της Φιλοσοφίας.

Εξάγουμε τον Υδράργυρο από τον Ήλιο και από την Σελήνη, για να δουλέψουμε με την αξιοσέβαστη αυτή ύλη στο Μεγάλο Έργο.

Πρέπει να ανάγουμε τον Ήλιο και την Σελήνη στην πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου, για να επεξεργα­σθούμε με την πρώτη αυτή ύλη το Βασιλιά το στεφανω­μένο με το κόκκινο στέμμα.

Πρέπει να ενοποιήσουμε τον αρσενικό Υδρά­ργυρο με τον Ήλιο και τον θηλυκό Υδράργυρο με την Σελήνη.

Όμως, αυτό είναι δυνατόν μόνον όταν οι δύο αυτοί Υδράργυροι αναχθούν σε Ήλιο και Σελήνη.

Αυτή η αναγωγή πραγματοποιείται με την ερωτική ένωση του άνδρα και της γυναίκας.

Ανάγοντας τον άνδρα σε Ήλιο και την γυναί­κα σε Σελήνη, έχουμε διαχωρίσει τις συνθέσεις στα ιδιαίτερα τους στοιχεία, από τα οποία συντέθηκαν και με την πρώτη αυτή ύλη θα δημιουργήσουμε τον ΟΥΡΑΝΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, τον ΒΑΣΙΛΙΑ ΗΛΙΟ, τον ΔΑΣΚΑΛΟ της ΛΕΥΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ, γεμάτο δόξα και δύναμη.

Έτσι είναι το πως ο Υδράργυρός μας, ενοποιείται με τον Ήλιο και με την Σελήνη και έτσι είναι το πως ο Ήλιος και η Σελήνη ανάγονται σε Σπέρμα, δηλαδή σε φιλοσοφικό Ερμή (Υδράργυρο).

Ο Υδράργυρος ενώνεται αξεχώριστα με άλλα σώματα, μόνον όταν αυτά έχουν ανυψωθεί ως την ιδι­αίτερη τους φύση. Ας ανυψώσουμε τον αρσενικό μας Υδράργυρο στην ηλιακή κατάσταση και τον θηλυκό Υδράργυρο στην σεληνιακή κατάσταση, ώστε ο Ήλιος και η Σελήνη να αναχθούν στον Ερμή ενωνόμενοι με αυτόν αδιαχώ­ριστα.

Εάν έχουμε ένα χρυσό δακτυλίδι και θέλου­με να το μετατρέψουμε σ’ έναν σταυρό, πρέπει απαραι­τήτως να λιώσουμε το χρυσό, ανάγοντας τον στην πρώτη του ύλη, στον Υδράργυρο της φιλοσοφίας, για να επεξεργασθούμε με την πρώτη αυτή ύλη τον Χρυσό Σταυρό.

Έτσι επίσης, ο άνθρωπος πρέπει να αναχθεί στο Σπέρμα που τον γέννησε, για να επεξεργαστεί, με το σπέρμα αυτό, τον Δάσκαλο των Ανωτέρων Μυστή­ριων της Παγκόσμιας Λευκής Αδελφότητας.

Οποιοσδήποτε άλλος δρόμος είναι παράλογος.

Ας θυμηθούμε ότι η Βίβλος αρχίζει με την Γένεση, διδάσκοντας μας Σεξουαλική Αλχημεία.

Ας θυμηθούμε ότι το πρώτο θαύμα που έκανε ο Χριστός, το πραγματοποίησε στον γάμο της Κανά.

Ο Δάσκαλος μετέτρεψε το νερό σε κρασί.

Έτσι επίσης κι εμείς πρέπει να μετατρέψου­με τα νερά του σεξουαλικού μας Χάους, σε κρασί φωτός του Αλχημιστή.

Η πρώτη διδασκαλία που μας έδωσε ο Χρι­στός ήταν της Σεξουαλικής Αλχημείας.

Εάν ρίξουμε μια ματιά σε ολόκληρη την πλάση, θα δούμε ότι όλα τα όντα έχουν γεννηθεί σεξουαλικά.

Εμείς οι ίδιοι έχουμε γεννηθεί από έναν Άνδρα και μια Γυναίκα.

Έτσι λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε Δάσκα­λοι, πρέπει να γεννήσουμε τον Δάσκαλο, γιατί οτιδή­ποτε υπάρχει στο Σύμπαν, έχει γεννηθεί.

Ο αρσενικός Υδράργυρος είναι ενεργός, ξηρός και θερμός, ενώ ο θηλυκός Υδράργυρος είναι υγρός και παθητικός όπως η Σελήνη.

Αλλά με την φωτιά, οι δύο Υδράργυροι ενώ­νονται αδιαχώριστα.

Μέσω της σεξουαλικής ένωσης, πραγματοποι­είται η ένωση των δύο Υδραργύρων.

Αυτό είναι το μυστικό για την αναγωγή των δύο μετάλλων στην πρώτη τους ύλη.

Όταν τα δύο μέταλλα ενώνονται αξεχώριστα, έχουν την όψη λευκής σκόνης και γεννούν Ήλιους και Κόσμους στο άπειρο.

Όταν το ΧΑΟΣ γονιμοποιείται, αναβλύζει η αιώνια ζωή σ’ όλη την μεγαλοπρέπεια της.

Με μια ουγκιά αυτής της σκόνης προβολής, θα φτιάξουμε χιλιάδες ήλιους και θα μεταβάλλουμε σε Σελήνη κάθε είδος μετάλλου που βγαίνει από ένα ορυχείο.

Οι σκόνες προβολής είναι τα Ελιξίρια Λευκό και Κόκκινο.

Ο αρσενικός Υδράργυρος είναι το Κόκκινο Ελιξίριο και ο θηλυκός Υδράργυρος είναι το Λευκό Ελιξίριο.

Το Λευκό Ελιξίριο λευκαίνει τα μέταλλα, δίνοντας τους μια αμόλυντη λευκότητα.

Το Κόκκινο Ελιξίριο μετασχηματίζει το μόλυβδο σε χρυσό και κιτρινίζει όλα τα πράγματα.

Τα φτερά του Ερμή μας ανυψώνουν στον κόσμο των θεών.

Ο Ερμής είναι ο αγγελιοφόρος των άφατων θεών.

Ο Υδράργυρος (Ερμής) της μυστικής φιλοσο­φίας μας μετατρέπει στο Βασιλιά το στεφανωμένο με το κόκκινο στέμμα.

Η συνένωση του Σταυρού με το τρίγωνο, πραγματοποιείται με τον υδράργυρο της μυστικής φιλοσοφίας.

Τα φτερά του Ερμή μας μετατρέπουν σε Παντοδύναμους θεούς του Σύμπαντος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

ΕΞΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Ο θηλυκός Υδράργυρος εξάγεται από την Άσβεστο της Σελήνης.

Πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε τις θηλυκές σεξουαλικές δυνάμεις του Ήλιου που συμβολί­ζονται με τον αετό με κεφάλι γυναίκας.

Πρέπει να μάθουμε να κατεργαζόμαστε την Άσβεστο της Σελήνης για να εξάγουμε τον κοινό Υδρά­ργυρο, τον θηλυκό Υδράργυρο.

Η Άσβεστος της Σελήνης εμποτισμένη με λάδι αγνού χρυσού, ξεραίνεται στην ζέστη του Ήλιου, για να μεταβληθεί μέσα στην μήτρα του σεξουαλικού μας εργαστηρίου.

Η άσβεστος της Σελήνης, οι θηλυκές σεξουαλικές αρχές της Σελήνης πρέπει να μεταβληθούν σοφά στο βιογεννετικό μας εργαστήριο.

Η Άσβεστος της Σελήνης πρέπει να αποθηκεύ­εται σ’ ένα βάζο από πηλό καλά ψημένο.

Αυτό το βάζο ή δοχείο είναι οι ίδιοι μας οι σεξουαλική αδένες.

Πρέπει να προσθέσουμε το Βιτριόλι και το εξασθενισμένο Αλάτι στην Άσβεστο της Σελήνης, και να την ανακατεύουμε αδιάκοπα με μια βέργα ή φτυάρι, ώσπου, να εξάγουμε από την Άσβεστο της Σελήνης τον κοινό Υδράργυρο, τον θηλυκό Υδράργυρο που χρειαζόμαστε για να δουλέψουμε στο Μεγάλο Έργο.

Οι δύο Υδράργυροι: Αρσενικός και θηλυκός γεννούν την Ιερή Φωτιά.

Τα δύο φίδια που τυλίγονται στο Κηρύκειο του Ερμή, όταν κάνουν επαφή στο ΤΡΙΒΕΝΙ στην Ιερή περιοχή, γεννούν την Ιερή Φωτιά.

Είναι όμως απαραίτητο να εξάγουμε τον θηλυκό Υδράργυρο από την Άσβεστο της Σελήνης για να ανέβει αυτός από το αριστερό γαγγλιακό κορδόνι.

Τελικά, οι δύο Υδράργυροι, τα δύο Φίδια του Κηρυκείου του Ερμή, ακουμπούν με τις ουρές για να ξυπνήσουν την Κουνταλίνη.

Πρέπει να προσθέτουμε νερό στο δοχείο, ώστε να βράζει αδιάκοπα.

Αυτό το νερό πρώτα είναι μαύρο, μετά κόκκινο, έπειτα λευκό και διαφόρων χρωμάτων.

Είναι ο Συμπαντικός Χαμαιλέων, το Πουλί Φοίνιξ που ανασταίνεται μέσα από τις ίδιες του τις στάχτες: Είναι η Σαλαμάνδρα που εμπεριέχεται στην ΦΩΤΙΑ.

Με την σεξουαλική επαφή, εξάγουμε από την Άσβεστο της Σελήνης, τον θηλυκό Υδράργυρο, τις ορμόνες των σεξουαλικών εκκρίσεων που χρειαζόμαστε για την ιερή εργασία με την Ευλογημένη μας Πέτρα.

Στον κοινό και καθημερινό ανθρωπινό ον, το δεξί Φίδι ανεβαίνει, ενώ το αριστερό κατεβαίνει προς τις ατομικές κολάσεις του ανθρώπου, για την ηδονική ικανοποίηση.

Είναι αναγκαίο να εξάγουμε τον Υδράργυρο από την Άσβεστο της Σελήνης, για να κάνουμε να ανέβει το πεσμένο Σεληνιακό Φίδι και να ετοιμάσου­με τα δυο Φίδια του Κηρυκείου του Ερμή για την μελλοντική έλευση της Φωτιάς.

Πρέπει να σηκώσουμε το πεσμένο Φίδι.

Το ΚΗΡΥΚΕΙΟ του Ερμή έχει δύο Φίδια.

Το ένα τυλίγεται με το κεφάλι προς τα πάνω, το άλλο τυλίγεται με το κεφάλι προς τα κάτω.

Το ένα είναι το OD, το άλλο είναι το OB των αρχαίων Καβαλιστών.

Το Φίδι με το κεφάλι προς τα πάνω, είναι Ηλιακό, Αρσενικό.

Το Φίδι με το κεφάλι προς τα κάτω, είναι Σεληνιακό.

Πρέπει να σηκώσουμε το πεσμένο Φίδι.

Πριν ο άνθρωπος φύγει από την Εδέμ, τα δύο Φίδια ήταν ανεβασμένα επάνω στην ράβδο, όμως όταν έφυγε από τον Παράδεισο, ο Ιεχωβά θεός είπε στο Φίδι:

Επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να είσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού. Επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί και χώμα θέλεις τρώγει πάσας τας ημέρας της ζωής σου. (Γένεση κεφ. 3, παρ. 14)

Το Σεληνιακό Φίδι, το πεσμένο Φίδι, το Φίδι του πάθους, πρέπει να ανασηκωθεί επάνω στην ράβδο για να ανάψει την Φωτιά.

Αυτές τις θηλυκές σεξουαλικές αρχές πρέπει να μάθουμε να τις χειριζόμαστε για να επιτύχουμε την γέννηση του Χρυσού Παιδιού της Σεξουαλικής Αλχη­μείας.

Πρέπει να παλέψουμε εναντίον του ζωικού πάθους (σεληνιακό φίδι) και να το χτυπήσουμε στην πτέρνα, μια και εκείνο μας χτύπησε στην κεφαλή.

Πρέπει να παλέψουμε εναντίον του κτήνους που μας νίκησε.

Πρέπει να εξάγουμε τον κοινό Υδράργυρο από την Άσβεστο της Σελήνης, για να σηκώσουμε το πεσμένο Φίδι.

Οι άγγελοι έχουν τους δύο πόλους τους, αρσενικό και θηλυκό της σεξουαλικής τους δύναμης, να ρέουν προς τα επάνω, προς το κεφάλι.

Τα ανθρώπινα όντα, έχουν την σεξουαλική τους ενέργεια διαιρεμένη: Ενώ το Ηλιακό αρσενικό θετικό ρεύμα ανεβαίνει, το θηλυκό αρνητικό Σεληνια­κό ρεύμα κατεβαίνει.

Πρέπει να σηκώσουμε τον αρνητικό πόλο της σεξουαλικής μας δύναμης.

Αυτό που είναι, όπως θα λέγαμε, να εξάγου­με τον κοινό Υδράργυρο από την Άσβεστο της Σελήνης.

Τα δύο Φίδια πρέπει να ρέουν προς τα πάνω προς το κεφάλι, όπως στους αγγέλους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΣΒΕΣΤΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

Η Άσβεστος της Σελήνης ανακατεμένη με τον αρσενικό Υδράργυρο και με τον θηλυκό Υδράργυρο, παράγει τον πολλαπλασιασμό του Υδράργυρου.

Αυτή η πρώτη ύλη, αρχικά είναι μαύρη, μετά κόκκινη, έπειτα λευκή και διαφόρων χρωμάτων.

Αυτή είναι η ζωντανή Άσβεστος των Φιλοσό­φων, και το λατομείο θειαφιού της μυστικής φιλοσο­φίας.

Το αρσενικό μέλος σε κατάσταση στύσης, κάνει να αυξάνεται το σπέρμα μέσα στα ορμονικά δοχεία.

Αυτή η αύξηση του Σπέρματος, είναι αυτό που στην Αλχημεία είναι γνωστό σαν πολλαπλασιασμός του φιλοσοφικού Υδράργυρου.

Έτσι λοιπόν το Σπέρμα μεταβαλλόμενο σε Υδράργυρο αρσενικό και θηλυκό, ανεβαίνει από τα δύο γαγγλιακά κορδόνια του Μυελού της Σπονδυλικής Στήλης.

Αυτός είναι ο πολλαπλασιασμός του Υδράργυ­ρου μέσα στο λατομείο του θειαφιού της μυστικής φιλοσοφίας.

Το λατομείο του θειαφιού είναι ο Φαλλός και η Μήτρα.

Η ζωντανή Άσβεστος μετατρέπεται σε θηλυκό Υδράργυρο κυβερνώμενο από την Σελήνη.

Η Άσβεστος ανακατεμένη με τον θηλυκό Υδράργυρο, δηλαδή τον θηλυκό Υδράργυρο τον εξαγόμε­νο από την Άσβεστο, ανάγεται σε αληθινή Σελήνη και αληθινό ασήμι μέσω της Σεξουαλικής Μαγείας.

Έτσι είναι το πως σηκώνουμε το Σεληνιακό Φίδι επάνω στην ράβδο.

Έτσι είναι το πως σηκώνουμε το πεσμένο Φίδι για την έλευση της Φωτιάς.

Τα δύο Φίδια που τυλίγονται στο Κηρύκειο του Ερμή, πρέπει να είναι σηκωμένα για να επιτευχθεί η αφύπνιση της Κουνταλίνης.

Το αρσενικό Φίδι είναι Ηλιακό.

Το θηλυκό Φίδι είναι Σεληνιακό.

Το Σεληνιακό Φίδι, πρέπει να το σηκώσου­με, γιατί είναι πεσμένο.

Έτσι είναι το πως προετοιμαζόμαστε για την έλευση της Φωτιάς.

Ο πολλαπλασιασμός του φιλοσοφικού Υδράργυ­ρου είναι μια διαδικασία σεξουαλικής μεταβολής.

Πρέπει να γονιμοποιήσουμε το στοιχειώδες νερό του Ερμή με τις Ηλιακές φωτιές μας.

Έτσι είναι το πως Χριστικοποιούμαστε.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΛΧΗΜΕΙΑΣ

ΘΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΘΕΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

ΝΑ ΜΗΝ ΟΡΚΙΖΕΣΑΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΑ­ΤΑΙΑ.

ΝΑ ΑΓΙΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ.

ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΉ ΜΗΤΕΡΑ.

ΝΑ ΜΗ ΦΟΝΕΥΕΙΣ.

ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΝΕΙΣ.

ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΒΕΙΣ.

ΝΑ ΜΗΝ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΙΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΨΕΥΔΕΣΑΙ.

ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΙΧΕΥΕΙΣ.

ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΑΠΛΗΣΤΑ ΤΑ ΞΕΝΑ ΑΓΑΘΑ.

(Δεκάλογος)

Αυτή είναι η θεμελιώδης Βάση της Σεξουα­λικής Αλχημείας.

Η ιερή τέχνη μας, είναι ολοκληρωτικά βασισμένη στις ΠΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.

Εκείνος που ασκεί Σεξουαλική Μαγεία με διάφορες γυναίκες, είναι μοιχός και κανένας μοιχός δεν μπορεί να αφυπνίσει την Κουνταλίνη.

Εκείνος που παραβιάζει την έκτη Εντολή που Νόμου του θεού, δεν μπορεί να γονιμοποιήσει τα νερά του Ερμή, γιατί δεν κατέχει τις Ηλιακές Φωτιές.

Η Σεξουαλική Μαγεία μπορεί να πραγματο­ποιηθεί μόνον ανάμεσα στο σύζυγο και στην σύζυγο.

Ο άνδρας που παραβιάζει αυτή την Εντολή, μοιχεύει η γυναίκα που παραβιάζει αυτή την εντολή, μοιχεύει, και αν πιστεύει ότι κάτι θα κατορθώσει, απατάται, γιατί κανένας μοιχός δεν κατορθώνει τίποτα.

Η Κουνταλίνη ανέρχεται μέσα από τις Δέκα Εντολές του ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Η παραβίαση οποιασδήποτε από τις Δέκα Εντολές, ανακόπτει την ανάπτυξη, την εξέλιξη και την πρόοδο της Κουνταλίνη.

Όλοι εκείνοι οι κακοί που ενώνονται για να ασκήσουν Σεξουαλική Μαγεία, χωρίς να είναι σύζυ­γοι, πέφτουν στην Μαύρη Μαγεία, λόγω του αμαρτήμα­τος της Μοιχείας.

Οι Δέκα Εντολές του Νόμου του θεού, είναι η θεμελιώδης βάση της Σεξουαλικής Αλχημείας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Όταν οι στρατιώτες του Ναβουχοδονόσορ εισχώρησαν στα Αγια των Αγίων του Ναού του Σολομώντα, στάθηκαν τρομοκρατημένοι μπροστά στο τρομερό σύμβολο του Μεγάλου Μυστικού (Αρκάνο).

Τα δύο Χερουβίμ της Κιβωτού της Συνθήκης αγγίζοντας τις άκρες των φτερών τους βρίσκο­νταν στην σεξουαλική στάση του άνδρα και της γυναί­κας κατά την διάρκεια της συνουσίας.

Οι Βαβυλώνιοι έλεγαν στους Ιουδαίους: Αυτός είναι ο θεός σας;

Αυτή είναι η αγνότητα του θεού σας που τόσο εκθειάζετε;

Οι ιερείς της Ιερουσαλήμ κράτησαν σιωπή, γιατί αυτό είναι το τρομερό μυστικό του Μεγάλου Αρκάνο.

Τα δύο χερουβίμ: Αρσενικό και Θηλυκό, που εκτελούν την συνουσία, αντιπροσωπεύουν την ουσία όλων των μορφών, την πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου τα στοιχειώδη νερά της ζωής, την Σεξουαλική δύναμη της Εδέμ, τον Υδράργυρο της μυστικής φιλοσοφίας, επιβοηθούμενο από τις ηλιακές φωτιές.

Το Μεγάλο Αρκάνο είναι το έβδομο Μεγάλο Μυστήριο της Δημιουργίας, κλεισμένο μέσα στην έβδο­μη σφραγίδα της Αποκάλυψης.

Ο αριθμός αυτού του Μεγάλου Αρκάνο είναι 888.

Αυτή είναι η ράβδος των μάγων.

Όλη η επτάδα ελαττώνεται στην Πνευματική Τριάδα μας.

Ο Μυελός της Σπονδυλικής Στήλης με τα γαγγλιακά του κορδόνια, έχει την μορφή του Κηρυκείου του Ερμή, έχει τον αριθμό 8.

Με την πέμπτη, έκτη και έβδομη ΜΥΗΣΗ των Ανωτέρων Μυστήριων, εγκαθίσταται το οκτώ στο αιτιατό σώμα (EGO MANAS ή σώμα της θέλησης), στο Μπούδι (σώμα της Συνείδησης) και στο Ατμικό σώμα, που είναι το όχημα του ΕΣΩΤΕΡΟΥ.

Έτσι εγκαθίσταται το 888 στην τέλεια ΤΡΙΑΔΑ μας.

Έτσι είναι το πως η επτάδα ελαττώνεται στην Πνευματική Τριάδα.

Προηγουμένως όμως πρέπει να σηκώσουμε τα τέσσερα φίδια των τεσσάρων σωμάτων αμαρτίας και να μετατραπούμε σε Βούδες.

Με τον αριθμό 888 αντηχούν μέσα μας τα εικοσιτέσσερα φωνήεντα του Ζωδιακού.

ΚΑΙ όταν άνοιξε την έβδομη σφραγίδα, έγινε σιωπή στον ουρανό μέχρι μισή ώρα. Και είδα τούς επτά αγγέλους, που στέκονταν μπροστά στον Θεό· και τους δόθηκαν επτά σάλπιγγες. Και ήρθε ένας άλλος άγγελος, και στάθηκε μπροστά από το θυσιαστήριο, κρατώντας ένα χρυσό θυμιατήρι· και του δόθηκαν πολλά θυμιάματα, για να τα προσφέρει μαζί με τις προσευχές όλων των αγίων επάνω στο χρυσό θυσιαστήριο, που είναι μπροστά από τον θρόνο. Και ο καπνός των θυμιαμάτων, με τις προσευχές όλων των αγίων, ανέβηκε από το χέρι τού αγγέλου μπροστά στον Θεό·και ο άγγελος πήρε το θυμιατήρι, και το γέμισε από τη φωτιά τού θυσιαστηρίου, και την έρριξε στη γη· και έγιναν φωνές και βροντές και αστραπές και σεισμός. Και οι επτά άγγελοι, που είχαν τις επτά σάλπιγγες, ετοίμασαν τον εαυτό τους για να σαλπίσουν. (Αποκάλυψη, κεφ. 8, παρ. 1-6)

Η Κιβωτός της Διαθήκης, η Κιβωτός της Συνθήκης, είναι το έβδομο Μεγάλο Μυστήριο της Δημι­ουργίας, είναι το Μεγάλο Μυστικό (Αρκάνο).

Και ανοίχθηκε ο ναός τού Θεού μέσα στον ουρανό, και φάνηκε η κιβωτός τής διαθήκης του μέσα στον ναό του· και έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές και σεισμός και μεγάλο χαλάζι. (Αποκάλυψις κεφ. 11, παρ. 19).

Σήμερα αυτή η προφητεία έχει εκπληρωθει.

Εδώ έχετε το ανείπωτο μυστικό του Μεγάλου Αρκάνο.

Εδώ έχετε την Κιβωτό της Συνθήκης. Εδώ έχετε την Σεξουαλική Αλχημεία.

Όπως στις μέρες του ΝΩΕ, που σώθηκε με το Μεγάλο ΑΡΚΆΝΟ, το ίδιο και στις μέρες μας, που ξεκινά η Εποχή του Υδροχόου, σας παραδίδω, αδελφοί μου, την Κιβωτό της Διαθήκης, για να μην χαθείτε την κρίσιμη για την Ανθρωπότητα αυτή ώρα.

Η άβυσσος έχει ανοίξει τα σκοτεινά της στόματα και εσείς, όπως στις μέρες του ΝΩΕ, θα μπορέσετε να σωθείτε από αυτή την εκατόμβη μέσα στην Κιβωτό της Συνθήκης.

Ο ναός αυτής της Κιβωτού είναι ο Καθεδρι­κός ναός της Ψυχής, είναι τα σεξουαλικά μας όργανα, είναι η Αγια Γνωστική Εκκλησία.

Μέσα σ’ αυτή την Κιβωτό βρίσκεται η ράβδος του Ααρών και οι Πλάκες του Νόμου, που είναι η θεμελιώδης βάση της Σεξουαλικής Αλχημείας.

Η Κιβωτός είναι καλυμμένη με αγνό χρυσάφι της Σεξουαλικής μας Αλχημείας.

Τα Χερουβίμ είναι ο άνδρας και η γυναίκα με το μυστήριο του Φαλλού και της Μήτρας.

Αυτή είναι η Κιβωτός της Διαθήκης, είναι το Μυστήριο του ΣΕΞ.

Επάνω στην σκηνή του Μαρτυρίου απαστράπτει το μεγαλείο του Ιεχοβά.

Σήμερα έχει εκπληρωθεί η συνθήκη που υπέγραψε ο θεός με τον Μωυσή, και εδώ παραδίδω στην Ανθρωπότητα την Κιβωτό της Συνθήκης, το ανείπωτο Μυστικό του Μεγάλου ΑΡΚΑΝΟ, την Σεξουαλική Αλχημεία.

Εκείνοι που τώρα περιφρονούν την Κιβωτό της Συνθήκης, όπως στις μέρες του ΝΩΕ, θα χαθούν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΛΕΥΚΟ

Oι κανονισμοί της Φιλοσοφικής μας Πέτρας είναι πέντε:

α) Να αναχθούν τα μέταλλα στην πρώτη τους ύλη.

β) Να μετατραπεί η φιλοσοφική μας γη σε Υδράργυρο και θειάφι.

γ) Να ενωθεί το θειάφι μας με τον Ήλιο και με την Σελήνη.

δ) Να γίνει η επεξεργασία του Λευκού Ελι­ξιρίου.

ε) Να δοθεί στο ελιξίριο το χρώμα του Κιννάβαρι και κατόπιν να γίνει η επεξεργασία του Κόκκινου Ελιξιρίου.

Η αναγωγή των μετάλλων στην πρώτη τους ύλη, είναι αγνή Σεξουαλική Μαγεία.

Έτσι είναι το πως η φιλοσοφική μας γη ανάγεται σε φωτιά και σε Υδράργυρο της μυστικής Φιλοσοφίας.

Το θειάφι μας είναι Ηλιακό και Σεληνιακό.

Το Λευκό Ελιξίριο και το Κόκκινο Ελιξί­ριο, ο άνδρας και η γυναίκα ενωμένοι σεξουαλικά, ο χρυσός και ο άργυρος, έχουν κατά την διάρκεια της σεξουαλικής έντασης, την εξουσία να μεταβάλλουν τα μέταλλα της προσωπικότητας μας σε αγνό χρυσό του Πνεύματος.

Το φιλοσοφικό θειάφι είναι η κόκκινη βαφή, η Φωτιά της Κουνταλίνης, είναι το Πνεύμα του λατινικού V.I.T.R.I.O.L.

Ο Αριστοτέλης στο Βιβλίο των Μετεώρων, λέει:

Όλοι οι αλχημιστές γνωρίζουν ότι δεν είναι κατά κανέναν τρόπο δυνατόν να αλλαχτεί η μορφή των μετάλλων, εάν προηγουμένως δεν αναχθούν στην πρώτη τους ύλη.

Πρέπει να εξαχνώσουμε τον φιλοσοφικό μας Υδράργυρο.

Ο Υδράργυρος περνάει από απόσταξη, πήξη, αποσύνθεση, ασβεστοποίηση, στερεοποίηση, μέσα στο σεξουαλικό καλούπι του και στον φούρνο του.

Η φιλοσοφική μας γη πίνει το γόνιμο νερό που περίμενε, σβήνει την δίψα της και κατόπιν παράγει εκατοντάδες καρπούς.

Η φιλοσοφική μας γη, ο ανθρώπινος οργανι­σμός μας, χορτασμένος από Χριστικό Σπέρμα, παρά­γει τους αιώνιους καρπούς των μεγάλων κοσμικών πραγματώσεων.

Λευκάνετε το μαύρο νερό σας, πριν του προσθέσετε την ζύμη.

Το κοράκι που πέταξε από την Κιβωτό του ΝΩΕ, είναι τα μαύρα νερά μας, που πρέπει να λευκανθούν, είναι ο Υδράργυρος της μυστικής φιλοσοφίας, που πρέπει να τον κάνουμε να αστράψει με τον αγνό χρυσό του Πνεύματος.

Το κεφάλι του κόρακα μητέρα, καρδιά και ρίζα των άλλων χρωμάτων, είναι ο ακάθαρτος ορείχαλκος, είναι το μαύρο κατακάθι, είναι ο μπρού­τζος των φιλοσόφων, είναι το χώμα, είναι το μαύρο θειάφι, είναι ο αρρενωπός σύζυγος κτλ.

Πρέπει να λευκάνουμε το μαύρο κοράκι, πρέπει να μεταβάλλουμε τον μόλυβδο σε χρυσό.

Το Μεγάλο Έργο δεν είναι παρά μια εναλλαγή των φύσεων, μια εξέλιξη των στοιχείων.

Ο αγνός χρυσός του Πνεύματος είναι το καυτερό όξος των φιλοσόφων, το παρθενικό γάλα που ανάγει όλα τα μέταλλα στην πρώτη τους ύλη.

Είναι ο τέλειος Υδράργυρος, το κοράκι που πέταξε από την Κιβωτό του ΝΩΕ.

Είναι το Περιστέρι του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

Πρέπει να περιστρέψουμε σε κύκλο τα τέσ­σερα στοιχεία εναλλάσσοντας τις φύσεις τους.

Πρέπει να μετατρέψουμε την γη σε νερό, το νερό σε αέρα και τον αέρα σε φωτιά.

Εκείνοι που δεν ξέρουν να πεθαίνουν και να ανασταίνονται, οφείλουν να εγκαταλείψουν την ιερή τέχνη μας.

Πρέπει να πεθάνει κανείς για να ζήσει, πρέπει να χάσει το παν για να κερδίσει το παν.

Στην μια άκρη της ευλογημένης Πέτρας μας καίνε δύο δάδες: Ο χρυσός και ο άργυρος, ο άνδρας και η γυναίκα, ενωμένοι σεξουαλικά.

Στην άλλη άκρη βρίσκεται το Ελιξίριο της Τελειότητας που είναι ο γιος των δύο τους.

Δεν μπορεί να περάσει κανείς από την μια άκρη στην άλλη χωρίς να περάσει από την μέση.

Υπάρχουν τέσσερα νερά: Το πρώτο διαλύει την Άσβεστο της Σελήνης και την μεταβάλλει στον Υδράργυρο της μυστικής φιλοσοφίας.

Το δεύτερο διαλύει τον Χρυσό, κιτρινίζει και κάνει να λάμπουν τα μέταλλα.

Το τρίτο ανάγει όλα τα μέταλλα στην πρώτη τους ύλη.

Το τέταρτο είναι ο τελειοποιημένος Υδρά­ργυρος, είναι ο αγνός χρυσός του Πνεύματος.

Τα δύο πρώτα νερά είναι το Κόκκινο Ελιξί­ριο και το Λευκό Ελιξίριο με τα οποία πραγματοποι­ούμε τις εργασίες μας σε κόκκινο και σε λευκό.

Η φιλοσοφική πέτρα μας είναι μαύρη, είναι κόκκινη και είναι λευκή.

Ο Υδράργυρος της μυστικής φιλοσοφίας είναι το μαύρο κοράκι που πρέπει να μεταβληθεί στο λευκό Περιστέρι της Κιβωτού του Νώε, που είναι το Περιστέρι του Αγίου Πνεύματος, ο αγνός χρυσός του Πνεύματος.

Ο άνδρας είναι ο κόκκινος Βασιλιάς, και η γυναίκα είναι ο λευκός Βασιλιάς.

Η φιλοσοφική μας Πέτρα είναι μαύρη, κόκκινη και λευκή.

Η εργασία μας σε κόκκινο και σε λευκό είναι η ερωτική ένωση της Σεξουαλικής Μαγείας.

Με την Σεξουαλική Μαγεία, λευκαίνουμε το μαύρο κοράκι μας, και μετατρεπόμαστε σε Παντοδύ­ναμους θεούς του Σύμπαντος.

Με την εργασία μας σε κόκκινο και σε λευκό, μετατρεπόμαστε στο Φίδι των επτά κεφαλών, στο Μεγάλο Φίδι.

Με την εργασία μας σε κόκκινο και σε λευκό, μετατρεπόμαστε σε Δράκοντες των επτά κεφαλών.

Με την εργασία μας σε κόκκινο και σε λευκό, μετατρεπόμαστε σε κάτοικους του Κόσμου της ΟΜΙΧΛΗΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.

ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΛΧΗΜΕΙΑΣ

Έχουμε αποπερατώσει αυτήν την πραγματεία Σε­ξουαλικής Αλχημείας με την πλέον απόλυτη βεβαιότητα ότι η Ανθρωπότητα του 20^ου αιώνα δεν θα είναι ικανή να την κατανοήσει.

Το πιο σίγουρο είναι ότι οι σχολαστικοί της εποχής μας, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, θα εκ­σφενδονίσουν εναντίον μας όλο το λιβελογραφικό τους σάλιο.

Η εκσπερμάτωση είναι κάτι πολύ φοβερό αυτήν την εποχή και οι πνευματιστές όλων των σχολών υπερασπίζονται την αγαπημένη τους εκσπερμάτωση με όπλα και σπαθιά.

Γι’ αυτό, αφού δώσουμε στο φως αυτό το έργο, είμαστε έτοιμοι να ανεχθούμε υπομονετικά όλες τις δυσφημίσεις και τις συκοφαντίες.

Το βιβλίο αυτό το γράφω για την Ανθρωπότητα του ΥΔΡΟΧΟΟΥ και για τους Γνωστικούς μαθητές μας που σχηματίζουν την εμπροσθοφυλακή της ανθρώπινης εξέλιξης. Το θεμέλιο όλων των Σχολών Μυστήριων βρίσκε­ται στο ΣΕΞ. Γι’ αυτό και σε όλες τις θρησκείες συναντάμε μια θεότητα αρσενική και μια θεότητα θηλυκή.

Στην Αίγυπτο βλέπουμε την ΙΣΙΔΑ και τον ΟΣΙΡΙ, στην Φοινίκη τον Ηρακλή και την Λαγών, στην Ελλάδα τον Απόλλωνα και την Άρτεμη στην Αττική τον Πλού­τωνα και την Περσεφόνη. Οι Έλληνες μιλούν συχνά για Φαλλό και για Μήτρα, αυτό είναι το Λίγκαμ Γιόνι των Ελευσίνιων Μυστήριων.

Ο Λόγος, η χρυσή λέξη βασίζεται στα Μεγάλα Μυστήρια του ΣΕΞ και είναι αδύνατον να εκφέραμε το λόγο του Φωτός, χωρίς να αφυπνίσουμε την Κουνταλίνη.

Το ΙΑΟ σαν μάντραμ αντηχεί, μέσα στα ανείπωτα Μυστήρια του Μεγάλου Αρκάνο.

ΝΤΙΣ, ΝΤΑΣ, ΝΤΟΣ, είναι τα θεμελιώδη μάντραμς της Σεξουαλικής Αλχημείας. Τα μάντραμς αυτά οφείλονται στον Αξιοσέβαστο Δάσκαλο ΟM, ο οποίος τα παρέδωσε σ’ έναν από τους μαθητές μας.

Θα πρέπει να μακραίνουμε τον ήχο των φωνηέ­ντων και τον ήχο του Σ, δίνοντας σ’ αυτό το τελευ­ταίο τον τόνο ενός σφυρίγματος γλυκού και ήσυχου. Φωνοποιούνται έτσι:

Ντιιιιιιιιιςςςςςςςςς Νταααααααααςςςςςςςςς Ντοοοοοοοοοςςςςςςςςς

Ο Δάσκαλος ΟΜ γνωστοποίησε στο μαθητή μας ότι η πρακτική της Σεξουαλικής Μαγείας πραγματοποι­είται με τρόπο αργό και σιγανό.

Τα μάντραμς ΝΤΙΣ, ΝΤΑΣ, ΝΤΟΣ φωνοποιούνται κατά το ζενίθ της Σεξουαλικής Μαγείας. Με τα μάντραμς αυτά, ο μαθητής θα αποφύγει τον κίνδυνο μιας σεξουαλικής πτώσης. Ο μαθητής πρέπει να αποσύ­ρεται από την γυναίκα πριν από τον σπασμό για να αποφύγει την εκσπερμάτωση. Το μάντραμ αυτό φωνοποιείται πολλές φορές κατά την διάρκεια της πρακτικής.

Στο βιβλίο αυτό, παραδώσαμε στην Ανθρωπότητα, το τρομερό μυστικό του Μεγάλου Αρκάνο.

Το Μεσαίωνα ο Μυημένος που κοινοποιούσε αυτό το τρομερό μυστικό πέθαινε, είτε από τις ευωδιαστές ανθοδέσμες, είτε από τα πουκάμισα του Νέσσου, είτε από δηλητηριώδη σαπούνια, είτε από στιλέτο, είτε από την λαιμητόμο.

Στην Αίγυπτο, εκείνοι που κοινοποιούσαν το Μεγάλο Μυστικό, ήταν καταδικασμένοι στην ποινή του θανάτου. Τους έκοβαν το κεφάλι, τους ξερίζωναν την καρδιά και οι στάχτες τους σκορπίζονταν στους τέσσερις ανέμους.

Έτσι λοιπόν, στο βιβλίο αυτό, έχουμε παραδώ­σει στην Ανθρωπότητα το πιο τρομερό μυστικό του Σύμπαντος.

Έχουμε ανακαλύψει την Φιλοσοφική Πέτρα, το Ελιξίριο της Μακροζωίας, τον τετραγωνισμό του Κύ­κλου, και το κλειδί της αέναης κίνησης.

Με τα μυστικά του έργου αυτού, θα μπορέσεις αδελφέ μου να μεταβάλλεις τον μόλυβδο σε χρυσό και να μετατραπείς σ’ έναν τρομερό θεό του Σύμπαντος, ένα κάτοικο του Κόσμου της ΟΜΙΧΛΗΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, και έναν Δημιουργό Συμπάντων.

Όλα τα βιβλία της Αλχημείας, είναι γραμμένα με κλειδί και όποιος δεν γνωρίζει το κλειδί της Σεξουαλικής Μαγείας δεν μπορεί να καταλάβει τα βιβλία της Αλχημείας.

Όλη η τεχνική των βιβλίων της Αλχημείας, πρέπει να αναζητηθεί στα σεξουαλικά όργανα, όλα τα έργα του Ραϊμόνδο Λούλιο, Αλβέρτου του Μεγάλου, Σεντιβόγκιου, Παράκελσου, Νικόλα Φλαμέλ, είναι δυνατόν να κατανοηθούν μονάχα με το υπέρτατο κλει­δί της Σεξουαλικής Μαγείας.

Όλα τα εργαστήρια των Αλχημιστών του Μεσαίωνα πρέπει να αναζητηθούν στα σεξουαλικά όργανα.

Οι αλχημιστές του μεσαίωνα έκρυβαν το Μεγάλο Μυστικό ανάμεσα σε αναρίθμητα σύμβολα και εσωτεριστικές αλληγορίες για να το σώσουν από την βεβήλωση και για να αποφύγουν να καούν ζωντανοί στην πυρά της ιεράς εξέτασης.

Όλοι εκείνοι που κοινοποίησαν το Μεγάλο Αρκά­νο πριν από μένα, πέθαναν. Υπάρχει ένας μόνον άνθρω­πος που κοινοποίησε το Μεγάλο Μυστικό και δεν πέθα­νε: Αυτός ο άνθρωπος υπήρξα ΕΓΩ.

Εδώ το παραδίδω στην Ανθρωπότητα, εδώ το παραδίδω σ’ όλα τα ζωντανά όντα για να μετατραπούν σε θεούς. ΑΜΗΝ.

Κλείνοντας αυτό το έργο, πρέπει να γνωστοποι­ήσουμε στους Γνωστικούς μαθητές ότι η πράξη της Σεξουαλικής Μαγείας, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον ανάμεσα στο σύζυγο και στην σύζυγο σε εστίες νόμιμα συγκροτημένες. Αυτό είναι το Μυστήριο της διπλής Πολικότητας.

Σύζυγος και γυναίκα σχηματίζουν μια τέλεια πολικότητα θετική-αρνητική. Όταν όμως ο άνδρας πάει με άλλη γυναίκα ή η γυναίκα πάει με άλλον άνδρα για να ασκήσει Σεξουαλική Μάγευα, σχηματίζε­ται μια διπλή πολικότητα που αποβαίνει απολύτως αρνητική. Η διπλή πολικότητα δεν έχει δύναμη για να μεταβάλλει την σεξουαλική ενέργεια.

Η διπλή πολικότητα δεν μπορεί να γονιμοποιή­σει τον Υδράργυρο της μυστικής Φιλοσοφίας με τις Ηλιακές Φωτιές. Η διπλή πολικότητα δεν μπορεί να αφυπνίσει την Κουνταλίνη, γιατί, είναι κάτι απολύτως αρνητικό. Τα χαοτικά νερά παραμένουν ανέγγιχτα χωρίς την δύναμη να γονιμοποιούνται ούτε να μεταβάλ­λονται .

Αυτό είναι το Μυστήριο της Διπλής Πολικότητας. Έτσι λοιπόν κανένας μοιχός και καμία μοιχαλίδα δεν μπορεί να ξυπνήσει την Κουνταλίνη.

Η ΦΩΤΙΑ είναι η θεμελιώδης βάση παντός υπαρκτού. Η Φωτιά που γονιμοποιεί την χαοτική ύλη, είναι το Υπερ-Αστρικό Φως. Στην χαραυγή της Ζωής, η Φωτιά επανέκαμψε ανά­μεσα στον κοσμικό κονιορτό σαν ένα πύρινο Φίδι.

Αυτό υπήρξε το πρώτο ΦΩΣ του Σύμπαντος. Αυτό είναι το Υπέρ-Αστρικό Φως που κρατάμε παρακαταθήκη μέσα στο Χριστικό μας Σπέρμα. Αυτός είναι ο κοσμι­κός Ηλεκτρισμός, που έχει την δύναμη να διαχωρίζει τα σπερματικά άτομα και να τα γονιμοποιεί ώστε από ανάμεσα τους να αναβλύσουν οι σπόροι της ζωής.

Σε κάθε σπερματικό άτομο υπάρχει ένας σπόρος ζωής. Όταν το πλανητικό μας Σύμπαν διαλυθεί και αναχθεί σε άτομα, στα τελευταία αυτά θα κοιμούνται οι σπόροι του Σύμπαντος αυτού, έως ότου η Φωτιά των θεών τους γονιμοποιήσει στην αυγή ενός νέου Μαχαμβαντάρα.

Στο δικό μας σπερματικό σύστημα βρίσκονται σε νάρκη θεϊκοί σπόροι που περιμένουν μονάχα την ώρα να γονιμοποιηθούν από την ΦΩΤΙΑ, για να μας δώσουν συνείδηση θεών.

Αυτό το Υπέρ-Αστρικό ΦΩΣ είναι το πρώτο ΦΩΣ της Δημιουργίας, είναι το Αρχέγονο ΕΛΟΧΙΜ.

Το Υπέρ-Αστρικό ΦΩΣ έχει δύο πόλους: Έναν θετικό και έναν αρνητικό. Ο θετικός πόλος είναι το μπρούντζινο Φίδι που θεράπευε τους Ισραηλίτες στην έρημο. Ο αρνητικός πόλος είναι το Φίδι του πειρασμού της ΕΔΕΜ. Ο θετικός πόλος είναι το ΟD, ο αρνητικός είναι το ΟB.

Το Υπερ-Αστρικό ΦΩΣ είναι η Κουνταλίνη που πρέπει να αφυπνίσουμε, ασκώντας Σεξουαλική Μαγεία. Αυτό είναι το βασικό, όλα τα υπόλοιπα είναι χαζο­μάρες.

Το σημαντικό είναι η ΦΩΤΙΑ, όλα τα υπόλοιπα είναι αυταπάτη. Τα επίπεδα της κοσμικής συνείδησης δεν είναι παρά τα λέπια του Φιδιού της Φωτιάς. Το Φίδι εγκαταλείπει το λεπιδωτό του πουκάμι­σο στο τέλος κάθε Μαχαμβαντάρα. Αυτά τα λέπια δεν είναι παρά κοσμικός κονιορτός.

Πρέπει να ελευθε­ρωθούμε από τα λέπια, για να γεννηθούμε στο ΑΠΟΛΥΤΟ. Ανάμεσα στα σκοτάδια του ΑΠΟΛΥΤΟΥ απαστράπτει υποκειμενικά το άπλαστο Φως, του «ΜΗ ΕΙΝΑΙ» που είναι το «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ».

Το Μπούδι (Πνευματική Ψυχή) είναι ένας Κεραυ­νός γεννημένος από την Ψυχή του Κόσμου που πρέπει να ωριμάσει μέσω της Σεξουαλικής Μαγείας για να αφυπνίσει την απόλυτη συνείδηση και να γεννηθεί, στο ΑΠΟΛΥΤΟ.

Το Μπούδι (Πνευματική Ψυχή) μπορεί να ανεξαρτοποιηθεί από την Ψυχή του Κόσμου μόνο μέσω της Σεξουαλικής Μαγείας.

Η απόλυτη ευτυχία είναι μονάχα για εκείνους που ελευθερώνονται από τον κοσμικό κονιορτό και γεννιούνται στο απόλυτο ΦΩΣ της ελεύθερης εν κινή­σει ζωής.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ είναι ένας κάτοικος του ΑΠΟΛΥΤΟΥ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ήλθε στον Κοσμικό Κήπο για να μας κατευ­θύνει και να μας καθοδηγήσει στο άπλαστο ΦΩΣ του ΑΠΟΛΥΤΟΥ.

Η ελεύθερη εν κινήσει ζωή είναι το ΑΠΟΛΥΤΟ, όπου απαστράπτει μονάχα το άπλαστο ΦΩΣ. Εν τω μετα­ξύ οι άνθρωποι και οι θεοί που δεν ελευθερώνονται από τον Κόσμο θα υπόκεινται στο Κάρμα και στον πόνο. Το FOHAT σφυρίζει όταν γλιστρά από το ένα σημείο στο άλλο.

Ο θετικός πόλος του Υπέρ-Αστρικού ΦΩΤΟΣ, μας μετατρέπει σε θεούς. Ο αρνητικός πόλος είναι η φωτιά της εκσπερμάτωσης που μας μετατρέπει σε δαίμονες. Κατά την Σεξουαλική Μαγεία μετατρεπόμαστε σε Ανδρόγυνες Φλόγες.

Την αυγή του κάθε Μαχαμβαντάρα, η Μεγάλη Μητέρα, η συμπαντική θηλυκή αρχή, κλέβει την Φωτιά από τους θεούς, για να γονιμοποιηθεί και να απαστράψει γεμάτη από ευχαρίστηση.

Αυτή είναι ο Συμπαντικός Πρωτόγονος, αυτή είναι η τραγωδία των θεών. αυτή είναι η Λογοϊκή πτώση.

Οι θεοί μπορούν να απελευθερωθούν μόνο όταν οι Παρθενικές Σπίθες τους απελευθερωθούν. Ευτυχώς ο έλικας της ζωής κάνει, στην αυγή κάθε Μαχαμβαντάρα, το σύμπαν να ανέρχεται ένα επιπλέον σκα­λοπάτι στο Δρόμο της τελειότητας.

Υπάρχουν δύο δρόμοι: Ο Λογοϊκός δρόμος και ο δρόμος του ΑΠΟΛΥΤΟΥ. ΕΓΩ το λέω στους ΑΡΧΑΤ μου ότι είναι καλύτερο να απαρνηθούν την ευτυχία του ΝΙΡΒΑΝΑ και να θυσιαστούν στο Μεγάλο Έργο του ΠΑΤΈ­ΡΑ για να γεννηθούν στο ΑΠΟΛΥΤΟ.

ΕΓΩ λέω στους ΑΡΧΑΤ μου, ότι ο Δάσκαλος που απαρνείται την ευτυχία του ΝΙΡΒΑΝΑ για να ακο­λουθήσει το Μονοπάτι του μακρού και πικρού χρέους, μετά από πολύ καιρό, απελευθερώνεται από την ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και γεννιέται μέσα στο άπλαστο ΦΩΣ της ελεύθερης εν κινήσει ζωής, όπου βασιλεύει μονά­χα η απόλυτη ευτυχία, η απόλυτη συνείδηση και η απόλυτη πραγματικότητα του ΕΙΝΑΙ.

ΕΙΘΕ Η ΕΙΡΗΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ