Κάθεται όλη μέρα μόνος του. Μόνη του διασκέδαση είναι δύο πλαστικές μπάλες, οι οποίες μετά από λίγο του φεύγουν και δεν μπορεί να τις πιάσει.
Περιμένει «πως και τι» να εμφανιστεί κάποιος από την οικογένεια του ιδιοκτήτη, είτε για να του δώσει φαγητό είτε για να πάει κάπου. Το οικόπεδο δεν έχει καν πρόσβαση σε δρόμο. Είναι «τυφλό» και έτσι ο σκύλος κυριολεκτικά λιμοκτονεί για παρέα και εντυπώσεις.Τελικά ο σκύλος περνάει χάλια. Είναι ένας σκλάβος που, στειρωμένος και χωρίς την δυνατότητα φυσικής επαφής με άλλους σκύλους, θα περάσει την ζωή του δεμένος σε έναν μικρό ανιαρό χώρο.
Αλλά τελικά νομίζετε ότι διαφέρετε από αυτόν τον δυστυχή σκύλο;
Λάθος.
Είσαστε δεμένοι με μια αλυσίδα που είναι καθαρά δικό σας δημιούργημα. Είναι η προσωπική αλυσίδα των πεποιθήσεών σας. Οι γονείς, η κοινωνία στην οποία μεγαλώσατε και αυτά που εκλέγετε σαν σωστά ή λάθος μέσα από τα βιβλία των «ειδικών» που έχετε διαβάσει, σας έχουν προσφέρει τους κρίκους.
Και εσείς φυλάτε την αλυσίδα σας «ως κόρην οφθαλμού», γιατί μόνο μέσα από αυτήν υπάρχετε. Την γυαλίζετε και την επιδεικνύετε ισχυριζόμενοι ότι έχετε καλύτερη αλυσίδα από τους υπόλοιπους.
Και προφανώς ζείτε πιο δυστυχισμένοι από τον σκύλο.
Εξάλλου αυτός έχει εκ φύσεως ανάγκη για κάποιο αφεντικό, έστω και αν κάθεται νηστικός, έστω και αν παιδεύεται όλη την ημέρα, έστω και αν του συμπεριφέρονται άσχημα, έστω και αν τον ταΐζουν άθλιο φαγητό, έστω και αν δεν θα πάει ποτέ του διακοπές, έστω και αν δεν θα πάρει ποτέ του σύνταξη.
Δυστυχισμένοι άνθρωποι-σκυλιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πατήστε Ctrl και μετά το + μερικές φορές. Η εικόνα θα μεγαλώσει και θα σας διευκολύνει να γράψετε εύκολα την λέξη της επαλήθευσης.
Έπειτα πατώντας Ctrl και - μπορείτε να μικρύνετε την οθόνη