Το βιβλίο των πόνων του σώματος

Δωρεάν βιβλία για θεραπείες
Κατεβάστε από εδώ το Το βιβλίο των πόνων του σώματος.
Περιέχει πρακτικές οδηγίες για να αντιμετωπίσετε πονοκεφάλους, μουδιάσματα, πιασίματα, και γενικά διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα, αλλά και εικόνες για τις προτεινόμενες μαλάξεις. Κατεβάστε επίσης τα παρακάτω βιβλία. Έχουν σχέση με την υγεία σας. Είναι "καθαρά", χωρίς ιούς. Μοιράστε τα με την σειρά σας σε όποιον θέλετε. Όσοι περισσότεροι τα πάρουν τόσο το καλύτερο. Αν ξέρετε κάποιον σχετικό με ιατρική, που να μην είναι υπάλληλος αλλά να αγαπάει την ιατρική και τις θεραπείες, δώστε του ειδικά τα δύο πρώτα.

Σελίδες

2 Δεκεμβρίου 2018

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [απεξάρτηση ναρκωτικών]

1] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσοι ναρκομανείς απεξαρτούνται στα κέντρα απεξάρτησης;
2] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν έχει εμφανιστεί πουθενά τόσα χρόνια ένας απλός απολογισμός όπως: «Κατά τα «τόσα» χρόνια της λειτουργίας μας, ήρθαν για αποτοξίνωση «τόσοι» και έχουν απεξαρτηθεί ΜΟΝΙΜΑ «τόσοι».
3] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο στοιχίζουν τα πρακτικώς ανύπαρκτα ποσοστά απεξάρτησης στον κρατικό κορβανά;
4] Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί συμβαίνουν όλα τα παραπάνω;
Το μόνο που μπόρεσα να βρω στο διαδίκτυο, είναι το πόσες σύριγγες μοιράστηκαν δωρεάν στα διάφορα στέκια απεξάρτησης. Δεν είδα ΟΥΤΕ ΜΙΑ αναφορά για άτομα που απεξαρτήθηκαν.
Αυτό μου δίνει το δικαίωμα να κατηγορήσω τους πάντες ότι το μόνο που κάνουν είναι να κοροϊδεύουν και το κράτος, και τους πολίτες και τους ναρκομανείς. Έχουν βολευτεί στις «δομές», το χρήμα πέφτει και όλα είναι ωραία.
Θα μου πείτε ότι δεν είναι έτσι. Και πράγματι δεν είναι.
-Προφανώς το χρήμα δεν ρέει φυσιολογικά από τα κρατικά ταμεία.
-Προφανώς θα υπάρχουν και ευσυνείδητα άτομα στα κέντρα απεξάρτησης που προσπαθούν όσο μπορούν να βοηθήσουν.
-Προφανώς ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ θα καταφέρνει να απεξαρτηθεί.
ΑΛΛΑ:
Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο αριθμός των απεξαρτημένων ατόμων θα είναι τέτοιος που θα αποδεικνύει ότι τα κέντρα απεξάρτησης είναι ουσιαστικά άχρηστα. Και ο βασικός λόγος που είναι άχρηστα έχει ήδη αναλυθεί στην ανάρτηση με τίτλο «Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [ψυχανάλυση]».
Τα κέντρα απεξάρτησης όμως είναι άχρηστα μόνο αν τα δεις με την ΛΑΘΟΣ καπιταλιστική λογική της εποχής:
«Δίνουμε εκατό ευρώ και έχουμε έναν απεξαρτημένο. Δεν συμφέρει γιατί θα έπρεπε να έχουμε 50 με στόχο πενταετίας να γίνουν 80».
ΟΜΩΣ
Τα κέντρα απεξάρτησης είναι χρησιμότατα αν τα δεις με την ΣΩΣΤΗ ανθρωπιστική σκοπιά:
«Δίνουμε 100 ευρώ και έχουμε έναν απεξαρτημένο. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ. Τα άξιζε τα λεφτά του».
Τώρα όμως θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
-Γιατί δεν έχουμε δύο ή τρείς ή «χι» απεξαρτημένους;
-Τι φταίει και έχουμε τόσο μικρή επιτυχία;
-Μήπως χρειάζονται περισσότερα λεφτά;
-Μήπως πρέπει να αλλάξει κάτι στον τρόπο «θεραπείας»;
-Μήπως υπάρχουν εγγενή προβλήματα στις ψυχολογικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται;
Ο καπιταλιστικός/αθεϊστικός σύγχρονος πολιτισμός, χρησιμοποιώντας το Χόλυγουντ, τα ΜΜΕ, και τα «αστέρια» της μουσικής, κάνει συνεχή πλύση εγκεφάλου στις μάζες. Αυτή η εντατική πλύση σε συνδυασμό με τα κοινωνικά προβλήματα παράγουν όλο και μεγαλύτερους αριθμούς ατόμων εθισμένων σε κάποιο ναρκωτικό.
Πως είναι δυνατόν να γίνει οποιαδήποτε απεξάρτηση με την χρήση της κατεστημένης αθεϊστικής ψυχολογίας, η οποία είναι αναπόσπαστο δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού/αθεϊστικού πολιτισμού;
Επιπλέον μπορώ επίσης να υποθέσω ότι τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα για όσους έχουν «απεξαρτηθεί». Πριν πολλά χρόνια είχα δει κάποιον ο οποίος υποτίθεται ότι «ήταν καθαρός» για ένα χρόνο περίπου, όταν έδωσε την συνέντευξη. Στην μισή ώρα που κράτησαν οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις κάπνιζε μανιωδώς το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Τελικά μπορεί να είχε σταματήσει να παίρνει ηρωίνη αλλά ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΕΙ. Απλά είχε αλλάξει ουσία. Αντί για ηρωίνη έπαιρνε πλέον νόμιμα ναρκωτικά.
Θα πείτε ότι αυτό είναι καλύτερο και προφανώς είναι καλύτερο. Το τσιγάρο και το αλκοόλ προκαλούν λιγότερα προβλήματα από τα βαριά ναρκωτικά.
Έτσι είναι, αλλά τότε δεν μιλάμε για απεξάρτηση.
Διαβάστε και το άρθρο με τίτλο «Ο... ζαχαρένιος εθισμός της απεξάρτησης». Είναι αρκετά διαφωτιστικό όσον αφορά την γενική και απτή πραγματικότητα όχι μόνο των ναρκομανών αλλά και των υποτιθέμενων «καθαρών» ανθρώπων.
Τελικά, τα πράγματα είναι περίπλοκα, πολύ περίπλοκα. Ένας πραγματικός λαβύρινθος, ένας φαύλος κύκλος τον οποίο αμφιβάλλω αν ενδιαφέρεται κανένας να τον σπάσει.